Eerste schooldag

Dat is het voordeel van een jetlag, we waren vanmorgen alweer vroeg wakker. Mooi op tijd dus om vroeg naar school te vertrekken.
De afgelopen tijd is mij regelmatig gevraagd hoe vind Kevin het: op het vliegveld gaf hij aan dat hij de move heel gelaten ondergaat. De achterblijvers lijken er meer moeite mee te hebben dan hijzelf.
Kevin vond het eigenlijk maar niets dat zijn vader en moeder mee gingen, afzetten was eigenlijk voldoende. Ik wilde mij echter aan gaan melden voor de ESOL klassen op Florida State College een programma voor niet Engelstaligen. In het dagelijks verkeer kan ik me aardig redden maar om nu een diepzinnig gesprek aan te gaan of om even telefonisch met de internetprovider te bellen zodat we weer online zijn (de internetverbinding hapert al de gehele dag en dat zal toch een dezer dagen moeten gebeuren) NIET dus.
Half september mag ik een test komen doen en dan zou ik eind oktober kunnen starten met een programma van 8 weken vier halve dagen naar school.
Tijdens het aanmelden bevond ik mij in het gezelschap van veelal oudere spaans talige die geholpen werden door een tolk. Marcel die het van een afstandje bekeek had de grootste lol, volgens hem ontbrak bij mij alleen het hoofddoekje nog, deze cursus zou goed zijn voor mijn zelfvertrouwen. Huhhh nu ben ik opeens de allochtoon.
We gaan het wel zien, als het niveau ver onder de maat is is stoppen ook nog een een optie. De inburgeringscursus is nl ook nog eens op basis van het visum gratis.
Daarna langs de bank, ik dacht een bedrag op de rekening van Kevin overgemaakt te hebben, i.p.v. een bijschrijving viel er een cheque in de bus, verkeerde optie aan geklikt. Uitleg was gewenst. Er word hier in de VS nog heel veel met cheques betaald die je aanmaakt via je bankaccount en die de bank vervolgens aan de ontvanger toestuurt die hem weer kan innen, zelfs bij de Walmarkt kan je je salarischeque inleveren.
Voor Nederlandse begrippen een zeer verouderd principe, in 2002 zijn de betaalcheque's afgeschaft. De cheque moest in de betaalautomaat worden ingevoerd zodat hij word bijgeschreven en afgeschreven.
Op de 43e verdieping van de bank bleek een restaurant te zijn. Daar zijn we vervolgens een kop koffie gaan drinken om direct van het uitzicht te genieten.

Om elf uur belde Kevin alweer of hij opgehaald kon worden. Hij was ontslagen uit het huiswerkklasje wat twee weken geleden nog zo verschrikkelijk verplicht was. Nu vroeg de leraar zich af wat hij daar kwam doen en direct werd er iemand geregeld die met hem mee kon om de klas te annuleren. Een vervangende klas hebben we vanavond zelf via het internet niet weten te vinden, hopelijk heeft de school morgen een oplossing die direct weer punten oplevert voor Jacksonville University.
Erg enthousiast was Kevin bij thuiskomst niet, de leraren waren erg aardig geweest, de leeftijd van de andere studenten lag echter erg hoog (veelal ouderen) en iedereen was aan een eigen tafeltje gaan zitten en had niets tegen elkaar gezegd. Hopenlijk moet iedereen nog een beetje aan elkaar wennen en ontdooien de mensen nog.
Vanmiddag mocht ik PA (persoonlijk assistent) van Marcel spelen, ik ben een flinke tijd aan het proberen geweest om voor volgende week maandag o.a. via www.kayak.com een binnenlandse vlucht te boeken. Niet in het bezit van een Amerikaanse creditcard bleek dat via menige Amerikaanse site niet mogelijk te zijn. Uiteindelijk lukte het me om een vlucht te boeken via de Nederlandse Expedia site. (tips voor goede vluchten zoeksite's waar boeken met een Nederlandse of Engelse creditcard in het buitenland wel mogelijk is, ik hou me aanbevolen)
Volgende week krijgen we hier onze vuurdoop. Toen in maart de plannen begonnen te broeien is het nog niet direct gecommuniceerd maar Marcel zal regelmatig een tot twee weken van huis zijn om andere kantoren in de VS te bezoeken.
Volgende week heeft hij zijn eerste externe audit en is de gehele week van huis. Omdat het op maandag een vrije dag is (Labor Day) en dus een lang weekend komt hij gelukkig het weekend naar huis want eigenlijk moet hij al direct twee weken op pad.
Ondanks dat de weersvooruitzichten er erg goed uitzien gaan we uit voorzorg i.v.m. de nadering van Earl en de stormen die hem op gaan volgen er voor zorgen dat we wat eten in de vriezer hebben zodat we een aantal dagen zonder boodschappen vooruit kunnen.

