Truck vergezeld door een engeltje

Voor tienen waren we zondagmorgen alweer in het huis. De koelkast en vriezer waren ontdooid, even uit soppen en toen was echt alles klaar en was het wachten op Mariet en Martin. Die belde dat ze iets later zouden zijn want de geleende truck had kuren.
Het plan was dat zij met een truck zouden komen van de vriendin van Chris. (die bij hun inwoont) Deze relatie is echter onlangs uitgegaan en zij is met truck en noorderzon vertrokken. De truck van een kennis die al enige maanden niet meer gereden had werd geleend. Hierop zat echter een kentekenplaat die niet meer geldig was (ipv mrtb betalen moet je in de VS jaarlijks je kentekenplaat verlengen)
Om een eventuele bekeuring zo laag mogelijk te houden hadden ze hun eigen plaat van de auto op de truck geplaatst.
Martin had de benzineleiding provisorisch gemaakt, achteraf bleek met een niet originele benzineleiding, die het in eerste instantie af liet weten.
Om iets voor elven kwamen ze de straat inrijden en snel was alles in de warmte die al flink was opgelopen ingeladen.
Omdat het toch wat veel bleek en de truck geen achterklep meer had besloten we dat wij later ook nog een ritje naar hun huis zouden maken.
Net nadat ze vertrokken waren kwam Mariet alweer terug, om de hoek was de provisorisch gemaakte benzineslang geklapt. Gereedschap werd bij buren geleend want bij ons was niets meer in huis.
Martin maakte al zittend in de motorkap van de truck de slang. Achteraf hoorde we dat ze op Atlantic Beach bij de eerste de beste automaterialen zaak waren gestopt om een originele benzineslang te kopen. Net op tijd want er was alweer een flinke blaas te zien.

Toen we s avonds weer koel op de bank zaten realiseerde we ons maar al te goed dat ze een risico hebben genomen om met de auto te gaan rijden, wat had er wel niet kunnen gebeuren met een hete motor en een geknapte benzine slang en dat alleen om een lading spullen die afgevoerd moesten worden.
Gelukkig zat er een engeltje op hun schouder en is het goed afgelopen.
Wij zijn eerst weer naar het beach huis gereden om onze eigen laatste spullen daar af te zetten en vervolgens hebben we de auto bij het huis weer volgeladen om richting Mariet te rijden.
Onderweg hebben we de sleutels in de bus bij het verhuurbureau gedaan.
Bij Mariet hebben we de garage volgestouwd en nog wat gedronken. In de woonkamer was het flink warm, de airco is daar al enige tijd kapot dat gun je echt niemand met de temperaturen die hier nu heersen.
Nadat het gereedschap weer bij de buren is afgegeven rijden we langs de publix voor wat boodschappen en vervolgens naar het beach huis waar we eenmaal zittend voelen dat we moe zijn.
Ondanks de dreigende wolken besluiten we zwemkleding aan te trekken en een duik in zee te nemen. Na afloop blijkt het heel prettig om het zand en zeewater onder de buiten douche weg te wassen.
We koken snel iets in het beach huis, echt geen zin om de deur nog uit te gaan.

Maandagmorgen verdwijnt Kevin ondanks dat het niet echt zonnig is voor een paar uurtjes naar het strand. Bij Comcast de kabelboer wordt de internet/tv apparatuur ingeleverd. Telefonisch moeten we het abbo opzeggen.
Ik snap weer niet helemaal dat het inname mannetje dit ook niet direct kan regelen maar lach er maar weer om.

Tegen het middaguur rijd ik naar de Trapac terminal (naast de S. Dames Point Bridge) waar het schip vanmiddag geladen wordt. Vanaf de brug heb ik mooi uitzicht op de boot. Het haventerrein zelf kom ik natuurlijk niet op.
Een containerschip ziet er opeens heel anders uit als je weet dat ergens in een van die koekblikken iets van jou zit. Laten we maar hopen dat ze een beetje in het midden staan want als leek zou ik denken dat bij de eerste de beste storm een container gaat zwemmen.
Ondertussen begint het verschrikkelijk te regenen en dit zal de rest van de middag aanhouden.

Vooral omdat ik het zelf zo leuk vind een kaartje met het vaarschema van de boot

Car

Naar het beach house

Het leven van drie personen van twee jaar in vier koffers en twee flinke tassen proppen was vrijdag nog even een uitdaging. Flink geruimd en twee flinke kratten in de auto die donderdag naar de haven gaat en klaar waren we. Om heel eerlijk te zijn was vooral M. de gene die alles vakkundig heeft ingepakt. Ik werd wat zenuwachtig en emo van de situatie en was maar wat blij dat er s middags nog een afspraak stond bij de Apple store om de Ipad die in de gloeiend hete zon was uitgeslagen nog even om te ruilen. Marcel is veel beter in blik op oneindig en doorgaan.
Kevin maakte 's avonds nog een keer zijn lekkere spaghetti saus.
's Avonds was alles voorbereid zodat de meubels zaterdag afgevoerd konden worden en konden we samen op de bank naar de opening van de Olympische spelen kijken.

Om half zeven ging zaterdagmorgen de wekker om acht uur zouden de eerste spullen worden afgevoerd. Nog even snel een wasje in de machine en wij waren klaar. Eerste ophaler kwam pas om tien uur maar toch was binnen drie uur alles afgevoerd.
Inclusief de kakkerlakken. Toen het kingsize (logeerbed) werd afgevoerd zag ik dat tussen de onderste tijk die op de boxspring heeft gelegen een aantal flinke grote Kakkerlakken het loodje hadden gelegd. Brrrrrr wat was ik blij dat ik dit nu pas zag. Het zag er overigens niet naar uit dat ze er al lang woonde want ze waren nog geheel in takt.
Elke paar maanden kwam er iemand langs van de ongedierte bestrijding en er was ons verteld dat er een rondleiding in het huis zat waar gif in zat wat ongedierte buiten moest houden. Een enkele keer vonden we een kakkerlak meestal al flink suf van het gif. Gelukkig ben ik er niet bang van dus was ik altijd diegene die hem mocht vangen maar om ze nu in je bed te hebben. Brrrr.
Wat ben ik blij dat we onze eigen meubels indertijd niet verscheept hebben maar voor de oplossing van aanschaffen en afvoeren hebben gekozen. Dan waren die verschepelingen misschien wel in onze eigen spullen mee terug gegaan. Ook hebben we nog even met de gedachte gespeeld om het heerlijke bed naar Nederland te verschepen omdat Kevin nu zo gewend is aan zijn niet één persoons bed. Omdat het teveel gedoe was hebben we die gedachte laten varen en nu was ik maar wat blij.
Alles wat ingepakt is hebben we overigens afgewassen dus ik ga er vanuit dat er geen tropisch verrassing meelift naar Nederland maar voor de zekerheid zal alles thuis nog eens goed worden nagekeken. Ze houden niet van temperaturen beneden de 25 graden dus dat komt goed uit.

deze kan mooi komende week eens uitgetest worden

ideaal een strand douche buiten

Enkele tientallen meters van het huisje is het strand

Om twee uur rij ik met Kevin voor de eerste keer naar het beach huis wat we voor deze laatste week hebben gehuurd. Niet met zn drieen opgepropt op een hotelkamer maar comfort.
Het huisje staat enkele tientallen meters van het strand van Jax Beach en is precies wat we nodig hebben, twee slaapkamers, een badkamer, knusse woonkamer en prive buiten met een stranddouche. Het is niet echt ingericht op koken maar dat is een hotel ook niet dus we redden onszelf wel komende week. Het is een jaar geleden gerenoveerd en ziet er keurig uit.

