Na een paar maanden VS worden we steeds wijzer en komt er nog steeds nieuwe informatie te oren waarvan ik denk "goh hadden we dat vorig jaar maar geweten".
Zo werd ik geïnformeerd over het bestaan van Clep Classes. Hiermee kan voor een relatief laag bedrag een test afgelegd worden waardoor vrijstelling verkregen kan worden voor de verplichte klassen die op de colleges en university's gevolgd moeten worden alvorens andere vakken te mogen kiezen.
Dit kan voor iedere internationale student die voornemens is op een University in de VS te gaan studeren heel erg interessant zijn.
Als expat partner mag ik de eerste drie maanden na binnenkomst in de VS vanwege het soort visum dat ik heb niet werken. Al hoewel ik geen plannen heb om aan het werk te gaan willen we wel e.e.a. geregeld hebben voor het geval dat.....
Vandaag hebben we de immigratie advocaat die vorig jaar zo "snel" is geweest met het afhandelen van onze visa aanvraag maar weer eens benaderd, we zijn tenslotte nu al vijf maanden verder en het zou na drie maanden geregeld zijn. Eerder had ze ons verzekerd dat de officieele aanvraag automatisch door hen op tijd zou worden ingediend en dat wij zelf niets moesten doen.
We kunnen weer "blij" met haar zijn en helemaal blij dat we niet van dit inkomen afhankelijk zijn. De dame kwam kort terug dat het haar verschrikkelijk speet. Het was haar helemaal ontglipt....... Wachttijd opnieuw drie maanden........
Als het mijn bedrijf was geweest was ik nu helemaal klaar met haar geweest. Nu lachen we er maar om.
Zondagmiddag zijn we op uitnodiging van een ouder Nederlands/Belgisch stel van een high tea gaan genieten in The Ponte Vedra Inn. We hadden al heel wat mooie huizen hier in de omgeving zien staan maar langs Ponte Vedra Blvd zijn ze wel heel erg super mooi en groot. Er was geen tijd om foto's te maken maar die komen er vast nog een keer. Verschillende huizen zijn prachtig gelegen aan de oceaan.
Dit gedeelte van Florida bezit niet veel restaurants met terrassen met uitzicht op het water. Als er al een buitenterras aanwezig is ligt dit veelal aan een weg.
In Ponte Vedra is dit anders, hier liggen een paar super mooie resorts/restaurants langs het strand, maar..... alleen maar toegankelijk voor members.
Onze gastheer van gisterenmiddag is member. Kosten $12.000 voor de inkoop, $2500 dollar fee per jaar en vervolgens minimaal $150 dollar per maand waarmee dan wel de maandelijkse restaurant rekening word verlaagd. En daarvoor mag je dan gebruik maken van het strand, het zwembad en van de wat mij betreft iets te luxe restaurants genieten. Wil je tennissen of golven dan gelden hiervoor weer aparte tarieven.
Alleen maar toegankelijk voor de rich and famous. De tweedeling tussen arm en rijk is hier nog veel zichtbaarder dan in Nederland.
Car
maandag 31 januari 2011
zaterdag 29 januari 2011
De invasie van Petje
Schreef ik in mijn vorige blog nog dat het zo stil is in de court (= pleintje waaraan een paar huizen liggen), een buuf lijkt daar verandering in te willen brengen.
Vrijdag ben ik Joke, de moeder van Judith, op gaan halen die twee keer per jaar voor drie weken naar haar dochter en kleinzoon komt. Haar dochter is overdag werken en zij komt dankzij het ontbreken van een rijbewijs niet verder dan het eind van de straat.
We zijn naar de Landing gereden waar sinds kort op vrijdag een markt zou zijn. Precies 6 kramen met spullen die zelfs een toerist niet nodig heeft troffen we daar aan.
Aan het water kon je pas vanaf elf uur iets drinken, reden waarom menige toerist Jax direct weer zou verlaten. Na dit Landing avontuur en een drankje in de zon zijn we gaan lunchen in St Marco waarna het tijd was om weer naar huis te gaan want kleinzoon Quinzy moest naar bed.
Nog even langs de Publix, toch wel ivm het grote assortiment mijn favoriete super en toen ik bepakt en bezakt thuis arriveerde kwam de buuf met een immense beker cola in haar hand op me af voor een praatje.
Ik vroeg haar of ze als ze tijd had een lijstje met haar favoriete restaurants wilde maken en voordat ik het wist liep ze voor me uit mijn huis in waarna ze direct op de foto wand afstoof om die eens even op haar gemak te gaan bekijken (mooi huis met dat zwembad van wie is dat ?)
Hierna liep ze (ongevraagd) voor mij uit naar de keuken waar ik snel mijn boodschappen neerlegde en een papiertje uit een la pakte zodat ze aan haar lijstje kon beginnen.
Nu moeten jullie weten dat ze ons al eerder vertelt heeft goed bevriend te zijn met de eigenaren van het huis en menige avond in het huis heeft doorgebracht. Ze voelde zich duidelijk op haar gemak. Inspectie voor de eigenaar om eens te bekijken wat die Dutchies daar binnen uitvoeren?
