Toch nog een keer naar St. Augustine

Vrijdag heb ik afgesproken om een dagje met Mariet op stap te gaan. Normaliter zit een dagje iets verder van huis er niet echt voor haar in omdat ze al blij is dat haar auto haar dagelijks naar haar werk brengt. Ze houd er dan rekening mee dat er altijd een vluchtstrook aanwezig is want gedurende een rit kan hij zomaar een paar keer afslaan. En tja openbaar vervoer is niet echt iets waarmee je je in Jax in de stad en omstreken vervoerd.
Dus rij ik deze morgen eerst 28 miles naar het Westen waarna we samen naar St. Augustine rijden.
Ik had gedacht daar na het bezoek met Moon en Ruud niet meer te komen maar Mariet die hier al enige jaren woont mocht kiezen en haar bezoeken aan het stadje zijn op een hand te tellen.
Als ik de straat inrij is het bijna niet te bevatten dat begin van deze week de straat veranderd was in een rivier en zij hun huis niet konden bereiken. Meer dan wat water randen op de huizen is er echter niet meer te zien.

Eerst rijden we naar de vuurtoren van St. Augustine. We kijken elkaar eens aan, "zullen we het wagen met deze hitte de 219 trappen omhoog te klimmen" ? We staat hier maar een keer samen dus besluiten we de entree te betalen en de trappen naar boven te beklimmen. Onderweg komt het goed uit dat er af en toe tegenliggers aankomen en kunnen we verplicht even uitrusten.

Boven aangekomen realiseer ik me dat Marcel nooit mee naar boven was gegaan. Mariet heeft het ook niet zo op de hoogte en blijft wijs in de deur opening staan. Ik loop rond en maak wat foto's.
Als we iets later weer beneden staan merk ik dat mijn conditie ver onder de maat is. In de auto moet ik echt even bijkomen van de trillende spieren die de afdaling in combinatie met de hitte me heeft opgeleverd.
Ook Kevin heeft zich tijdens zijn bezoek aan Nederland waar hij weer eens op een fiets heeft gezeten gerealiseerd dat twee jaar minder bewegen door het ontbreken van trappen en vooral veel gebruik maken van de auto hem een conditie heeft opgeleverd die niet bij zijn leeftijd past. Hij is voor de laatste maand nog even lid geworden van de sportschool in de hoop dat drie keer per week sporten de eerste aanzet zal zijn tot een betere conditie. Ik dwaal af, weer terug naar St. Augustine.
Ondertussen loopt de temperatuur al weer richting de 100 F. Eigenlijk is het veel te warm om door te straten te struinen en buiten te zijn met deze temperaturen.
In het centrum van St. Augustine gaan we op zoek naar The Bunnery Bakery waar Mariet zich wist te herinneren dat de croissants heerlijk waren. Ze had Martin zelfs beloofd om er een voor hem mee te nemen. De broodjes in de vitrine's zagen er zoals de recensies ook aangeven heerlijk uit, die op onze borden belanden waren echter met flauwe kipsalade belegt. Martin kon dus fluiten naar zijn broodje.
Hierna schieten we elke winkel in die er leuk uitziet om in de airco bij te komen. Op het terras van een Irisch pub slaan we in de schaduw nog een groot glas vocht naar binnen en besluiten dan terug te rijden naar Jax. Om zes uur 's avonds rij ik de straat weer in. Zoonlief heeft een lekkere pan spaghetti gemaakt dus daarbij kan ik zo aanschuiven.
Ik heb zelden last van knallende hoofdpijn. Deze avond en een gedeelte van de zaterdag mag ik dat echter ervaren. De zon op een onbedekt hoofd was vandaag iets te veel van het goede.

