Donderdagmorgen doen we het rustig aan en praten vooral weer veel bij. Buiten is het grauw, grijs en klettert de regen tegen de ruiten. Bij de boekwinkel word het boek wat daar ligt te branden opgehaald en we gaan een aantal plaatselijke winkels in waaronder de shoarmazaak.
We brengen de huurauto terug naar het vliegveld waar Boris ons na zijn werk al een tijdje op staat te wachten.
Op het menu staat o.a. de eerder gefotografeerde fiddle heads, de onduidelijke smaak is niet te beschrijven.
's Avonds staat de Haunted Walk een ghost tour door Ottawa gepland, waarvoor ik eerder via Groupon kaartjes heb besteld en ondanks het dreigende regenachtige weer besluiten we het er op te wagen. Boris besluit thuis te blijven.
We rijden naar de parkeergarage van het gebouw waar Kitty werkt en wandelen door de stad naar het vertrekpunt.
Tijdens de tour worden we vergezeld door een schaars geklede Canadees die tijdelijk bij zijn zus en zwager verblijft maar die niet de gehele avond bij hun op de bank wil zitten, hij lult een beetje veel en ik snap niet dat hij het niet koud heeft. Zelf ben ik maar wat blij met mijn dubbele vest, regenjas en laarzen. Als twee Engelse backpackers zich ook bij het gezelschap voegen gaan we met gids die in een zwarte cape is gehuld en voorzien van lantaarn op pad.
Gedurende 90 minuten lopen we door een donker wordend Ottawa langs verschillende gebouwen die alle voorzien worden met een spookverhaal afkomstig uit de omgeving. Een goede keuze om zo ook lopend nog iets van de stad te zien. Het weer is ons goed gezind gedurende de gehele tour is het droog. Grappig is om te merken dat ik het Engels wat hier gesproken wordt goed versta, de mensen spreken hier veel zoveel duidelijker dan in Florida.
Vrijdagmorgen staat oud Montreal op de planning. In deze omgeving heeft Kitty de eerste jaren na de emigratie doorgebracht en deze stad was indertijd voor ons als 17 jarige met de bus bereikbaar. Als we wakker worden blijkt de weersvoorspelling wederom vooral regen en grauw grijs aan te geven en besluiten we om ons voornemen maar te cancelen. De beleving van struinen door straatjes is tenslotte zoveel anders als het regent dan als de zon schijnt.
Malls zijn in Noord Amerika vrijwel identiek dus bezoeken we een tweetal overdekte malls niet al te ver van huis in Ottawa. Uit de emails van Kitty had ik opgemaakt dat het modebeeld in Canada anders zou zijn dan in Florida. Na een middag winkelen in de malls kan ik deze illusie ook weer uit mijn hoofd zetten. Als ik al iets voor mij draagbaars zie dan blijkt dit bij een zaak te zijn die ook in de VS gevestigd is en daar liggen de prijzen daar toch zeker 25% onder het Canadese niveau. Verder zijn het vooral veel zaken speciaal bestemd voor de grotere maten.
In mijn opruim woede voor ons vertrek vorig jaar heb ik Kitty al haar naar mij verzonden brieven toegezonden Hierdoor heeft zij al de gedurende 28 jaar verzonden brieven samen kunnen voegen. De laatste avond duik ik in mijn eigen brieven en lees wat ik haar vooral de eerste periode geschreven heb over het laatste schooljaar, het behalen van mijn diploma, verliefd worden, mijn eerste baan, met Ingrid op fietsvakantie door Frankrijk, beslissingen nemen, wederom een verliefdheid, zelfstandig gaan wonen, samenwonen, trouwen en uiteindelijk meld ik haar dat K. is geboren. Een blog in pure vorm een op een geschreven dus vrij open.
We kunnen terug kijken op een voor beide denk ik bijzondere week waarin heel veel verschillen tussen onze toch wel verschillende levens in Canada en Nederland duidelijker zijn geworden, er is heel wat afgepraat.
Met een overstap ik Detroit, waar ik na vertraging een krap uur heb om over te stappen vlieg ik zaterdagmorgen terug naar Jax naar mijn mannen. Vooral na het lezen van de brieven van gisteravond merk ik dat ik ze gemist heb.
Car
p.s. Benieuwd om te lezen hoe Kitty e.e.a. ervaren heeft hier vind je haar blog
zondag 29 mei 2011
woensdag 25 mei 2011
Niagara on the Falls
28 jaar geleden bezocht ik Kitty die toen met haar ouders een jaar geemigreerd was. Tijdens deze drie weken durende vakantie maakte we een rit met haar vader en broer naar de Niagara watervallen. Op dat moment hebben we echter niet meer gedaan dan daar over de railing gekeken. In de diepte zagen we de boten varen op weg naar de watervallen. Als 17 jarige,die het al heel wat vond daar te staan, kwam het niet in me op om naar haar vader toe aan te geven dat ik daar waarschijnlijk maar een keer zou staan en die ervaring ook wel mee wilde maken.
Woensdagochtend gaat om half zes de wekker, om zes uur rijden we de straat uit op weg naar de Niagara Falls, we hadden nog iets recht te zetten. Boris mag in tegenstelling tot wat hij gewend is thuisblijven.
Dinsdagavond was de huurauto al opgehaald want een rit zonder cruise control van ruim 6 uur in de Smart wilde Kitty ons niet aan doen. Onderweg stoppen we twee keer bij Tim Hortons, een keten die ik ook al in de VS had gezien maar nog niet met een bezoek had vereerd, voor een broodje en koffie. Naast Panera een keten om te onthouden voor ontbijt en lunch.
Na aankomst in Niagara on the Falls gaan we eerst lunchen in het restaurant Elements met direct uitzicht op de Horse Shoe Fall om vervolgens een kijkje van bovenaf op de waterval te nemen, welke is gelegen op Canadees grondgebied. Het zicht op de Falls overweldigde me wederom, wie had kunnen denken dat ik hier zoveel jaren later toch weer zou staan.
We besluiten een adventure pass te kopen die toegang geeft tot de vier grote attracties en lopen naar the Maid of the Mist, de boten die tot vlak onder de falls varen.
Van een wachtrij is geen sprake en we kunnen direct de boot op die gezellig vol is met mensen gehuld in blauwe regencaps.
We boffen werkelijk met het weer en zien zelfs een paar keer een regenboog.
Als we van de boot afkomen en met de auto bij de White Water Walk aankomen blijkt die net gesloten te zijn waarop we besluiten om maar in te gaan checken bij het door Kitty besproken hotel the Shaw Club in Niagara on the Lake.
In dit rustige dorp zijn een aantal restaurantjes gevestigd waarvan we er na een wandeling door de hoofdstraat er een uitkiezen. Hier blijkt net een groep Nederlanders neergestreken waarvan een mevrouw als ze ons hoort praten een fijne vakantie komt toewensen.
Om half negen als het donker begint te worden rijden we weer terug naar de Falls, s' avonds worden ze n.l. uitgelicht en dat willen we ook nog wel even zien.
Woensdagmorgen allebei wat stijf van het vele lopen van de dag daarvoor, checken we na het ontbijt uit en rijden naar het Butterfly Conservatory, een subtropische kas waar honderden vlinders rondvliegen.
Vervolgens gaan we weer terug naar de Falls waar we de Journey behind the Falls bezoeken, de tunnels die uitkomen achter de Canadese Falls.
Daarna lopen we naar Niagara's Fury een ride over het ontstaan van de Falls. Met natte armen en voeten halen we weer een warme koffie en broodje bij Tim Hortons en gaan in het zonnetje buiten opwarmen. Ook vandaag treffen we het weer, ondanks de aanwezige wolken is het zonnig.
Als laatste bezoeken we the White Water Walk, een looppad iets verder van de Falls afgelegen wat langs de snelstromende rivier loopt met uitzicht op de dubbeldeks Whirlpool Rapids brug naar de VS.
Het is dan tegen vieren en we besluiten dat het mooi is geweest, we hebben tenslotte nog een rit van 550 km naar huis voor de boeg.
In Toronto komen we in de file terecht, en na een diner stop bij Kelsey's waarvoor we de snelweg afgaan zodat Kitty nog even kan verdwalen rijden we om elf uur Manotick weer binnen waar Boris blij is om ons weer veilig thuis te zien.