Aan het eind van de middag toch nog een uurtje kunnen ontspannen, we hadden het zwembad weer voor ons alleen.

Car

Snelle vlucht

En dan eindelijk na toch nog een flink drukke laatste week waarin werk gecombineerd werd met het afsluiten van ons huis is het dan tijd om de deur echt een tijdje achter ons dicht te trekken. Van te voren dacht ik op vrijdag nog wel even tussendoor op het stadhuis naar de trouwerij van Fran & John te kunnen gaan bekijken dat bleek achteraf iets te overmoedig. Ondertussen hebben we via de tam tam al vernomen dat het een fantastische dag is geweest en de hyves liet ons een prachtige Fran zien.
Emoties kan je ook opwekken en om Hello Goodbye taferelen te voorkomen hebben we er voor gekozen om niet weggebracht te worden maar rustig met een taxi naar schiphol te gaan. Bij vertrek staan de buurtjes ons uit te zwaaien.
Dit keer vliegen we met United met een overstap op Washington Dulles International Airport wederom met 6 koffers/tassen en wat handbagage. Het vliegtuig vertrok keurig op tijd en ook de overstaptijd van 2 1/2 uur op Washington bleek ruim voldoende.
Hier kon de douanebeambte in tegenstelling tot op Orlando Airport zelf een stempel zetten op de I-94 formulieren en waren we binnen drie kwartier al door de douane, bagage opgepakt en enkele meters verder opnieuw ingecheckt en gingen vervolgens via een trap op/af route al loped naar de gate waar het vliegtuig (je) (CRJ 700) naar Jacksonville wat pas over twee uur zou vertrekken. Alle tijd dus om nog even bij een pizzeria neer te strijken.
Leuke ervaring zo'n vliegende bus die nog niet voor de helft gevuld is met passagiers, wat zullen die andere mede reizigers in Jacksonville te zoeken hebben ?
Op Jacksonville Airport pakken we de auto die we voor een week gehuurd hebben op, tot Marcel's plezier is het dit keer een Kia Sorento. Dan is het nog een halfuurtje naar de condo waar we na 19 uur reizen binnenstappen.
Daar is alles keurig netjes door de eigenaren in orde gebracht en staat een mannetje met bloemen en een welkomskaart ons op te wachten.
Marcel en Kevin hebben nog de energie om wat eerste boodschappen te halen, bij mij is de energie op.

De gehele afgelopen week hadden we onszelf beloofd om zondag met een boek aan het zwembad te gaan liggen, het regent echter warm water als we wakker worden.
We besluiten dan ook maar om de kasten verder in te ruimen en wat ontbrekende spullen te gaan scoren en gaan richting de  Dollar Shop en Target waar de kar al snel gevuld is met wasmanden, handdoeken in een kleur en een groot voorraad rek voor in het washok. Een eenvoudige theepot vinden we ook deze keer niet.
's Middags komen Mariet en haar man Martin de grote tv ophalen die de condo eigenaar achter had gelaten met het verzoek om er een nieuw baasje voor te zoeken. Marcel had zich al af lopen vragen hoe hij deze zware tv met twee man naar beneden zou moeten vervoeren, Martin pakte hem echter gewoonweg in zijn eentje op. We moesten weer even aan Ron denken die jaren geleden tijdens de verhuizing van de Gordelweg naar Vlaardingen met een wasmachine op zijn rug de trap afliep.