Car

Plastic rozenkrans

Na terugkomst van vakantie hing er een plastic rozenkrans aan de deur. Nu heb ik weinig met het geloof maar besloot toch dat hij daar met de beste bedoelingen opgehangen was dus ik liet hem hangen.
Net werd er op de deur geklopt. Een tandloze wat magere man ooit waarschijnlijk geboren in een ver land stond voor de deur en brabbelde een onverstaanbare zin. In zijn hand had hij een folder van de tv/internetprovider die hij aan de deur had willen hangen.
Al wijzend op de rozenkrans begreep ik dat hij vroeg of hij de krans mocht hebben.
Ik vertelde hem dat ik het gevoel had dat hij ons beschermde en hem daar graag liet hangen.
Toen hij het pad weer af liep realiseerde ik me dat we weer goed van tropische storm Debby zijn afgekomen en wij hem hier eigenlijk niet meer nodig hebben. Omdat het plastic ding verder voor ons niets betekent zal hij waarschijnlijk binnen een aantal weken in een vuilnisbak belanden.
Ik ben achter hem aangegaan waarop hij vroeg of ik me bedacht had.
Ja meneer, binnen een paar weken verlaten wij de States, ik heb het gevoel dat hij ons beschermd heeft en hoop dat hij dat met U ook zal doen.
Met glimmende ogen hing hij het plastic om zijn nek, al weglopend roepend God Bless You !
Weer iets wat op de juiste plek terecht is gekomen.

Car

Heel veel water

Ook het RTL4 nieuws gezien waarin verteld werd dat in Florida de afgelopen twee dagen even veel water is gevallen dan de hoeveelheid die in 1/3 van het jaar in Nederland valt ?
De schuldige is dit keer tropische storm Debby. Sinds 1851 is het nog niet voorgekomen dat er 4 tropische stormen Florida aandeden voor de datum van 1 juli.
Na een paar dagen in de Golf van Mexico te hebben rond gehangen heeft Debby toch besloten om rechtsaf te slaan en Florida dwars over te steken.
In het Westen van Jax staan wegen blank, daar waar normaal een auto rijd vaart nu een boot. Verschillende delen zijn geëvacueerd. Van Mariet zagen we foto's dat het water in de garage staat en ook daar is de straat veranderd in een rivier.

Wij lijken dus weer te mazzelen met de ligging van ons huis en de mogelijkheden tot afvoer van het water. De pont achter het huis staat nog hoger dan twee weken geleden maar dat is dan ook alles. 
Kernan Blvd, twee straten ten westen van ons huis staat ook blank.
Ondertussen konden we vanavond toch gewoon de bbq in de porch aansteken. Blijft toch bijzonder met dit soort weer.
Het ergste lijkt momenteel voorbij, er wordt voorspelt dat we morgenochtend wakker worden met de zon en de temperatuur in de loop van de dag op zal lopen tot meer dan 40 graden. Dit zal vergezeld gaan met een hele hoge luchtvochtigheid. Binnenblijven dus.


