St Augustine Outlet en 9/11

Vrijdag begin van het weekend, Kevin is dan tenslotte vrij. Moeder en zoon gaan op pad vandaag.
's Morgens gaan we eerst maar weer naar het Social Security kantoor. Een medewerkster herkent ons en vertelt haar collega die dacht dat ons nummer was afgewezen dat dit niet klopte, zij had gezegd dat we vandaag terug moesten komen. De baliemedewerker is oprecht geïnteresseerd waar we vandaan komen en vertelt dat wij de eerste Nederlanders zijn die hij aan zijn balie krijgt, hij vraagt zich af of wij ook zo van hockey houden, dat doen alle Nederlanders toch ?
Na een leuk gesprek worden we echter wederom weggestuurd de douane papieren zijn nog niet verwerkt, hij adviseert het ons dinsdag nogmaals te proberen.
Daarna op naar de bank waar we (nog) niet zoals de meeste Amerikanen aansluiten in het rijtje voor de drive-thru maar netjes de auto parkeren op het parkeerterrein en naar de muur toelopen.
Vervolgens rijden we naar de Prime Outlets in  St Augustine , zo'n 40 kilometer van de condo vandaan.
Deze outlet is opgedeeld in twee aparte terreinen waarvan vooral het terrein waar we het eerste terecht komen ontzettend uitgerekt is, denk maar aan vier keer Alexandrium.
We parkeren de auto in het midden en gaan verder lopen. Bij de Nike winkel koop ik een kort sportbroekje en bijbehorend shirt, vanaf nu heb ik geen rede meer om niet naar de gym te gaan. Het lukt me niet om een nieuwe tas te scoren, de stofzuiger heeft afgelopen week het handvat te pakken gekregen waar de rafels nu aanhangen, en tja mijn andere tassen liggen in Nederland.
Het is ontzettend rustig en achteraf snappen we dit ook wel, het is nl veel te heet om op deze plek nu te shoppen, zeker zo´n 40 graden. In de winkels staat de temperatuur op invriezen en elke keer als je een winkel verlaat krijg je van de warmte een klap in je gezicht.

We lunchen en krijgen van de alleraardigste bediende die het duidelijk ook niet druk heeft een paar garlic knots te proeven, dit keer waren ze wel lekker.
In een bloedhete auto waarvan het stuur bijna niet vast te houden is rijden we naar het andere gedeelte van de outlet. Dit is wel geheel overdekt maar ook hier zijn het echt weer outlet winkels met nu niet de allerlaatste mode en is er weinig gezelligheid. Voor gerichtte aankopen is St. Augustine leuk echter niet om te gaan funshoppen en volgende keer letten we op de temperatuur.
We rijden naar huis en flansen een heerlijke salade in elkaar van garnalen en de papaya ,deze laatste vraagt zich al een paar dagen af hoe hij verwerkt zal worden. We zijn blij verrast door de lekkere smaken. De rest van de papaya belandt in de vriezer als sorbet.
Na tienen maakt deze taxichauffeur nog een ritje naar het vliegveld waar Marcel kort nadat hij geland is al buiten staat met zijn koffer. Hij heeft een reis van 11 uur achter de rug om het weekend naar huis te komen. Hoewel het vooraf best wel even lastig was om zo snel al na aankomst in de VS een week uit elkaar gegaan is  het ons alle drie echt meegevallen, Marcel heeft een erg leuke week achter de rug en is op het kantoor hartelijk ontvangen.
En dan is het voordat we het weten opeens heel laat, morgen mogen we lekker uitslapen.