Als we de spullen binnen hebben halen we bij Pita Pit broodjes op en als we weer thuis komen is alles echt leeg.

Nog een ritje met twee auto's en we zijn over. Terwijl ik dit blogje schrijf is Marcel nog een keer terug om nog wat laatste rommel op te ruimen.
Morgenochtend komt Mariet met Martin en een flinke wagen om de laatste spullen af te voeren.

Car

Dag buren en een nieuwe Ipad app

De buuf die vorige week vroeg of we nog wat in haar porche kwamen drinken had niets meer laten horen. Dinsdag belde ze en vertelde dat ze dacht dat we bezoekers uit Michigan hadden, die staat wordt nl genoemd op de kentekenplaat van de huurauto. Vriendelijk hebben we te kennen gegeven nu geen tijd meer te hebben, we hebben deze laatste dagen andere dingen gepland.
Zo waren we gisterenavond uitgenodigd bij de overburen, de man waarvan Marcel altijd zegt dat hij geen vrienden heeft want hij werkt bij de IRS (belastingdienst) Hij komt regelmatig een praatje maken, zij heeft de afgelopen twee jaar zelden iets gezegd.
Eigenlijk hadden we ook in deze uitnodiging op het laatste moment niet zo'n zin meer maar we hadden tenslotte nog steeds de kerstkaart van bijna twee jaar terug staan waarop ze ons nadat we net in het huis waren getrokken ook al hadden uitgenodigd. Toen er ook nog eens bij werd verteld dat Kevin natuurlijk ook welkom was konden we de uitnodiging niet afslaan.
Met een hele mooie fles wijn en Belgisch bier liepen we gisteravond precies om zes uur zoals afgesproken over.
In de keuken stond het eten al te wachten, pasta, mais met geroosterde stukjes kip, garnalen, paprika en uien. Door een van de jongetjes werd er in het midden van de keuken staande een gebed vanaf een papiertje opgelezen om de vrienden vanuit het verre Nederland een goede thuisreis te wensen.
De kinderen (eind lagere school) moesten apart aan de barrand gaan zitten want er was gekozen om de grote eettafel die in een aparte kamer stond niet te ontruimen. Als toetje waren ze naar Cheesecake Factory gereden om daar de traditionele cheesecake te halen waarvan we al wisten dat die heel lekker is.
Het werden een paar vermakelijke interessante uren, de buurman vroeg zich af waarom we dit nu niet eerder hadden gedaan. Om negen uur begon de buuf aanhoudend te gapen, voor ons het teken dat het tijd werd om naar huis te gaan. Vanaf negen uur zie je 's avonds hier in de wijk het een na het andere licht uitgaan mede omdat de mensen alweer heel vroeg uit de veren zijn. Ook de vakantie van de kinderen veranderd hier niets aan.
Met de uitnodiging dat we altijd welkom waren om te komen logeren als we in de buurt van Jax zijn gingen we naar huis.

Vandaag hebben we bij buren het boek The Dutch, I Presume vergezeld van een kaart waarop de, volgens de buren zo kenmerkend voor ons, rode straks lege stoelen staan afgebeeld. Hierop heb ik het NL adres vermeld en de tekst: "the chairs may be empty but our heads are filled with beautifull memories. Thanks for being a part of that". Ieder zijn ze dat tenslotte toch op hun eigen wijze geweest.
Toen we vanavond nog even van het avond zonnetje genoten kwam de buuf met de nooit geziene porch langs, ze had een afscheidscadeautje. Ik kreeg een porselein beschilderd schoentje waarbij ze vertelde dat porselein beschilderen haar hobby was. Ook werd de vraag gesteld of we aub wilde emailen zodra we behouden thuis waren gearriveerd.
Ik vind het bijzonder dat mensen zich twee jaar niet met je bemoeien, je wel in de gaten houden en op het laatste moment dan zo afscheid komen nemen.

Per zaterdag verhuizen we op papier naar Mariet. Wat een geluk dat we haar adres mogen gebruiken om nagekomen post naar toe te laten sturen.
Via de site van Usps heb ik doorgegeven dat de post moet worden doorgezonden. De Amerikaanse creditcard is overgeschreven naar haar adres want wat bleek: als ik die omzette naar het Nederlandse adres dan kan er niet meer bij de pomp getankt worden omdat daar een VS zipcode voor nodig is.
Ook ivm eventuele toekomstige online bestellingen is het altijd handig om nog een fysiek Amerikaans adres te hebben.
De postomzetting waarvoor ter verificatie $1 van de creditcard wordt afgeschreven in combinatie met de Apple laptop die Kevin afgelopen week nog even op de valreep voor zijn studie heeft besteld leverde wel een blokkade van de creditcard op vanwege een verdachte transactie. Met een telefoontje naar de BOA was dit gelukkig zo weer opgelost.
Vanmiddag ben ik met Kevin naar het verzekeringskantoor gereden om de verzekeringen van de reeds afgegeven auto's te cancelen. De premie is altijd via de creditcard betaald iets wat hier overigens heel normaal is. De teveel betaalde premie wordt echter terugbetaald middels een cheque op naam die je persoonlijk moet tekenen waarna hij alleen op je eigen bankrekening kan worden bijgeschreven.
De medewerkster van het verzekeringskantoor was verbaasd toen we haar vertelde dat Kevin voordat hij naar de VS kwam nog nooit in zijn leven een cheque had gezien en dat we daar mocht hij ons al bereiken weinig mee kunnen bij een Nederlandse bank.
Ze is gaan bellen met de verzekeringsmaatschappij of het teveel betaalde bedrag nu echt niet kon worden bijgeschreven op de kaart waar vanaf het ook betaald is. Niet dus.
Thuis gekomen raadpleegde ik google om uit te zoeken of een niet gemachtigde ook een cheque op een ander zijn bankrekening kan storten.
Bij de ipad app van de BOA vond ik opmerkingen van mensen die aangaven dat BOA een van de weinige banken in de VS is die nog geen app heeft waarmee je een cheque kan inscannen en vanaf huis innen. Mensen die ver van het kantoor woonde gaven aan dat ze het zat waren om in deze moderne tijd meer dan een uur voor cheque's naar een bankkantoor te moeten rijden.
En wat bleek speciaal voor ons is er vandaag een IPAD app uitgekomen waarmee nu ook vanaf thuis cheques kunnen worden geïnd.
Dank U BOA. Ook weer opgelost. Mariet wil ze vast wel als ze ze niet zelf kan innen in een enveloppe doen en die naar Nederland sturen.
Kunnen we ons vanaf onze keukentafel al staande voor de ATM nog even in de zon wanen.