Ik schrok vanavond toch wel even van al die auto's die je in het water zag drijven. Vanmiddag laat hebben we nl de T-Bird in het centrum van Jax afgeleverd.
7 jaar zon heeft de softtop doen verschieten en toen bleek dat de aansluiting van het achterraam niet goed aansloot waardoor er bij veel regen water in de auto zal lopen was de beslissing snel genomen. Hier staat de auto heel veel binnen maar in Natland zal dat straks toch in de zomer anders zijn.
Kappen zijn in de VS veel betaalbaarder dus zijn we de afgelopen weken op zoek gegaan naar de originele kleur top. Het werd een hele zoektocht waarbij zelfs de stoffenfabrikant in Duitsland is ingeschakeld.
Uiteindelijk bleek de kap volgens een plaatselijk bedrijf die we met een bezoek hebben vereerd niet meer in de originele kleur leverbaar, we stonden zelf bij het telefoongesprek wat de man voerde met de leverancier waarin verteld werd dat dit kwam omdat er te weinig auto's in deze kleur zijn gefabriceerd. Marcel was bijna om. Dan moest het maar een donkere kap worden.
Een enkele keer blijkt het toch wel fijn als je vrouw zeurt en vol blijft houden dat iets toch te realiseren moet zijn. En zo mocht ik eerst nog even verder zoeken en vond de juiste kap op internet en wel bij een ander bedrijf hier in Jax. 
Marcel reed langs en kreeg de toezegging dat de kap inderdaad geleverd kon worden en wel binnen twee weken. Twee werden drie weken en vandaag konden we tot onze opluchting zien dat de juiste kleur bij het bedrijf was gearriveerd. 
Ik heb de afgelopen weken nog een poging gedaan om de T-Bird in de VS voor een normaal bedrag te verkopen. Opeens bleken er heel veel mensen marine officier te zijn en een vader of broer te hebben die ze een auto cadeau wilde doen. Betalen was geen probleem,er kon direct  een cheque worden toegezonden waarna de auto door een vervoerder zou worden opgehaald. 
Gelukkig zijn we niet blond en hebben nu besloten dat hij definitief de container ingaat.

Sinds maandagmorgen hebben we na maanden toezeggingen van de zijde van de douane/belastingdienst ook eindelijk de brief dat de verhuisvergunning opgehaald kan worden de dag nadat we ons in hebben geschreven in de gemeente waar we weer gaan wonen. Begin februari zijn we met het traject begonnen en nu is iets wat zo eenvoudig is eindelijk rond. Ongelofelijk wat heeft een eenvoudig briefje een energie gekost om geschreven te krijgen. Tig keer bellen, vele toezeggingen en niets kwam er. En waarom ?? Compleet onduidelijk, gewoon een ambtenaar die haar werk niet deed.
Uiteindelijk heeft de klachtenbehandelaar er voor gezorgd dat de al maanden toegezegde brief er ook daadwerkelijk kwam. Weer iets van ons lijstje !


Het strand lag afgelopen week bezaaid met zeewier. Locals die gezellig het fenomeen met een stoel en een illegale fles wijn (je mag nl geen alcohol bij je hebben op het strand) aanschouwde vertelde dat ze dit zelden zagen. Wij hadden het hier ook nog nooit gezien.
Het stonk lekker

Kevin is maandagmiddag van Stanford/Orlando airport opgepikt. Hij heeft twee gezellige weken in Nederland gevierd en bracht afgelopen week het mooie nieuws dat hij na beoordeling door het Nuffic van zijn VS cijferlijsten alsnog is toegelaten tot de driejarige Engelstalige ICM opleiding aan de Haagse Hogeschool. We zijn superblij en opgelucht dat zijn University tijd hieraan heeft bijgedragen.
Komende week gaan we nog wat tijd en energie steken in het laten omschrijven van de hier gevolgde vakken.  Er is ons geadviseerd (dank je Marina van UStudy) om dit tesamen met het transcript en een mooie brochure van de school in te dienen bij de examencommissie om te laten beoordelen of er nog sprake kan zijn van studieduurverkorting.
Nee heb je, ja kan je krijgen.

Met Kevin zijn thuiskomst gaan we aan de laatste zes weken "samen" beginnen. We realiseren ons maar al te goed dat er binnenkort een eind komt aan een hele bijzondere periode in ons leven.

Car

Weekje regelen

De eerste week zonder Kevin was stil maar wel heel erg productief.
Ik heb me afgelopen week flink kunnen vermaken met allerlei regelzaken rondom het aflopen van onze expat periode. De eerste opzeggingen zijn gedaan en daarnaast is afgelopen week alles opgeruimd wat niet langer nodig is en zijn de eerste afspraken gemaakt voor de laatste zaterdag om de boel hier leeg te krijgen.
Mooie kleurrijke mensen ontmoet, over elk van hen zou wel een blog te schrijven zijn.