En dat doen we dan ook op zaterdagmorgen.
We doen de wekelijkse boodschappen bij de Rowe's (goede tip Mariet !) die vlak bij de condo en ook nog eens tegenover de Walmarkt blijkt te liggen. Vooral het vlees bij de Rowe's ziet er erg goed uit.
Ook sluiten we aan in de rij bij het postkantoor, de vertaalde cijferlijsten zijn gearriveerd.
In Schiedam gaat het postkantoor binnenkort sluiten, hier staan er rijen met mensen waarvan de meeste een groot pak in hun handen hebben wat vast naar een verre bestemming word gezonden. Winterjassen, speelgoed en andere waar worden ter plekke nog even ingepakt.
Afgelopen week heb ik een electrische slowcooker aangeschaft die hier in verhouding tot Nederland erg goedkoop zijn. (15 euro), doet het ook niet zo'n pijn als die over twee jaar in de vuilnisbak of garagesale beland. Vandaag mag hierin lamsvlees gaan zwemmen vergezeld met diverse kruiden en groenten, waaronder de okra die zich nog steeds afvroeg hoe hij verwerkt ging worden. Een nachtje overstaan en hopelijk word dat smullen morgen.
We rommelen wat in huis en verbazen ons er over dat er zo weinig aandacht is op de tv voor de herdenking van 9/11.
De speech van Wilders in New York zien we via een live stream van RTL die mbv skype naar NL word gezonden en vervolgens pikken wij hem via het internet weer op. Ik blijf me erover verbazen dat dit kan. Mijn engels is niet goed maar zelfs ik hoor dat Wilders ook beter eerst wat taallessen had kunnen volgen. Gelukkig is de speech niet al te provocerend, ik wil als Nederlander liever niet geassocieerd worden met deze man.
De condo eigenaren hebben per half november nieuwe huurders en hebben ons de vraag voorgelegt wat we willen. Ondanks dat we het hier erg naar ons zin hebben missen we toch wel heel erg een buiten en laten hen dan ook weten dat we hopen voor half november een definitief huis gevonden te hebben. Er is nu dus een einddatum bekent dat we hier weg moeten zijn.
En dan snel wat eten want om half acht begint How Sweet the Sound waarvoor we deze avond kaartjes hebben.
Dat is een bijzondere ervaring, een waarvan Kevin na afloop zegt: hier wil ik nu wel iemand mee naartoe nemen. Als we naar het stadion lopen voelen we ons heel erg wit, om ons heen veelal African American ,mooi uitgedost in voornamenlijk uitgaanskledij waarbij het opvalt dat het ene kapsel nog mooier is dan het andere. Echt keurig verzorgt, heel wat anders dan wat je af en toe hier in de supermarkten ziet lopen.
De energie en vrolijkheid spettert van de avond af waar 8 gospelkoren strijden om de eer om Jacksonville op 13 november in Washington te mogen vertegenwoordigen. Blijven zitten is echt geen optie want het publiek gaat letterlijk helemaal uit zijn dak.
Eensgezind zijn we er over eens dat deze avond een bijzondere ervaring was.

Car

Binnen 15 dagen het land uit !

Ja die kop is even schrikken he ? Wij hebben er weer hartelijk om kunnen lachen, sommige mensen zijn echt gek hier.
Afgelopen weekend is de email verzonden naar de school over de gang van zaken van de afgelopen weken met hierin de vraag van hoe nu verder en of er even schriftelijk bevestigd kan worden dat we geen problemen krijgen met het visum van Kevin omdat hij niet aan zijn 12 creditpoints kan komen dit semester.
Wij hadden nog even de hoop dat de verantwoordelijke voor de internationale studenten alsnog in actie zou komen. Niet dus.....lees hieronder en lach met ons mee.

Mr. ...,

Below are my responses to your questions:

I have the following questions that need to be resolved as soon as possible;

- Can you arrange that Kevin is able to follow a proper English course not being an internet class or evening class this term?  Mr. ......, it appears there are no classes available to meet Kevin’s requirements (no online or evening courses); therefore, I have authorized Kevin to enroll in 11 hours for the fall term.

- If not how does this effect his status, under his Visa his needs to have 12 credits per term. In case he can maintain his Visa without any problem based on 11 credits, could you please confirm this in writing to me?  As the Designated School Official (DSO) for SEVIS, I  authorized Kevin to enroll in less than full-time status for the fall term based on the course placement issues.  As the DSO, I am authorized to make this decision without jeopardizing Kevin’s F1 status.

- In case there is no other course available I would like the payments made in excess credited to my American Express credit card, how long will this take.  We discussed many of your concerns before your trip home and I attempted to provide you with as much information as possible so you could make the best decision for Kevin’s future. I am sorry that you have not been satisfied with any of our assistance or services.  If you would like a refund, Kevin must drop all of his classes before 5pm today.  If Kevin chooses to withdrawal from the fall term, he will be required to leave the country within 15 days to avoid any immigration issues.  Please let me know if Kevin would like to withdraw so we can update his SEVIS record.