Moe maar voldaan slaap ik voor het eerst sinds mijn vertrek de gehele nacht door om pas om half tien de volgende morgen wakker te worden.
Car
Woensdagochtend gaat om half zes de wekker, om zes uur rijden we de straat uit op weg naar de Niagara Falls, we hadden nog iets recht te zetten. Boris mag in tegenstelling tot wat hij gewend is thuisblijven.
Dinsdagavond was de huurauto al opgehaald want een rit zonder cruise control van ruim 6 uur in de Smart wilde Kitty ons niet aan doen. Onderweg stoppen we twee keer bij Tim Hortons, een keten die ik ook al in de VS had gezien maar nog niet met een bezoek had vereerd, voor een broodje en koffie. Naast Panera een keten om te onthouden voor ontbijt en lunch.
Na aankomst in Niagara on the Falls gaan we eerst lunchen in het restaurant Elements met direct uitzicht op de Horse Shoe Fall om vervolgens een kijkje van bovenaf op de waterval te nemen, welke is gelegen op Canadees grondgebied. Het zicht op de Falls overweldigde me wederom, wie had kunnen denken dat ik hier zoveel jaren later toch weer zou staan.
We besluiten een adventure pass te kopen die toegang geeft tot de vier grote attracties en lopen naar the Maid of the Mist, de boten die tot vlak onder de falls varen.
Van een wachtrij is geen sprake en we kunnen direct de boot op die gezellig vol is met mensen gehuld in blauwe regencaps.
We boffen werkelijk met het weer en zien zelfs een paar keer een regenboog.
In dit rustige dorp zijn een aantal restaurantjes gevestigd waarvan we er na een wandeling door de hoofdstraat er een uitkiezen. Hier blijkt net een groep Nederlanders neergestreken waarvan een mevrouw als ze ons hoort praten een fijne vakantie komt toewensen.
Om half negen als het donker begint te worden rijden we weer terug naar de Falls, s' avonds worden ze n.l. uitgelicht en dat willen we ook nog wel even zien.
Woensdagmorgen allebei wat stijf van het vele lopen van de dag daarvoor, checken we na het ontbijt uit en rijden naar het Butterfly Conservatory, een subtropische kas waar honderden vlinders rondvliegen.
Als laatste bezoeken we the White Water Walk, een looppad iets verder van de Falls afgelegen wat langs de snelstromende rivier loopt met uitzicht op de dubbeldeks Whirlpool Rapids brug naar de VS.
In Toronto komen we in de file terecht, en na een diner stop bij Kelsey's waarvoor we de snelweg afgaan zodat Kitty nog even kan verdwalen rijden we om elf uur Manotick weer binnen waar Boris blij is om ons weer veilig thuis te zien.
Moe maar voldaan slaap ik voor het eerst sinds mijn vertrek de gehele nacht door om pas om half tien de volgende morgen wakker te worden.
Car
zondag 22 mei 2011
Aankomst en eerste dag in Ottawa
Met een overstap in Detroit vlieg ik zaterdagmiddag naar Ottawa. Voor de overstap heb ik een uurtje en het lukt me in die tijd precies om na de wandeling naar de C terminal een hamburger met wedges naar binnen te werken. Toch wel even wennen zo alleen, je moet op je tassen passen en ook nog het eten zien te vervoeren. Voor het eerst vind ik de deksel op de limonadebeker echt handig.
Als ik naar de toilet moet en een Nederlands echtpaar hoor praten overweeg ik nog even om aan hen te vragen of ze mijn handbagagekoffer in de gaten willen houden maar besluit toch maar om hem gewoon mee te nemen. Bij de gate worden er weer vrijwilligers gevraagd om een latere vlucht te nemen, ik ben niet geinteresseerd.
In het vliegtuig kom ik naast een Indiase vrouw te zitten met een synthetische jurk aan, de zweetlucht die ze voortbrengt is niet te beschrijven. Gedurende de vlucht legt ze afwisselend haar zwarte voeten op haar schoot die ze uitgebreid gaat zitten masseren.
Op een bepaald moment was ik het zo zat dat ik zelf ook maar iets uitgebreider ben gaan zitten zodat mijn eigen ruimte wat werd uitgebreid.
Als ik om negen uur 's avonds in Ottawa land word ik eerst nog onderworpen aan een kruisverhoor met de gebruikelijke vragen van wat kom je doen tot bij wie ga je verblijven en hoe lang ken je deze mensen al.
In de hal staan Kitty en Boris me al op te wachten, gelukkig heeft ze me afgelopen week nog even een foto toegezonden zodat ik haar herkende want anders had ik ongetwijfeld naar lang rood haar gezocht.
Binnen een half uur zijn we bij hun huis een half uur ten zuiden van Ottawa gelegen. Het huis ligt op een wooneiland waar het Rideau kanaal langs stroomt. Na een korte tour door het huis wat de afgelopen jaren ook uitgebreid beschreven is drinken we nog een kop koffie en praten wat bij.
Kitty spreekt mede dankzij het internet en haar talenknobbel nog perfect Nederlands maar omdat Boris natuurlijk ook graag wil horen waar het over gaat is de voertaal Engels. Als ik een woord niet weet gooi ik het Nederlandse woord er doorheen wat vliegensvlug vertaald word. Mijn woordenschat zal ongetwijfeld flink groeien komende week want hier word ik gelukkig wel aangevuld en denk regelmatig, oh natuurlijk.
Eigenlijk wel grappig is dat dit vroeger op school ook al gebeurde, indertijd was Kitty ook regelmatig doorgeefluik tijdens Engels en Frans.
Een van de kamers die normaal word ingenomen door ongebruikte sportapparatuur is dmv een airbed omgetoverd tot logeerkamer.
Zondag morgen spreken we af om op acht uur op te staan en na een ontbijt vertrekken we richting Ottawa.
We nemen een kijkje bij de sluizen van het Rideau Canal wat dit weekend voor het eerst na de winter weer open is en rijden vervolgens naar het Commissioners park.
In diverse parken worden in het voorjaar sinds 1953 grote bedden met tulpen geshowd. Na de tweede WO heeft Nederland duizenden tulpen naar Canada gezonden als dank voor het verlenen van toevluchtsoord voor Prinses Juliana en haar kinderen. Het is flink druk in het park, vooral veel Aziaten laten zich met de tulpen vereeuwigen. Voorbeeld doet volgen.
Mooi om te zien is hoe ver de natuur hier achterloopt in vergelijking tot Nederland en Florida. Heel veel bomen hebben net pas fris groen blad.
We gaan lunchen in het centrum van Ottawa, lopen over de markt waar me een vreemd soort groenten word getoond genaamd Fiddle heads en vervolgens laten ze me me nog wat mooie plekjes in de stad zien o.a het huiswaar Juliana gedurende de oorlog heeft gewoond en rijden we langs huizen die veel weg hebben van Soestdijk.
Morgen weer een dag.
Car
Als ik naar de toilet moet en een Nederlands echtpaar hoor praten overweeg ik nog even om aan hen te vragen of ze mijn handbagagekoffer in de gaten willen houden maar besluit toch maar om hem gewoon mee te nemen. Bij de gate worden er weer vrijwilligers gevraagd om een latere vlucht te nemen, ik ben niet geinteresseerd.
In het vliegtuig kom ik naast een Indiase vrouw te zitten met een synthetische jurk aan, de zweetlucht die ze voortbrengt is niet te beschrijven. Gedurende de vlucht legt ze afwisselend haar zwarte voeten op haar schoot die ze uitgebreid gaat zitten masseren.
Op een bepaald moment was ik het zo zat dat ik zelf ook maar iets uitgebreider ben gaan zitten zodat mijn eigen ruimte wat werd uitgebreid.
Als ik om negen uur 's avonds in Ottawa land word ik eerst nog onderworpen aan een kruisverhoor met de gebruikelijke vragen van wat kom je doen tot bij wie ga je verblijven en hoe lang ken je deze mensen al.
In de hal staan Kitty en Boris me al op te wachten, gelukkig heeft ze me afgelopen week nog even een foto toegezonden zodat ik haar herkende want anders had ik ongetwijfeld naar lang rood haar gezocht.
Binnen een half uur zijn we bij hun huis een half uur ten zuiden van Ottawa gelegen. Het huis ligt op een wooneiland waar het Rideau kanaal langs stroomt. Na een korte tour door het huis wat de afgelopen jaren ook uitgebreid beschreven is drinken we nog een kop koffie en praten wat bij.
