Little Talbot State Park

Eerst werd het bankverhaal vanmorgen vervolgt. Nog in bed werden we door mijn pa geïnformeerd dat hij het half uur enkele reis durende ritje naar de bank had gemaakt. Overboeken was echter nog niet gelukt.
Pa zijn pasje bleek niet geblokkeerd, de door hem gebruikte randomreader die hij ook voor zijn eigen bankzaken gebruikt bleek door ons pasje om onduidelijke rede op hol te slaan. Een nieuwe was de oplossing.
De bij hem bekende pincode bleek echter ook niet meer te werken. Ook voor hem is er een nieuwe aangevraagd dus ook hij kan nog een aantal dagen geen overboekingen voor ons verrichten.
Voor de tussenliggende periode heeft de bankmedewerkster met de handtekening van mijn vader en een aanvullend telefoontje naar de VS ons "zakgeld" voor de komende maand over gemaakt.
Zodra de pasjes in Nederland binnen zijn gaan we iemand strikken om ze per overnachtpost naar ons te verzenden.
We hadden het voornemen om i.v.m. de warmte vandaag tijdig op pad te gaan. Door deze perikelen vertrokken we iets later dan gepland naar Little Talbot State Park.
Voor de pont die ons naar de overzijde bracht vroeg een verslaggeefster van News4Jax of we voor de camera commentaar wilde geven op het sluiten van de pont. Zoals het er nu uitziet zal de verbinding per eind september stoppen ivm het ontbreken van fondsen.
In het park vraagt de ranger of we voorzichtig willen rijden, er lopen zeeschildpadden over de weg. Ook bij de parkeerplaats loopt er een te struinen.

Moon en Ruud hebben oog voor zeeleven. Deze dappere dodo hebben we geprobeerd te redden voor de hongerige vogels

Royal Sea Star

Na een wandeling over het strand zijn we naar Fernandina Beach gereden om bij Brett's Waterway Cafe aan het haventje buiten te lunchen.
Om een uur of vier zaten we net weer in de auto toen er een Florida's regengordijn naar beneden kwam. Toen we over de N. Dames Point Bridge (de brug naar het vliegveld) reden sloeg daar op dat moment de bliksem in. Een knetterend geluid was wat we hoorde.
Voordat we naar huis rijden schieten we bij Jacksonville University naar binnen. Kevin heeft voor zijn inschrijving bij de Haagse Hogeschool waar hij toegelaten wil worden tot de engelstalige opleiding International Communication Management een gecertificeerde cijferlijst nodig.
Binnen vijf dagen moet hij in de brievenbus liggen zodat hij in de periode dat hij in Nederland is dit mooi zelf bij de school in kan gaan leveren.

Car

http://echinoblog.blogspot.com/2012/04/cockles-dont-like-molluscivorous.html

Jax Arboretum

Vanmorgen was er al weer vroeg bezoek, de eerder gesignaleerde Spoonbill was teruggekomen maar nu met zijn hele familie en aan de roze kleur te zien waren het Roseate Spoonbills.

Ook de ganzenkinderen zijn flink gegroeid en kwamen weer eens langs zwemmen. 

Nadeel van die beesten is dat ze de boel onderschijten wat Petje later vanmiddag toen ze een kijkje bij onze nieuwe gasten kwam nemen de porch inliep. 

We hadden te lang niet naar haar zin onder de boom voor de deur gezeten dus liep ze vanmiddag maar zelf achterom om de nieuwe gasten een handje te komen geven en om te komen vertellen dat ze hoopte ooit eens naar Nederland te komen want zo vertelde ze Moon en Ruud we waren zulke goede vrienden geworden in de tijd dat we hier nu woonde.

Echt zo Amerikaans, best friends forever en morgen na vertrek zijn ze je weer vergeten.