Car

Doei doei

Maandagmorgen rijden we om half acht de straat uit. Vorige week was er sprake dat Marcel net op dat moment een conference call had maar zoals zo vaak blijkt moet je je pas druk gaan maken op het moment dat... conference call ging niet door dus kon hij makkelijk zijn werk verleggen.
Kevin bestuurt de T-Bird waar nu de hardtop op zit, hierdoor is het zicht aan de linkerzijde zeker als je niet gewend ben om met de auto te rijden iets minder. Marcel heeft mede gezien zijn eigen hoogtevrees verzonnen dat we de N. Dames Pont Bridge gaan mijden en binnendoor over Heckscher Drive naar de loods rijden. Hierdoor moeten we wederom met de pont over.
Binnen het uur staan we bij de loods waar dezelfde man als vrijdag de auto's en motor in ontvangst neemt.
Naast ons is er verder niemand in de loods te zien toch verteld de man dat het op maandagmorgen altijd heel hectisch is. Als hij de formulieren heeft ingevuld en ons de kopieën overhandigd blijken er een aantal fouten op te staan. Reservewielen en een aantal andere onderdelen zijn wel aanwezig en het gaat Marcel ook net iets te ver om genoteerd te zien dat de auto's vuil zijn. Hij heeft ze nl afgelopen weekend nog een keer in de Topcoat gezet en ze staan echt te glimmen.
Het blijft een vreemd gevoel dat je je hele hebben en houwen afgeeft zonder zelf maar een handtekening te zetten en het enige bewijs het kopietje is.
De auto's moesten uiterlijk deze maandagmorgen om 10 uur zijn ingeleverd, later deze dag zullen er mensen van Jax Car Handling het bedrijf wat het transport in Jax afhandelt naar de loods komen om de container te laden. Twee auto's en twee motoren gaan tesamen in een 40 ft container die naar het havengebied zal worden gebracht. Nu onze spullen in een eigen container gaan blijkt dat we buiten de in de auto geladen spullen ook goederen apart hadden aan mogen aanleveren, zolang het maar in de container past. Hoeveel ruimte er echter nog over is in de container heb ik me verder maar niet meer in verdiept nu we toch besloten hadden om echt alle meubels in Jax achter te laten.
Volgende week maandag zal het schip vertrekken maar de vracht moet minimaal een week voor vertrek voor de douane beschikbaar zijn vandaar dat er vandaag moest worden aangeleverd.
Op het moment dat ik offerte's aan ging vragen voor verscheping kwam ik er achter dat er drie mogelijkheden zijn.
Een roll on-roll off schip waar de auto's gewoon op gereden worden of vervoer per containerschip. De eerste optie is relatief goedkoper en vaart tussen Jacksonville en Amsterdam, de goederen zijn dan minder beschermt wat niet onze voorkeur had.
Zodra goederen per container vervoerd worden blijkt dat ze vaak piggy-back vervoerd worden, zgn gestapeld. Pas toen ik door ging vragen bleek dat dit in eerste instantie geoffreerd word. De laatste optie is gewoon recht vervoeren in een container, de optie waar wij nu voor hebben gekozen.
Om negen uur is alles afgehandeld en gaan we op de stoep van het bedrijf in het zonnetje wachten.
Plan 1 was om de huurauto zaterdag bij het bedrijf neer te zetten maar dit werd ons vrijdag gezien het afgelegen onverlichte terrein afgeraden. Petje (of zullen we haar vanaf nu Christian gaan noemen) die regelmatig vergezeld van haar eigen glas, waar we nu weten dat daar een scheut sterke drank in zit, bij ons komt zitten was zo lief om ons om 10 uur op te pikken.

Het allemaal zelf moeten uitzoeken is absoluut iets wat we voorafgaande aan de uitzending niet goed geregeld hebben. Van te voren weet je eenvoudig weg niet wat er allemaal op je pad zal komen. Nu vraagt het bedrijf (zich heel begrijpelijk) niet af hoe we e.e.a. terug regelen. Je trekt als je weer vertrekt toch tenslotte de deur achter je dicht ?
Het blijkt dat het in de praktijk, zeker als er door het bedrijf in het buitenland niet voor vervoer wordt gezorgd,  toch niet zo werkt dat je met een aantal koffers vertrekt en met dezelfde koffers terugkomt. Mocht het ooit tot een andere uitzending komen dan zouden we absoluut naar de werkgever toe aangeven dat we backup van een extern bedrijf willen hebben. Absoluut geen ondersteuning is een uitdaging geweest maar hebben we wel onderschat. Vooraf kan je echt niet inschatten welke vragen tijdens zo'n hele periode op je af komen.

Tot over een aantal weken 

Ook deze stond klaar voor verscheping

vaarschema

Car

Het laatste "normale" weekend

Net nadat we in het huis waren getrokken heb ik de kroon van een verse ananas in een pot gezet en zie daar..... Mariet heeft al toegezegd om voor hem te gaan zorgen.

Van alle loge's hebben we na afloop van het bezoek een leuke foto uitgezocht zodat de wand in de logeerkamer een leuke herinneringsmuur is geworden. Vrijdag zijn de memories in een doosje gegaan.

Omdat we maar een lijf hebben is vrijdag de eerst motor naar een loods in het havengebied gebracht. Een immense loods waar voornamelijk karton is opgeslagen. We werden door een baliemedewerkster wiens naam klopte met dat wat ons was doorgegeven door verwezen naar het eind van de loods. Daar kon de motor worden neergezet.

Tussen het karton was een man op een vorkheftruck aan het werk die ook namens het bedrijf wat de vervoermiddelen laad de inname afhandelde. Hij wees ons waar we de motor neer konden zetten.

Toen we hem aangaven dat we gehoord hadden dat we een inname verklaring kregen begon hij de motor vakkundig te voorzien van vieze vingertjes omdat hij werkelijk overal met zijn handen overheen ging. Er werd een verklaring uitgeschreven dat hij in goede orde was ontvangen welke was voorzien van naam en vin nummer en de kopie kregen wij. Dat was alles. Met het kopietje dus op naar huis.

Zaterdag hebben we op het vliegveld de huurauto opgehaald, een Jeep Liberty. Het bleek goedkoper om van zaterdag tot zaterdag te huren dan pas vanaf maandag. De auto past niet meer op de oprit of garage dus we zijn begonnen met het vullen van de straat.

Zondag rijden we in de loop van de dag na eerst 's morgens al een rondje Beach gedaan te hebben nog een keer de A1A af. Kevin wil graag al rijdend nog wat foto's maken en Marcel nog een laatste ritje maken op zijn motor. Ik ben altijd in voor een lunch dus spring wel achterop.

de watertoren in Jax Beach

Vlak voor St. Augustine ligt het restaurant Caps on the Water waar we tot nu toe nog niet waren geweest. Het schijnt van Belgen te zijn wat ook te zien was aan de sate en belgische frieten die op het menu staan.
De sfeer is er erg leuk maar als ik de keuze zou moeten maken tussen dit restaurant en het iets dichter bij Jax gelegen Aunt Kate's dan zou ik gezien de in het weekend aanwezige muziek voor die laatste kiezen.