De verscheping van de vervoermiddelen is zo goed als rond, het is alleen nog een kwestie van een definitieve klap op de uitverkoren offerte even.
Het enige wat ons nog tegenhoudt is de toegezegde brief van de douane/belastingdienst inzake de verhuisvergunning. Al weken worden er door de belastingambtenaar mondeling toezeggingen gedaan om de gemaakte afspraken op papier te zetten. Van nakoming is echter geen sprake.
Het enige wat er moet gebeuren is een schriftelijke bevestiging dat alles volledig is ingeleverd en waaruit blijkt dat we de dag na inschrijving in Nederland zoals afgesproken op het belastingkantoor de verhuisvergunning op kunnen halen. Al menige keer is deze brief mondeling toegezegd, de printer lijkt echter kapot op het belastingkantoor. Gaat het zo slecht in Nederland ?
Je zal net zien dat deze ambtenaar begin augustus op vakantie is, ziek is, of een nieuwe werkgever heeft gevonden en het dossier in haar la is beland. Staan onze spullen mooi in de haven en de teller van stalling loopt door.
Zelfs de klachtenbehandelaar waar officieel een klacht is neergelegd i.v.m. het niet nakomen van afspraken is al sinds de meivakantie aan het proberen om haar collega te bewegen om de toegezegde brief op de post te laten doen. Het is bijna niet te bevatten hoe dit in zijn werk gaat. Vanaf maandag beginnen we met dagelijks bellen want e.e.a. begint ondanks het feit dat we heel tijdig zijn begonnen nu toch wel te dringen en een tot zenuwen lijdende kwestie te worden.

Omdat de NL kentekens pas aangevraagd kunnen worden na keuring bij de RDW kan er niet door elke verzekeraar een premieopgave worden gedaan. Het is mogelijk om een eendagsverzekering af te sluiten zodat de auto's naar de RDW gereden kunnen worden of  een importverzekering die 15 dagen geldig is (prijzen variëren van euro 99 tot 150 per vervoermiddel) Ook is het mogelijk om bij een enkele verzekeraar een eendags verzekering af te sluiten. Mocht er dan echter een kink in de kabel komen tijdens de RDW keuring dan ontstaat een probleempje.
Reeds vorig jaar ben ik bij toeval in contact gekomen met Sjoerd Stel van Adviesverzekerd die zich de afgelopen weken enthousiast gestort heeft op het verzekeren van ons wagenpark. Met dank aan de in stand gehouden no claim verklaring heeft hij een keurige offerte af kunnen geven waar menige broker niet aan kan tippen. Vanaf het moment dat de boot aankomt in de haven is de boel gedekt op chassisnummer zodat  alles direct goed geregeld is en we geen gezeur hebben met een tijdelijke importverzekering.
Omdat de afgesloten expat verzekeringen lopend bij Ooms verzekeringen max drie maanden na terugkomst in Nederland aangehouden mogen worden heeft hij een mooi aanbod gedaan waarbij alles in een pakket wordt ondergebracht. Met het grote voordeel dat er geen wachttijd is t.a.v. de rechtsbijstandverzekering waarvan normaal wel sprake kan zijn bij overgang naar een andere verzekeraar.
Wat een verademing in de wijze van communiceren die Sjoert er op nahoud, snel en duidelijk,  hier kan de belastingambtenaar en menige Amerikaan nog iets van leren.

Kevin is bij de Haagse Hogeschool langs geweest en heeft daar zijn officiële overgang (transcript) van Jax University afgegeven. De cijfers zijn door de school ter beoordeling doorgestuurd naar het Nuffic en binnen 6 weken hopen we meer te weten of hij op basis van de twee jaar studie hier zal worden toegelaten. Blijft dus nog even spannend.