De ochtend stond in het teken van bellen met de bank in Nederland.
Zoals zo vaak maakte we afgelopen week bij de Walmart gebruik van de pinautomaat, onze wijze om onze Nederlandse rekening leeg te trekken en onze dollarrekening te vullen. Vaak pinnen we dan met twee pasjes zodat er gebruik gemaakt kan worden van de daglimiet en uitgaven als de huur hier weer betaald kunnen worden. Altijd dezelfde automaat, pas anderhalf jaar lang.
Tot dinsdagmiddag toen bleek dat de rekening was geblokkeerd. Van de bank kreeg ik twee verschillende verhalen te horen. Doordat er twee keer achter elkaar geld opgenomen was, wat de bank gezien heeft als een verdachte transactie waren de passen geblokkeerd. Wat een onzin de bank is op de hoogte gebracht waar we ons ophouden en deze transacties vinden al anderhalf jaar lang plaats. Kan vertellen dat ik niet blij ben met deze domme actie.
Toen ik later mijn beklag deed bij de medewerkster die voor ons vertrek met een bezoek is vereerd kreeg ik van haar te horen dat we geskimd waren waarna de bank de passen had geblokkeerd. Navraag bij de bankmanager die verantwoordelijk is voor het apparaat in de Walmart leerde ons dat dit een broodje aap verhaal is. De man wist van niets en is voor de zekerheid nogmaals intern gaan informeren. Het apparaat is helemaal niet geskimd. De Rabobank heeft gewoon niet verder gekeken dan zijn neus lang is en de boel geblokkeerd en direct nieuwe passen aangevraagd. Ze hebben zelfs al een verzoek ingediend om ons schadeloos te stellen voor onze eigen opname's
De medewerkster die we voor ons vertrek bezocht hebben en uitgebreid op de hoogte hebben gebracht van e.e.a. snapt er geen snars van dat vanuit een voor haar onbekend bestand een oud telefoonnummer is opgepopt wat men heeft proberen te bellen. Afgesloten natuurlijk waardoor onbereikbaar.
Voor de bank is het niet mogelijk om met Fedex of een overnachtkoerier de nieuwe passen die over enkele dagen in Nederland gereed zijn naar de VS te sturen. Opsturen per post, die hier nog wel eens pas weken later aan wil komen is volgens hen de enige mogelijkheid.
In de tussentijd blijkt het pasje van onze gemachtigde in Nederland ook niet meer te werken maar nog niet geblokkeerd te zijn. Pa zal morgen bij de bankmedewerkster langs gaan in de hoop dat zij zijn pasje weer werkbaar krijgt en er samen met haar voor zorgen dat er dollars deze kant opkomen zodat we de komende weken zonder NL passen vooruit kunnen. Zou toch lullig zijn als we de laatste maanden uit ons huis worden gezet wegens wanbetaling :) Pa kan hopelijk vanaf morgen voor ons in de tussentijd tot de passen in de VS zijn gearriveerd betalingen in Nederland doen.
Wat zijn wij blij dat we voor vertrek een gemachtigde hebben geregeld.

Ik merk duidelijk dat wij al zo aan de warmte zijn gewend, Moon en Ruud vinden het eigenlijk veel te warm. Toch zijn we vanmiddag naar het Arboretum toegereden om daar een niet al te lange trail te lopen.

Het bleek erg lastig om deze grote spin te fotograferen. Scherpstellen op de spin was bijna onmogelijk. Tips ?

Car

Daar is Beryl

We mogen van geluk spreken dat het zeewater nog niet zo warm is als in augustus. Dan had de tropische storm Beryl zo nog veel meer schade aan kunnen richten. Zondagmiddag zijn we als ramptoeristen op het strand van Atlantic en Jax Beach gaan kijken. Lopen van Atlantic naar Jax was op dat moment niet mogelijk zonder echt natte voeten te krijgen en gezandstraald te worden. Het water kwam sopperig tot de duinrij terwijl het normaal echt een breed strand is.

 Ruud is al heel de week vooral 's nachts ziek maar kon het toch niet laten om vanuit het water te filmen. Koud was het in ieder geval niet.

Ondanks de waarschuwingen om absoluut het water niet in te gaan neemt een enkele surfer toch de gok

Een stranddag laat je niet zomaar door je neus boren. Deze dame heeft i.v.m. het ontbreken van een plekje op het strand haar toevlucht genomen tot de laatbak van haar pickup truck

De Pier iets onstuimiger dan afgelopen week

De strandwacht houd hen in de gaten die toch willen proberen om een duik te nemen

Deze jongens surfen onder het oog van de strandwacht "droog" maar zodra het wagentje weg is gaan ze toch ter water.

Net voor het losbarsten van de eerste regen zijn we tering in de auto.
Zaterdag op zondagnacht komt de storm aan land. In onze slaap merken we er niets van. Meer dan wat rommel in de tuin en een zeiknatte porch is er niet te zien. Zondagmorgen beseffen we dat we geluk hebben dat we nog steeds stroom hebben. Op de tv wordt er melding gemaakt van het feit dat 40.000 gezinnen iets zuidelijker, westelijker en noordelijker van ons zonder stroom zitten. Twee bruggen zullen tot woensdag afgesloten blijven.
Na de regen die nog even aan zal houden worden de overstromingen in het centrum en Riverside een uitdaging. Verschillende garage's staan al vol.