Assistentie en Service ? daar kunnen ze nog wel een lesje van leren, totaal niet ingesteld op internationale studenten en eigenlijk is dat ook niet gek nu blijkt dat er totaal (inclusief afstandonderwijs) 60.000 studenten op deze school zitten. We willen nu alleen het geld nog terug voor de niet gevolgde lessen maar dat lijkt de dame niet te snappen. Vandaag zijn we er zelf maar weer achteraan gegaan en bleek dat dit op de school debetkaart wordt teruggestort die na vijf weken nog steeds niet in ons bezit is. Volgens een email is hij naar de verantwoordelijke voor de internationale studenten gestuurd maar jullie raden het al dezelfde dame zegt hem niet te hebben. Er is dus maar weer een nieuwe aangevraagd en die zou na de 10e van september in de bus moeten liggen.

Marcel vermaakt zich tijdens zijn eerste audit, 's avonds is er contact via skype. Hij heeft zijn voormalige Canadese collega weer ontmoet en voor zijn avondeten chinatown ontdekt, dus heerlijk weer elke avond chinees :)
Vanmorgen, terwijl K. twee uur op school zat, ben ik naar de Jacksonville Farmer Market gereden. Ik ging naar huis met een tas vol okra, carambola (stervrucht),een mega grootte papaya, komkommers die veel dikker en groter zijn en limoenen. De chinese dame die deze waar verkocht heeft me per artikel uit staan te leggen wat ik er mee moest en probeerde me in de tussentijd nog veel meer tropische waar aan te smeren.
Ook hier weer lang leven het internet, recepten genoeg om uit te kiezen valt. We gaan wel merken wat we ervan lusten.
De carambola hebben we vanavond in een salade verwerkt tesamen met gebakken aardappels. (want gekookt waren ze niet te nassen waarschijnlijk zijn we verwend met onze Zeeuwse aardappels)
K. ging nog even snel rode wijnazijn bij de Publix halen (die hier op 2 minuten lopen af ligt) en kwam weer verbaasd terug: het meisje achter de kassa was aan een collega gaan vragen of ze i.v.m. K. zijn leeftijd dit artikel wel aan hem mee mocht geven :)

Ik heb ook alvast de kaartjes opgehaald voor het koren festijn wat hier a.s. zaterdag gehouden word in het Jacksonville Veterans Memorial Arena, How Sweet the Sound. De Memorial Arena bevat 15000 plaatsen en enige weken geleden trad Michael Buble hier nog op.
Handig toch die Tom Tom hij brengt me overal. Ik ben erg benieuwd wat we hier van gaan vinden, het lijkt mij in ieder geval een vrolijk gebeuren en ik heb wel zin in een uitje na een week met z'n tweeen. (wat overigens niet veel anders verloopt dan thuis met dit verschil dat we nu nog meer op elkaar zijn aangewezen)
De makelaar heb ik laten weten wat nu precies onze eisen zijn t.a.v. defintieve woonruimte en ik ben haar maar een handje gaan helpen door het internet af te struinen. De eerste vijf huizen zijn weer geselecteerd.

Op naar een bezoek.

Car

Labor Day weekend, eind van de zomer

Vandaag is het Labor Day, Kevin heeft een extra dag vrij. Labor Day wordt gehouden in de VS en Canada op de eerste maandag in September ter ere van de arbeiders. Dit weekend word ook wel beschouwd al het eind van het zomerseizoen. Bij herfst denk ik aan storm en regen zoals in Nederland en even leek het daar vanmiddag op maar dan 10 keer erger.

Ik bracht Marcel naar het vliegveld, tot vrijdagavond laat is hij weg en zal ik me alleen met Kevin moeten zien te redden en vermaken. 

Op de heenweg begon het zo verschrikkelijk te regenen dat we werkelijk geen hand meer voor ogen zagen. Net een beetje gewend aan het rijden hier in die grote auto heb ik hem toch wel een beetje zitten knijpen.

Ook op de terugweg die me omdat er een weg was afgesloten weer in een heel ander deel van Jacksonville bracht kreeg ik opnieuw de volle laag over de auto. Wat een water kan hier in korte tijd vallen waarna enkele minuten later een stralend blauwe lucht verschijnt. Heel langzaam ben ik naar huis gereden. Wat was ik blij dat ik er was.