Vandaag, heerlijk weer 21 graden dus een tweetal stoelen werden vanmiddag in de voortuin gezet. Kon ik direct mooi uitproberen of bellen naar Nederland ook mogelijk is als je buiten zit. Terwijl ik met Mandy aan het beppen was kwam dezelfde buuf of te wel Petje (want zo hebben we haar gedoopt i.v.m. het altijd dragen van een pet) ongevraagd naast me zitten in de stoel waar Marcel net even uit was opgestaan. Ze vroeg aan M. wat ik aan het doen was, ja uuuu hoor je dat niet ?? Bellen met een vriendin in Nederland en dat kan wel een uurtje duren. En terwijl ik door probeerde te gaan met bellen, en ze het taaltje aan zat te horen, vroeg ze aan M.of in alle Europese landen dezelfde taal werd gesproken. Beetje wereld vreemd ?
Dit soort lachwekkende vragen aanhoren en bij beppen gaat lastig samen dus ik liep naar binnen waar ik ongestoord met Man verder kon beppen.
Tot mijn verbazing stond ze echter enige minuten later weer naast mijn stoel. Zonder iets tegen M. te zeggen was ze opeens door de niet op slot zittende voordeur het huis ingelopen, had aan K. een sigaret gevraagd en stond nu naast mijn stoel om alsof ze thuis was de buitendeur naar de porch open te maken. Kon ze even roken was haar verklaring toen ik haar vragend aankeek, want haar man wist niet dat ze dit deed. Ze deed de deur achter zich dicht en ging op haar gemak in een stoel de net verkregen sigaret oproken om vervolgens weer af te druipen, want ja ik zat nog steeds te praten ze had me tenslotte weer extra stof gegeven.
Vanaf heden draaien we de voordeur in het slot, voordat je het weet loopt Petje weer ongevraagd binnen.
Car
Vrijdag ben ik Joke, de moeder van Judith, op gaan halen die twee keer per jaar voor drie weken naar haar dochter en kleinzoon komt. Haar dochter is overdag werken en zij komt dankzij het ontbreken van een rijbewijs niet verder dan het eind van de straat.
We zijn naar de Landing gereden waar sinds kort op vrijdag een markt zou zijn. Precies 6 kramen met spullen die zelfs een toerist niet nodig heeft troffen we daar aan.
Aan het water kon je pas vanaf elf uur iets drinken, reden waarom menige toerist Jax direct weer zou verlaten. Na dit Landing avontuur en een drankje in de zon zijn we gaan lunchen in St Marco waarna het tijd was om weer naar huis te gaan want kleinzoon Quinzy moest naar bed.
Nog even langs de Publix, toch wel ivm het grote assortiment mijn favoriete super en toen ik bepakt en bezakt thuis arriveerde kwam de buuf met een immense beker cola in haar hand op me af voor een praatje.
Ik vroeg haar of ze als ze tijd had een lijstje met haar favoriete restaurants wilde maken en voordat ik het wist liep ze voor me uit mijn huis in waarna ze direct op de foto wand afstoof om die eens even op haar gemak te gaan bekijken (mooi huis met dat zwembad van wie is dat ?)
Hierna liep ze (ongevraagd) voor mij uit naar de keuken waar ik snel mijn boodschappen neerlegde en een papiertje uit een la pakte zodat ze aan haar lijstje kon beginnen.
Nu moeten jullie weten dat ze ons al eerder vertelt heeft goed bevriend te zijn met de eigenaren van het huis en menige avond in het huis heeft doorgebracht. Ze voelde zich duidelijk op haar gemak. Inspectie voor de eigenaar om eens te bekijken wat die Dutchies daar binnen uitvoeren?
Ik vertelde haar dat ik het in het wijkje wel erg stil vond. Ze had zo haar eigen verklaring: twee buren waren streng gelovig, een paar oudere mensen erg op zichzelf, anderen waren druk met de kinderen en vertelde ze toen op een heel zacht fluisterende toon........: een buurman was gay en twee buurvrouwen lesbisch.
Ik kon het niet nalaten om haar te vragen waarom dit zo fluisterend gezegd moest worden. Haar uitleg was dat het voor bepaalde personen nogal shockerend kon zijn. Nu niet voor de Dutchies hoor.
Vandaag, heerlijk weer 21 graden dus een tweetal stoelen werden vanmiddag in de voortuin gezet. Kon ik direct mooi uitproberen of bellen naar Nederland ook mogelijk is als je buiten zit. Terwijl ik met Mandy aan het beppen was kwam dezelfde buuf of te wel Petje (want zo hebben we haar gedoopt i.v.m. het altijd dragen van een pet) ongevraagd naast me zitten in de stoel waar Marcel net even uit was opgestaan. Ze vroeg aan M. wat ik aan het doen was, ja uuuu hoor je dat niet ?? Bellen met een vriendin in Nederland en dat kan wel een uurtje duren. En terwijl ik door probeerde te gaan met bellen, en ze het taaltje aan zat te horen, vroeg ze aan M.of in alle Europese landen dezelfde taal werd gesproken. Beetje wereld vreemd ?