Bij TJ Max hebben we zaterdag de storecredit kaart die maar in mijn portemonnee bleef zitten te gelde gemaakt en twee nieuwe ook voor zakelijk gebruik geschikte koffers aangeschaft.
Op mijn United punten die lang niet voldoende bleken om ooit om een nieuwe vlucht te boeken heb ik me een nieuwe Ipod Touch besteld zodat M. voor zijn wordfeud spelletje mijn oude beestje kan blijven gebruiken. Het blijkt dat artikelen alleen naar een adres in de States kunnen worden gestuurd zodat de punten na terugkomst in Nederland alleen nog maar online gebruikt kunnen worden voor te dure vliegtickets of hotelovernachtingen.

Toen we vanmiddag door Neptune Beach reden zagen we dat de historisch kerk klaar stond om vervoerd te worden naar het Beach Museum in Jax Beach.
Gebeurd hier dus gewoon door een huis verhuizer. Misschien een ideetje voor hen onder ons die maar geen afscheid kunnen nemen van hun oude vertrouwde plekje ?

Niemand had de moeite genomen om de vlag binnen te halen :)

De afgelopen week was het te wisselvallig of veel te heet om buiten te zijn. Sinds vandaag zijn de temperaturen weer heerlijk en konden we weer genieten van het open rijden en buiten zitten onder de boom wat we dus meteen hebben waargenomen.
Petje is een paar dagen naar Key West geweest en kwam vertellen dat het haar zo speet dat ze voor haar buddy (M) geen Starbucks mok waarop Key West vermeld stond had weten te scoren. Een die we zelf onlangs vergeten waren. Hij wordt niet geleverd op Key West.
We gaan haar straks echt nog missen.

Car

Slechte communicatie van Arke en andere perikelen

De Rabo story is tot een goed eind gekomen. Omdat we een sterk vermoeden hadden dat er een broodje aap verhaal werd opgehangen en ergens een medewerkster had zitten slapen hebben we een verzoek bij de Rabobank neergelegd om de zaak uit te zoeken en ons te laten weten of en waar we geskimd waren.
Afgelopen week kregen we een telefoontje van onze contactpersoon bij de Rabo die ons vertelde dat we inderdaad niet geskimd waren.
De rede voor blokkering was het feit dat er kort achter elkaar met onze beider pasjes twee keer het maximale dagbedrag was opgenomen, iets wat regelmatig is gebeurd de afgelopen periode. De medewerkster heeft verzuimd om het juiste nummer te bellen en heeft ook niet in de aantekeningen of historie gekeken maar de passen direct geblokkeerd.
En wat blijkt. Een bank kan dan toch omdat ze zelf geen risico meer lopen de geblokkeerde passen alsnog deblokkeren. We konden dus met onmiddellijke ingang gewoon onze oude passen weer gebruiken. Opgelost.
Als goedmakertje werd er de volgende dag een bos bloemen bij mijn ouders bezorgt.

Moon en Ruud hebben de naam dat ze regen brengen, zo ook hier de afgelopen dagen. We hebben in de gehele periode dat we hier gewoond hebben nog nooit zoveel regen achter elkaar zien vallen.
Het water in de pont heeft nog nooit zo hoog gestaan.
Mede door de storm Beryl en de onophoudelijke regen ontdekte we in het begin van de week dat er water via de voorraadkast naar binnen kwam, het dak bleek ter plekke doorgerot te zijn. Al ruim een week eerder was er aan de verhuurder gemeld dat er singles van het dak waren gewaaid. Toen ook de eerste natte plek in de slaapkamer ontstond hebben we de eigenaar die in Hong Kong woont maar een email gestuurd.
De man was niet blij dat er zo slecht voor zijn eigendom werd gezorgt en na een boze mail van zijn kant trad er opeens van alles in werking. Vandaag hebben we een aantal uren van het geklop boven ons genoten en is het dak gemaakt.
Als het ons huis was geweest hadden we ook de reeds gescheurde singles vervangen. Hier is dit soort preventief onderhoud volgens de dakdekker niet gebruikelijk. We wachten gewoon op de volgende storm.