Daar aangekomen bleek de stroom op het complex te zijn uitgevallen, achteraf bleek dat er een auto door het noodweer tegen een electriciteitspaal was gereden. Kevin die online huiswerk gemaakt had was dit kwijt. Doug zat weer in het portiek en wist ons te vertellen dat we gewoon de fontein in de gaten moesten houden.

Na ruim een uur begon alles weer te werken, alleen het brandalarm bleef verschrikkelijk piepen. We hebben hem maar losgemaakt en toen ook de buurmannen er niets van snapte hebben we de dame van de beveiliging van het complex er bijgehaald.

Morgen stuurt ze de electricien even naar ons toe. Toch wel handig zo'n condocomplex voor een vrouw met "kind" alleen. Enne morgen....... dan ga ik een voorraad kaarsen inslaan.

Deze week is het KWF collecteweek. Dit jaar zal ik niet mijn bijdrage leveren door met een collectebus langs de deur te gaan.
Hier in de VS word ook heel wat af gecollecteerd zo zagen we gisteren brandweermannen die met hun zevenmijlslaarzen in de hand langs de kant van de weg aan het collecteren waren.

In het kader van de KWF collecteweek vond ik onderstaande foto in het Kracht Magazine september. De insiders vind hierop de naam van opa.

 Car

Een zondag lekker naar buiten

Nog even over de auto:
Inderdaad had ik me voorgenomen om de komende twee weken als ik alleen met Kevin ben in een compact  auto te gaan rijden. Echter het prijsverschil was maar 10 euro per week en de derde week wilde Marcel toch wel weer heel graag een SUV dus dat zou betekenen dat we weer de 20 miles enkele reis naar het vliegveld  moeten afleggen. Als je het echt op zijn Nederlands wil doen is wekelijks omruilen de beste optie, elke week een volle tank benzine :) Om dat tot zaterdagse bezigheid te bombarderen gaat ons iets te ver.
In Nederland hadden we de beschikking over een leaseauto, we zijn er nu achter gekomen dat dit bij de Amerikaanse vestiging een onbekend fenomeen is. Dus weer iets om zelf te regelen.
Inderdaad moet er dus binnen enkele weken een eigen auto komen, het ontbreken van het SSN en hierdoor het Florida rijbewijs (waardoor een hogere verzekeringspremie) heeft ons doen besluiten om de beslissing nog even voor ons uit te schuiven en voor 205 euro per week een SUV te huren. Geeft me ook nog even de tijd om uit te zoeken hoe (bij wie is me nu wel bekend) je je hier moet verzekeren.
Benaderde ik een verzekeringsmaatschappij Geico afgelopen week per email, nu het te lang duurt krijg ik opeens adressen door van kantoren hier in de omgeving die ons kunnen helpen met het afsluiten van een verzekering. Wie weet volgt er komende week ook nog wel een korting ???

Ik begin het spelletje met de autodealers al een beetje door te krijgen. Toen we afgelopen week bij de Jeep dealer binnen liepen om de Jeep Compass van binnen te bekijken was hij uitverkocht, en nee er viel dit jaar niet meer aan te komen.
Vervolgens vraag ik onder mijn eigen naam via internet bij dezelfde dealer een prijs aan van de auto die dan enkele duizenden dollars onder de op internet gevraagde prijs ligt. Opeens kan hij via het dealernetwerk geleverd worden.
Voordat je het weet bestoken ze je met telefoontjes en emails (je moet je nummer opgeven anders kan je geen aanvraag doen), ze willen direct een afspraak met je maken en dan ben ik opeens die buitenlander die, tot groot genoegen van de heren stamelt aan de telefoon dat ze  liever alleen per email benaderd word waarna ik de heer email dat ik nog een aantal weken tijd nodig hebt voordat de beslissing genomen zal worden.

Het was weer warm vandaag maar wel flink bewolkt. Een goed moment om er op uit te trekken, volgens het weerbericht was het zelfs heel goed strandweer.(??)