Kitty spreekt mede dankzij het internet en haar talenknobbel nog perfect Nederlands maar omdat Boris natuurlijk ook graag wil horen waar het over gaat is de voertaal Engels. Als ik een woord niet weet gooi ik het Nederlandse woord er doorheen wat vliegensvlug vertaald word. Mijn woordenschat zal ongetwijfeld flink groeien komende week want hier word ik gelukkig wel aangevuld en denk regelmatig, oh natuurlijk.
Eigenlijk wel grappig is dat dit vroeger op school ook al gebeurde, indertijd was Kitty ook regelmatig doorgeefluik tijdens Engels en Frans.
Een van de kamers die normaal word ingenomen door ongebruikte sportapparatuur is dmv een airbed omgetoverd tot logeerkamer.
Zondag morgen spreken we af om op acht uur op te staan en na een ontbijt vertrekken we richting Ottawa.
In diverse parken worden in het voorjaar sinds 1953 grote bedden met tulpen geshowd. Na de tweede WO heeft Nederland duizenden tulpen naar Canada gezonden als dank voor het verlenen van toevluchtsoord voor Prinses Juliana en haar kinderen. Het is flink druk in het park, vooral veel Aziaten laten zich met de tulpen vereeuwigen. Voorbeeld doet volgen.
Morgen weer een dag.
Car
zaterdag 21 mei 2011
Potluck party in de bibliotheek en op weg naar Canada
De engelse lessen voor dit seizoen zijn voorbij, als afsluiting was er in de statige bibliotheek in het centrum een potluck party waarbij het hele gezin welkom was. De bedoeling bij een potluck is dat iedereen een gerecht meeneemt wat vervolgens met de andere gasten gedeeld wordt. Dinsdagmiddag stond er dan ook als toetje een appeltaart in de oven. Volgens de lerares was het erg vermakelijk, door de verschillende nationaliteiten waren de gerechten ook erg divers en er zou voor muziek gezorgd worden.
Bij binnenkomst zette ik de nog een beetje warme taart op tafel waarop een voor mij onbekende lerares rook en vertelde dat dit appeltaart moest zijn. Dit was een lucht die ze al 50 jaar niet meer geroken had, nl de tijd dat ze weg was uit Nederland.
In de grote zaal stonden minstens 20 ronde tafels die een half uur na aanvang nog niet voor de helft gevuld waren, heel veel mensen waren zonder af te zeggen niet op komen dagen. Achteraf snap ik dat wel want in eerste instantie werd er bingo gespeelt, de heren keken mij eens aan, waar waren ze nu in beland ?
Wat me opviel was dat zeker 50% van de gerechten niet zelf bereid waren, publix (supermarkt) of een cateraar waren toeleverancier. Zelfs de pizzaboer had wat verdiend. Gelukkig bleven er ook genoeg onbekende gerechten over van voornamenlijk van Mexicaans of Aziatische afkomst. K. vond het allemaal maar niets en hoewel het er allemaal prima uitzag vond hij het maar vies. Ondertussen vermaakte hij zich door de situatie vergezeld van bingo spelende mensen naar vrienden (in Nederland) te pingen (= sms'en via het internet mbv blackberry)
Toen de muziek begon en er bruiloftnummers werden gedraaid met als eerste nummer de hoki poki was het tijd om onze snor te drukken.
Volgens de heren gaan ze volgend jaar niet meer met me mee.....vind ik geloof ik niet zo erg.
Ik liep al een tijdje te zoeken naar een nieuw horloge, aangespoord door een bestelling vanuit Nederland ben ik het internet af gaan struinen en vond zo de website van Mr Watch
Erge leuke verschillen met de prijzen in Nederland, mede door de dollarkoers van dit moment. Bedankt pa en ma mijn verlate verjaardagscadeau heb ik gekocht.
Afgelopen week bleek dat de Engelse zomerklas die K. gekozen had ver boven zijn pet ging. In deze 6 weken durende klas die gericht was op het schrijven van uittreksels van universitaire verslagen bleken voornamenlijk mensen te zitten die eerder gezakt waren maar wel de klas al gedurende 13 weken hadden gevolgd. Zijn niveau als niet engelstalige sloot dan ook totaal niet aan.
Na een weekend worstelen heeft hij maandag na een gesprek met de lerares besloten om de klas maar te droppen, dit kon gezien de tijd nog net en scheelt toch mooi 1700 dollar.
Nu ziet de zomerperiode er opeens anders uit, de lange zomervakantie die tot eind augustus zal duren is aangebroken.
Ik ben dan ook gaan mailen met het reisbureau om de tickets naar Nederland om te gooien zodat we daar in juni ( C + K ) een weekje langer kunnen blijven dan gepland. Als geluk bij een ongeluk bleek dat het reisbureau een fout had gemaakt. We kopen elke keer jaartickets van Amsterdam naar Jax v.v. die kosteloos een keer gewijzigd kunnen worden. Ondanks een bevestiging naar ons toe bleek de in juni eerder al omgeboekte datum niet juist in het systeem vermeld te zijn. Dit foutje kon direct aangepast worden.
Afgelopen week kwam er onverwachts ook nog Nederlandse visite langs, een collega van M. en zijn vriendin waren op oriëntatiereis.
Een gezellige avond tot diep in de nacht volgde met voor hun als gevolg dat er weinig slaap uurtjes over bleven voordat het vliegtuig al weer vertrok.
En nu maar hopen dat deze predikant uit Californie geen gelijk krijgt met zijn beweringen dat de wereld om 6 uur vandaag vergaat. Op dat moment vlieg ik voor een week alleen naar Ottawa/Canada.
28 Jaar geleden is Kitty met haar ouders gemigreerd. De eerste zomer ben ik haar 3 weken op gaan zoeken, indertijd best wel spannend om als 17 jarige voor het eerst alleen met het vliegtuig op pad te gaan. Al die jaren zijn we soms met wat langere tussen pose blijven corresponderen. Op een kort bliksembezoek aan Nederland nu zeker 10 jaar geleden na hebben we elkaar niet meer echt gezien of gesproken.
Komende week gaan we weer eens echt bijpraten en genieten van haar woonomgeving.
Mijn lange broek heb ik maar weer eens aangedaan :)
Car
Oh ja, donderdag bleken de kaboutertjes het dak gemaakt te hebben. Ook weer opgelost.
Bij binnenkomst zette ik de nog een beetje warme taart op tafel waarop een voor mij onbekende lerares rook en vertelde dat dit appeltaart moest zijn. Dit was een lucht die ze al 50 jaar niet meer geroken had, nl de tijd dat ze weg was uit Nederland.
In de grote zaal stonden minstens 20 ronde tafels die een half uur na aanvang nog niet voor de helft gevuld waren, heel veel mensen waren zonder af te zeggen niet op komen dagen. Achteraf snap ik dat wel want in eerste instantie werd er bingo gespeelt, de heren keken mij eens aan, waar waren ze nu in beland ?
Wat me opviel was dat zeker 50% van de gerechten niet zelf bereid waren, publix (supermarkt) of een cateraar waren toeleverancier. Zelfs de pizzaboer had wat verdiend. Gelukkig bleven er ook genoeg onbekende gerechten over van voornamenlijk van Mexicaans of Aziatische afkomst. K. vond het allemaal maar niets en hoewel het er allemaal prima uitzag vond hij het maar vies. Ondertussen vermaakte hij zich door de situatie vergezeld van bingo spelende mensen naar vrienden (in Nederland) te pingen (= sms'en via het internet mbv blackberry)
Toen de muziek begon en er bruiloftnummers werden gedraaid met als eerste nummer de hoki poki was het tijd om onze snor te drukken.
Volgens de heren gaan ze volgend jaar niet meer met me mee.....vind ik geloof ik niet zo erg.
Ik liep al een tijdje te zoeken naar een nieuw horloge, aangespoord door een bestelling vanuit Nederland ben ik het internet af gaan struinen en vond zo de website van Mr Watch
Erge leuke verschillen met de prijzen in Nederland, mede door de dollarkoers van dit moment. Bedankt pa en ma mijn verlate verjaardagscadeau heb ik gekocht.