We hebben ons vooral bezig gehouden met rustig aan doen, wat shoppen en 's avonds thuis eten. Ook Taco Lu en the Cheese Cake Factory zijn aangedaan.

Sinds vorige week zaterdag staat het huis te huur op diverse website's. Al drie dagen zijn er verschillende mensen met of zonder makelaar over de vloer geweest die hebben aangegeven het huis te willen huren.
De makelaar vertelde ons dat hij de mensen natrekt en het stel met de beste creditscore en achtergrond krijgt het huis toegewezen.

Kevin vloog maandag samen met Moon en Ruud met Arkefly via Orlando/Sanford voor twee weken naar Nederland. Vrienden zien, sociaal bezig zijn met leeftijdgenoten en zijn studie regelen.
Toen dit bekend werd heb ik per email met Arke contact opgenomen om na te vragen hoe de bagageregeling precies in elkaar stak. Passagiers in de comfort class mogen bij Arke nl 35 kilo meenemen verdeeld over meerdere koffers die max 32 mogen wegen. Bijzondere bagage moet apart worden aangemeld.
Ik heb de schriftelijke bevestiging dat een stoel als hij als bijzondere bagage zou worden aangemeld (ondanks de afwijkende maat) binnen de bagagevrijdom zou vallen. Moon & Ruud werden door Arke aan de party Kevin gekoppeld en zo werd de totale hoeveelheid 105 kilo. De stoel werd aangemeld en gewicht werd gecommuniceerd.
Op verzoek van Arke werden toen de stoel was ingepakt ook nog even de definitieve maten doorgegeven. Achteraf blijkt nu dat grote bagage drie dagen voor vertrek moet zijn aangemeld. Dit was echter niet gecommuniceerd maar hier hebben we toevallig wel aan voldaan.
Maandagochtend een paar uur voor vertrek volgde er opeens een mailtje dat ik te laat zou zijn geweest met aanmelden (wat niet klopt) bellen, bellen, bellen. Maar goed dat het bellen naar Nederland via belkaart zo goedkoop is want het was ook wachten, wachten, wachten.
Na het verhaal vertelt te hebben ging de medewerkster na wat aandringen bellen met de bagageafhandeling en werd er bevestigd dat het voor 95 % accoord was dat de stoel binnen de bagagevrijdom meekon en inderdaad wel op tijd was aangemeld., schriftelijk kon dit niet bevestigd worden maar als ik voor 100% zekerheid wilde gaan moest ik maar na twee uur terugbellen.
Twee uur later werd er opeens gezegd dat de maten niet zouden zijn toegestaan en hij alleen mee kon tegen het overbagage tarief a 400 euro. Een heel andere rede van weigering dus.
We hebben besloten om de stoel in Jax te laten staan en snel nog wat extra kleding in een tas gestopt om toch nog gebruik te kunnen maken van de toegezegde 105 kilo. Jennyfer (heeft vorig jaar een tijdje in Jax gewoont) die toevallig op dezelfde dag terugreisde had toegezegd ook nog een aantal van haar kilo's beschikbaar te stellen (voor een extra tas). Haar hebben we onnodig stress bezorgt of er nog wel voldoende ruimte over was. Nu hadden we zelf opeens bagageruimte over.
Jammer van de meerkosten van de grotere auto die voor een dag was gehuurd om van Jax naar Orlando te komen.
Een klacht zit sinds gisteren bij Arke in de mailbox. We zien wel wat dit brengt.
Op het vliegveld bleek later die maandagmiddag dat ze ook niet als gezamenlijk gezelschap stonden aangemeld en de gereserveerde stoelen waarvoor extra was betaald ook gecancelled waren. Kevin heeft alleen rijen achter Moon & Ruud gezeten.
Zeker rekening houdend met de lange wachttijden, de overstap op Miami en deze slechte service voor ons dus als het niet nodig is geen Arke meer.