Overal in de omgeving staan bomen naar nu blijkt overgroeid met Spaans mos

Via Fort Caroline, aan deze plek is een halve pagina in de reisgids gewijd maar Kevin durft zijn vrienden hier echt niet mee naartoe te nemen, hebben we in Mayport bij de plaatselijke garnalenboer grote verse garnalen gekocht  om vervolgens via de nog enige in gebruik zijnde Ferry van Mayport naar Fort George Island
te varen.

Aan de overzijde hebben we aan het water heerlijk buiten kunnen lunchen. Zo'n bewolkte hemel heeft hier ook zo zijn voordelen. Ik Gumbo en de heren een toch weer iets te grote schotel met gefrituurde vis, kip en krokodil.

Vervolgens zijn we via Amelia Island waar vooral veel natuurschoon en strand te zien is teruggereden naar Jacksonville.
Thuisgekomen hebben we om een uur of zes de computer op de tv aangesloten om het Nederlandse acht uur journaal via internet te bekijken. Voor dat je het weet heb je geen idee meer wat er in Nederland aan de hand is. (en zijn de formatiegesprekken opeens geslaagd)  Fantastisch toch dat dit werkt, Kevin verheugd zich al op nieuwe afleveringen GTST.

De afgelopen week hebben we kennis gemaakt met onze overbuurman Doug, een dertigjarige bijna ex-student die druk is na het behalen van zijn master met het vinden van werk. Hopelijk voor hem vind hij iets in de buurt want zijn 1 kamer appartement is in prijs verminderd van $150.000 naar $50.000.
Doug brengt erg veel tijd door op de trap, daar al zittend met een kop koffie en zijn mobiele telefoon met internet. We hebben ons een paar dagen af lopen vragen wat hij daar nu toch steeds deed maar nu snappen we het. Ook bij hem ontbreekt een terras en het is heerlijk met een windje in het portiek.
Kevin heeft dus de komende maanden geen bureau nodig, ook hij heeft zijn intrek genomen in het portiek.

Later in de avond liep Kevin buiten het condo complex naar de Publix en zag enkele agenten die een persoon aan het arresteren waren. Hij liep er gewoon langs en kreeg vervolgens een zaklamp in zijn gezicht geduwd. Wat hij daar moest.......
Flink geschrokken stamelde hij dat hij alleen maar een videofilm ging huren. Hij kwam er niet door, moest omlopen.
Vanavond dus maar rustig naar Precious kijken.(voor mij inclusief Engelse ondertiteling)

Car

De tank was leeg dus omruilen maar :)

Ford Escape

De eerste gewone zaterdag hier in de States, boodschappen doen alleen met dit verschil dat het echt nog zoeken in de winkels is naar de juiste producten. Een goede hapjespan en waterkoker kan ook weer van ons koop lijstje afgeschrapt worden.
R. zou trots op ons zijn, op z'n "Pleune's" zijn we vanmiddag richting het vliegveld gereden om de huurauto om te ruilen, we dachten het nog wel met deze tank te redden en dat is nog gelukt ook.
Ik bleek verkeerd bezuinigd te hebben tijdens het huren van de auto, slechts een bestuurder was dit keer toegestaan. Nu is dat de komende twee weken niet zo'n probleem maar week drie zal Marcel toch ook weer zelf op zijn werk moeten zien te komen. De heer achter de balie verzocht ons a.s. maandag terug te komen om het contract aan te passen maar maakte er vervolgens zo'n rommeltje van dat we zonder bijbetaling drie weken alsnog een tweede bestuurder op het contract hebben staan. Hij had geen zin om het wederom aan te passen.
Dank U !

Car

De laatste twee werkdagen van de week

Donderdag.
De heren doen hun ding en voor mij staat de dag voornamelijk in het teken van binnen wachten op de monteur van Comcast, de internetprovider, die niet op komt dagen. De condo eigenaar, die we bellen om dat te melden, is des duivels, ik laat het maar gelaten over me heenkomen. Maandag mag hij het nog een keer proberen.
De internetverbinding valt al de gehele week om de paar minuten uit, skypen is momenteel zeer irritant.

Vrijdag
Als Kevin om 10 uur bij de Downtown campus is afgezet rijden we omdat hij na een uur alweer opgehaald moet worden naar San Marco een wijk aan de zuidzijde nabij downtown. We kijken daar onze ogen uit, prachtige huizen in een hele mooie parkachtige omgeving met water en heel veel oude bomen. Een huis zoeken is hier geen optie, de prijzen worden hier aangegeven met 6 nullen.
We zien een huis in aanbouw, zeer degelijk gebouwd van spaanplaat.