Dit soort lachwekkende vragen aanhoren en bij beppen gaat lastig samen dus ik liep naar binnen waar ik ongestoord met Man verder kon beppen.
Tot mijn verbazing stond ze echter enige minuten later weer naast mijn stoel. Zonder iets tegen M. te zeggen was ze opeens door de niet op slot zittende voordeur het huis ingelopen, had aan K. een sigaret gevraagd en stond nu naast mijn stoel om alsof ze thuis was de buitendeur naar de porch open te maken. Kon ze even roken was haar verklaring toen ik haar vragend aankeek, want haar man wist niet dat ze dit deed. Ze deed de deur achter zich dicht en ging op haar gemak in een stoel de net verkregen sigaret oproken om vervolgens weer af te druipen, want ja ik zat nog steeds te praten ze had me tenslotte weer extra stof gegeven.
Vanaf heden draaien we de voordeur in het slot, voordat je het weet loopt Petje weer ongevraagd binnen.
Car
donderdag 27 januari 2011
Op jacht naar mensen en Barry Manilow
"Is alles thuis op orde", vroeg een Nederlandse collega die deze week in Jax aan het werk was. "Inderdaad antwoorde M, Car begint zich alleen een beetje te vervelen nu K. meer op school zit. Als we in Nederland waren geweest had er al een klusjeslijst voor me klaargelegen. Dat is hier echter niet nodig :)
Inderdaad, zeker met het slechtere en koudere weer van de afgelopen periode ben ik zoekende naar wat ik nog meer kan ondernemen naast de twee ochtenden Engelse les. Ik kan erg goed alleen zijn maar overdag is het vaak wel heel erg stil, ik ben blij als de vuilnisman of tuinman lang komt, dan gebeurd er iets in de straat. Als de buren al thuis zijn laat niemand zich zien en boodschappen doen levert niet zoals in NL een gesprek op. Natuurlijk kan ik heel de dag bellen en skypen maar mensen in real live is af en toe ook wel prettig.
De meeste activiteiten die ik vond beginnen 's avonds op het moment dat man en kind weer thuis zijn.
De meeste activiteiten die ik vond beginnen 's avonds op het moment dat man en kind weer thuis zijn.
Ik heb alle personen die zich als beschikbare tennisspelers op de tennissite van het in de buurt gelegen park staan aangeschreven of iemand zin en tijd heeft om overdag te tennissen. Overdag geen tijd...... 's avonds incidenteel was een enkel antwoord wat terug kwam.
Langs verschillende hobbywinkels ben ik gereden om te informeren of bij hen bekend was dat er overdag knutsel workshop's worden gegeven. Tot nu toe heb ik nog niet beet.
Uiteindelijk ben ik zo brutaal geweest om een email van de NL club op te pakken, deze club was de afgelopen maanden niet actief, en heb ik een voorstel mail rondgestuurd met de vraag of er nog meer vrouwen in een soortgelijke situatie zitten in de omgeving van Jax. Ondanks dat ik volgens de voorzitter van de club een onjuiste lijst had gebruikt met veelal Amerikaanse vrienden van hem waarover hij niet echt amused was, heb ik een paar leuke reactie's gekregen en van hem de toezegging dat ik deze week een juist bestand zal ontvangen.
Via een van de reactie's kreeg ik te horen dat er een kleine Nederlandse boekenclub in St. Augustine bestaat waarvoor ik ben uitgenodigd en elke eerste woensdag van de maand blijkt er een groep mensen bij elkaar te komen in de Avenues Mall om koffie te drinken. Volgende maand ga ik er een kijkje nemen misschien tref ik er gezien de locatie wel een paar mede shoppers.
Al met al ben ik dus blij dat ik het bestand "misbruikt" heb, moet je tenslotte e-mailadressen maar niet openbaar in een e-mail vermelden.
Vorig jaar was ik in een winkel in gesprek gekomen met een Amerikaanse vrouw die zich afvroeg wat voor taal we spraken, er ontstond een leuk gesprek en ze gaf me haar gegevens voor als ik eens af wilde spreken zodra we op orde waren. Omdat ze in het gesprek over de kerk was begonnen waar ook Engelse les te volgen zou zijn, waren M. en K. er van overtuigd dat ze ons wilde rekruteren voor een kerkgenootschap. Vorige week heb ik contact met haar opgenomen en woensdag hadden we een lunchafspraak bij Panera.
Onder het genot van een heerlijk broodje en lekkere salade (leuk concept de combo menu's!) hebben we gezellig zitten praten. Ook met haar klikte het weer heel leuk. Ze had heel attent een hele lijst gemaakt met hele bruikbare tips en na afloop is ze met me meegereden naar een winkel die t.b.v. een hospice goed meubilair verkoopt. Hier is regelmatig goed tweedehands buitenmeubilair te koop.