Morgen gaat het "echte" leven hier beginnen, Kevin's eerste schooldag.

Car

Visum en kindlief nog even op vakantie

"Even" terug naar Nederland, er stond tenslotte nog een afspraak op het Amerikaanse consulaat in Amsterdam om het visum definitief aan te vragen.

Door de nacht die je mist al hangend in de vliegtuig stoel heeft het een aantal dagen geduurd voordat de jetlag was afgevoerd. Half geradbraakt stond ik dan ook voor het hek van het consulaat nu wetende dat je ondanks de rij die al binnen staat netjes op het belletje moet drukken om je aan te melden. Alles wat op electronica leek op de autosleutel na was thuis gebleven.

Deze keer was de beveiligster gelukkig heel wat vriendelijker, en dat was maar goed ook voor de man die voor mij in de rij stond. Tijdens de controle ging het alarm af en de man vertelde dat hij ijzer in zijn been had opgelopen door een ongeluk tijdens de Vietnam oorlog, direct gooide hij al lachend ook zijn grote bos sleutels op tafel. De beveiligster vatte hem niet en belde direct om assistentie. Hier worden geen grapjes gemaakt, dit is bloed serieus.

Gelukkig kon zij er iets later om lachen, ben bang dat deze heer door de beveiliger die we enkele weken geleden troffen buiten was gezet :)

Het is grauw en grijs in Nederland en ik mocht een tijdje buiten gaan staan koukleumen in wederom een andere rij. (Mijn nieuwe zomerjas heb ik achtergelaten bij de andere ruim 100 kilo kleding in de condo, de incheck balie had zich verbaasd over de lichte koffers, dat zag je niet vaak op Orlando airport)

Iedereen die voor iets anders dan een visum kwam mocht eerst het voorportaal of beveiligingshokje in.

Hier mag je alle losse spullen in een bak gooien zodat ze gecontroleerd kunnen worden, schoenen uit en wederom door een detectiepoortje waarna je je spullen weer terug krijgt.

Dan eindelijk in de ruimte waar de visa gesprekken plaatsvinden. 

Privacy ? Net als vorige week in de school doen ze daar niet aan. De wachtstoelen in de ruimte die me deed denken aan een kleine oude stationshal staan weliswaar met de rug naar de balie's opgesteld maar de gesprekken die daar gevoerd worden zijn letterlijk te verstaan. In de tijd dat ik daar zat te wachten zijn er minstens vier mensen weggestuurd omdat de medewerker vond dat ze geen recht hadden op een visum. Echt gezellig is het sfeertje niet in die ruimte, iedereen kijkt strak voor zich uit en het loopt nog net niet dun uit je broek. Hey hallo, dit gaat alleen maar om werken in de VS man, het is hier geen dokterswachtkamer !

Een dame aan een hoge tafel controleerd of alle papieren aanwezig zijn. Na betaald te hebben word er verteld dat pasfoto's voortaan zonder bril moeten worden gemaakt. Dan is het wachten op je beurt om vervolgens staande aan een balie enkele vragen te beantwoorden en te horen te krijgen "your visa is approved" over enkele dagen word uw paspoort thuis bezorgt in de enveloppe die je ook zelf voorzien van de juiste hoeveelheid postzegels moet verzorgen.

Poeh wat een poespas rond een zo belangrijke "sticker" in je paspoort.

Tijdens de terugreis kwamen we er overigens achter dat deze "sticker" ons in ieder geval bij Martinair het probleem opleverde dat we niet zoals een ieder die met een Esta reist 24 uur van te voren in konden checken en onze stoelen vast konden zetten.

Dit inchecken kan door het visum pas op de airport waardoor de rest-stoelen voor ons waren. Een telefoontje naar Martinair bracht geen oplossing voor de toekomst dus vliegen we tijdens onze volgende reis met United, voor dat je het weet zit je verspreid door het vliegtuig of tijdens zo'n nachtvlucht met een goed gevulde Amerikaan naast je die heerlijk tegen je aan in slaapt valt.