Bij de Starbucks drinken we in het zonnetje koffie en kijken direct even de mail na, omdat de kassa kapot is mogen we onze portemonnee dicht houden. Goed adresje voor de vrijdagmorgen.
Als we Kevin weer ophalen blijkt dat de reading lessen engels inderdaad niet nodig zijn, hij scoort nu buitengewoon goed. Nu blijkt ook dat het writing gedeelte tijdens dezelfde (jetlag) test die drie weken is afgelegd ook extra bijles klassen noodzakelijk maakt, deze test was tot op heden nog niet nagekeken.
Weer in de rij bij een studieadviser die vertelt dat de writing klas niet meer beschikbaar is, alles zit vol. De test mag echter niet worden overgedaan en hij moet maar een online klas gaan volgen voor iets onduidelijks.
Reguliere engelse lessen mogen niet gevolgd worden voordat de writing klas is gevolgd, dat is nu eenmaal de wet in Florida.
Marcel begint nu echt boos te worden, dit heeft tot nu toe al zoveel tijd gekost, de baas van de dame achter de balie word opgeroepen. Als ze nu drie weken geleden naar ons geluisterd hadden.
Gelukkig snapt deze dame (die ook al vier keer een tijdje in het buitenland heeft gewoond) precies waar het omgaat en een goed gesprek volgt, zij is echter ook weer niet bevoegd om te beslissen en haar hoogste baas word er bijgehaald en die geeft nogmaals aan dat de wet echt voorschrijft dat de writing klas gehaald moet worden, nu nog opnieuw de test maken om te bewijzen dat hij niet nodig is is te laat in het semester, ze zijn bang dat de student dan niet succesvol zal zijn.
Hoe we ook praten dat het toch de student zijn eigen risico is ze houden voet bij stuk. De wet is de wet.
Omzetten van de huidige klassen is ook niet meer mogelijk en uiteindelijk word besloten dat Kevin dan maar drie klassen hoeft te volgen waardoor hij  dit semester maar 11 credits kan halen. Om zijn visum in stand te houden heeft hij er echter 12 nodig.
Diegene die verantwoordelijk is voor de internationale studenten word gebeld en geeft toestemming voor 11 credits.
Als we vragen of het niet mogelijk is dat Kevin een klas theater of zang gaat volgen op de South campus waar deze lessen gegeven worden om zo toch een zinvolle invulling van zijn dag te bereiken vinden ze dat een goed idee, we moeten hiervoor echter wel naar de inschrijfbalie van de South Campus. Deze klas zou hem ook weer punten voor JU op kunnen leveren (een brede algemene ontwikkeling vinden ze hier in de VS erg belangrijk)
Op naar de South campus dus maar weer.

Tussendoor gaan we nog even langs de U.S. Social Security Organisation voor de aanvraag van de SS nummers. Hier blijkt dat er wel degelijk een wachttijd is van 10 dagen na binnenkomst in het land. Als we hem nu aanvragen duurt het 4-6 weken. Wachten we tot volgende week vrijdag dan hebben we het nummer binnen een week.
Omdat Marcel echter volgende week even naar Montreal gaat en hierdoor bij binnenkomst opnieuw een I-94 document krijgt uitgereikt gaat voor hem deze 10 dagen termijn daarna opnieuw lopen.
We besluiten dan ook maar om voor Marcel het nummer aan te vragen, wij gaan volgende week nog wel een keer terug. Zonder dit nummer kunnen we nl hier in Florida het rijbewijs niet gaan halen.
We waren er op ingesteld dat de aanvraag wel eens heel veel tijd in beslag kon nemen, binnen een half uur stonden we echter alweer buiten. Meevallertje.

