Nashville

Zeven uur gaat de wekker. Gisteravond wat later naar bed dan de vorige avonden maar wel de eerste nacht dat we weer door geslapen hebben.
Inpakken betekent niet meer dan de koffer dichtklappen, ontbijten en weg zijn we.

Het regent wat jammer is want Coves Cave moet met het juiste licht fotogeniek zijn. Daar en tegen komen we nu een enkele auto tegen als we de route rijden. We zien verschillende herten, wilde kalkoenen, een vos, een kloppende specht en drie kerken. Geen beer laat zich zien ook al maakt het volgens de park ranger voor hen niet uit dat het regent. Totaal rijden we 36 miles door het park om om elf uur weer voor het hotel langs te rijden op weg naar Nashville.
Net voordat we bij de Starbucks wegrijden komt er een berichtje van K. binnen dat hij met vlag en wimpel een debat en eindpresentatie heeft gehaald en de propedeuse van deze opleiding zonder een enkele herkansing nu al binnen heeft. We zitten super trots te zijn op onze kanjer.
Onderweg blijkt tanken met de huurauto lastig. Hij rijdt op E85 wat we gisteren direct konden bemachtigen maar vandaag lijkt het niet verkrijgbaar.
Dame I bij Shell I heeft er nog nooit van gehoord en denkt dat het een bank is, dame II bij Shell II adviseert bij een huurauto geen risico te nemen en door te rijden naar de volgende afslag waar een Pilot station zit, daar moet het verkrijgbaar zijn.
Ze verzinnen van alles om je creditkaart te plunderen is haar devies.
Bij de geadviseerde pomp bellen ze de plaatselijke Hertz en adviseren om er gewoon 87 in te gooien. We zijn er wel klaar mee en volgen het advies op.
Bij de MC Donalds slaan we een bigmac naar binnen en besluiten na het internet geraadpleegd te hebben in de wijk Brentwood een hotel binnen te lopen. Brentwood Suites blijkt een goede keuze.
Even facetimes met het thuisfront en dan op naar het centrum van Nashville.
We zetten de auto op een parkeerplaats op Broadway, M. vindt de parkeerkosten van $ 25 tot middennacht maar duur maar vergeet dat hij in Rotterdam voor een paar uurtjes winkelen ook € 15 betaald.
Na wat rondgekeken te hebben in de omgeving gaan we Robert's Western World binnen, hier draait het vanavond om de muziek  van de Don Kelley band.

We genieten van de muziek en de diversiteit aan mensen.
Als we later de straat nogmaals af lopen blijkt dit wel een van de betere bands te zijn geweest. Hoe meer je naar het eind van de straat loopt hoe zieliger de band worden die staan te spelen.

Car