Het was echt een hele gezellige middag met weer eens een ander "menspersoon" en daar was ik eigenlijk wel weer eens aan toe.
Na afloop zijn we uit elkaar gegaan met de belofte om contact te houden, zij laat weten wanneer ze tijd heeft om te wandelen in een gebied waar je alleen beter niet naar toe kan gaan.
Ik ben benieuwd of dat ik van haar, net als van de twee andere Amerikaanse vrouwen die ik eerder heb ontmoet. nog wel wat zal horen. Tot nu toe is onze ervaring dat er veel word gezegd, maar weinig daadwerkelijk word ondernomen.
's Avonds was het tijd om naar de Veterans Memorial Arena te rijden in het centrum van Jax. Barry Manilow trad daar op. Het eerste uur zijn we beziggehouden door een collega van Hans Klok, ondertussen liep menige toeschouwer rustig in de rondte met bier, fris en popcorn.
De meeste slecht geklede mensen met vooral te korte broeken en grote gymschoenen hebben we voorbij zien komen. Ja, je zag echt dat het overgrote deel echt een avondje uit was en zich hiernaar gekleed had :) Die enkeling die wel extra zijn best had gedaan was voorzien van een gekleurde stola, zeer opzienbarende jurk of had schoenen aan die licht gaven.
Toen de show om negen uur begon konden we nadat Barry langzaam op gang kwam uiteindelijk genieten van oude bekende nummers zoals I write the songs en natuurlijk Mandy wat luidkeels door het stadion werd meegezongen. De rillingen lopen nu wederom over mijn lijf want naast dat het nummer voor M. en mij speciaal is deed het me erg aan mijn vriendinnetje in Nederland denken die het momenteel zo moeilijk heeft.
Als er iets van de energie die vrij kwam naar je toegezonden is Man dan gaat het hopelijk snel weer wat beter met je.
Barry kan met zijn 67 jaar overigens nog lekker zingen ondanks dat zijn gezicht veel te ver door gebotoxd is.
Als de goede man sprak leek het wel of hij dronken was, zijn bovenlip kan hij bijna niet meer bewegen.
Car
vrijdag 21 januari 2011
The Voice en een weggestuurde schoolgenoot
In Nederland is al lang bekend wie de de Voice of Holland wint wij zijn hier nog in afwachting tot het moment dat de aflevering op Uitzending Gemist word geplaatst. Vanaf vanmiddag mijden we Hyves en Facebook en zelfs Nu.nl om maar niet met de uitslag geconfronteerd te worden.
De afgelopen vrijdagavonden zaten we met de creditcard klaar want tja RTL4 is tenslotte een commerciële zender . Ik heb begrepen dat John de Mol de formule wereldwijd heeft verkocht en binnenkort the Voice of America gaat beginnen.
We hebben een week achter de rug met twee dagen waarin de temperatuur weer naar 20 graden opliep de rest van de week was grauw en grijs. Ook heeft het vooral 's nachts flink geregend zodat de vijver die achter ons huis ligt weer goed gevuld is.
Het valt op dat met de oplopende temperatuur de eekhoorntjes weer lekker ronddartelen. Blijft leuk om te zien.
Ik, want de heren vinden het allemaal wel best, heb de knoop doorgehakt m.b.t. de zomervakantie. We gaan 18 dagen rondtouren in West Amerika.
Heen vliegen we op San Fransisco en we beeindingen de trip in Las Vegas zodat we daar de laatste dagen kunnen verblijven.
De komende tijd kan ik me nu verdiepen in waar we een auto gaan huren, tenslotte dekt onze autoverzekering ook de verzekering voor huurauto in de VS dus misschien kunnen we daar t.o.v. Nederlandse autohuurtarieven nog een voordeeltje behalen, en natuurlijk het belangrijkste welke route gaan we rijden. Het afstruinen van blogs en fora is begonnen. Als we thuis komen staat de volgende verrassing al weer te wachten, Lara komt deze kant op.
K. heeft het stukken beter naar zijn zin op zijn nieuwe school. Vermaakt zich prima tijdens zijn Franse lessen waar de lerares het leuk vind om een Europeaan in de klas te hebben en waar hij een voorsprong heeft op de rest van de klas.
Hij heeft wat contacten gelegd en had komend weekend met een meisje afkomstig uit New York afgesproken waarmee hij een click had om ook buiten school iets af te spreken.
Vandaag kwam hij echter teleurgesteld thuis, zijn New Yorkse schoolgenoot, woonachtig op de campus, had tegen de dochter van de dean gezegd dat als ze zo door ging ze "haar kop zou verbouwen". In Rotterdam zouden we van dit soort opmerkingen op een school niet echt meer schrikken hier is zij echter met inmiddelijke ingang wegens intimidatie van school gestuurd. Waarschijnlijk is de opmerking net tegen de verkeerde persoon met iets teveel connecties gemaakt. K. baalt en wij balen mee.......
The Voice begint, binnenkort meer......