 Dit stel was ook gezellig samen uit

 Op verschillende plekken in dit restaurant was het voor Kevin met zijn bijna 20 jaar weer verboden

 Leuk buiten terras onder de oude bomen met uitzicht op het water

Waar zou ik zijn zonder mijn man met stalen zenuwen, vakkundig heeft hij dat wat met de auto's afgevoerd kan worden ingepakt. Voor de douane hebben we lijsten gemaakt met dat wat precies in de auto's wordt vervoerd. Nu op zondagavond kale muren en nog meer lucht in huis.

Er was ruimte in de auto dus nog even snel naar de Publix 

Bij Publix is het ook vandaag weer proeven geblazen. Ook een jongen stond op een hapje te wachten, alvorens hij het echter kreeg moest hij eerst vertellen hoe oud hij was. De regel bij Publix is namelijk dat kinderen onder de 12 jaar zonder toestemming van hun ouders niet mogen proeven. De demonstratie meneer vertelde ons later dat dit is omdat Publix aansprakelijk is als het kind  met een allergische reactie op het voedsel reageert.

Car

Recall

Ondanks dat we in de "wachtstand" staan was deze week toch heel zinvol.
Vorige week heb ik maar weer eens contact gezocht met Jeep over de recall waar we in mei zowel door Kitty als de buren op waren gewezen. Jeep wist me te vertellen dat hier pas eind augustus meer over bekend zou worden. Jammer want dan is de auto al lang verscheept.
Ook de dealer, waar al eerder de vraag was neer gelegd, wist nog steeds van niets dus reed ik maandag morgen voor de laatste keer het drie kwartier durende ritje naar Green Cove Springs zodat ook de Jeep hier nog even zijn laatste beurt heeft gehad en de olie is ververst.
Bij de dealer gaf ik aan dat er goed naar eventuele garantiepunten gekeken moest worden. Een uur later stond ik weer buiten en reed naar huis er van uitgaande dat je met het verschepen van de Jeep ook het laatste jaar recht op garantie verliest.
Het was me eerder niet gelukt om het eigenaars woonadres op de website van Jeep te veranderen en ook de dealer kon me hier niet mee helpen.
Thuisgekomen dook ik er nogmaals in en zag op de site van Jeep een optie om je VIN nummer in te geven en te kijken of er een recall voor de auto was. En wat bleek: hij werd tot mijn grote verbazing genoemd.
Mailtje naar de dealer met de vraag dat ik dit absoluut niet snapte, ik kwam net bij hen vandaan en had er nog zo nadrukkelijk naar gevraagd.
Vrij snel volgde er een telefoontje met een wazig verhaal dat zij een ander systeem hadden dan waarin ik had gekeken en dat in hun systeem de recall nog niet bekend was. Maar ze hadden Jeep gebeld en ondertussen was het onderdeel besteld. Er waren er echter ruim 500 in bestelling dus of het onderdeel op tijd zou komen was nog maar de vraag......

Eerder die ochtend had ik ook de vraag bij de dealer gesteld of ze me de voorwaarden op pagina van het garantieboekje op pag 8 uit konden leggen.
Hier konden ze niets over vertellen. Ik besloot dus Jeep maar te mailen om bij hen de vraag neer te leggen hoe deze voorwaarden uitgelegd kunnen worden. En wat blijkt: een auto die langer dan 6 maanden in je bezit is en geëxporteerd wordt als zijnde huishoudelijk verhuisgoed als de eigenaar voor werk verhuisd, kan zodra hij op kenteken is gezet door de officiele dealer in het nieuwe woonland aangemeld worden voor de resterende garantie. Mazzeltje dus.
Ik verzon om net te doen of ik blond was en via het internet een service afspraak voor de recall te maken bij een andere Jeep dealer, diegene waar we indertijd tijdens het aankoopproces geen goede ervaring mee hadden. De afdeling service heeft toch niets met de afdeling verkoop te maken dus laten we daar dan maar gebruik van maken.
En zo is het nu vrijdagmorgen en mag ik mezelf vermaken in de lucht van vet spek en gebakken eieren vergezeld door een zeer hard schreeuwende tv. Mooi tijd om te vertellen dat de transmission skid plate momenteel door het andere bedrijf gemonteerd word.
Nu ik toch zo lekker bezig ben heb ik ze direct het klittenband laten zien wat door de zon aan een zijde van de top aan het verteren is. Over twee dagen hoor ik hoe ze dit op gaan lossen.
Waarschijnlijk wordt ook dit cosmetische euvel just in time opgelost ! Mag ik stiekem even lachen ? Ben benieuwd of en wanneer we iets van de andere dealer horen.

Car

Een zondag zo gewoon, maar zo bijzonder

Op zondagmorgen is een van de uitjes die af en toe gemaakt worden naar het haventje van Mayport rijden om daar in een loods verse garnalen te halen die Kevin dan later die dag zal klaarmaken. Wat is er mooier als je dan ook nog eens het "kindje" van je vader bestuurd.
Zondag maakte de heren samen nog een keer het ritje. Zomaar een zondag, zo gewoon maar zo bijzonder.