Afgelopen week bleek dat de Engelse zomerklas die K. gekozen had ver boven zijn pet ging. In deze 6 weken durende klas die gericht was op het schrijven van uittreksels van universitaire verslagen bleken voornamenlijk mensen te zitten die eerder gezakt waren maar wel de klas al gedurende 13 weken hadden gevolgd. Zijn niveau als niet engelstalige sloot dan ook totaal niet aan.
Na een weekend worstelen heeft hij maandag na een gesprek met de lerares besloten om de klas maar te droppen, dit kon gezien de tijd nog net en scheelt toch mooi 1700 dollar.
Nu ziet de zomerperiode er opeens anders uit, de lange zomervakantie die tot eind augustus zal duren is aangebroken.
Ik ben dan ook gaan mailen met het reisbureau om de tickets naar Nederland om te gooien zodat we daar in juni ( C + K ) een weekje langer kunnen blijven dan gepland. Als geluk bij een ongeluk bleek dat het reisbureau een fout had gemaakt. We kopen elke keer jaartickets van Amsterdam naar Jax v.v. die kosteloos een keer gewijzigd kunnen worden. Ondanks een bevestiging naar ons toe bleek de in juni eerder al omgeboekte datum niet juist in het systeem vermeld te zijn. Dit foutje kon direct aangepast worden.
Afgelopen week kwam er onverwachts ook nog Nederlandse visite langs, een collega van M. en zijn vriendin waren op oriëntatiereis.
Een gezellige avond tot diep in de nacht volgde met voor hun als gevolg dat er weinig slaap uurtjes over bleven voordat het vliegtuig al weer vertrok.
En nu maar hopen dat deze predikant uit Californie geen gelijk krijgt met zijn beweringen dat de wereld om 6 uur vandaag vergaat. Op dat moment vlieg ik voor een week alleen naar Ottawa/Canada.
28 Jaar geleden is Kitty met haar ouders gemigreerd. De eerste zomer ben ik haar 3 weken op gaan zoeken, indertijd best wel spannend om als 17 jarige voor het eerst alleen met het vliegtuig op pad te gaan. Al die jaren zijn we soms met wat langere tussen pose blijven corresponderen. Op een kort bliksembezoek aan Nederland nu zeker 10 jaar geleden na hebben we elkaar niet meer echt gezien of gesproken.
Komende week gaan we weer eens echt bijpraten en genieten van haar woonomgeving.
Mijn lange broek heb ik maar weer eens aangedaan :)
Car
Oh ja, donderdag bleken de kaboutertjes het dak gemaakt te hebben. Ook weer opgelost.
maandag 16 mei 2011
Lancering Endaevour
Om iets voor negen uur vanochtend stond dan eindelijk de lancering van de Endaevour gepland. Om half negen ben ik naar Jax beach gereden om daar vanaf het strand te kunnen kijken.
Het was gezellig druk, mensen zaten op stoeltjes met hun neus richting het zuid oosten en de hogere bruggen die van de weg naar het strand lopen stonden aardig vol. Ook de pier, die normaal gebruikt wordt om te vissen, was druk bevolkt.
Achteraf was het meer de sfeer en het gevoel van ik was daar en ben niet weer voor de tv blijven hangen. Het zicht was vrij beperkt, de afstand tot de lanceerplaats is tenslotte toch 156 mile en daarbij was het ook nog eens heiig.
Voordat ik er erg in had zag je een witte streep die zich van het land afkeerde, daar ging hij.
M en K hadden gelukkig voor de deur ook een glimp op kunnen vangen.
Het was gezellig druk, mensen zaten op stoeltjes met hun neus richting het zuid oosten en de hogere bruggen die van de weg naar het strand lopen stonden aardig vol. Ook de pier, die normaal gebruikt wordt om te vissen, was druk bevolkt.
Achteraf was het meer de sfeer en het gevoel van ik was daar en ben niet weer voor de tv blijven hangen. Het zicht was vrij beperkt, de afstand tot de lanceerplaats is tenslotte toch 156 mile en daarbij was het ook nog eens heiig.
Voordat ik er erg in had zag je een witte streep die zich van het land afkeerde, daar ging hij.
M en K hadden gelukkig voor de deur ook een glimp op kunnen vangen.
je moet goed kijken om een witte streep te zien
Zus maakte het thuis voor de buis ook "live mee"
Zus maakte het thuis voor de buis ook "live mee"
Na heel wat uurtjes zweten heb ik de laptop weer van software weten te voorzien, daar was wel een complete schone installatie voor nodig. Wel zo fijn dat ik geen bedrijf nodig heb gehad want zo is de Nederlandse versie behouden. De rest van de dag gebruik ik om om de zoveel tijd een programma terug te plaatsen zodat hij langzaam weer opgebouwd wordt. Het grote voordeel van het plat gaan van de machine is dat skype weer zonder problemen werkt, kan mijn pa weer gewoon 's avonds skypen, de afgelopen weken haperde hij flink. We zijn echter wel onze administratie kwijt, die zal gereconstrueerd moeten worden met een backup van maanden terug die nog in Nederland ligt. Eigen bult dikke schuld moet je maar regelmatig de boel veilig stellen.
Eind van de middag kwam dan toch nog een dakdekker langs. De man bekeek het dak eens en constateerde dat inderdaad de dakbedekking los hangt en dat er nog een aantal plekken op het dak aangepakt moeten worden. "Hmm dit gaat zodra het gaat regenen lekkage opleveren en de bomen voor het huis moeten ook hoognodig gesnoeid worden die kunnen ook schade aan het dak veroorzaken". Vertelt u het de verhuurder meneer, dit laatste proberen wij zelf ook al sinds november duidelijk te maken. Er gebeurd echter niets.
Tot onze verbazing ging hij niet over tot handelen of afdekken, hij moest eerst de verhuurder op de hoogte brengen en we zouden nog wel horen. Zonder definitieve opdracht geen arbeid. Hierop reed hij weer weg.
Ik ben benieuwd of hij morgen terug komt, gelukkig zien de weersvooruitzichten er goed uit.
Car
zondag 15 mei 2011
Stormschade en Paris
Een flink noodweer trok zaterdag over ons heen. Buiten was het pik zwart en praten was in de porch niet meer mogelijk. Toen het safe was om in de auto te stappen zijn we naar DSW een immense schoenen zaak in St. John's gereden om op zoek te gaan naar comfortabele schoenen voor de zomervakantie.
Bij thuiskomst zagen we stukken dakbedekking in de tuin liggen. Van het dak van de zolderkamer boven de garage bleken enkele stukken afgewaaid te zijn. Een dak is een hier van hout en daarop zijn stroken dakbedekking geplaatst, dus maar direct het noodnummer van de huisbaas gebeld.
Dit blijkt echter een bandje te zijn wat na een aantal uren nog niet was afgeluisterd.
Zeer laat in de avond kwam er een sms dat de dakbedekker zo snel mogelijk zou komen. Het is nu zondagmiddag het zal er wel op neer komen dat we morgen weer zelf moeten bellen. Ondanks de weer heftige buien die vannacht over ons heen trokken zien we binnen nog geen water plekken.
In de tussentijd maak ik me drukker om mijn laptop. Een virus heeft het ding lamgeslagen. Zelfs terug plaatsen in de fabrieksstand lukt niet meer. Alle orginele cd's hebben we bij ons maar we krijgen hem zelf niet meer aan de praat. Er zit niets anders op dan op zoek te gaan naar een bedrijf wat kan helpen. Lastige situatie want al onze administratie staat er op en jullie voelen hem misschien al aankomen, ik heb e.e.a. veilig weten te stellen maar niet de administratie vanaf het moment van vertrek. De nieuw gekochtte externe harddisk is net te laat in gebruik genomen.
K. was aan het googlen op de naam van zijn klasgenoot met wie hij wel eens op pad gaat, hij heeft haar tot Paris omgedoopt gezien de domheid die ze vaak tentoonspreid. Paris zou omdat ze zo mooi kan zingen filmpjes op internet hebben gezet.
Tot zijn verbazing vond hij echter geen filmpje maar wel een bericht dat ze afgelopen springbreak is gearresteerd Kan je blij mee zijn dat dit zo openbaar op internet word geplaatst vergezeld met het vergrijp en het woonadres.
Car
Bij thuiskomst zagen we stukken dakbedekking in de tuin liggen. Van het dak van de zolderkamer boven de garage bleken enkele stukken afgewaaid te zijn. Een dak is een hier van hout en daarop zijn stroken dakbedekking geplaatst, dus maar direct het noodnummer van de huisbaas gebeld.