De afgelopen vrijdagavonden zaten we met de creditcard klaar want tja RTL4 is tenslotte een commerciële zender . Ik heb begrepen dat John de Mol de formule wereldwijd heeft verkocht en binnenkort the Voice of America gaat beginnen.
We hebben een week achter de rug met twee dagen waarin de temperatuur weer naar 20 graden opliep de rest van de week was grauw en grijs. Ook heeft het vooral 's nachts flink geregend zodat de vijver die achter ons huis ligt weer goed gevuld is.
Het valt op dat met de oplopende temperatuur de eekhoorntjes weer lekker ronddartelen. Blijft leuk om te zien.
Ik, want de heren vinden het allemaal wel best, heb de knoop doorgehakt m.b.t. de zomervakantie. We gaan 18 dagen rondtouren in West Amerika.
Heen vliegen we op San Fransisco en we beeindingen de trip in Las Vegas zodat we daar de laatste dagen kunnen verblijven.
De komende tijd kan ik me nu verdiepen in waar we een auto gaan huren, tenslotte dekt onze autoverzekering ook de verzekering voor huurauto in de VS dus misschien kunnen we daar t.o.v. Nederlandse autohuurtarieven nog een voordeeltje behalen, en natuurlijk het belangrijkste welke route gaan we rijden. Het afstruinen van blogs en fora is begonnen. Als we thuis komen staat de volgende verrassing al weer te wachten, Lara komt deze kant op.
K. heeft het stukken beter naar zijn zin op zijn nieuwe school. Vermaakt zich prima tijdens zijn Franse lessen waar de lerares het leuk vind om een Europeaan in de klas te hebben en waar hij een voorsprong heeft op de rest van de klas.
Hij heeft wat contacten gelegd en had komend weekend met een meisje afkomstig uit New York afgesproken waarmee hij een click had om ook buiten school iets af te spreken.
Vandaag kwam hij echter teleurgesteld thuis, zijn New Yorkse schoolgenoot, woonachtig op de campus, had tegen de dochter van de dean gezegd dat als ze zo door ging ze "haar kop zou verbouwen". In Rotterdam zouden we van dit soort opmerkingen op een school niet echt meer schrikken hier is zij echter met inmiddelijke ingang wegens intimidatie van school gestuurd. Waarschijnlijk is de opmerking net tegen de verkeerde persoon met iets teveel connecties gemaakt. K. baalt en wij balen mee.......
The Voice begint, binnenkort meer......
zondag 16 januari 2011
Verlicht St. Augustine
Op de valreep voordat de lichtjes weer verwijderd worden zijn we tegen het invallen van de avond vanavond naar St. Augustine gereden. Langs de kust over de A1A was het weer een leuk ritje van een klein uurtje.
Grotere kaart weergeven
Gedurende de periode van eind november t/m eind januari zijn in St. Augustine, het oudste stadje van de V.S. heel veel gebouwen verlicht en dat moesten we natuurlijk wel even gezien hebben.
Het was een gezellige drukte in de straten ondanks dat verschillende winkels zo aan het eind van dit Holiday Season gesloten waren. Hier en daar stond een muzikant op een terras te spelen, het was echter veel te koud om bij hen te gaan zitten. Gaan we zeker nog eens doen zodra de temperaturen oplopen.
Car
Grotere kaart weergeven
Gedurende de periode van eind november t/m eind januari zijn in St. Augustine, het oudste stadje van de V.S. heel veel gebouwen verlicht en dat moesten we natuurlijk wel even gezien hebben.
Het was een gezellige drukte in de straten ondanks dat verschillende winkels zo aan het eind van dit Holiday Season gesloten waren. Hier en daar stond een muzikant op een terras te spelen, het was echter veel te koud om bij hen te gaan zitten. Gaan we zeker nog eens doen zodra de temperaturen oplopen.
Kou in Florida
We horen dat het in Nederland grauw en grijs is en de regen tegen de ruiten kletst. Jullie denken vast dat wij hier in de zon zitten. Niets is minder waar.
De mensen lopen hier ook volop te klagen over de kou. Tropische planten zijn in menige tuin nog steeds afgedekt of aan het dood gaan en het groene gras is op de meeste plaatsen flink bruin geworden. Alleen ons gras tot vorige week niet, het automatische sproeisysteem wat volgens de de verhuurder goed was afgesteld heeft ruimschoots, ondanks dat het niet meer nodig was, het gras besproeid met als gevolg een waterrekening waar we flink van schrokken.
Voor Florida begrippen is het veel te koud en Florida was afgelopen week de enige staat in de VS waar geen sneeuw lag. Menige nacht vriest het.
De pedicure vertelde me donderdag dat ze twee winters geleden in de winkel de gehele winter de kachel niet aan hadden gehad, nu staat hij al twee maanden aan. Niet gewend om een winterjas te dragen zie je ook de meest ouderwetse creatie's over mensen heen hangen, van een passend model kan je vaak niet spreken. Jassen die bij menige Nederlander al jaren in een voddenzak zouden liggen.