Nadat visum 1 aangetekend was bezorgd kon de vlag nog niet definitief uit, de volgende dag kon de man nogmaals bij ons aanbellen om nummer 2 te bezorgen. Yes !!!!! Eindelijk na maanden zit de fel begeerde sticker die drie jaar geldig is ook in ons paspoort. Het heeft wat voeten in aarde gehad.

Verder is het vooral deze laatste dagen nog heel veel regelen. Er moeten opeens nog bank verklaringen komen zodat we aan kunnen tonen dat we Kevin zijn transportkosten in de VS kunnen voldoen.

Mir was maandag zo lief om enige uren voor me te bellen om nog in het bezit te komen van twee recente gewaarmerkte cijferlijsten van Inholland. Woensdagmorgen om negen uur had ik mijn kookpunt alweer bereikt want toen belde een medewerkster om alsnog te vertellen dat vanwege privicy overwegingen deze lijst niet aan een ouder mocht worden afgegeven.

Wat een bulshit.... ik heb er al een paar gekregen en enige weken geleden lag hij ook gewoon in de brievenbus, en wist u het nog, ik weet dat het bijzonder is, maar mijn zoon is nog steeds minderjarig, moet ik hem even uit bed halen om hem te laten vertellen dat het oke is ! Even boos worden, naar de dame haar baas vragen, en vandaag zat hij in de brievenbus. De volgende dag volgde er nog twee, hoe zo langs elkaar heen werken ?
Hij is alweer onderweg naar het vertaalbureau zodat ze weer mee kunnen naar Amerika om daar weer via Josef Silney naar de university gestuurd te worden. De transfer van ook de punten van het laatste semester levert teveel aan studieduur verkorting en daar mee aan tijd en geld op als Kevin naar Jacksonville University gaat. Ma verricht dus maar weer wat extra werk.

Ook krijgen we een telefoontje van de caravandealer dat deze verkocht is, fijn zo kan ook dat nog even zelf afgehandeld worden. Tussendoor wassen we nog even een varkentje met de gemeente nog steeds inzake de vorig jaar verrichtte ophoging in de wijk en 's avonds komen verschillende mensen nog even gedag zeggen.

Donderdag vertrekt Kevin samen met Lara naar Schiphol vanaf waar ze naar Barcelona vliegen om daar gezamenlijk nog een weekje door te brengen. Voor het eerst echt alleen op vakantie. Mooi zo'n laatste week nog net even voor een lange periode dat ze niet meer hun geheimpjes live met elkaar kunnen delen.

Al weken lag er een dichte enveloppe op me te wachten, toen ik hem van Mandy kreeg maakte ze de opmerking dat ik hem maar open moest maken als ik alleen was, dat scheelde weer een gezamenlijke jankpartij. Vanavond vond ik eindelijk de moed om hem te lezen en inderdaad ik hield het niet droog.

Lieverd we gaan er nog heel wat mooie herinneringen aan vastplakken en vast ook hele bijzondere in Amerika !
Wie had dat in november 2007 op Texel kunnen bedenken, Linda een zoon en wij naar Amerika waar jij ons zeker komt bezoeken. Je bent een vriendin uit duizenden !

Car

Foto's van het complex

Nu alles geregeld is wat op het programma stond, vandaag lekker rustig aan gedaan. Ondanks het enigzins bewolkte weer was de temperatuur heerlijk, een graadje of 30.
Om jullie een indruk te geven dat het ons hier aan niets ontbreekt wat foto's van het condo complex.

Alleen het "poolbiljart" maatje ontbreekt nog

De rackets zijn al mee, nog ergens ballen scoren en een paar mensen om mee te tennissen :)

Prachtig, zal Kevin hier vaak te vinden zijn ?

