Back home

De routeplanner aangezet en vandaag is het adres makkelijk: Thuis !
De eerste stop is de grotere Harley dealer in Savannah, ook ik weet eindelijk een paar t shirts te scoren. Ik heb het niet zo op al die glitters en ze lijken het gehoord te hebben, de collectie is dit jaar heel wat beschaafder. Harley shoppen in de States is prijstechnisch zoveel leuker dan in NL.
Via de Ocean Hwy (us 17) die overigens nergens langs de oceaan loopt rijden we naar het zuiden. In Brunswick vinden we in de plaatselijke hoofdstraat een leuke locale lunchplek waar het gezellig druk is met locals.
Onderweg voornamelijk moerasgebied met hier en daar een verlaten en veelal dichtgegroeid huis.

De staatsgrens van Florida wordt gepasseerd, en kijk het bord is onlangs vernieuwd.

In Fernandina Beach gaan we bij het voor ons o zo bekende Bretts's Waterway cafe een biertje drinken, ik wil weer even op deze plek zijn. Zat van al de sodas drink zelfs ik tegenwoordig yuengling. Volgens de ober is het warm in de zon, wij vinden het juist heerlijk. Hij vertelt dat ze een koude winter achter de rug hebben en menigeen zich afvroeg of dit nu Florida is.

Via de toeristisch route Amelia Island Parkway die alleen een local in zal rijden omdat het lijkt dat je via deze weg het golfterrein oprijd rijden we de A1A af naar de pont bij Mayport.
De "funnyman" is er niet, zijn vrouw is ziek en hij heeft een paar dagen vrij.
En dan zijn we voordat we het weten "thuis".In plaats van rechtsaf slaan we nu alleen links af.
Als we op Atlantic beach reden zag ik daar altijd een klein retro motel liggen, op loopafstand van het strand en diverse restaurants. Zonder tegen M. te vertellen wat het precies was had ik het geboekt.
Het is een klein gerenoveerd motel, The Palms Retro, met maar 9 thema kamers met een leuke binnentuin waar gezellige muziek de ruimte vult.
We krijgen omdat we 6 nachten blijven van de beheerder die ons alleraardigst ontvangt een upgrade naar een grotere dan de geboekte kamer en wel de plans, trains and automobiles room en die blijkt (zoals ik ook gehoopt had) erg leuk gedecoreerd.

M. was helemaal enthousiast, een echt Florida motel, en ging de beheerder direct vertellen dat hij de kamer fantastisch vindt. Kleine extra's als films geheel in stijl , popcorn en een gevulde koelkast doen net dat kleine beetje extra.

Op het binnenterras zitten we een tijdje in de zon, facetimen met Kevin en lopen dan naar Atlantic Beach waar we bij Sliders heerlijk (buiten) eten. Even is het vreemd dat Kevin er niet bij is, het schiet zelfs door ons hoofd dat hij thuis op de bank zit maar we realiseren ons dat die bank wel heel ver weg staat. We skippen die gedachten snel. Via het strand wandelen we langs "onze bank" en vullen daar "onze Amerikaanse dollar rekening", slaan zonnebrand en wat make up in bij de Walgreens en wandelen terug naar het motel.
Voor hen die benieuwd zijn hoe het is om terug te zijn, het voelt vertrouwd en super. Vooral gisteren op de pier van Tybee Island werd ik overvallen door tranen van geluk, M. had het op de pont bij Mayport even moeilijk.
Je realiseert je dan weer wat een super relaxte tijd we hier hebben gehad.
Hier op Atlantic Beach heerst een super relaxed local strand sfeertje, de restaurants zitten vol met locals en dat zijn zeker geen ouderen iets wat in bv Savannah zeker wel het geval was. De Jeeps rijden weer open voorzien van mensen met ontbloot bovenlijf voorzien van flip flops.
We zijn er nog niet over uit of het nu voelt als vakantie of gewoon terug thuis, dat zal de komende dagen blijken.

Car