Dus op naar de South campus om daar weer in een wachtruimte op onze beurt te wachten.
Gelukkig word Kevin iets voor drieeen opgeroepen, Aan de rest van de wachtenden word vertelt dat ze gaan sluiten, iedereen die nog niet aan de beurt is geweest kan een andere keer terugkomen. Mensen worden niet boos of geirriteerd maar gaan netjes weg.
Vol verbazing slaan we dit gaande, is het niet normaal om een uur voor sluitingstijd aan te geven dat wachten geen zin meer heeft ?
Kevin staat ook weer binnen vijf minuten buiten, een theater of zangklas (waar 1500$ voor zou worden neergeteld) mag niet worden gevolgd, ook hiervoor moet eerst het Engels worden afgerond, dat er geen klassen meer zijn is jammer. Ook krijgt hij te horen dat hij met 9 credits echt niet voldoet aan de voorwaarden van internationaal student.

We gaan maar naar huis, om een schriftelijke bevestiging van de verantwoordelijke vragen en gaan nog een uurtje bij het zwembad liggen. Het weer is werkelijk fantastisch en daarvan moeten we niet vergeten te genieten.

's avonds gaan we bij China buffet voor $9 p.p. ons tegoed doen aan een zeer uitgebreid buffet van sushi , chinese en seafood.
Het eten is zeker voor het geld prima en je kan je vermaken met mensen van flinke omvang die zich werkelijk zonder manieren helemaal volschransen.
Ik begin al steeds meer te begrijpen dat mensen hier regelmatig uit eten gaan. Afgelopen week hebben we tijdens het boodschappen doen wederom ontdekt dat de prijzen van de dagelijkse boodschappen hier aanzienlijk hoger ligt dan in Nederland. Daarnaast zullen we een oplossing voor het ontbreken van vitamines moeten gaan zoeken (zullen daarvoor die vitamines in die hele grote potten hier te koop zijn ?), verse groenten zijn zeer beperkt en zijn verlept voordat je er erg in hebt. Waarschijnlijk mede om dit tegen te gaan zagen we bij de Winn & Dixie een sproeimachine boven de groenten hangen.

Car

Huis van pa & ma opgeleverd en school ervaringen

Voor zessen was ik vanmorgen al wakker en realiseerde me direct dat het in Nederland op dat moment rond het middaguur was en het nieuwe huis van mijn ouders wat de afgelopen maanden is gebouwd op dat moment werd opgeleverd.

Het is nog heel erg onwerkelijk dat in Nederland ook alles doordraaid en de afstand mede door het tijdsverschil toch wel groot is. Gisteren is de keuken geplaatst waarvan we nog geen idee hebben hoe hij er uit is gaan zien en  binnen twee weken word de woning in Ommoord verlaten zonder dat wij de puinhoop of nieuwe opbouw kunnen gaan bekijken. Laat staan dat helpen op dit moment geen optie is. 

Pa & ma wij hopen dat jullie samen nog vele jaren in het nieuwe huis (met snel een nieuwe heup) mogen genieten  en dat snel de rust mag terugkeren.

Drie dagen in de week mag in Kevin ("Hilton" roep ik regelmatig tegen hem) naar de Downtown Campus brengen (8 mile ongeveer 13 kilometer) en twee dagen in de week naar de South Campus die hier 6 mile vandaan is. Ik heb mezelf dus maar genoemd tot Giny de taxichauffeur.

Omdat we nog maar over een (huur) auto beschikken heeft Marcel zijn taxichauffeuse Giny die hij tijdens een van zijn vorige reizen al ontmoet had gisteren ook maar weer eens gebeld om hem naar zijn werk te laten brengen. Een auto kan tenslotte maar een kant tergelijkertijd op.

Zolang we geen SSN nummer hebben is een autoverzekeren lastig en mocht het al mogelijk zijn erg duur. We hebben dan ook maar besloten om de Kia zaterdag op het vliegveld voor een schonere om te ruilen waar we nog minimaal drie weken in blijven rijden. Kunnen we direct de beslissing nog een tijdje uitstellen welke model auto er nu weer gaat komen.
Gisteren zijn we daarvoor bij de Jeep dealer een kijkje gaan nemen en als het aan Marcel ligt heeft hij zijn nieuwe speeltje al gezien. Hij ziet zichzelf hiermee al open over het strand rijden, Feroza tijden herleven, maar of Kevin nu echt comfortabel zit dat vraag ik me af. Binnenkort maar eens passen. 