Wat betreft het huren van een auto heb ik nog wel een leuke tip. Als je een auto huurt met het gold pakket (in dit geval via www.alamo.nl maar meerdere autoverhuurbedrijven leveren dit pakket) dan is dit inclusief een volle tank benzine. De auto mag leeg worden ingeleverd.
De meerkosten voor het goldpakket zijn echter zo gering dan de kosten van de autohuur voor een dag bijna de kosten van een volle tank vertegenwoordigen.
Omgerekend in euro's hadden Moon en Ruud nu voor een dag een 7 persoons auto inclusief een volle tank benzine, 2 bestuurders en alle verzekeringen voor 56 euro. Moet je eens in Nederland proberen :)

Voor het voetbal zijn de Nederlandse vlaggen weer eens uit de kast gekomen. Zou toch jammer zijn als ik ze morgen alweer op kan ruimen.

Ruud kan niet koken maar wel lekker bakken

De komende dagen gaan wij hier eerst weer eens even naar onze eigen stemmen luisteren. Na bijna 6 weken bezoek is dat ook wel weer eens even lekker.

Het aftellen is nu Kevin twee weken weg is echt begonnen. Nog acht weken Jax. Zeven in dit huis en een week aan het strand.

Car

Anastasia State Park

Ja ja het gaat goed hier. De laatste twee weken is het vooral heel erg warm. De warmte wordt vergezeld door een hele hoge luchtvochtigheid. Er is de afgelopen twee weken meer regen gevallen dan in de rest van 2012.
Het was zelfs zo warm dat Marcel gisteren na het open rijden in zijn auto bij thuiskomst bevangen was door de hitte. Die auto zal de komende tijd dus weer dichtblijven.We zijn maar wat blij als er tegen de avond een fikse regenbui valt zodat de avonden doorgebracht kunnen worden in de porch want zelfs daar was het afgelopen week af en toe veel te warm om lekker te zitten.

Zaterdag zijn we naar de Riverside Arts Market gereden die gedurende de zomermaanden elke zaterdag plaatsvindt in het centum. Locale aanbieders van veelal handgemaakte kunst bieden hier hun waar aan, etenskraampjes produceren lekker luchtjes en onder de brug op het podium wordt er muziek gemaakt.

Voor de zaterdagavond stond er een avond boottochtje gepland met Jax Water Tours welk bedrijf onlangs bijna vanuit onze achtertuin is gestart.
Afgelopen week had ik gebeld. Ik had een afspraak gemaakt voor de tocht van next Saturday. Stom dus..... toen we zaterdagavond netjes op tijd verschenen werd weer duidelijk dat een klein woordje een misverstand op kan leveren. Ik had dus this of coming Saturday moeten zeggen want we stonden voor volgend weekend gepland.
Onverrichte zaken keerde we huiswaarts met een afspraak voor de volgende avond op zak.
Zo doe je wel lekker lang met je geplande tochtjes.

Tijdens deze avondtour hebben we geen dolfijnen of een manatees gezien. Het was voornamelijk gluren bij de buren die zodra je de Intercoastal Waterway op gaat in flinke huizen wonen.

mijn kanjer

De brug op Beach Blvd

Uitzicht op het haventje naast de brug bij Nippers

Maandag zijn we naar St. Augustine gereden. Omdat de termperatuur al flink was opgelopen (98 F) hebben we eerst Anastasia State Park aangedaan.
De trail door het bos was precies lang genoeg met deze hitte, de wandeling op het strand met onze voeten in het water was heel wat prettiger.

In de vloedlijn borrelt een bron met koud water omhoog. De strandwacht kan ons niet vertellen wat dit is.

In de namiddag doen we St. Augustine nog even aan. Bij het Flagner College bekijken we de ontvangsthal waar de namen van verschillende Spaanse steden te zien zijn

Car