Toeristen in Orlando, niet voorbereid op deze temperaturen, halen lange broeken en winterjassen bij het Leger des Heils.
Toen we in het najaar de molton lakens en elektrische dekens in de winkels zagen liggen liepen we er om te lachen, nu bedacht ik me gisteravond met koude voeten in mijn bed dat een elektrische deken misschien toch wel lekker zou zijn. Een wintertrui blijkt toch ook in Florida geen overbodige luxe te zijn.
En dan moeten wij nog niet klagen met onze enkel glas ramen waar je de wind soms dwars doorheen voelt, er blijken hier huizen te staan waarin geen verwarming aanwezig is of waarvan de verwarming al jaren kapot is. Laten maken leek niet nodig of is te kostbaar.
Elektriciteit word hier maandelijks afgerekend naar daadwerkelijk verbruik, hiervoor rijd maandelijks een wagen van Jea langs de huizen. Voor menige inwoner zal de komende rekening dan ook flink gaan tegenvallen.
Donderdag ben ik nadat ik de carnavalspruiken voor Margo bij het postkantoor had afgegeven naar een pedicure/manicure salon gereden waar vooral Aziatische dames aan het werk zijn. De behandelingen verlopen hier heel anders dan in Nederland. Niets geen frees met stofafzuiging en scherpe messen.
Bij binnenkomst moest ik eerst een kleur nagellak uitkiezen. Op gekleurde teennagels was ik echter helemaal niet voorbereid, ik wilde van mijn slippers voeten af, dus heb ik verbaasd bedankt.
Hierna werd ik neergeplant in een comfortabele stoel met een bubbelend voetbad aan de onderzijde.
De Aziatische dame is vervolgens meer dan een uur bezig geweest met mijn voeten en een heerlijke beenmasage. In de tussentijd rolde de rugleuning van de stoel, wat een massagestoel bleek te zijn rustig over mijn rug.
Geen nagellak dat is waarschijnlijk erg ongebruikelijk dus zonder het verder te vragen werd ik alsnog met blanke lak besmeurd. Omdat de boel moest drogen wees ze me er op dat voor $5 dollar meer ook mijn handen een zelfde behandeling konden krijgen. Nu ga uw gang maar ik ben hier nu toch.
Ruim twee uur later en maar $30 dollar verder stond ik weer geheel klaar voor het nieuwe slipper seizoen buiten. Mij zien ze nog wel eens terug.
De tickets voor een weekje Nederland in maart zijn geboekt en ik ben begonnen met afspraken te plannen voor ziekenhuiscontrole, tandarts en belastingadviseur. Den Briel staat ook al in de agenda.
Hierdoor realiseerde ik me dat een week toch maar een beperkt aantal uren heeft en ik ook nog wat quality time over wil houden.
De X-HSG die ik nog steeds moet laten maken stond ook op mijn lijstje maar is eigenlijk zonde van mijn Nederlandse tijd. Waarom eigenlijk niet gewoon in de VS laten uitvoeren ?
Maandag vond ik een arts die hem uit kon voeren, ik moest echter eerst met onze verzekeringsbewijzen langskomen voordat er een afspraak gemaakt kon worden.
Nadat alles was afgegeven, een eindeloos formulier was ingevuld en ik in mijn beste Engels had uitgelegd waarvoor dit onderzoek plaats moest vinden kon ik de 20 miles weer terug naar huis, zonder afspraak. Eerst moest er uitgezocht worden of we wel verzekerd waren.
Bij WTP de vertegenwoordiger van Delta Lloyd in de VS bleken we helemaal niet bekend te zijn waardoor het bijna een week heeft geduurd voordat vrijdag WTP, die nu was geinformeerd door de Nederlandse Delta Lloyd vestiging naar de arts kon bellen om accoord te geven voor het maken van een afspraak.
Het was een goede testcase voor hoe ga ik naar een dokter in de VS. Maar goed dat het niet dringend was.
Het boodschappenlijstje voor Nederland begint ook al aardig vorm te krijgen. Een van de dingen die ik er vandaag weer op kon plaatsen waren kruidenbuiltjes voor de soep en zakjes tomatensoep. Vermicelli was ook niet te vinden maar daar hebben we fijne ei noedels voor gebruikt.
Zelfs soep maken blijkt hier niet echt gebruikelijk te zijn, volgens de medewerker in de winkel is het vast veel lekkerder maar kost het veel te veel tijd. Zelfs de zakjes instant soep zijn niet te vinden, alleen kant en klare soep in blik of zak.
Omdat we trek in tomatensoep hadden heeft er vandaag uren een schenkel staan te trekken waaraan verse tomaten en kruiden zijn toegevoegd.
Car
zondag 9 januari 2011
De eerste week van januari
Het was voor mij stil hier de afgelopen week, ik kan wel zeggen gewoon saai.
Na de vakantie is M. weer aan het werk gegaan. K is na een introductiedag op woensdag daadwerkelijk met zijn lessen op JU begonnen. Anders dan het luie leventje van de afgelopen maanden betekent dit voor hem weer gewoon een volle schooldag van huis en huiswerk wat daadwerkelijk gemaakt zal moeten gaan worden.