Op het moment dat de garnalen binnen waren rijd ik samen met Marcel terug naar Mayport, dit keer om de pont naar Amelia Island te nemen. (de pont is voorlopig voor een jaar gered)
Als we over de Buccaneer Trail/ Heckscher Dr rijden worden we beide een beetje weemoedig, wat is het hier toch fantastisch tropisch mooi rustig en wijds. Dit soort ritjes zullen we nooit meer mee gaan maken met onze eigen auto. Ook hier voelt het weer als afscheid nemen en dat komt harder aan dan we verwacht hadden.
We hebben op The Plantation, een afgesloten woongedeelte op Amelia Island waar het Omni resort een nieuw hotel aan het bouwen is, een afspraak met Steve. Enige weken geleden hebben we Steve ontmoet, hij is een van oorsprong Canadese architect die niets met zijn papieren in Florida kan. Hij vertelde ons dat er zo'n overschot in Florida is aan elders uitgewerkte architecten en verpleegsters dat de staat strikte regels voor deze beroepsgroepen heeft ingesteld.
7 jaar geleden heeft hij op The Plantation een stuk grond gekocht met het idee om daar zijn zelf ontworpen huis eigenhandig te gaan bouwen en als het klaar is te verkopen. Op papier wist hij precies hoe alles moest als het hem in de praktijk niet lukte heeft hij Youtube of fora geraadpleegd.
10 jaar geleden heeft hij zijn vrouw, die altijd woonachtig is geweest in Jax ontmoet en is huisman geworden. Daarnaast heeft hij dagelijks de zorg op zich genomen van zijn demente schoonmoeder die hij gedurende de gehele bouw heeft meegenomen en opsloot in een ruimte die omheind was.  Door de recessie komt hij echter het huis niet kwijt en hij heeft na een tijd wachten op een nieuwe eigenaar besloten om het niet langer leeg te laten staan maar er samen met vrouw en schoonmoeder van te gaan genieten. Hun oude huis kleinere in Fernandina Beach laten ze onbewoond gemeubileerd achter in de hoop dat als schoonmoeder overleden is en de huizenmarkt weer opgekrabbeld is ze weer in het kleinere huis kunnen gaan wonen zodat het reizen aan kan vangen. Want Europa lonkt. Volgens hem is het andere huis te mooi en met teveel zorg verbouwd om het te verhuren.
Hij had ons uitgenodigd om een kijkje te komen nemen in zijn stulpje.
Het was meer dan indrukwekkend. Vijf slaapkamers en vier en een halve badkamer, alles tot in de puntjes afgewerkt, wat zijn wij in Nederland dan toch kneuters waar het heel normaal is dat er maar een badkamer in een huis is. Midden in een bos gebouwd met prachtige oude bomen met spaans mos overhangen dwars door de buitenvlonder. Naast een buitengedeelte een mooie met screen omgeven porch.
Maar vooral de master bedroom was indrukwekkend, werkelijk nog nooit in mijn leven zo'n grote slaapkamer gezien. Het huis was nog leeg maar zelfs twee naast elkaar geplaatste kingsize bedden zullen tegen de muur in het niet vallen. Voor diegene die zuslief haar woonkamer kennen: deze slaapkamer was zeker zo lang maar nog veel breder. Hij had hem omgedoopt tot de kathedraal en dit kwam ook tot uiting in het plafond.
Die slaapkamer zullen niet snel meer vergeten. Nadat we het gehele huis hadden gezien en alle mooie verhalen van Steve hadden aangehoord over zijn bekakte uitgewerkte buren die niets anders te doen hebben (snowbirds) dan commentaar leveren op alles wat niet naar hun zin is hebben we nog een rondje gemaakt over het complex. Zo mooi om op zo'n oude plantage te mogen wonen het had iets mystieks. Of het in de praktijk voor altijd leuk is is een andere vraag want winkels o.i.d. zijn er niet in de buurt.
De rest van de middag zeiden we nog regelmatig tegen elkaar : die slaapkamer.......zo leuk om eens binnen te mogen kijken.

Op de pont stond een oude camper schoolbus

Op de terugweg hebben we bij Nick the Greek, als de lunch, hele lekkere gyros meegenomen. Ook die kan van het nog graag te bezoeken lijstje. Maar goed dat we deze tent nog niet eerder ontdekt hebben anders had ik weer af en toe een reden om niet te koken maar af te halen.

De remmen en alles wat daarbij hoort van de Bird zijn maandag vervangen, ook weer afgehandeld.

Blijft een mooi gezicht om de fiets voorop te zien op de community bus

Als wij vroeger op pad gingen met de caravan had je regelmatig het fenomeen dat mensen je vanuit hun voortent tijdens het verblijf begluurden en op het moment dat je op vertrekken stond gingen praten en wilden weten waar je vandaan kwam en waar je naartoe ging. Mijn ex-zwager zei altijd: tegen mensen die dan pas gaan lullen praat ik niet.

Zo ook vandaag een buurvrouw van een huis wat ook gelegen is aan onze Cul de Sac. Zelden zei het mens wat snel schoot ze altijd naar binnen terwijl andere buren nog wel eens een praatje komen maken.

Toen ik vandaag mijn auto voor de deur plaatste hield ze me aan met de vraag of we al vertrokken waren, ze had ons namelijk nog graag uit willen nodigen in haar mooie porch want wij hielden zo van buiten zitten en die moest ze toch nog even aan ons showen. Van welk soort drinken we hielden want dan ging ze ons komende week uitnodigen om eens een praatje te komen maken.

Het deed me weer even denken aan het kampeer fenomeen.....

Ik duik mijn mandje maar eens in, Marcel is al ver weg in dromenland voor hem gaat morgenochtend voor zessen de wekker weer af. 

Car

The good Guys ?

En ik nog in het vorige blog vertellen dat we toch maar mooi klaar waren met een servicebeurt van $ 45.
Ondanks het perfecte service rapport, vertrouwde we het niet. Eerste werk deze zaterdagmorgen was een ritje naar Brakes 4 Less om ook de remmen van de T-Bird te laten controleren.
En wat blijkt: remschoenen, remcylinders moeten vervangen worden en de remschijven moeten worden afgedraaid.
Remschoenen bleven hangen en hadden al aardig wat schroeiplekken aangebracht. Op zich niet heel vreemd na 63000 miles maar wel na een perfect keuringsrapport waar je toch op denkt te kunnen vertrouwen.
Bij Mike Davidson de Ford dealer (ze noemen zichzelf the Good Guys) waar eerder deze week de beurt had plaatsgevonden mag je ivm veiligheid de garage niet betreden, nu kon Marcel gewoon met eigen ogen aanschouwen wat er mis was.
Beetje een tegenvaller en nu kunnen we energie gaan steken in het feit dat we ons belazerd voelen maar wat hebben we daar aan ? Plaats komende week wel een review op een review site :) De zoveelste slechte ervaring hier met een autodealer. Als we waren gebleven was dit echt de laatste keer geweest dat deze dealer ons had gezien.
Ik las toevallig vandaag in het blad van de AAA over de gratis uit te laten voeren 24 punten inspectie, had ik me eerder in moeten verdiepen.
Er zullen dus weer een paar dollars moeten gaan rollen komende week. We hebben nu eenmaal A gezegd en besloten om de auto's hier niet voor een habbekrats te verkopen dus op dan maar weer.
We schrappen het maar weer weg tegen die paar dagen dat we (ja ja ik weet het, vooral ik :)) nog van plan waren om op pad te gaan maar waar we eigenlijk niet meer zo'n zin in hebben.

Terwijl half Nederland verlangt naar zon en benen omhoog met een boekje op schoot ben ik er nu wel even klaar mee. Het stand en de hitte is hier net als 100 km noord of zuidwaarts ook ruimschoots aanwezig net als die lekkere restaurants dus blijven we nog maar even van ons eigen huis genieten. Op het moment dat je weet dat er een eind aan gaat komen bouw je af, zeg je mensen gedag en dan is het op een gegeven moment eigenlijk ook wel goed om af te ronden. Hoe goed we ook weten dat we na een paar weken Nederland het zonnetje en de ruimte en rust hier zullen missen en weten dat we er nog even volop van moeten genieten.
Eerst willen we nu terug en in Nederland de boel weer op de rit krijgen want al met al merk je toch dat we nu lopen te wachten totdat we over kunnen gaan tot verdere actie.
Het voelt een beetje als aan het eind van een vakantie als je denkt laten we maar alvast naar huis gaan dan kunnen we daar voordat we weer aan het werk gaan nog even de boel opruimen.