In de loop van dinsdag gaan Moon & Ruud samen met Kevin naar de outlet in St. Augustine. Op dinsdag kan daar gebruik worden gemaakt van 10% extra "ouwelullen" korting. Tot voor kort gold dit tot 50 jaar maar ook hier is de optrekking van de AOW leeftijd doorgedrongen en is dit 55 geworden.
Ik blijf lekker een middag alleen thuis, er moeten nog wat aanvragen de deur uit i.v.m. de terugkeer en na ruim drie weken mensen om me heen heb ik er echt even behoefte aan om alleen te zijn.

Car

Mijn moeder is vast trots op me

De jaarlijkse inspectie van het huis heeft plaatsgevonden.
Met het oog op het terug krijgen van de borg hebben we gevraagd of ze de bevindingen op papier zouden willen zetten.
Nu moeten jullie weten dat we hier zoveel makkelijker met het huis omgaan dan met ons eigen huis in Nederland. Ramen, die lang niet zo vuil worden als in Nederland zijn in al die tijd drie keer gezeemd, zwiffer over de houten vloer en glassex over de tafels en af en toe een stofzuiger. Beddengoed wordt niet als thuis netjes gestreken maar na het wassen een twee drie er weer op.
Volgens de mannelijke controleur is het huis extra clean. Met de franse vakantieslag blijkt dus ook te werken:

Mijn moeder is vast trots op me.

Car

In afwachting van Beryl

Vrijdag in de loop van de middag arriveerde Moon & Ruud.
Omdat zij in tegenstelling tot het andere bezoek eerst een weekje in de omgeving van Orlando en Ocala National Park verbleven kwamen ze niet rechtstreeks van het vliegveld maar met hun eigen huurauto. Hier thuis voelde het weer even zoals een verjaardag, event of die onderhoudsmonteur die geen tijd heeft gezegd, je huis niet uit willen/kunnen omdat je niet weet hoe laat de visite komt. Marcel had achteraf wel een sms ontvangen maar dat wist ik niet dus ik streek na het opruimen heel vervelend in de zon onder de boom met een boekje neer.
Om vier uur arriveerde onze elfde en laatste gasten en nadat er een drankje was gedaan reed Moon met Marcel samen in de Bird naar het vliegveld om daar de huurauto in te leveren.

Zaterdagmorgen weer een nieuw exemplaar in de pont gespot, waarschijnlijk een Spoonbill

Het jaarlijkse Jazz festival vindt dit weekend plaats. Een goede rede om het vaak zo rustige centrum en de omgeving van de Landing even op te zoeken. Zaterdagavond werd de voetbalwedstrijd Schotland-VS in het stadion gespeelt.
Bij de Irish pub waar we wat dronken was het een bonte verzameling van Schotse heren in rokkostuum een enkeling vergezeld van zijn doedelzak. Zeker voor onze gasten was het eigenlijk te warm zodat lang ergens blijven staan niet echt prettig was.

De Landing

In de schaduw van de gebouwen zat menigeen op een zelf meegebrachte stoel

kunstproject in het centrum

Bij de Irish Pub kregen de whiskey liefhebbers een t-shirt van hun favoriete merk als ze bereid waren om een free sample in ontvangst te nemen.

En ondertussen is de eerste tropische storm waar we last van gaan krijgen Beryl naar ons onderweg. Het is nu zondagmorgen 10 uur en je merkt duidelijk dat de wind aan het aanwakkeren is. In de porch staat opeens een lekkere wind waarvan je krant opwaait.
Kevin is al vroeg met Moon op pad gegaan naar Mayport om verse zondagse garnalen te halen en Marcel zorgt nog even dat de auto's zijn afgetankt.
Het Jazz festival en de Memorialdag activiteiten voor maandag zijn afgelast. Vooralsnog blijft het vliegveld en de bruggen echter open en lijkt het allemaal ondanks de rechtstreekse hit op Jax wel mee te gaan vallen en krijgen we alleen te maken met een flinke bak water en heftige wind.
De burgemeester houd elk uur een persconferentie waarin hij waarschuwt om ivm de rib currents vooral niet in zee te gaan.
Onze koelkast zit vol, water plenty aanwezig en ook de kaarsen voorraad is op peil.
Kom maar op Beryl !

Car

De laatste dagen van Monique & Ruud

Maandag draait de gehele dag de wasmachine en doen we het thuis lekker rustig aan. Een zal het moeten verdienen dus Marcel gaat weer aan het werk. Heerlijk om weer een avond zelf te koken en thuis te eten.