De eerste verhalen waarmee hij thuis kwam waren positief. De bagels in het restaurant waren heerlijk, hij heeft weer met mensen van zijn eigen leeftijd gesproken waarbij zijn in Amsterdam gekochte leren tas hem weer geholpen heeft (die vind menigeen hier prachtig), facebook profielen zijn uitgewisseld, en op een volwassen wijze heeft hij les gehad. De hoeveelheid maak-huiswerk is opeens gigantische gezien het feit dat hij het maximale pakket heeft gekozen. (18 studiepunten per semester)
Voor ons allemaal is het weer even wennen aan de nieuwe situatie.
Nu begin januari zijn de blaadjes van de bladverliezende bomen, buiten is het overdag max een graad of 15 en menige nacht vriest het. s' Middags sleep ik een luxe relaxstoel in het portaaltje uit de wind voor de deur om zo wat zon en buitenlucht op te pakken.
Deze week begon het me voor het eerst tegen te staan dat werkelijk alles met de auto moet gebeuren, gewoon even de benenwagen of fiets voor een kleine boodschap zit er echt niet in en dat zijn net van die dingen die je zo makkelijk alleen doet als je buiten wil zijn maar niet echt een doel hebt.
Ik heb een afspraak bij de bibliotheek gemaakt om me daar in te schrijven voor de Engelse lessen die daar twee ochtenden per week worden gegeven. Deze lessen zijn vooral gericht op communicatie en tijdens de lessen worden de normale dagelijkse gewoonten in de VS besproken.
Vanaf komende week kan ik mee gaan draaien. Hopelijk gaat dit beter bevallen dan de intensieve lessen op FSC en zorgt het weer voor wat extra uithuizige afleiding.
Na K. zijn schoolboeken op Amazon.com geplaatst te hebben waren twee boeken binnen de kortste keren verkocht. Op Amazon kan je als verkopende partij aangeven in hoeveel dagen je bereid bent om te verzenden. Voor het gemak had ik alle opties aangevinkt ik heb toch alle tijd om direct naar een verzendpunt toe te gaan.
Nu daar ben ik van terug gekomen. Een van de kopers had de verzendoptie op een dag gezet.
Bij de ups store ben ik advies gaan vragen en wat bleek de verzendkosten voor dit boek met een opbrengst van $30 en $17 dollar aan betaalde verzendkosten bleken $61 dollar te zijn.
Op advies van de dame achter de balie die aangaf nog nooit een klant te hebben gehad die om een boek te verzenden dit bedrag betaalde, heb ik maar net gedaan of ik gek was en het boek volgens de normale verzendduur laten verzenden, bijna $15 dollar, doosje erbij en de ontvangen $17 dollar was ook nu ruim overschreden.
's Avonds had ik een boze koper op de mail. Daar gaat mijn eerste goede referentie die te behalen was in de V.S.
Volgende boeken worden alleen nog normaal verzonden, via USPS als media mail moeten de kosten $3.99 zijn. Komende week een goede rol pakpapier kopen en Car heeft weer wat geleerd.
Voor menig artikel is hier wel een superstore te vinden, denk maar aan party en hobbyartikelen.
Zaterdag deden we in het winkelgedeelte St. John's town een leuke ontdekking, Total Wine & More is een grote superstore op het gebied van wijn, bier en sterke drank.
Wijn vonden wij hier tot nu toe vrij prijzig en zeker de whiskey die M. graag door zijn keelgat laat glijden is in de winkels flink aan de prijs. Zo niet bij Total Wine & More en de keuze is werkelijk gigantisch, de whiskey prijs is hier zelfs op Spaans niveau.
Omdat de muren nog steeds kaal zijn, tegen een betaalbare printservice ben ik nog steeds niet aangelopen, zijn we zondag naar een "kunst" verkoop in het hotel geweest waar M. eerder dit jaar had gelogeerd.
Nu Mandy er is heel wat handel te drijven met jou schilderijen die zoveel mooier zijn, als zoete broodjes gingen ze over de toonbank.
Wij gingen weer met lege handen (muren) naar huis.
Car
Na de vakantie is M. weer aan het werk gegaan. K is na een introductiedag op woensdag daadwerkelijk met zijn lessen op JU begonnen. Anders dan het luie leventje van de afgelopen maanden betekent dit voor hem weer gewoon een volle schooldag van huis en huiswerk wat daadwerkelijk gemaakt zal moeten gaan worden.
De eerste verhalen waarmee hij thuis kwam waren positief. De bagels in het restaurant waren heerlijk, hij heeft weer met mensen van zijn eigen leeftijd gesproken waarbij zijn in Amsterdam gekochte leren tas hem weer geholpen heeft (die vind menigeen hier prachtig), facebook profielen zijn uitgewisseld, en op een volwassen wijze heeft hij les gehad. De hoeveelheid maak-huiswerk is opeens gigantische gezien het feit dat hij het maximale pakket heeft gekozen. (18 studiepunten per semester)
Voor ons allemaal is het weer even wennen aan de nieuwe situatie.