Ik loop ook al weer een paar dagen achter de Jeep dealer aan te jagen. In een rubber onderdeel van de top zit al een tijdje een gat en ook dit moest nog even opgelost en eventueel besteld worden.
Foto's opgestuurd naar de onderdelen afdeling, want hiervoor is een apart mannetje, geen reactie. Je hoeft de site van de dealer maar aan te klikken of er begint al een chat meneer tegen je te praten/schrijven met de vraag of hij je misschien kan helpen. Hij zou iemand laten bellen maar na een paar dagen nog geen reactie.
Vanmorgen maar naar de concurrent gereden die net even iets dichterbij zit. Bij de onderdelen balie bleek het onderdeel op voorraad en vervolgens door de onderdelen meneer doorgestuurd naar de service meneer die zou zorg moet dragen voor de afhandeling van de garantie claim. Zelf kwam hij er niet mee maar er was  weinig overtuiging nodig om hem aan zijn verstand te brengen dat dit gewoon onder de garantie valt.
Het lijkt er wel op dat je of je niet vriendelijk of een echte aandringer moet zijn wil je bij een dealer kunnen werken, de man was overduidelijk met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Gerammel op zijn computer, nors gezicht en toen kregen we te horen dat we maar een afspraak moesten maken met het werkplaats mannetje om het onderdeel later deze week te laten plaatsen. Nu niet nodig hoor meneer, zelfs wij kunnen dit in twee minuten, dus hees hij zich uit zijn stoel en twee minuten later reden we weer richting huis met een nieuwe strip ter waarde van $100 welke inderdaad zo op de auto gemonteerd zat.
Ook weer van het lijstje.

We hebben een lijstje gemaakt met restaurants waar we de komende drie weken nog graag willen eten. Weet je wat we gaan onszelf trakteren. Vanavond gaan we tijdig naar Nippers. Kunnen we lekker buiten zitten en naar de muziek luisteren.

Car

Voorbereidingen voor de keuring

Wij zijn dus absoluut niet technisch. Marcel weet op hoofdlijnen wat er kapot kan zijn aan een auto maar mij kan je echt alles wijsmaken. In Nederland zetten we graag de auto neer bij de garage waar we al jaren een heel goed gevoel bij hebben en laten dat oplossen wat nodig is. Marcel reed al jaren in een lease auto dus die kreeg ook gewoon de beurt die hij nodig had.
Bij de invoer kan onze oude vertrouwde garage ons echter niet helpen, te specialistisch. Vooral voor de Mini verwijzen zij ons door naar de merk dealer omdat ze bang zijn dat het elektrische systeem na aanpassing van de verlichting op hol kan slaan en aan de computer zal moet worden gelegd.
Onderhand beginnen we echter aardig te begrijpen wat er aan de vervoermiddelen na invoer in Nederland moet worden aangepast. Na aanpassing moet er bij de RDW een keuring worden uitgevoerd die voor verhuisgoederen beperkter is dan voor normale import auto's. Hiervoor moet o.a. de verlichting worden aangepast (voor wit en rood achter en niet zoals hier gevoerd oranje), knipperlichten aan de zijkant en een mistachterlicht moeten er worden aangebracht. Dat zou alles moeten zijn maar we zijn ook al gewaarschuwd dat als je pech hebt je een keurmeester treft die naar de auto kijkt als zijnde een niet verhuisgoed.
Via diverse liefhebbers fora ben ik de afgelopen dagen op zoek gegaan naar liefhebbers garage's. Tot nu toe hebben we er voor de Jeep en T-Bird een gevonden. Voor de T-Bird iets verder dan gepland maar na twee jaar VS is drie uur rijden naar een garage ook niet meer zo'n probleem.
Vooral voor de T-Bird is het van belang dat er een liefhebber naar kijkt want voordat je het weet wordt er in de auto geboord, we willen proberen om hem zo origineel mogelijk te houden.

Omdat het onderhoud en de onderdelen in de VS aanzienlijk goedkoper zijn dan in Nederland en we geen idee hadden of er ooit nieuwe remmen op de auto geplaatst zijn ben ik dinsdag met de Mini naar Brakes 4 Less gereden. Daar kan je zonder afspraak een gratis remmen inspectie laten uitvoeren.
De remmen blijken in prima conditie te verkeren dus met een handdruk kon ik weer huiswaarts keren. Kosten $0. Op mijn vraag waar ze in godsnaam van leefde vertelde de man achter de balie dat er voldoende remmen wel vervangen moesten worden. Nu snap ik dat achteraf ook wel want de gemiddelde Amerikaan gaat niet met zijn auto langs een garage als hij geen klachten heeft. Preventief onderhoud is niet gebruikelijk en APK kennen ze niet, je vervangt pas iets als het echt kapot is.

Er zat een zwart roostertje in de achterbumper van de auto en bij de dealer vertelde ze ons dat hierin het mistachterlicht geplaatst kon worden. Zelf helemaal niet aan gedacht :)
Het mistachterlicht hebben we alvast meegenomen, het moet alleen nog worden aangesloten. Dit kunnen we niet in de VS laten doen want ze kunnen namelijk geen schakelaar met rood lampje leveren, iets wat wel verplicht is in NL. Maar goed het onderdeel is in ieder geval vast in ons bezit.

Een andere ervaring hadden we vandaag met de Ford dealer. 
Zaterdag zijn we langs geweest om advies te vragen welke beurt de auto zou moeten hebben. Na inzage in het systeem werd verteld dat de auto bij de vorige beurt op 59400 miles stond zodat er nog geen 60000 beurt had plaatsgevonden. Beetje vreemd maar wie zijn wij. Achteraf bleek na het zelf nogmaals goed bekijken van de vorige factuur dat deze wel op die factuur stond vermeld.
De afspraak was al gemaakt dus we besloten maar af te wachten of ze hem nogmaals in rekening dorsten te brengen.
Vanmorgen vroeg werd de auto gebracht waarbij speciaal gevraagd werd om daar waar bij de keuring op word gelet te controleren. (voortrein, remblokken en schijven, lucht en olie filter vervangen) dus een zgn grote beurt.
Onderhand weten we dat je hier echt om controle's moet vragen want voor elke discipline heeft de garage een ander mannetje. De meneer die verstand heeft van olie of remmen kijkt niet naar iets wat niet bij zijn pakket hoort. Op de flyer die in de garage ligt staat zelfs uitdrukkelijk dat een multipoint inspectie gratis wordt uitgevoerd, je moet er echter wel om vragen.
Als doorgewinterde Nederlander is dat echt een leerpuntje en blijft het lastig te begrijpen.
Eind van de middag zelf maar eens gebeld en toen bleek de monteur toevallig net op het punt te staan om te gaan bellen. Opeens was er een reparatie (voor en achter trein)  noodzakelijk van 1800 dollar. Grote schrik en direct geen goed gevoel. Nog geen 3000 miles geleden had de auto, omdat toen de verlengde  fabrieksgarantie afliep, de vorige beurt gehad  en daarbij was niets aan het licht gekomen en dan nu een reparatie van 1800 dollar ? Ook waren er absoluut geen klachten. Gezegd dat we dat niet gingen doen, Nederland was de plek om dit verder uit te zoeken. Ondertussen ontstond wel het gevoel dat ze probeerde om extra geld uit onze zak te kloppen.
Toen we de auto op gingen halen wist hij ons echter tot onze verbazing te vertellen dat de reparatie nog makkelijk 50.000 miles kon worden uitgesteld. Weet je wel hoelang je daar overdoet om dat te bereiken als je in Nederland rondrijd ? Voor $ 45 waren we klaar.