Dinsdag nadat Kevin eindelijk uit bed is nemen we de pont naar Huguenot Memorial Park. Hier mag je met de auto op het strand. We verblijven een tijdje op het strand en zwemmen wat in de branding.
Toen ik hier de vorige keer met Mandy was dorst ik door het mulle zand niet rond te rijden. Kevin met Ruud naast zich rijd nu wel het rondje door het park en laat de banden lekker glijden.

Een gedeelte van het strand mag niet betreden worden. De vogel parenclub met wordt druk bezocht

Ik blijf hem zelf stoer vinden zeker zo op het strand

Dinsdagavond is het Lady's avond bij de Harley dealer in Jax. Een rede om ook Monique deze showroom nog even te laten zien. Voordat we het weten worden wij als dames op een stoel geplaatst om de nieuwste kleding te aanschouwen. Hierna is het de bedoeling om op nog meerdere afdelingen het verkooppraatje aan te horen alvorens je op een rijdende motor plaats mag nemen.
We vinden het wel best en smeren hem.

Woensdag zijn we al vroeg op, de laatste volle vakantiedag van Monique en Ruud moet optimaal gebruikt worden. Om 10 uur zijn we al op Jax Beach bij de Pier.

Ruud huurt bij de ingang voor $ 16 een hengel en aas en vangt in twee uur precies een vis. Samen met Monique en Kevin strijken wij gedeeltelijk uit de zon onder de Pier neer. Met Monique neem ik een duik in de flinke golven.

vissen op de Pier

De strandwacht heeft het ook erg druk

We rijden naar Neptune Beach om nog een keer te lunchen bij Lilie's Coffee Bar.  

De namiddag maken de heren samen nog een tochtje op de motor en strijken de dames lekker neer onder de boom voor het huis om de afgelopen dagen nog eens te overdenken.

Het blijft elke keer weer bijzonder om zo intensief een langere periode met vrienden door te mogen brengen en ook nu weer ben ik er zeker van dat de band die er al was alleen maar versterkt is.

Ik heb het al vaker gezegd maar we voelen ons rijk met het vele bezoek wat er is geweest en het feit dat we ons verblijf hier met zovele hebben mogen delen.

Aan het eind van de middag weet ook Petje ons te vinden en ploft neer in de tuinstoel. Ook de andere buurvrouw komt een praatje maken en vertelt dat ze het toch maar heel bijzonder vindt dat die Nederlanders met alle soorten weer bijna altijd 's middags buiten zitten.

Landon de zoon van Petje heeft Ruud gevonden en mag weer een stukje achterop

Monique met Kevin als chauffeur in de Thunderbird., 's avonds gaan we als afscheid bij Taco Lu eten. De Bang Bang Shrimp moeten Ruud en Monique tenslotte ook proeven.

Als we de wijk uitrijden vraag ik aan Opa met zijn twee poedels die bijna dagelijks met zijn honden in zijn garage zit te roken of ik een foto van hem mag maken. Elke dag kijken we wel even of hij er weer zit en is er onderhand zo bij gaan horen.

Op het moment dat ik de laatste hand aan dit blog leg, vrijdagmorgen 01.00 am landen Monique & Ruud hopelijk weer veilig in Amsterdam. De logeer bad en slaapkamer staan alweer schoon te wachten op het volgende koppel wat morgen zal arriveren.

Ik ga naar bed.

Car

Via Daytona naar Jax

Orlando- Jacksonville

Zondag maken de heren hun laatste wederom zeer zonnige rit samen. Wat hebben we achteraf gemazzeld met het weer. Op de ochtend regen vanuit Tampa na niets dan zon. Via Ocala National Forest tuffen ze naar Jax terug.

Een paar koffertjes van 5 volwassenen, passen niet echt op een motor

Wij dames vinden het mooi geweest en gaan via de snelweg samen met Kevin naar huis terug.
In Daytona stoppen we om Monique de immense Harley Davidson dealer nog te laten zien. Daar vindt die middag een event plaats in het kader van Can you see me now. Harley rijders in t- shirts met deze opdruk druppelen binnen.
We passen op ons gemak verschillende leren motorjassen en broeken en Monique weet een hele leuke te scoren.

 Bij elk event is deze motor te winnen :)

Mijn man wast zelf zijn motor :)

Na dik 2000 km die ook Kevin grotendeels zelf heeft gereden arriveren we weer veilig thuis.

Het was een bijzondere reis, grotendeels in korte broek en geheel zonder jas afgelegd. Het was een unieke ervaring om op een motor door dit zonnige gebied te mogen rijden, zo heel anders dan de beleving vanuit een auto met airco en zonwerende ramen.

Thuis blijkt een onbekende aan de deur te zijn geweest. Dat wat hij aan de deur heeft gehangen kan nooit kwaad dus laat voorlopig maar hangen.

Car