Ook is er nog een prachtig ingerichte fitness ruimte, wilde echter de paar trainende mensen niet aan mijn fototoestel blootstellen.

de Entree

Condo's die wel een klein afgeschermd terras hebben

Tegen de muggen

De keuken in het clubhouse, koken met een grote groep is mogelijk

Het zwembad water is zo heerlijk van temperatuur, ik ben bang dat als we deze temperaturen een tijdje gewend zijn helemaal niet meer in een Nederlands zwembad te krijgen zijn :)

Vanaf 8 september betalen voor Esta

Heb je het plan om naar ons toe te komen, vul het Esta formulier in voor 8 september, het is twee jaar geldig en kan altijd gewijzigd worden.

Car

In inschrijving op school is rond, en afspraak met Mariet

Het waren weer twee intensieve dagen.
Woensdagmorgen hadden we een afspraak met de afdelingsleider van de opleiding op FSC Hospitality and Tourism. Eindelijk op deze school ook weer eens iemand die ons e.e.a. goed en duidelijk weet uit te leggen. Deze heer vind het ook een rare gang van zaken dat het huiswerkklasje en het wiskunde gedeelte verplicht gevolgd moet worden, hij kan er echter niets aan doen het blijft een verplichting die in het begin van de opleiding afgerond moet worden. Zolang Kevin geen lessen zal volgen op de North campus kan hij geen invloed uitoefenen, hooguit advies geven.
Hij geeft Kevin wat vakken aan waardoor hij de opleiding wat uitdagender en zwaarder kan maken en hij kan er voor zorgen dat hij een paar extra credits krijgt toegewezen op basis van zijn HTRO jaar. Toch wel weer vreemd, wederom geld dat de aanhouder wint.
Na afloop van het gesprek krijgen we nog een rondleiding door de school. Wij vertellen hem op korte termijn een beslissing te gaan nemen. We twijfelen nog steeds i.v.m. het zeer hoge Albeda gehalte. Niets mis mee maar na en jaar HBO wel erg zonde en niet zo motiverend.
's Middags staat er een afspraak bij Jacksonville University, de school die in eerste instantie door de UStudy geadviseerd was i.v.m. het hogere een aansluitende studieniveau.
Ook hier weer een goed gesprek en al snel is Kevin nu ook overtuigd van het feit dat hij hier veel meer uitdaging zal vinden in een opleiding International Business en het studentenleven omdat hier relatief veel internationale studenten studeren wat voor zijn sociale leven veel leuker zal zijn. Deze school kent ook een campus. De meeste studenten wonen hier of zelfstandig ergens in de stad.
Nu blijkt hoeft hij hier geen aansluitende zomerschool te volgen waardoor er gewoon tijd vrij blijft om Amerika te ontdekken. Ook daarvoor zijn we tenslotte hier.
Nu nog overstappen blijkt echter risico's met zich mee te brengen. De hele papierhandel moet opnieuw in gang gezet worden, ook moet het afgegeven visum worden omgegooid. Technisch geen probleem maar we lopen een groot risico dat we te laat zijn en dan moet je maar zien wat er bij de douane gebeurd.
De horror verhalen die we gehoord hebben over mensen waarvan het visum niet in orde was, die zijn opgepakt om vervolgens enige tijd achter slot en grendel geplaatst te worden waarna ze een ban hebben gekregen voor de VS, willen we niet lopen.
's Avonds besluiten we dat we het risico niet gaan lopen en Kevin het eerste semester gewoon gaat beginnen op FSC, in september kan hij dan besluiten wat hij wil en gaan we de overgang voor het tweede voorjaarssemester in gang zetten. De stress van nu nog omschakelen kunnen we er even niet bij hebben.

Donderdag blijkt dat de studentenadviseur van Jacksonville University dit ook de beste keuze vind. Zij adviseerd op FSC nog wat Hospitality vakken in te ruilen voor Economische vakken die toch ook in een later stadium gevolgd moeten worden zodat het eerste semester niet geheel verloren zal zijn. Deze punten kunnen weer meegenomen worden bij een overstap.
Onderhand heb ik nu ook door hoe de internetsite werkt en lukt het ons om het rooster iets interessanter te maken. 's Middags gaan we wederom naar de school om eindelijk te registreren, te betalen en de boeken aan te schaffen. Opeens is iedereen weer super aardig, we komen met dollars !
Omdat Kevin op twee dagen nu naar de South Campus zal gaan (dit is een moderner gebouw en maar 5 miles van de condo) moeten we voor de boeken van dat vak daar in de boekhandel het boek aanschaffen.
Eindelijk na twee weken is de aanmelding nu definitief rond. 30 augustus kan de school beginnen.
We krossen dus weer van Noord naar Oost en in de tussentijd gaan we ook nog even bij de bank langs want daar was verzuimd om foto's van ons te maken, die komen op de bankpas te staan.