Dit blijkt echter een bandje te zijn wat na een aantal uren nog niet was afgeluisterd.
Zeer laat in de avond kwam er een sms dat de dakbedekker zo snel mogelijk zou komen. Het is nu zondagmiddag het zal er wel op neer komen dat we morgen weer zelf moeten bellen. Ondanks de weer heftige buien die vannacht over ons heen trokken zien we binnen nog geen water plekken.
K. was aan het googlen op de naam van zijn klasgenoot met wie hij wel eens op pad gaat, hij heeft haar tot Paris omgedoopt gezien de domheid die ze vaak tentoonspreid. Paris zou omdat ze zo mooi kan zingen filmpjes op internet hebben gezet.
Tot zijn verbazing vond hij echter geen filmpje maar wel een bericht dat ze afgelopen springbreak is gearresteerd Kan je blij mee zijn dat dit zo openbaar op internet word geplaatst vergezeld met het vergrijp en het woonadres.
Car
vrijdag 13 mei 2011
Volgens de kalender is het morgen zaterdag
De Jeep was weer aan zijn oliewisseling toe, een ritje naar Green Cove Springs, van 67 kilometer enkele reis lekker met de cruise control over de winderige Henry. H. buckmann bridge die 5 kilometer lang is stond vandaag op het programma.
Onder weg zag ik de temperatuur voor het eerst dit jaar oplopen tot 100 graden F (37,7graden).
Bij de dealer heb ik op mijn gemak de nieuwe uitvoering van de Jeep Grand Cherokee bekeken volgens mijn mannen de droom om volgend jaar mee naar Nederland te nemen.
De wachteruimte bij de dealer is elke keer een belevenis op zich. Naast koffie staat er ook een flinke popcorn machine waarvan bijna iedereen gebruik maakt. Mijn buurvrouw gehuld in een iets te korte blauwe soepjurk met daar onder grote gymschoenen werkte een flinke zak naar binnen die volgens haar heerlijk was. De tv stond hard te schallen en ze gaf ongevraagd commentaar op wat ze zag alvorens ze tegen mij begon te praten om mij uitleg bij welk reisbureau ze de afgelopen jaren haar cruises had geboekt. Het was wel vermakelijk en voordat ik het wist was mijn uur wachttijd voorbij.
Thuisgekomen hadden de heren naast werk en huiswerk zich vermaakt met webcambeelden vanuit Moraira. Mandy was daar met Andrea op bezoek bij Moon, Ruud en Von & Gilles en ze hadden toen ze bij het fort stonden even staan te zwaaien.
's Avonds kijken we naar de verrichtingen van Janice (ex- Hofplein) van Sway bij X-factor. ( intimidi herinneren zich misschien de Harry Potter foto's op het centraal station nog ) De heren zijn nog in afwachting van de uitslag, ik heb alvast stiekem naar de uitslag op internet gekeken en gezien dat dit de laatste avond was dat ze op de buis waren. Jammer wat mij betreft had Ed volgende week thuis mogen blijven.
De sloper van de planten is ook bekend, een armadillo (gordeldier) woonachtig onder het electriciteitshuisje van Petje. Volgens haar heeft ze haar man al opdracht te geven om zijn geweer te pakken op het moment dat hij zich weer aandient. Ik zou hem liever zien rennen, zij zien hem echter als ongedierte. In dit kader vertelde ze ons dat de overige buren ook in het bezit zijn van een geweer wat gebruikt word om giftige slangen te raken.
Sinds afgelopen week heeft het Algemeen Dagblad een app voor de ipad uitgebracht waarmee het mogelijk is om dagelijks digitaal de krant te lezen. Tot september mogen abonnee's hem gratis op een ipad downloaden en ze kunnen daarbij de keuze maken voor hun eigen editie. Laten we nu toevallig een abonnee kennen zonder Ipad :)
Ik verheug me nu al op morgenochtend, AD editie Waterweg en een bak lekkere dark roast koffie.
Car
Onder weg zag ik de temperatuur voor het eerst dit jaar oplopen tot 100 graden F (37,7graden).
Bij de dealer heb ik op mijn gemak de nieuwe uitvoering van de Jeep Grand Cherokee bekeken volgens mijn mannen de droom om volgend jaar mee naar Nederland te nemen.
De wachteruimte bij de dealer is elke keer een belevenis op zich. Naast koffie staat er ook een flinke popcorn machine waarvan bijna iedereen gebruik maakt. Mijn buurvrouw gehuld in een iets te korte blauwe soepjurk met daar onder grote gymschoenen werkte een flinke zak naar binnen die volgens haar heerlijk was. De tv stond hard te schallen en ze gaf ongevraagd commentaar op wat ze zag alvorens ze tegen mij begon te praten om mij uitleg bij welk reisbureau ze de afgelopen jaren haar cruises had geboekt. Het was wel vermakelijk en voordat ik het wist was mijn uur wachttijd voorbij.
Thuisgekomen hadden de heren naast werk en huiswerk zich vermaakt met webcambeelden vanuit Moraira. Mandy was daar met Andrea op bezoek bij Moon, Ruud en Von & Gilles en ze hadden toen ze bij het fort stonden even staan te zwaaien.
De sloper van de planten is ook bekend, een armadillo (gordeldier) woonachtig onder het electriciteitshuisje van Petje. Volgens haar heeft ze haar man al opdracht te geven om zijn geweer te pakken op het moment dat hij zich weer aandient. Ik zou hem liever zien rennen, zij zien hem echter als ongedierte. In dit kader vertelde ze ons dat de overige buren ook in het bezit zijn van een geweer wat gebruikt word om giftige slangen te raken.
Sinds afgelopen week heeft het Algemeen Dagblad een app voor de ipad uitgebracht waarmee het mogelijk is om dagelijks digitaal de krant te lezen. Tot september mogen abonnee's hem gratis op een ipad downloaden en ze kunnen daarbij de keuze maken voor hun eigen editie. Laten we nu toevallig een abonnee kennen zonder Ipad :)
Ik verheug me nu al op morgenochtend, AD editie Waterweg en een bak lekkere dark roast koffie.
Car
woensdag 11 mei 2011
Hey Marcel
Hij was net weer op de tv, echter nog steeds niet met jullie gedeeld, Marcel zijn commercial:
Na een week weggeweest te zijn moest de koelkast aangevuld worden maar de zin om boodschappen te gaan doen ontbrak, een beetje lummelen na de uithuizige week paste beter bij deze moederdag.
Marcel heeft de Love bugs van de voorzijde van de auto gewassen. Van verschillende kanten hadden we al berichten over de plaag die deze beesten kunnen veroorzaken gelezen maar in Jax hadden we ze nog niet gesignaleerd.
In de omgeving van Orlando waren ze echter volop aanwezig. Deze beesten verplaatsen zich tesamen en zijn druk in deze periode van het jaar en aan het eind van de zomer met hun voortplanting. Als ze te pletter slaan op de auto komen hier witte platsen op, de eieren spatten uiteen en kunnen als ze te lang blijven zitten vlekken veroorzaken op de lak.
Moederdag heeft zo ook z'n voordelen. s'Avonds werd er een moederdagconcert gegeven door het Jax philharmonisch orkest, pop at the beach op het podium bij Jax beach.
Ik had wel zin om een kijkje te gaan nemen en ondanks het feit dat de heren na een week van huis af geweest te zijn liever thuis bleven gingen ze zonder commentaar met me mee.
Voorafgaand zijn we eerst een hapje gaan eten bij Ragtime op Atlantic beach, keuken: erg spicy.
Kevin heeft zijn schoolsemester afgerond en officieel is zijn vakantie nu tm eind augustus ingegaan. Voor dit semester heeft hij de maximale 15 punten behaald, de gevolgde verplichtte Engelse klas bleek achteraf geen credits op te leveren. Om zijn visum in stand te houden moet hij 12 punten per semester halen dus we kunnen trots op hem zijn. Een filosofie klas in het Engels afsluiten met een A+ zou ik hem niet na doen.
Jammer genoeg is hij door zijn studentenvisum niet gerechtigd om een zomerbaantje te zoeken. Om toch wat omhanden te hebben volgt hij de komende 6 weken, 2 dagdelen per week, een intensieve Engelse zomerklas die ook noodzakelijk is om bepaalde vakken in het volgende semester te mogen volgen.
