Vanaf de zomer 2010 wonen wij als gezin twee jaar in Jacksonville. (Florida)

Via dit blog willen wij vrienden,bekenden en andere geinteresseerde van onze belevenissen naar en in Jacksonville op de hoogte houden.

Wij vinden het leuk als volgers zich melden via Friend Connect of een berichtje achterlaten.

Marcel, Carla & Kevin

maandag 21 juni 2010

JAX, je kan er wel aan wennen

Hoi blogvolgers,

Zaterdag was de reunie ( supergezellig ) , zondag bijkomen en maandag is het alweer zover, voor de 2e keer vlieg ik naar JAX. Deze keer vlieg ik van Amsterdam naar Orlando, rechtstreekse vlucht met Martinair en sluit ik in ieder geval de tijdrovende tussenstop uit en tevens iets minder risico op een gecancelde vlucht. Omdat ik om 14.00 uur vertrek mis ik de eerste wedstrijd van Nederland maar gelukkig worden wij door de steward op de hoogte gehouden van het verloop. Zit trouwens maar 1 passagier in een oranje shirt in het vliegtuig. Heb een upgrade naar comfort class, absolute aanrader voor die centen en ook nog eens het geluk dat de stoel naast mij vrij blijft, heb ik lekker de ruimte en op een vlucht van bijna 10 uur is dat best prettig.
Op Orlando heb ik een auto gehuurd via American Express bij Dollar, dat valt tegen. Niet alleen de lange rij maar ook het feit dat ik overvallen word door het verhaal dat ik geen verzekering afgesloten heb. Ik kan het risico niet lopen en besluit de goedkoopste verzekering af te sluiten, mede omdat ik ietwat onvriendelijk was krijg ik een seriueze upgrade van auto. Was het de vorige keer een baby Chevy rij ik nu in een Dodge Charger, kijk dat is nou wat je noemt een auto. Heerlijke bak en al snel ben ik mijn irritatie vergeten en geniet van de dik 2 uur durende rit, bestook die gasten morgen wel met klachten mails. Voor een ieder die naar de US gaat en een auto wil huren, je bent dus gewaarschuwd !!
In het hotel wordt ik door het personeel hartelijk begroet, ze zijn hier erg aardig moet ik eerlijk zeggen. Het voordeel van in het zelfde hotel zittten is dat je bekend ben met de situatie en de kamer die ze mij willen geven ligt pal naast de ijs- en vending machine. Behalve dat die dingen zelf al veel herrie maken heb je dan ook dat geloop langs je deur. Zonder probleem krijg ik een andere kamer, deze keer met uitzicht op het parkeerterrein dus ik moet wel de gordijnen dicht doen als ik mij omkleed.
Dinsdag is mijn eerste werkdag en de jetlag maakt het er niet makkelijker op. Ik wordt uitgenodigd om ‘s avonds met een collega en mogelijk nieuwe leverancier te gaan eten, ondanks de vermoeidheid sla ik dat aanbod niet af en geniet van een heerlijke maaltijd in st. Augustine. Dat is de 2e keer binnen een paar weken dat ik in st Augustine ben, het is de oudste stad van de US.
Ik heb nog geen telefoon en ik ben bang dat we helemaal leeglopen op de kosten dus tracht ik een mobiel te bemachtigen, dat lukt niet vanwege een op handen zijnde wijziging van provider dus krijg ik het advies om een wegwerp te kopen voor de tussenliggende periode. Bij de Walmart schaf ik mij zo’n ding aan en voor $ 30,- krijg je er 300 minuten airtime bij. Dat is anders dan bij ons, wij betalen als we zelf bellen, hier betaal je ook als je gebeld wordt. Degene die ik aangeschaft heb kost 0,10 cent per minuut, dat is te doen en nu ben ik met een 904 netnummer een beetje een Jacksonihaan.  Zeker met het oog op de kontakten met de makelaar is zo’n lokaal nummer handig, dat merk ik in de loop van de week.
Carla heeft kontakt gelegd met Judith die in Jax woont en ik heb wat nassi/bami kruiden voor haar meegenomen, omdat ik geen idee heb hoe mijn agenda er de komende dagen uit zal gaan zien breng ik die woensdagavond even langs. Ik word hartelijk ontvangen en krijg een rondleiding door het huis. Gaaf huis hoor en leuke mensen, helaas moet ik er snel vandoor want de vermoeidheid slaat toe. Weet zeker dat wij elkaar in de toekomst nog wel eens gaan zien., Judith en Dexter in ieder geval bedankt voor de hartelijke ontvangst.
De donderdag is er een van gemengde gevoelens, ik heb mijn definitieve toegangspas in mijn bezit en de escortdames behoren nu tot het verleden, dat is het goede nieuws. Helaas moet ik concluderen dat er nog niets aan de visum aanvraag gedaan is en ik steek mijn irritatie hierover niet onder stoelen of banken, men beloofd beterschap en ik hoop nu maar op een goede afloop. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door de overname en de daarmee gepaard gaande extra werkdruk op HR.
Inmiddels heb ik kontakt met Joy, dat is de lokale makelaar die ons gaat helpen een huis te vinden, met de frequentie dat ze mij belt ben ik bang dat ik voor het einde van de week airtime bij moet kopen. Ook heb ik een afspraak gemaakt met een dame van FSC waar Kevin zijn opleiding gaat volgen, vrijdagochtend om half negen zit ik bij haar op kantoor en krijg in een uur veel waardevolle informatie. Met name het feit dat Kevin in Augustus met L naar Barcelona gaat heeft nogal wat hoofdbrekens gekost maar het ziet er naaruit dat alles geregeld kan worden. Omdat hij een internationale student is moet hij een aantal tests doen zodat bepaald kan worden of er wellicht vakken overgeslagen kunnen worden of dat er extra lessen gevolgd moeten worden, vervelende bijwerking hiervan is dat hij nu niet kan registreren voor de lessen van het komende trimester. Tot nu toe dachten wij dat hij op de North Campus zou verblijven maar het kan in het eerste trimester goed zijn dat hij kris kras door JAX moet om de lessen te volgen, het volgende trimester zal dat zo goed als over zijn. Dit maakt het zoeken naar een huis niet makkelijker en ik vertel dit aan Joy die mij om half 3 op komt halen voor bezichtigingen. Ook het feit dat gemeubileerd lastiger is dan verwacht is een beetje een tegenvaller, we zien wel hoe het verder gaat. In ieder geval krijg ik steeds meer gevoel bij deze stad en begin de infra een beetje te begrijpen. Joy rijdt mij dwars door allerlei verschillende gebieden en verteld ook van alles over de constructies van de huizen en bijzonderheden van de verschillende gebieden.
Als je naar foto’s van huizen kijkt zie je regelmatig van die pilaren bij de voordeur, die zijn meestal van piepschuim…..
De jicht is weer teruggekeerd eerder deze week, dat was te verwachten als bijwerking van de medicijnen die uiteindelijk aanvallen moeten uitsluiten. Omdat de ontstekingsremmers op zijn en de pijn aanhoud moet ik naar de apotheek. Helaas mag de apotheek de medicijnen niet zonder recept meegeven dus moet ik naar een arts voor een receptje. Dat is een ervaring op zich, omdat ze geen enkel risico willen nemen wordt ik onderworpen aan een uitgebreid onderzoek, bloeddruk, temperatuur, gewicht, lengte,enz enz. Zelfs mijn hartslag wordt gemeten, blijkt dat ik toch een hart heb :)
Omdat ik alleen maar een recept wil maak ik mij zo druk dat mijn bloeddruk ietwat hoger uitvalt, niet zo vreemd lijkt mij. De arts, een italiaanse dame,  is wel aardig en vraag mij om Goodnight my Prince in het Nederlands te vertalen, zij wenst haar zoon iedere avond goede nacht in diverse talen en laat in de atlas dan zien waar die landen liggen, leuk idee he.
Meer dan 2 uur later heb ik dan toch de medicijnen te pakken en ben ik inclusief consult op een paar centen na $ 100,- verder.