Door deze onduidelijke situatie hebben we de makelaar afgebeld, eerst moet er duidelijkheid komen welke school in welk gedeelte van de stad het nu uiteindelijk zal worden. In September als de school is begonnen gaan we wel weer eens kijken, we zitten tenslotte niet op een schopstoel.
Hierdoor had ik 's morgens enige uren de tijd om met Mariet af te spreken. Mariet, Limburgse van oorsprong is enige jaren geleden ook door de liefde in Jax beland. Ze is met een Amerikaan getrouwd.
Nadat Marcel naar zijn werk is gebracht ben ik voor het eerst alleen naar het westelijk gedeelte van de stad gereden, Kevin haalde zijn slaap in. Als je het verkeer eenmaal doorhebt is het eigenlijk best wel makkelijk, alleen het feit dat je rechts ingehaald word is nog vreemd en de auto is mijns inziens iets te groot :)
We hadden afgesproken voor de Imax van Orange Park Mall. Waar zouden we zijn zonder TomTom die me over wederom een grote brug bracht de Henry H. Buckman Bridge. Wat een bruggen bezit deze stad, dit is de zesde. Waarschijnlijk hebben ze er nog wel een nodig Wim :)

Als ik een vrouw op het bankje voor de Imax zie zitten herken ik haar al van afstand. We strijken bij de koffiebar van een grote boekhandel neer en Mariet drinkt weer voor het eerst sinds drie jaar in Jax een bak koffie met een Nederlandse vrouw. Ook zij vertelt dat Amerikaanse vrouwen deze vorm van socialisen niet echt kennen.
Ze geeft me waardevolle info over winkels en 's middags krijg ik per email een heel lijstje met mooie plekken in de omgeving van haar aangeleverd. Dit is ook weer van die info die niet in de Florida (capitool) reisgids staat en die je het beste kan vernemen van locals. (en haar man is er zijn hele leven al een). Voordat ik het weet is het al over twaalven en moet ik echt rennen om op tijd bij de school te komen.
Mariet het was erg gezellig en zoals we al aangaven hier gaat zeker een vervolg op komen ! Heel veel plezier tijdens je reis naar Limburg.

Morgen vrijdag, Marcel nog een dagje werken en wij hopen met een boek bij het zwembad te kunnen neerstrijken. Ik merk dat ik moe ben. Door alle drukte is dat er nog nog niet van gekomen.

Car

Huizen, college en een bankrekening geopend.

Maandag hebben we met Joy de makelaar een viertal huizen bekeken. Ons long-stay droomhuis gevonden ?
Nee de winnaar zat er niet tussen.
Het eerste huis had ik zelf gevonden op het internet, een huis met vijf slaapkamers, twee badkamers op een gated community in het noord oosterlijk gedeelte van de stad. Dit is een wijk met huizen die achter een afgesloten hek liggen, vaak heb je dan gezamenlijk de beschikking over een zwembad en soms zelfs over nog meer faciliteiten zoals een tennisbaan.
Deze had geen extra's maar zag er van buiten erg verzorgd uit en was pas vijf jaar oud.
Vol verwachting belde we dus aan en werden ontvangen door een Indiase dame die volop in de verhuisdozen zat waar de kinderen op aan het spelen waren, ondertussen werd er gekookt, het was drie uur 's middags, heel het huis was vergeven van etensluchtjes. Nu zo verhuur je je huis niet aan Nederlanders, ik kan hier in ieder geval niet doorheen kijken/ruiken.
Van binnen was het in de twee jaar dat dit huis bewoond was geweest flink uitgewoond. De makelaar vertelde dat veel huizen veel uiterlijke schijn vertonen, de kwaliteit is echter heel slecht en eigenlijk moet je er direct na oplevering al een aannemer in zetten om problemen te voorkomen. Zo ook hier, de badkamer  muren waren half weggerot door binnendringend vocht en werd momenteel gerenoveerd. Het huis was daarnaast veel te groot voor ons, zeker als we alleen de hoogst noodzakelijke meubels aan willen gaan schaffen.
De andere huizen die we bekeken hebben deden ook ons hart niet echt sneller kloppen, dan nog liever in de condo waar nu blijkt ook een olifant op de verdieping erboven te wonen. (ook hier weer veel uiterlijke schijn, de vloeren blijken erg dun te zijn dus ook onze onderbuurman zal af en toe door ons gestapt naar boven kijken. Het is maar goed dat Moon Kevin zacht heeft leren lopen :))
De makelaar heeft gisteravond al een aantal nieuwe huizen doorgemaild die we donderdag gaan bezoeken, dit keer allemaal met een community pool en sommige zelfs met een community tennisbaan.
Ik ben benieuwd.

