Vanaf de zomer 2010 wonen wij als gezin twee jaar in Jacksonville. (Florida)

Via dit blog willen wij vrienden,bekenden en andere geinteresseerde van onze belevenissen naar en in Jacksonville op de hoogte houden.

Wij vinden het leuk als volgers zich melden via Friend Connect of een berichtje achterlaten.

Marcel, Carla & Kevin

maandag 15 april 2013

Zodra er ontbeten is wordt het zadel drooggemaakt en gaan we nog een laatste rondje kris kras door Jax. Natte kont tot gevolg maar dat droogt zo met deze temperaturen.
We rijden nog even bij de eerste condo langs en hebben daar een leuk gesprek met een man die onlangs op het complex een condo heeft aangekocht. Volgens hem is het de tijd om te kopen. Zijn drie kamer condo deed oorspronkelijk meer dan $224.000 en heeft hij een jaar geleden voor $ 97.000 kunnen kopen. Daarbij een gemiddelde jaartemperatuur van 72F, en hem zagen ze niet meer in het noorden.
De motor wordt ingeleverd en wij rijden terug naar het motel om daar in de zon te gaan zitten. Mede door de gezellige binnentuin lokt dat maar dan het zanderige strand.
Ik hoor een paar locals over het opnieuw opengaan van de Sanddollar, vorig jaar is daar brand geweest en op het moment dat wij in augustus vertrokken was het nog niet heropend. We besluiten de veerboot naar de overzijde te nemen om bij de Sanddollar te lunchen en nog een tijdje buiten op het terras te zitten.
De dame die ons ontvangt zou ik direct ontslaan, dat ze slecht loopt is geen probleem maar dat ze ons het liefst mogelijk zo dicht mogelijk bij de ontvangst balie wil hebben vindt ik minder.
Ze zucht eens als we aangeven dat we buiten in de zon willen zitten, en ja wel in het gedeelte wat niet overdekt is. Ik leg haar uit dat we morgen weer terug naar Europa vliegen en vandaag van de laatste zon willen genieten. Er kan zowaar een glimlach af. De crabsoep is nog even lekker als voorheen.







Via Heckser Drive rijden we terug naar het hotel waar M. zijn hoofd nog even op het kussen legt.
Tegen de avond is het tijd om naar de Westzijde waar Mariet en Martin wonen te rijden, 50 km is hier tenslotte niets. Het adres van Mariet hebben we de afgelopen weken mogen gebruiken om de bestellingen naar toe te sturen. Het enige wat we voor ons zelf besteld hebben een paar favoriete vrijetijdsschoenen zijn nog niet gearriveerd en komen pas aan als wij de volgende dag al op het vliegveld staan.
Die arme Martin die doet me nog eens iets, wij kwamen langs dus heeft hij van Mariet het huis weer grondig op moeten opruimen.
Na even thuis bijgekletst te hebben rijden we naar het huis wat Mariet en Martin op het oog hebben om aan te kopen. Het is een forclosure (nu in handen van de bank) waar heel wat van te maken is. Mariet is aan het afwachten of haar creditrating voldoende is om over te gaan tot kopen.
Ik had Mariet graag meegenomen naar een restaurant waar ze nog niet eerder was geweest, we besluiten echter omdat Martin die gewend is om op zn Amerikaans uit eten te gaan (eten en weer weg) naar Longhorn te gaan waar we weten dat de steaks gewoon goed zijn.
We moeten om negen uur weer thuis zijn want Martin moet die avond werken.

Woensdagmorgen, tijd om in te pakken. M. ontdoet alle pakjes van zakjes, labels en doosjes en pakken de koffers in. We pakken na het ontbijt op het terras de laatste uren zon mee en checken netjes om 11 uur uit.
Al onderweg naar het vliegveld realiseren we ons dat we beter nog even langs de bank kunnen rijden om de dollarrekening nog even aan te vullen.
De auto mag leeg teruggebracht worden maar door de extra kilometers moet er toch nog even getankt worden.
Vlak bij het vliegveld zit ook nog een groot winkelcentrum, daar schieten we nog even de Best Buy in, met de voucher die ik nog had kon er voor een bijna te verwaarlozen bedrag nog een nieuwe memory kaart in de camera.

Jax, het was fantastisch we hebben met een heel goed gevoel dit stuk af kunnen sluiten en gaan terug naar huis. Gelukkig op dat moment nog niet wetende wat ons de komende maanden te wachten zou komen te staan.

Car

2 opmerkingen:

  1. Hoe gaat het ondertussen met jullie terug in Nederland.
    Zijn jullie Jacksonville al wat vergeten of blijft er een soort van heimwee bestaande.
    Een nieuwe update over hoe het 'nieuwe' Nederlandse leven eruit ziet en hoe jullie Jacksonville achter jullie gelaten hebben zou een leuke aanvulling op jullie prachtige blog zijn.

    Alvast bedankt om het te overwegen.

    Greetz,
    Gof.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Gof,

      Zoals je ook uit de laatste zin op kan maken is er de afgelopen maanden heel veel gebeurd. Te veel en te bizar om in een paar zinnen samen te vatten.
      Zij die ons rechtstreeks benaderd hebben zijn inmiddels op de hoogte.

      Verwijderen

Leuk dat je langs komt op ons blog en de reactie's leest.
Nog leuker dat je zelf ook een reactie achterlaat !