Zaterdag, het Nederlands elftal gaat weer spelen en ik kijk de wedstrijd op mijn kamer, aan de bar zit geen hond om half 8 in de ochtend, in mijn oranje outfit. Was wel uitgenodigd bij Judith & Dexter maar omdat ik ook weer op huizenjacht moet en tevens nog wat moet shoppen lijkt het verstandiger om het op deze manier te doen. In het restaurant heb ik inmiddels mijn vaste serveerster die helemaal voetbal gek is en bijna net zo blij is als ik dat Nederland de wedstrijd gewonnen heeft. De rest van de gasten begrijpt er werkelijk niets van dat wij zoveel plezier hebben. Ik heb een paar foto’s gemaakt en daar moet ze hartelijk om lachen. Tijdens de wedstrijd heb ik nog met mijn schoonvader aan de skype gehangen, heerlijke uitvinding is dat toch. Het geluid is soms zo goed dat je het idee hebt dat je met iemand uit je straat zit te praten.
Al onze Nederlandse vrienden kan ik aanbevelen om Skype op de computer te installeren, kunnen we gratis( dat helpt bij Nederlanders ) bellen en als je er een webcam bijzet elkaar ook nog zien. Technische hulp is op afspraak beschikbaar via Carl@, ik ben ook alleen maar een gebruiker.
Kevin heeft gevraagd om schoenen mee te nemen, tig winkels verder heb ik die te pakken gekregen en als hij ze niet wil doe ik ze zelf aan, gave schoenen hoor.