Eind van de middag hebben we de Target nog even bezocht op zoek naar een wasrek. Tere was willen we niet aan de droger bloot stellen. Die blijken hier echter schaars. Wel vonden we een leuke aanbieding van een wireless printer/scanner zodat we op dat punt nu ook self-supported zijn. Nog geen meubels en huis maar wel een eigen printer, het is maar waar je je prioriteit legt.
(voor Kitty en Fred: het blijkt dat de Target in dit gedeelte van de stad geen verse groenten en vlees verkoopt dus op dat punt blijven we afhankelijk van de Wal-Markt :))
Kevin is voor het eerst 's avonds gaan hardlopen m.b.v. een programma op de Ipod. (met dank aan Ellen) Spierpijn was vandaag het gevolg.
's Avonds hebben we eindelijk na een week weer zelf gekookt en zelfs Kevin die normaal niet zo van spagetti houd heeft zitten smullen.

Dinsdag begon lekker lui, Marcel heeft wat thuis zitten werken, Kevin sliep uit en ik had het druk met email beantwoorden en mijn zus en zwager en vriendinnetjes spreken via skype. Leuk om iedereen verwonderd te zien over het feit dat dit medium zo goed werkt. Voordat je het weet zit je zo een hele ochtend bij mensen op de koffie :), scheelt heel wat tijd omdat je niet heen en weer hoeft te rijden.

Marcel heeft weer contact gezocht met Florida State College, er is nog steeds niet officieel geregistreerd omdat er onduidelijkheid is over de soort lessen en de tijden. Op woensdag en vrijdag zou ik hem bv voor drie kwartier heen en terug naar het centrum moeten brengen terwijl deze klas volgens de internetsite die ik steeds meer door ga krijgen ook aansluitend op een andere dag gevolgd kan worden. Ook is een van de lessen (algemene kennis) alleen maar online te volgen, niet echt goed voor zijn sociale contacten.
Er is ons nu ook duidelijk geworden dat Kevin omdat hij basis wiskunde moet gaan volgen ook verplicht is ingedeeld in een huiswerkklasje waar hem geleerd word hoe hij moet studeren. Deze kennis is in Nederland vergaard in Havo-1. Extra kosten 1600 dollar. Het lijkt op het college maar niet door te dringen wat voor opleiding hij reeds in zijn zak heeft. We komen er meer en meer achter dat deze college echt niet is ingesteld op internationale studenten, hooguit misschien op internationale vluchtelingen die weer naar school willen.
In de tussentijd heeft Marina van UStudy, die ons in Nederland geholpen heeft met de aanmelding op het college, contact gezocht met haar contactpersoon bij Jacksonville University en door hen is ons per email vertelt dat Kevin op basis van zijn eerste jaar HBO driekwart jaar studieduurverkorting kan krijgen als hij zijn studiepunten van Inholland transfert naar een business opleiding. Daar lijken ze het wel te snappen. Hij zou dan in ruim drie jaar een bachelor opleiding in zijn zak kunnen hebben.
Morgen word dan ook weer een druk dagje, we gaan nogmaals praten op het college met de afdelingsleider van de opleiding zelf en met de registratie afdeling. We hebben telefonisch al aangegeven dat als de begeleiding zo blijft zoals het nu gaat en als dit soort onzin klassen gevolgd moeten worden we hem gaan deregistreren. Dit geeft absoluut geen uitdaging en lijkt meer op bezigheidstherapie.
Morgenmiddag staat er al een afspraak op Jacksonville University om daar in een gesprek toelichting te krijgen op de studiemogelijkheden op deze University.
Het zou technisch nog mogelijk moeten zijn om voor deze University te kiezen, hoe het met het visum moet wat door de school is afgegeven weten we nog niet maar ook dit lijkt te kunnen worden geregeld.
Mocht hier toe besloten worden dan zullen we ook in een ander gedeelte (nieuwer) van de stad op zoek kunnen naar een huis, meer richting het strand.
Laten we het nog maar even niet aan Joy, de makelaar vertellen.