Regilio, mocht iemand hem kennen dan vernemen wij graag waar deze persoon zich momenteel ophoud. Zeer regelmatig worden we door allerlei schuldeisers gebeld voor deze wanbetaler die ooit in het bezit was van ons telefoonnummer. Het bel mij niet register is al aangeschreven en menige email is verzonden naar bedrijven die ons bellen, het houd echter maar niet op. Ik ben bang dat we nog maanden last zullen hebben van dit heerschap en zijn uistaande schuld.
Ondertussen woed er sinds een aantal dagen een flinke brand in Okefenokee het natuurpark waar we onlangs nog een bezoek aan brachten. Momenteel is een vierde van het park al afgebrand, 150 vierkante miles. Doodzonde, je hoort het hier zo vaak dat hele stukken natuur door de droogte afbranden. Vooral de noordelijke delen en westzijde van Jax hebben last van de rook. Wij lijken met wind vanuit zee net goed te zitten en merken er niet al te veel van. Normaliter bid ik niet zo om regen maar wil het vuur doven dan zal er eerst een fixe bui moeten vallen. Qua veiligheid hoeven we ons geen zorgen te maken er zit flink wat water tussen ons en de woekerende brand.
Het verhuurkantoor is ook maar weer eens met een bezoek vereerd. Naar zo lijkt schrikken ze nog steeds van de directe benadering. Door verschillende personen zijn we er de afgelopen weken op aangesproken dat het gras aan het doodgaan is. Menig bedrijf belt verlegen om werk aan om te vertellen dat zij de tuin veel beter kunnen onderhouden.
Maar.... Als het sproeisysteem niet op alle plaatsen werkt zal je dat toch eerst moeten maken.
Het verhuurkantoor heeft wederom aangegeven dat ze een verzoek bij de huisbaas hebben neergelegd, zelf mogen ze niet beslissen of er gehandeld mag worden. Ons even informeren over de stand van zaken is hier echter niet gebruikelijk, de medewerkster liep wederom rood aan toen M. haar vertelde dat dat niet echt netjes is. Ze wist te vertellen dat de tuinman die langs was geweest (welke had aangegeven dat de heggen zo keurig onderhouden waren en de huurder zelfs planten had bijgeplaatst) had aangegeven dat er waarschijnlijk een pesticide in het gras zit.
Beetje vreemd zoals ook op onderstaande foto te zien is weten ze dan wel heel goed waar het terein van de buren begint want vanaf daar is het gras weer netjes groen.
Een onbekend beest is bezig geweest om de Agapanthus knoppen af te knauwen om de volgende nacht vervolgens de planten uit de grond te komen rukken. Volgens de tuinman moet het bedrijf wat door de verhuurder ingehuurd is om de pestcontrol te verzorgen hiervoor worden ingeschakeld. Het is doorgegeven aan het verhuurkantoor, ik ben echter bang dat er weinig zal gebeuren. Ach het zijn maar planten zullen we maar denken, dan maar geen bloemen. In Nederland zullen ze vast binnenkort in de tuin prachtig staan te bloeien.
Car
Na een week weggeweest te zijn moest de koelkast aangevuld worden maar de zin om boodschappen te gaan doen ontbrak, een beetje lummelen na de uithuizige week paste beter bij deze moederdag.
Marcel heeft de Love bugs van de voorzijde van de auto gewassen. Van verschillende kanten hadden we al berichten over de plaag die deze beesten kunnen veroorzaken gelezen maar in Jax hadden we ze nog niet gesignaleerd.
In de omgeving van Orlando waren ze echter volop aanwezig. Deze beesten verplaatsen zich tesamen en zijn druk in deze periode van het jaar en aan het eind van de zomer met hun voortplanting. Als ze te pletter slaan op de auto komen hier witte platsen op, de eieren spatten uiteen en kunnen als ze te lang blijven zitten vlekken veroorzaken op de lak.
Ik had wel zin om een kijkje te gaan nemen en ondanks het feit dat de heren na een week van huis af geweest te zijn liever thuis bleven gingen ze zonder commentaar met me mee.
Voorafgaand zijn we eerst een hapje gaan eten bij Ragtime op Atlantic beach, keuken: erg spicy.
Jammer genoeg is hij door zijn studentenvisum niet gerechtigd om een zomerbaantje te zoeken. Om toch wat omhanden te hebben volgt hij de komende 6 weken, 2 dagdelen per week, een intensieve Engelse zomerklas die ook noodzakelijk is om bepaalde vakken in het volgende semester te mogen volgen.
Regilio, mocht iemand hem kennen dan vernemen wij graag waar deze persoon zich momenteel ophoud. Zeer regelmatig worden we door allerlei schuldeisers gebeld voor deze wanbetaler die ooit in het bezit was van ons telefoonnummer. Het bel mij niet register is al aangeschreven en menige email is verzonden naar bedrijven die ons bellen, het houd echter maar niet op. Ik ben bang dat we nog maanden last zullen hebben van dit heerschap en zijn uistaande schuld.
Ondertussen woed er sinds een aantal dagen een flinke brand in Okefenokee het natuurpark waar we onlangs nog een bezoek aan brachten. Momenteel is een vierde van het park al afgebrand, 150 vierkante miles. Doodzonde, je hoort het hier zo vaak dat hele stukken natuur door de droogte afbranden. Vooral de noordelijke delen en westzijde van Jax hebben last van de rook. Wij lijken met wind vanuit zee net goed te zitten en merken er niet al te veel van. Normaliter bid ik niet zo om regen maar wil het vuur doven dan zal er eerst een fixe bui moeten vallen. Qua veiligheid hoeven we ons geen zorgen te maken er zit flink wat water tussen ons en de woekerende brand.
Maar.... Als het sproeisysteem niet op alle plaatsen werkt zal je dat toch eerst moeten maken.
Het verhuurkantoor heeft wederom aangegeven dat ze een verzoek bij de huisbaas hebben neergelegd, zelf mogen ze niet beslissen of er gehandeld mag worden. Ons even informeren over de stand van zaken is hier echter niet gebruikelijk, de medewerkster liep wederom rood aan toen M. haar vertelde dat dat niet echt netjes is. Ze wist te vertellen dat de tuinman die langs was geweest (welke had aangegeven dat de heggen zo keurig onderhouden waren en de huurder zelfs planten had bijgeplaatst) had aangegeven dat er waarschijnlijk een pesticide in het gras zit.
Beetje vreemd zoals ook op onderstaande foto te zien is weten ze dan wel heel goed waar het terein van de buren begint want vanaf daar is het gras weer netjes groen.
zaterdag 7 mei 2011
Zus in de VS II
Dinsdag slapen we uit en lummelen en kletsen in het huis wat aan. De kinderen gaan zelf naar het zwembad en komen er in eerste instantie niet in, een begeleider van 18 of ouder moet hen naar binnen helpen.
Later op de dag gaan we een kijkje nemen bij de Premium outlets een van de vier outlets die Florida rijk is. Hier zijn net als in de outlet in St. Augustine de grote namen vertegenwoordigd alleen is deze outlet gezelliger ingericht en kan je een rondje maken langs de winkels. Later in de week komen we er achter dat de outlet op International drive nog leuker is.
Na een aantal dagen buiten de deur eten hebben we behoefte om een avond thuis te eten, boodschappen zijn bij de Publix zo gedaan mede omdat elke zaak er bijna identiek uitziet. We fabriceren ovenschalen van wegwerpschalen en aluminiumfolie en Chili dog nachos is zo gemaakt. Even later zitten we aan onze eigen tafel te eten.
Woensdagmorgen rijden we weer tijdig de parkeergarage van Universal in, vandaag gaan we naar het tweede park Island of Adventure.
We lopen direct door naar The wizarding world of Harry Potter wat sinds september jl geopend is. Fantastisch om in de wereld van de boeken rond te lopen, het is zo mooi gemaakt.
Duidelijk is te merken dat het vandaag drukker is dan maandag, ondanks dat kan je ook nu niet echt van wachtrijen spreken. Binnen enkele minuten zijn we bij elke ride binnen.
Ik heb maandag weer gemerkt ( in the Simpsons ride die heftiger bleek dan verwacht) dat attracties waarbij het evenwicht word aangesproken niet echt meer mijn ding zijn. Mijn nieuwschierigheid en het feit dat ik hier nu toch sta doet me toch besluiten om de Harry Potter and the Forbidden Journey ride in te gaan.