Nu begin januari zijn de blaadjes van de bladverliezende bomen, buiten is het overdag max een graad of 15 en menige nacht vriest het. s' Middags sleep ik een luxe relaxstoel in het portaaltje uit de wind voor de deur om zo wat zon en buitenlucht op te pakken.
Deze week begon het me voor het eerst tegen te staan dat werkelijk alles met de auto moet gebeuren, gewoon even de benenwagen of fiets voor een kleine boodschap zit er echt niet in en dat zijn net van die dingen die je zo makkelijk alleen doet als je buiten wil zijn maar niet echt een doel hebt.
Ik heb een afspraak bij de bibliotheek gemaakt om me daar in te schrijven voor de Engelse lessen die daar twee ochtenden per week worden gegeven. Deze lessen zijn vooral gericht op communicatie en tijdens de lessen worden de normale dagelijkse gewoonten in de VS besproken.
Vanaf komende week kan ik mee gaan draaien. Hopelijk gaat dit beter bevallen dan de intensieve lessen op FSC en zorgt het weer voor wat extra uithuizige afleiding.
Na K. zijn schoolboeken op Amazon.com geplaatst te hebben waren twee boeken binnen de kortste keren verkocht. Op Amazon kan je als verkopende partij aangeven in hoeveel dagen je bereid bent om te verzenden. Voor het gemak had ik alle opties aangevinkt ik heb toch alle tijd om direct naar een verzendpunt toe te gaan.
Nu daar ben ik van terug gekomen. Een van de kopers had de verzendoptie op een dag gezet.
Bij de ups store ben ik advies gaan vragen en wat bleek de verzendkosten voor dit boek met een opbrengst van $30 en $17 dollar aan betaalde verzendkosten bleken $61 dollar te zijn.
Op advies van de dame achter de balie die aangaf nog nooit een klant te hebben gehad die om een boek te verzenden dit bedrag betaalde, heb ik maar net gedaan of ik gek was en het boek volgens de normale verzendduur laten verzenden, bijna $15 dollar, doosje erbij en de ontvangen $17 dollar was ook nu ruim overschreden.
's Avonds had ik een boze koper op de mail. Daar gaat mijn eerste goede referentie die te behalen was in de V.S.
Volgende boeken worden alleen nog normaal verzonden, via USPS als media mail moeten de kosten $3.99 zijn. Komende week een goede rol pakpapier kopen en Car heeft weer wat geleerd.
Voor menig artikel is hier wel een superstore te vinden, denk maar aan party en hobbyartikelen.
Zaterdag deden we in het winkelgedeelte St. John's town een leuke ontdekking, Total Wine & More is een grote superstore op het gebied van wijn, bier en sterke drank.
Wijn vonden wij hier tot nu toe vrij prijzig en zeker de whiskey die M. graag door zijn keelgat laat glijden is in de winkels flink aan de prijs. Zo niet bij Total Wine & More en de keuze is werkelijk gigantisch, de whiskey prijs is hier zelfs op Spaans niveau.
Nu Mandy er is heel wat handel te drijven met jou schilderijen die zoveel mooier zijn, als zoete broodjes gingen ze over de toonbank.
Wij gingen weer met lege handen (muren) naar huis.
Car
zaterdag 1 januari 2011
Gelukkig 2011
Vandaag in de auto met K. achter het stuur zeiden we het nog tegen elkaar, wie had dit vorig jaar om deze tijd kunnen denken.
Een verhuizing naar Jacksonville, leven als expatgezin, echt aangewezen zijn op elkaar, K. gaat niet verder met het tweede jaar HTRO maar besluit mee te gaan zodat hij een nieuwe schoolkeuze moet maken wat een verkeerde keuze blijkt te zijn. Veel nieuwe ervaringen, indrukken een lekker klimaat en leuk nieuw huis wat we zelf in mochten richten.
Bijna elke dag een hel blauwe lucht, cabrio rijden met een auto naar keuze. En bovenal gezondheid.
We hebben werkelijk niets meer te wensen.
In Nederland achtergelaten verdriet, vriendinnetjes waarbij uitzaaiingen van hun borstkanker worden geconstateerd, een zorgzame buurman die er niet meer is al we terug komen maar ook een ex buuf die na een moeilijk jaar weer aan haar weg terug bezig is.
Ma een nieuwe heup welk herstel heel goed verloopt en op de valreep van het nieuwe jaar het verschrikkelijke bericht dat een schimmelinfectie na haar chemo's kleine S. heeft gepakt.
Wij wensen dat het geluk wat wij afgelopen jaar hebben mogen ervaren ook ten deel zal mogen vallen aan jullie. Voor enkele dierbare is het af en toe moeilijk dat we ver weg zitten maar weet dat we erg van deze tijd genieten.
Car
Abonneren op:
Posts (Atom)