Het gaat hier zo anders bij een autodealer. Rustig rondkijken bij een dealer zit er niet in, direct vliegt er een verkoper op je af die in eerste instantie niets anders wil dat je in de auto gaat rijden. Als ze dan door hebben dat je niet direct de beslissing neemt om een auto te kopen om er direct mee weg te rijden, word er een moment gevraagd en komt zijn baas om de hoek kijken die de deal nog even probeert in te koppen. Als vervolgens duidelijk word dat we nog geen SSN en verzekering hebben zijn ze niet anders dan behulpzaam en zo is al heel veel duidelijker geworden. Ze moesten eens weten hoe snel ik in Nederland ben met beslissen :)

We hebben al een paar keer de afgelopen dagen tegen elkaar gezegd konden we de Nissan die nu in de stalling staat opgeslagen maar op de boot zetten (en dan meteen volproppen met nog wat handige dingen zoals goede pannen) dan hoeven we hier niet meer over na te denken. 

Ik schreef eerder dat we bij de Bank of America waren geweest om uitleg te vragen omdat we maar niet snapte hoe we geld van onze rekening naar die van Kevin over moesten maken.

Na uitleg lukte het thuis nog steeds niet, dus werd het chatten op de site van de bank met een medewerker en uiteindelijk bellen. 

Een halve telefoonkaart en callcentrum verder zijn we er vandaag achter gekomen. Omdat we nog geen SSN nummer hebben kunnen we (nog) niet aan derden betalen (alleen middels de af te geven cheques).

We vonden het drie weken geleden al zo bijzonder dat we zonder problemen en SSN nummer een bankrekening konden openen, die bank dacht waarschijnlijk vast binnen hengelen die klant en lekker verder niets vertellen.

Kevin heeft zijn huiswerkklasje in kunnen ruilen voor een klas bedrijfsrecht, welke klas hem ook weer punten oplevert voor JU. Voor wiskunde is hij vandaag naar de leraar gestapt en heeft gevraagd of hij even prive met hem kon praten. Aan prive doen ze hier niet dus in het bijzijn van medestudenten die echt moeite hebben met de stof heeft hij duidelijk gemaakt dat dit stof is die hij op de lagere en middelbare school heeft gehad en dat hij zich verschrikkelijk zat te vervelen. De man begreep het gelukkig en morgen mag hij nu de eindtest die over 12 weken gemaakt zou worden maken, afhankelijk van de uitslag word er gekeken hoe nu verder.

Nadat ik hem van school had gehaald zijn we boodschappen gaan doen en op pad gegaan voor een E-reader.  Een van de zware boeken kan nl ingeruild worden voor een E-boek (prijsverschil boek t.o.v. E- boek is maar $ 140 dollar) Dit keer is het de Nook geworden die heel wat duidelijker is dan de eerder aangeschafte Sony (welke ik weer via marktplaats in NL heb weten te verkopen :)), ook is hij geschikt voor het Nederlandse epub formaat.

Deze E-reader beschikt tevens over wifi en is heel wat duidelijker dan de Sony. (Mandy: het is toch geen Ipad geworden omdat er nu ook buiten in de zon gelezen kan worden en i.v.m. de niet led achtergrond voor de rust voor zijn ogen)

Tijdens ons shoppen werd Kevin opgebeld door zijn Engelse lerares dat hij de eerder die morgen gemaakte diagnostische toets bijzonder goed gemaakt had, vrijdag is hij vrijgesteld van de les en na afloop moet hij bij haar langs komen, dan gaat zij hem uitschrijven en aanmelden voor de test die hij twee weken gelden niet over mocht maken.

Zo langzaam aan worden zo al zijn klassen toch nog op niveau gebracht.

Nadat we vanavond nog even gezwommen hadden en zaten te eten kwam er een Florida shower voorbij.

Wat een regen, je zag werkelijk geen hand voor ogen met bakken kwam het uit de hemel. Binnen enkele minuten stonden er enorme plassen. Na een kwartiertje was de bui voorbij en enkele minuten later scheen de zon weer en was als het water afgevoerd en opgedroogd voordat we er erg in hadden.

Nee niet gemaakt vanachter een raam maar achter een gordijn van regen

De heren hebben hier vanavond naar de film Twilight gekeken. Tot onze verbazing word Jacksonville regelmatig in de film genoemd. Ook in de hollister die Marcel aan het lezen is komt de stad opeens voor. 

Grappig, was ons enige maanden geleden niet opgevallen.

Car