Alleen de loop door het kasteel is al de moeite waard. De ride zelf is super mooi gemaakt maar mijn maag was maar wat blij toen ik weer met beide benen op de grond stond.
De waterride's veroorzaken een hoop lol en maken ons drijfnat, geen enkel probleem met dit fantastische weer.
Marcel die het niet zo heeft op al dat gedraai en hoogte's laat zich overhalen om in Jurassic park river adventure te gaan, een hele leuke rit waarin onverwacht toch een hoogte word overbrugt, een paar uur later voelt hij hier echter nog de gevolgen van en neemt zich voor dat het nu echt de laatste keer is dat hij zich door ons laat verleiden, hij past wel op de tassen.
Aan het eind van de dag gaan we nog een keer naar Harry Potter terug en word Esmee uitgekozen bij Olivanders wand shop waar er een toverstok die bij haar hoort word uitgekozen, jammer dat hij in de kamer daarnaast weer moet worden ingeleverd.
We sluiten de dag af bij Pastamore op de Citywalk, we hebben niet echt slecht gegeten maar geen zaak om aan iedereen aan te raden.
Donderdag de laatste gezamenlijke dag in Orlando brengen de kinderen en Wim door met zwemmen en lezen. De rest van het gezelschap gaat nog een kijkje nemen in The Mall at Millenia de andere grote mall in Orlando. Hier wat luxere winkels. Op weg naar huis gaan we nog even naar de Outlet op International drive, waar we bij Tommy Hilfiger door een prijzingsfout ruim in de t-shirts komen te zitten. Absoluut een outlet om nog eens terug te komen. De zomergarderobe is weer aangevuld met shirts en korte broeken.
Vrijdagmorgen rijden Mir, Wim & de kids iets na negen uur het complex af, op weg naar het vliegveld in Orlando. We kunnen terug kijken op een aantal bijzondere waardevolle dagen met elkaar. Het was leuk om te zien dat Esmee niet langer het kleine nichtje is en zij en Kevin elkaar zo vonden op achtbaan gebied en Lucas met zijn negen jaar al in zoveel attracties dorst en achter elkaar alleen kon genieten van de draaiende kopjes, een attractie die het evenwichtsorgaan van volwassenen flink door elkaar schud zodat wij netjes aan de kant bleven staan.
Van Jax en onze leefomgeving hebben ze achteraf te weinig gezien maar er moesten keuze's gemaakt worden in de beperkt beschikbare tijd.
Bedankt zus en zwager dat jullie de reis naar Florida hebben ondernomen en dat we deze dagen met jullie hebben kunnen delen.
Wij rijden naar de west kust, Clearwater Beach en zien het onderweg steeds donkerder worden. Dom we hebben niet naar de weersvoorspelling gekeken en als we in Clearwater aankomen is het zwart en komt het werkelijk met bakken tegelijkertijd uit de hemel. Van kijken komt weinig, de wereld ziet er opeens heel anders uit als het weer zo slecht is. Het moet hier absoluut erg mooi zijn we krijgen er nu echter weinig van mee.
We besluiten door te rijden naar Tarpon Springs waar sinds 1905 door Grieken sponsen worden gezocht en verwerkt. Het stikt er van de Griekse restaurantjes waar we gaan lunchen.
Tegen het eind van de middag komen we aan in Homosassa. bij Bella Oasis Hotel wat direct naast het Homosassa SpringsWildlife park ligt. 's Avonds eten we bij Neon Leon's Zydece Steakhouse (eigenaar is de familie van de gitarist van Limp Bizkit een band afkomstig uit Jax) waar een band staat te spelen en we bij binnenkomst een kleurige ketting om onze nek krijgen hangen.
We rijden nog snel even naar de kust om de zon in de zee te zien zakken, 15 miles is hier tenslotte niets,we komen echter vijf minuten te laat aan.
Als we bij het hotel aankomen worden we verwelkomt met een "hallo", onze buren blijken Nederlanders te zijn en de rest van de avond brengen we pratend met hen door.
Zaterdag morgen, met een heerlijke temperatuur van 25 graden gaan we naar Homosassa Springs Wildlife State Park. Dit park is via twee ingangen te bereiken, met de auto tot aan het naastgelegen parkeerterrein of zoals wij gedaan hebben vanaf het visitorscentrum aan de US19 gelegen. Hier vandaan vertrekken elk half uur pontonboten naar het park.
Het park word voornamelijk gerund door vrijwilligers en ziet er uiterst verzorgt en natuurlijk uit.
In het park worden o.a. Manatees opgevangen die door boten gewond geraakt zijn.
Zowel in Homosassa als in Crystal River kan er gezwommen worden Manatees. De beste tijd van het jaar is echter van november t/m maart omdat deze zeekoeien dan het warme water van de Florida springs opzoeken en op dat moment in grote getallen aanwezig zijn. Nu we de zeekoeien gezien hebben hopen we dat komende winter nog een keer te kunnen verwezelijken.
Hierna rijden we de 165 miles terug naar Jacksonville, na drie en een half uur zijn we thuis waar de krant van vorige week vergeeld voor de deur ligt te wachten. De tuinman van de verhuurder is langs geweest om het gras te bekijken wat aan de voorzijde volgens onze eigen tuinman dood lijkt te gaan. Op het briefje wat aan de deur hangt staat dat het er zeer verzorgt uitziet en dat de huurders zelf planten hebben aangevuld. Dit voelt toch ook wel weer heel goed.
Morgen een rustige dag, de achtergebleven Nederlandse tijdschriften staan op het programma.
Home Sweet Home.
Car
Later op de dag gaan we een kijkje nemen bij de Premium outlets een van de vier outlets die Florida rijk is. Hier zijn net als in de outlet in St. Augustine de grote namen vertegenwoordigd alleen is deze outlet gezelliger ingericht en kan je een rondje maken langs de winkels. Later in de week komen we er achter dat de outlet op International drive nog leuker is.
Na een aantal dagen buiten de deur eten hebben we behoefte om een avond thuis te eten, boodschappen zijn bij de Publix zo gedaan mede omdat elke zaak er bijna identiek uitziet. We fabriceren ovenschalen van wegwerpschalen en aluminiumfolie en Chili dog nachos is zo gemaakt. Even later zitten we aan onze eigen tafel te eten.
Woensdagmorgen rijden we weer tijdig de parkeergarage van Universal in, vandaag gaan we naar het tweede park Island of Adventure.
Kroeg de drie bezemstelen
Ik heb maandag weer gemerkt ( in the Simpsons ride die heftiger bleek dan verwacht) dat attracties waarbij het evenwicht word aangesproken niet echt meer mijn ding zijn. Mijn nieuwschierigheid en het feit dat ik hier nu toch sta doet me toch besluiten om de Harry Potter and the Forbidden Journey ride in te gaan.
Alleen de loop door het kasteel is al de moeite waard. De ride zelf is super mooi gemaakt maar mijn maag was maar wat blij toen ik weer met beide benen op de grond stond.
De waterride's veroorzaken een hoop lol en maken ons drijfnat, geen enkel probleem met dit fantastische weer.
Aan het eind van de dag gaan we nog een keer naar Harry Potter terug en word Esmee uitgekozen bij Olivanders wand shop waar er een toverstok die bij haar hoort word uitgekozen, jammer dat hij in de kamer daarnaast weer moet worden ingeleverd.
We sluiten de dag af bij Pastamore op de Citywalk, we hebben niet echt slecht gegeten maar geen zaak om aan iedereen aan te raden.
Donderdag de laatste gezamenlijke dag in Orlando brengen de kinderen en Wim door met zwemmen en lezen. De rest van het gezelschap gaat nog een kijkje nemen in The Mall at Millenia de andere grote mall in Orlando. Hier wat luxere winkels. Op weg naar huis gaan we nog even naar de Outlet op International drive, waar we bij Tommy Hilfiger door een prijzingsfout ruim in de t-shirts komen te zitten. Absoluut een outlet om nog eens terug te komen. De zomergarderobe is weer aangevuld met shirts en korte broeken.