Onderweg naar het hotel krijg ik een sms van een collega, of ik een Ipad kan meenemen, helaas voor hem zijn ze uitverkocht en moet ik het later nog eens proberen.
Zondag = vaderdag, ik heb mijn kado gisterenavond al via de computer mogen aanschouwen. Tijdsverschil heeft ook voordelen, ik wordt bijvoorbeeld 6 uur later pas 50 dit jaar J
Het hotel; het personeel ken ik inmiddels al goed en ze zijn zonder uitzondering allemaal heel aardig. Als ik naar de bar loop wordt mijn biertje al ingeschonken, mijn brood wordt voor mij geroosterd en ze helpen inmiddels ook met het zoeken naar een huis. Als ik hier zaterdagochtend vertrek heb ik ook wel een slordige 5000 $ achtergelaten in iets meer dan een maand maar daar merken de medewerkers verder niets van.
Het is dus geen goedkoop hotel maar ze doen wel zoveel mogelijk om het je naar de zin te maken. Regelmatig is het druk in mijn woonkamer ( de lobby ) en moet ik samen met de staf lachen om de verschillende klanten. Er gebeurd van alles, een Islamitische bruiloft, bijeenkomst van de Amerikaanse Orthodoxe kerk, reunie van de class of 19..  en ondertussen tik ik aan de bar mijn verhaaltjes.
Het weer;, daar kan ik kort over zijn ZON ZON WARM WARMER HEET, iedere ochtend begint met een staalblauwe hemel. In de loop van de dag warmt het op en neemt de luchtvochtigheid toe en je kan er bijna je horloge op gelijk zetten dat er dan rond een uur of 5 onweer en regen komt. Als het dan weer droog wordt, ja Nederland dat kan dezelfde dag, is het gelijk weer een lekkere temperatuur. Heerlijk gewoon alhoewel de locals wel lopen te klagen over de warmte, dan ben ik maar een toerist die er van geniet.
Carla heeft via het internet inmiddels een aantal kontakten gelegd, een ervan is met de voorzitter van de Nederlands club in JAX. Vanavond heb ik mail kontakt met hem gehad en wij gaan dinsdagmiddag lunchen.

Ik wens een ieder een heerlijke week toe en hoor graag van jullie.

Marcel

dinsdag 15 juni 2010

Autorijles

Van verschillende kanten is ons de afgelopen weken verteld dat lopen er de komende twee jaar niet in zal zitten. Ook schijnt het openbaar vervoer niet al te goed in Jax geregeld te zijn.
Je vervoert jezelf per auto, welke bijna een must is.
Kevin was enige tijd geleden verteld dat hij de autorijlessen zodra hij achtien werd op zijn buik kon schrijven, hij had zelf besloten dat roken voor deze tijd belangrijker was.
Maar jullie voelen hem al aankomen, onze puber heeft het weer voor elkaar......, hij moet tenslotte in Jax op college zien te komen. De rijlessen zijn nu ook in ons belang.
In Nederland mag een 17 jarige nog niet de openbare weg op, in Florida mag je als ouder in je eigen auto zelf rijles aan je kind geven.
Om alvast toch wat autoervaring op te doen krijgt hij morgen zijn eerste rijles op de rijsimulator bij een ANWB rijschool.


Car

donderdag 10 juni 2010

Weer een paar stappen verder

Zondagmorgen werd ik om vijf uur wakker en zag op mijn Iphone touch dat Marcel ruim een uur eerder dan gepland zou landen. Omdat er spoorweg werkzaamheden op het traject naar huis bezig zijn ben ik tegen de afspraak in toch maar naar het vliegveld gereden om hem op te halen.
Zou toch wat zijn als hij uren onderweg is geweest en dan vanaf Delft een bus moeten nemen omdat de trein niet rijd.
Op Schiphol aangekomen bleek zijn koffer zoek te zijn maar die was achteraf gelukkig tesamen met nog een paar koffers op de band blijven hangen.