Daarna stond er een afspraak bij de Bank of America i.v.m. het openen van een bankrekening voor Kevin op basis van zijn studentenvisum. Bij grotere aankopen is het tenslotte makkelijker als we hier beschikken over een dollar rekening.
Ook hier hadden we verwacht om tegen wat problemen op te lopen maar niets van dit alles.
We werden  hartelijk ontvangen door een van oorsprong Argentijnse heer die ons haarfijn heeft uitgelegd hoe e.e.a. hier werkt. Hij vond het super dat we uit Nederland kwamen en tussen het gesprek door kwam hij steeds terug op het verloop van voetbalwedstrijden tussen Nederland en Argentinie. Toen hij hoorde dat Marcel in het voorjaar naar een wedstrijd van Boca Juniors in Buenos Aires was geweest konden we helemaal niet meer stuk.
Terwijl de bank om vier uur haar hekken ging sluiten gaf hij aan dat overwerk geen probleem was, dat kreeg hij toch uitbetaald.
Lucratieve handel zo'n bankrekening die overigens ook nog gratis is als je alles online afhandelt. Als je de eerste drie maanden online iets koopt bij een van de winkels die bij the Bank of America zijn aangesloten krijg je 20% korting. Daarna is de korting enkele procenten. Eind van de maand krijg je het cash-back bedrag op je rekening gestort.
Daarnaast hebben ze iets bedacht om je zoveel mogelijk de debet card (in NL de zgn pinpas) te laten gebruiken. Als je iets koopt voor $1,20 krijg je 2 x $0,80= $1.60 op je rekening teruggestort. De volgende aankoop op een dag $ 5.80 dan krijg je wederom $ 0,20 x 2 = $ 0.40 gestort. Het bedrag word dus elke keer aangevuld tot $1.
Dit grapje wat je eigenlijk niet aan Nederlanders uit moet leggen werkt alleen de eerste drie maanden na opening van de rekening. We hebben er verwonderd om zitten lachen.
Tot onze verbazing bleek het ook geen enkel probleem ondanks het nog ontbreken van ons social security nummer (zgn fiscaalnummer in de VS) om voor ons een rekening te openen. Ook geheel gratis. Kevin kreeg als aanbrenger en wij als nieuwe klant vervolgens ook nog een $ 50 dollar bonus.
Als de ontvangst bij de school maar 10% was geweest zoals we dat vanmiddag bij de bank hebben ervaren dan was de aanmelding allang rond geweest.
Vol van wederom nieuwe indrukken hadden we geen zin meer om de supermarkt in te duiken.
We hadden gehoord dat je bij Golden Coral, wat direct bij de condo om de hoek zit,  van het buffet gebruik kon maken. Onbeperkt eten voor $ 13 dollar inclusief onbeperkt drank. Voorgerecht, hoofdgerecht (zelfs een voortreffelijke steak stond op het menu) en een gigantisch toetjes buffet.
Sommige lezers onder jullie moeten we hier nooit mee naar toenemen :)

Morgen weer een dag.

Car