Marcel heeft afgelopen weekend de auto's in een coating van Topcoat gezet. Om zes uur s morgens stond hij al buiten zodat hij gebruik kon maken van die paar uur dat het buiten nog enigszins uit te houden is.
Omdat hij zo enthousiast is over het product en de eigenaar wiens bedrijf in Jax is gevestigd hoorde dat de auto's verscheept gaan worden heeft hij een speciale coating bij ons thuis afgegeven die in de vliegtuigindustrie wordt gebruikt.
Zomaar voor niets in de hoop dat we meer mensen enthousiast gaan maken voor zijn product.
Nu moeten jullie weten dat heel veel auto's die hier rond rijden veel weg hebben van een vuilnisbak. De voorstoel ligt veelal bezaaid met iemand zijn hele hebben en houwen en dat wat niet meer nodig is ligt op de grond. Een auto met de hand wassen doet bijna niemand.
Het is heel gebruikelijk dat een auto na een beurt door de dealer wordt gewassen. Bij het afgeven vanmorgen is er uitdrukkelijk aangegeven dat de auto niet gewassen mocht worden.
Bij ophalen werd vertelt dat ze dit eerst niet snapte, maar na het zien van de auto toe moesten geven dat ze weinig auto's in Jax zagen die zo netjes onderhouden waren. De nieuwe kap die er nu bijna veertien dagen opzit draagt daar natuurlijk ook aan bij.
De nieuwe kap moest overigens na plaatsing twee weken dicht blijven. Komend weekend kan de hardtop weer op de auto worden geplaatst zodat hij precies op tijd klaar is voor verscheping.

Dinsdag ben ik samen met Kevin nog eenmaal naar de outlet in St. Augustine gereden. Bij Levi's is de voorraad spijkerbroeken aangevuld. Bij Adidas vonden we nieuwe sportkleding en Kevin kan voorlopig weer vooruit met twee paar nieuwe Converse All Stars. De oude gaan de koffer niet meer zien.
De afgelopen dagen staat ook Fedex of de UPS dagelijks voor de deur. Amazon is onze beste vriend. Op de valreep hebben we nog wat spullen besteld waarvan de prijs in de VS veel lager ligt dan straks weer terug in Nederland. We zullen Amazon vast gaan missen.
De levering wordt ondanks dat het officieel niet altijd mag gewoon voor de deur neergelegd. Ze nemen in de wetenschap dat de meeste mensen toch overdag niet thuis zijn zelfs niet de moeite om aan te bellen.
Zo kwam ik er gisteravond, toen ik de trackingsnummers controleerde, achter dat er Jeep stoelhoezen voor de deur moesten liggen, was me bij thuiskomst via de garage dus helemaal niet opgevallen. En ja hoor in een hoekje stonden ze netjes te wachten om uitgepakt te worden.

Car

Weer een aantal zaken van het to do lijstje

Het is maar goed dat ik zoveel tijd heb om e.e.a. uit te zoeken want als we samen aan het werk waren geweest hadden we niet geweten hoe we alles geregeld konden krijgen.
Afgelopen week ben ik elke ochtend wel een paar uur bezig geweest met zaken overdenken en vervolgens afhandelen. Gelukkig heb ik ruimschoots de tijd en is het buiten ook nog eens flink warm zodat het wel lekker is om in de buurt van de airco te verblijven.
Een ding heb ik wel geleerd van deze periode, als je hier niet woont en de zomermaanden bij de airco in de buurt kan blijven mijd Florida dan in de maanden juni t/m eind augustus. Je moet er toch niet aan denken dat je na maanden toeleving met deze temperaturen in een rij in Disney of weet ik veel wel park mag gaan staan :)

Kevin heeft als student geen social (fiscaalnummer). Om naar de IRS toe aan te tonen dat hij onze zoon is en dat hij de afgelopen twee jaar deel heeft uitgemaakt van ons gezin moet hij alsnog een ITIN aanvragen. Vraag me niet waarom dat al niet voor het fiscale jaar 2010 is aangevraagd, om niet nog meer overhoop te halen heb ik dat maar laten rusten.
De ITIN aanvraag is begin mei door een datumfout afgewezen en hierdoor moest hij opnieuw ingediend worden. De adviseur in Nederland is nalatig geweest met reageren en zo kon dit nu pas worden aangepakt. 
In eerste instantie moest er wederom een notarized kopie van Kevin zijn paspoort worden gemaakt. 
Ondanks dat het niet meer voorstelt dan een kopie maken, hierop een stempel laten plaatsen en van een handtekening voorzien, wilde we niet weer een verzoek bij een van de collega's op kantoor neerleggen en voor deze "gunst" dank je wel zeggen. We hadden vernomen dat de Bank of America dit voor een klein bedrag ook voor je kan doen.
En wat blijkt: het notarizen van documenten voor klanten is bij de BOA zelfs geheel gratis.
Notary zijn in Florida klinkt overigens heel interessant, het blijkt niet meer in te houden dan een onlinecursus van drie uur waarna je een certificaat aan kan vragen.
Om er zeker van te zijn dat e.e.a. goed aan zou komen reed ik dinsdagmiddag samen met Kevin naar het IRS gebouw in het centrum van Jax.
Bijna voor de deur vonden we een vak voorzien van parkeermeter ter grootte van een plek waar in Nederland makkelijk twee auto's kunnen staan. Een dame probeerde dan ook haar auto er nog voor te proppen alleen ontbrak daar de meter.
In het gebouw moesten we eerst door controlepoortjes, de tas werd gescand.  Het fototoestel wat standaard in mijn tas zit mocht niet mee naar binnen, Ipad, Ipod en telefoon was geen probleem. Snappen jullie hem ? Even terug naar de auto dus.
Door eerdere ervaring wijs geworden, ze laten je hier nl rustig een paar uur wachten om vervolgens net voor sluitingstijd te laten weten dat je niet meer aan de beurt komt, informeerde ik eerst maar eens of de baliemedewerker dacht dat we nog aan de beurt zouden komen. Nee dus.
Ik vroeg de man of er niet iemand was die even snel een blik kon werpen op het ingevulde formulier en of ik het dan daar achter kon laten. De manager werd er bijgehaald. De man kwam aanlopen met een gezicht of hij net gestoord was in een spelletje wordfeud. Hij vertelde ons dat er waarschijnlijk per 22 juni j.l. een verandering heeft plaatsgevonden. Een ITIN zou niet meer mogen worden aangevraagd met een notarized kopie van het paspoort maar het originele paspoort moet worden ingeleverd zodat dit naar Austin kan worden opgestuurd. Wat de precieze regels waren wist hij niet, hij was maar manager ! Wat hij wel wist was dat de formulieren nog niet waren aangepast.
Een maand voor vertrek uit de VS een paspoort afgeven is niet bespreekbaar dus besloot ik plekke niet te gaan wachten of nog terug te komen maar net te doen of we hier niet waren geweest en de kopieën alsnog aangetekend naar Austin te verzenden. We wachten wel af hoe dit afloopt, het lijkt later ook in Nederland nog opgepakt te kunnen worden.
Ondertussen heb ik me 's avonds weer verdiept in de regeltjes, iets wat eigenlijk de adviseur had moeten doen.
Interessante links in dit kader : http://www.irs.gov/individuals/article/0,,id=222220,00.html
De Nederlandse acceptant van een ITIN: http://www.corvustax.com/nl/about/