Vrijdagmorgen rijden Mir, Wim & de kids iets na negen uur het complex af, op weg naar het vliegveld in Orlando. We kunnen terug kijken op een aantal bijzondere waardevolle dagen met elkaar. Het was leuk om te zien dat Esmee niet langer het kleine nichtje is en zij en Kevin elkaar zo vonden op achtbaan gebied en Lucas met zijn negen jaar al in zoveel attracties dorst en achter elkaar alleen kon genieten van de draaiende kopjes, een attractie die het evenwichtsorgaan van volwassenen flink door elkaar schud zodat wij netjes aan de kant bleven staan.
Van Jax en onze leefomgeving hebben ze achteraf te weinig gezien maar er moesten keuze's gemaakt worden in de beperkt beschikbare tijd.
Bedankt zus en zwager dat jullie de reis naar Florida hebben ondernomen en dat we deze dagen met jullie hebben kunnen delen.
Wij rijden naar de west kust, Clearwater Beach en zien het onderweg steeds donkerder worden. Dom we hebben niet naar de weersvoorspelling gekeken en als we in Clearwater aankomen is het zwart en komt het werkelijk met bakken tegelijkertijd uit de hemel. Van kijken komt weinig, de wereld ziet er opeens heel anders uit als het weer zo slecht is. Het moet hier absoluut erg mooi zijn we krijgen er nu echter weinig van mee.
We besluiten door te rijden naar Tarpon Springs waar sinds 1905 door Grieken sponsen worden gezocht en verwerkt. Het stikt er van de Griekse restaurantjes waar we gaan lunchen.
Tegen het eind van de middag komen we aan in Homosassa. bij Bella Oasis Hotel wat direct naast het Homosassa SpringsWildlife park ligt. 's Avonds eten we bij Neon Leon's Zydece Steakhouse (eigenaar is de familie van de gitarist van Limp Bizkit een band afkomstig uit Jax) waar een band staat te spelen en we bij binnenkomst een kleurige ketting om onze nek krijgen hangen.
We rijden nog snel even naar de kust om de zon in de zee te zien zakken, 15 miles is hier tenslotte niets,we komen echter vijf minuten te laat aan.
Zaterdag morgen, met een heerlijke temperatuur van 25 graden gaan we naar Homosassa Springs Wildlife State Park. Dit park is via twee ingangen te bereiken, met de auto tot aan het naastgelegen parkeerterrein of zoals wij gedaan hebben vanaf het visitorscentrum aan de US19 gelegen. Hier vandaan vertrekken elk half uur pontonboten naar het park.
Zowel in Homosassa als in Crystal River kan er gezwommen worden Manatees. De beste tijd van het jaar is echter van november t/m maart omdat deze zeekoeien dan het warme water van de Florida springs opzoeken en op dat moment in grote getallen aanwezig zijn. Nu we de zeekoeien gezien hebben hopen we dat komende winter nog een keer te kunnen verwezelijken.
Morgen een rustige dag, de achtergebleven Nederlandse tijdschriften staan op het programma.
Home Sweet Home.
dinsdag 3 mei 2011
Zus in de VS
Dinsdagmiddag komen Wim & Mir en de kids vanuit New York aan in Jax.
Het voordeel van het vliegveld van Jax is dat je snel nadat je geland bent al buiten staat. Als we de bagagehal in komen lopen blijken ze die dan ook al opgehaald te hebben en is de huurauto al bijna geregeld. De kinderen gaan achter in de Jeep en dan op naar ons huis.
Thuisgekomen gaan Wim en M. even een rondje met de Thunderbird gassen. Als de heren thuis komen mogen ze een volgend klusje opknappen. Jenn heeft gebeld of ze de nacht bij ons door kan brengen en die moet even opgehaald worden. Ik rij naar de Sport Academy om een luchtbed en slaapzak op te halen.
Woensdagmorgen doen we het eerst even rustig. Als K. eindelijk uit bed is vertrekken we richting St. Augustine. Dit keer brengen we een bezoek aan de Alligator Farm. Een erg leuk alternatief voor het centrum van St. Augustine wat we aan het eind van de dag ook nog even bezoeken.
Het voordeel van het vliegveld van Jax is dat je snel nadat je geland bent al buiten staat. Als we de bagagehal in komen lopen blijken ze die dan ook al opgehaald te hebben en is de huurauto al bijna geregeld. De kinderen gaan achter in de Jeep en dan op naar ons huis.
Thuisgekomen gaan Wim en M. even een rondje met de Thunderbird gassen. Als de heren thuis komen mogen ze een volgend klusje opknappen. Jenn heeft gebeld of ze de nacht bij ons door kan brengen en die moet even opgehaald worden. Ik rij naar de Sport Academy om een luchtbed en slaapzak op te halen.
Woensdagmorgen doen we het eerst even rustig. Als K. eindelijk uit bed is vertrekken we richting St. Augustine. Dit keer brengen we een bezoek aan de Alligator Farm. Een erg leuk alternatief voor het centrum van St. Augustine wat we aan het eind van de dag ook nog even bezoeken.
Noordelijker van Florida richten de tornado's op dat moment erg veel schade aan, wij merken alleen iets van een dreigende bui die later in de avond naar beneden klettert.
Donderdag bezoeken we een aantal grotere zaken die wij al zo normaal beginnen te vinden maar natuurlijk gewoon mega groot blijven. De kinderen en Wim testen de sleutel van het zwembad wat bij onze cummunitie behoort en plenzen in het zwembad waar verder geen mens is. Onlangs is het zwembad voor het seizoen geopend en voorzien van kleurige nieuwe ligbedden en stoelen, een stuk gezelliger dan de rommel die er eind vorig jaar stond.
Vrijdag staat de laatste lancering van de Space shuttle Endeavour gepland. Tegen het middaguur rijden we richting Cape Canaveral om van dichterbij de lancering mee te kunnen maken.
Als we van de snelweg afdraaien rijden er verdacht veel mensen de verkeerde kant op. Als we stoppen horen we dat de lancering wegens een technisch mankement is afgeblazen. Een beetje teleurgesteld rijden we naar het van buren in Nederland gehuurde huis in Orlando wat gelegen is op Regal Palms in Davenport een gehucht wat ten zuid westen van Orlando ligt.
De omgeving is hier vrij kaal en hier en daar zijn er woonwijken met smakeloze identieke huizen met zwembaden herrezen in de vlakte.
Ons huis voor deze week blijkt een recent nieuw ingericht condoachtig huis te zijn met vier slaapkamers en drie badkamers. Een zwembad met wildwaterstroom en glijbaan maakt onderdeel uit van het complex, voor de kinderen erg leuk. De buitenomgeving doet mij echter denken aan Tjechie, een betonnen platje achter het huis waar je niet voor de gezelligheid een tijdje buiten gaat zitten en slecht onderhouden gras met een paar zielige bomen er op. Jammer een paar mooie palmen en beter groen onderhoud kunnen het geheel een geheel ander gezicht geven. Ondanks het ontbreken daar van een aantrekkelijk zwembad doet het ons weer erg blij zijn met ons eigen huis in Jax.
Zaterdag brengen we door aan het zwembad en rijden later in de middag naar de Florida Mall waar we bij Ruby Thuesday eten.
De lancering van de Endeavour lijkt verder vooruit geschoven te gaan worden. Zondag besluiten we dan ook om nogmaals naar Cape Canaveral te rijden om Kennedy Space Center te bezoeken.
Erg interessant en zeker een bezoek waard. Tijdens de KSC tour waarmee je met een bus naar twee plaatsen op het terrein word vervoerd komen we op 1 1/2 mijl van het lanceerplatform te staan waar de shuttle gereed staat.
De Endaevour staat klaar voor lancering
Maandagmorgen zijn we al weer vroeg uit de veren. Op internet lezen we dat Osama Bin Laden gepakt is, op de radio horen we de speech van Obama en krijgen bijna een nationalistisch gevoel.
Universal Studio's staat op het programma. We boffen vandaag, het is gezellig rustig in het park, van wachtrijen kan je echt niet spreken. Als een attractie leuk blijkt te zijn kan hij direct nog een keer gedaan worden.
Orginele Thunderbird
Om vijf uur verlaten we voldaan het park om bij Nascar Sports Grille op de City Walk te gaan eten. Een goede keuze. In de VS is het gebruikelijk om zelf 10 tot 15% tip bij de rekening op te tellen, wat als de service niet goed is natuurlijk eerder niet dan wel gedaan word. Nascar neemt het risico niet en eigent zich zelf op de rekening al 18 % tip toe.
Car
Abonneren op:
Posts (Atom)