We hebben de afgelopen dagen weer wat knopen doorgehakt wat gelukkig weer een stukje rust en duidelijkheid brengt:
  • De streefdatum om als gezin te vertrekken is gesteld op begin augustus.
  • De afspraak voor het visum van Kevin bij het consulaat in Amsterdam staat begin juli gepland, dat we nu twee keer naar Amsterdam moeten is jammer maar dan is dit in ieder geval geregeld en kan er voor onszelf altijd nog een spoedprocedure worden aangevraagd.
  • Internationale huwelijksacte en geboortebewijs van Kevin zijn in Vlaardingen aangevraagd (handig hoor Digid scheelt weer een ritje naar de gemeente waar je geboren of getrouwd ben)
  • Mijn volgende (borstkanker)controle heb ik naar voren geschoven, heb ik daar de eerste maanden geen omkijken meer naar.
  • Afspraak met iemand die ons fiscaal en sociaal gaat voorlichten is gemaakt.
  • Onderhouds afspraken rondom de tuin zijn gemaakt. Het zware werk zal de komende twee jaar worden gedaan. (voelt erg decadent :))
En nu maar hopen dat het Noro virus waar pa en ma waarschijnlijk mee besmet zijn hier ook niet toeslaat. Voorlopig hou ik het er nog maar even op dat we waarschijnlijk een verkeerd ei hebben gegeten en daarom zo katerig zijn. Oh ja en Marcel heeft natuurlijk ook nog een jetlag maar daar komt hij de komende weken waarschijnlijk niet van af met dat heen en weer vliegen.

Car

zaterdag 5 juni 2010

Marcel (nog) niet naar huis en Kevin is toegelaten

Zaterdagdagmorgen, alleen met een kop koffie voor me, niet zoals gepland aan de andere zijde van de tafel Marcel die ondanks het skypen van de afgelopen dagen zijn verhalen aan het spuien is.
Net voor vertrek gisterenmiddag werd er op de airport omgeroepen dat de vlucht gecancelled was onder het mom van slecht weer in Washington. Of dat klopt weten we niet, van een medeblogster begreep ik enige tijd later dat het prima weer was in de omgeving van Washington.
Marcel heeft zijn koffer terug weten te krijgen en is vervolgens neergestreken in een hotel bij de airport. Als het goed is vertrekt zijn vliegtuig nu vanmiddag zodat hij morgenochtend nog net op thuis zal zijn om Bart op Zondag live te horen.
Op maandag 14 juni na hopelijk een gaaf reĆ¼niefeest vliegt hij dan weer voor een periode van minimaal 14 dagen naar Jax terug.
In deze tussen liggende week hopen we dat we nog e.e.a. samen kunnen regelen want de geplande overname in de US was afgelopen week een feit. Dat wat wij dachten dat een opstakel zou kunnen zijn is getakkelt, nu nog de Visa en andere af te handelen zaken regelen.
Op het gebied van in te vullen papieren door derden zit er echter weinig schot in de zaak en ik druk het erg netjes uit als ik zeg dat ik er onderhand van begin te balen want het kan ook anders. Dit veroorzaakt onnodige stress en mensen die mij goed kennen weten dat mij dit niet goed doet.

Gistermiddag kregen we het nieuws dat Kevin aangenomen is bij Florida State College.
Kevin, welcome to the Florida State College at Jacksonville Family:

We take great pleasure to inform you of your acceptance to Florida State College at Jacksonville as an International Student for Fall 2010 which begins on August 30, 2010. Your I-20 and official Acceptance Letter will be mailed in the next 2-3 business days please allow 2 weeks for delivery outside of the United States.
De formulieren voor Kevin zijn studenten visum zijn dus onderweg naar Nederland en komende week moeten we een afspraak maken bij het consulaat in Amsterdam voor een gesprek waarvoor ook weer een hele batterij aan formulieren moeten worden ingevuld, ook moeten er pasfoto's komen volgens Amerikaanse maatstaven. Gelukkig is zijn paspoort nog de gehele periode geldig dus dat hoeft niet vernieuwd te worden. Het gesprek bij het consulaat moet zo snel mogelijk gepland worden want de wachttijd bij het consulaat kan oplopen tot een maand.
Uit het mailtje bleek ook dat Kevin een maand voor aanvang van zijn studie de VS binnen mag en dat er verwacht word dat hij minimaal twee weken van te voren inpland voor college advisering, andere formaliteiten en testen die hij ter plekke nog moet doen. (nu mogen we gaan verzinnen hoe we zijn geboekte vakantie in Barcelona van 19 t/m 26 augustus aan gaan vliegen)
Komende week zullen we moeten beslissen of we voorop lopend op onze eigen visum aanvraag voor Kevin bij het consulaat een afspraak gaan maken. Eigenlijk had ik gehoopt dat we maar een ritje naar het consulaat hadden moeten plannen.

Het is weekend en prachtig weer hier, Kevin is werken, ik ga boodschappen doen met mijn ma. Mijn ouders zijn gisteren met voedselvergiftiging teruggekomen van vakantie. Vreemd toch om te bedenken dat even naar je ouders binnenkort een tijdje niet meer mogelijk is.

Car