Woensdag was het 4 july Independence Day, hier in Jax een dag als al die andere, zelfs het huisvuil werd 's morgens gewoon opgehaald. Van echte festiviteiten hebben we in onze omgeving niets gemerkt. Het vuurwerk op Jax Beach was wegens financiële redenen afgelast. Volgens de buren was het gewoon een extra vrij dag met soms 's avonds een bbq met familie afgesloten door vuurwerk. Voor ons erg fijn omdat Marcel nu ook rustig wat telefoontjes naar instantie's in Nederland kon plegen. Op het moment dat het donker werd kwamen er onweersbuien over maar toen die weggetrokken waren zijn we toch naar het centrum gereden om daar het vuurwerk boven de St. Johns rivier te kunnen zien. Tja en dat is GROOTS.

We hebben een klap gegeven op de verschillende offerte's voor het vervoeren van het wagenpark naar de andere kant van de oceaan. We gaan in zee gaan met een enthousiast Rotterdams bedrijf. Als ze hun werk doen zoals we verwachten zal ik in een later blog graag reclame voor ze maken. Prijstechnisch waren ze interessant waarbij ook nog eens is toegezegd dat de auto's niet gestapeld zullen worden (picky back). We kunnen het wagenpark zelf aanleveren bij een loods in Jax waar de boel in een container geladen en verscheept zal worden en de coördinatie is in Nederlandse handen. Het bedrijf zal ook voor de inklaring in Nederland zorg gaan dragen. De boel kan opgehaald worden niet al te ver van ons toekomstige woonadres.
Ik heb de afgelopen weken heel wat constructies en aanbiedingen langs zien komen, de een liet ons van alles zelf uitzoeken, bij de ander moesten we ergens in midden Nederland de boel ophalen en soms werd er zelfs helemaal niet gereageerd op het verzoek om een offerte af te geven terwijl de tipgever zelf goede ervaringen met dit bedrijf had. Ook in dit land blijkt eenoog koning want wat een prijsverschillen zaten er tussen de verschillende offerte's
Maar onderhand gaan we doorkrijgen hoe het werkt !
Twee auto's en de motoren worden op 23 juli afgegeven en gaan samen in een container en net voor ons vertrek zal de Jeep apart in de haven worden aangeleverd . We hebben voor deze constructie gekozen om zolang mogelijk een eigen auto ter beschikking te hebben zodat ook Kevin zich de laatste weken nog vrij kan bewegen en deze kofferbak van de laatste spullen kan worden voorzien.
Op advies van een verscheper (die achteraf het dubbele voor de vracht dacht te kunnen vragen) zijn ook de titels die momenteel al verzonden zijn naar Californië waar e.e.a. administratief zal worden afgehandeld, voor het geval ze zoek raken genotariseerd. (met dank aan die collega die dus die drie uur durende cursus heeft gevolgd)
Eind augustus wordt de container verwacht in Nederland. Mijn opgeslagen Nissan staat inmiddels al APK gekeurd te wachten en zal de eerste weken voor Marcel als vervoermiddel gaan dienen. Ik ga weer eens ervaren hoe het is om van het openbaar vervoer, de benenwagen en fiets gebruik te maken en inmiddels heeft John ook al heel lief aangeboden dat ik altijd hun tweede auto mag pakken.
Omdat de vervoermiddelen zonder NL kenteken in Nederland aankomen kan er niet door elke verzekeraar een premieopgave worden gedaan. Het is mogelijk om een eendagsverzekering af te sluiten zodat de auto's naar de RDW gereden kunnen worden of een importverzekering die 15 dagen geldig is (prijzen variëren van euro 99 tot 150 per vervoermiddel)
Reeds vorig jaar ben ik in contact gekomen met Sjoerd van Adviesverzekerd die zich enthousiast gestort heeft op het verzekeren van ons wagenpark. Met dank aan een in stand gehouden no claim verklaring heeft hij een keurige offerte af kunnen geven waar menige internetverzekeraar niet aan kan tippen. Vanaf het moment dat de boot in de haven aankomt is de boel verzekerd zodat van alles direct goed geregeld is en we geen gezeur hebben met een tijdelijke importverzekering.
In NL kunnen we dan de uitdaging aangaan om er voor te zorgen dat de vervoermiddelen netjes aan de APK keuring die voor verhuisgoederen vanuit een niet EU land bestaat gaan voldoen. Ook daarvoor zijn inmiddels de eerste contacten gelegd want hierbij willen we vooral voor de T-Bird zorgen dat die zoveel mogelijk in originele staat blijft omdat een huis tuin en keuken monteur standaard knipperlichten in de carrosserie boort wat ook op een andere wijze kan worden opgelost.
Nadat ik vandaag een leuke aanbieding op het Amerikaforum vond hebben we ook maar direct de knoop doorgehakt om de laatste twee weken een auto te huren zodat Marcel op zijn werk kan komen en wij de laatste twee weken niet opgesloten zitten in huis.
Ook weten we inmiddels waar we een grote taxibus voor de reis van Schiphol naar huis kunnen boeken. Alle zelf te huren grote busjes blijken tot midden September te zijn verhuurd.
Al met al is er dus deze week weer aardig wat van ons to do lijstje afgestreept.

Vrijdag hebben we ook JU nog een laatste keer gezocht, Kevin wilde nog graag vergezeld door de zon foto's maken en er was afgesproken om een officiële beschrijving van alle gevolgde vakken op te halen.
Begin van het studiejaar van de HHS wordt er een formulier op de website gepubliceerd waarmee tezamen met deze lijst en het transcript een verzoek bij de examencommissie ingediend kan worden voor vrijstelling van bepaalde vakken.

Drie balie's waarvan er een speciaal bedoelt is voor veteranen. Ik blijf het speciaal vinden welke voorkeurs behandeling die in de VS krijgen

Het groene terrein van JU

Een aantal lokalen waar Kevin les had die uitkomen op een groene binnenplaats

Het gebouw waar Kevin de meeste tijd heeft doorgebracht

Wat zielig terrasje waar hij heel wat tussenuren al bellend/skypend heeft doorgebracht

Dat iedereen maar weet hoe goed we hier zijn :)

Centrale hal van het gebouw waarin de economie lessen worden gegeven

kantine

Car