Vanaf de zomer 2010 wonen wij als gezin twee jaar in Jacksonville. (Florida)
Via dit blog willen wij vrienden,bekenden en andere geinteresseerde van onze belevenissen naar en in Jacksonville op de hoogte houden.
Wij vinden het leuk als volgers zich melden via Friend Connect of een berichtje achterlaten.
Marcel, Carla & Kevin
donderdag 15 juli 2010
Wel op straat slapen ?
Het appartement wat we gehuurd dachten te hebben is vandaag door de verhuurder geannuleerd, het zou net verhuurd zijn aan een ander.
Vanavond dus opnieuw op zoek naar andere locatie's.
Dat is balen zeg! Zag er wel goed uit met het zwembad erbij! Jullie vinden vast weer iets anders. Jammer dat je daar weer tijd in moet stoppen. Succes!
Hee Car, wat een gedoetje rondom dat appartement maar jullie vast wel iets anders, toch? Echt, ik lees jullie blog met plezier maar ook een beetje met pijn in mijn hart. Wij wilden (en willen) zo graag naar de VS emigreren.... Jaloers! Onze aanvraag loopt nog steeds maar of ik dadelijk sterk genoeg ben om volledig aan het werk te gaan daar dat weet ik niet. En wij krijgen een Greencard om mijn werkzaamheden dus dat kan Marc niet ff van mij overnemen. Maar we willen graag en ik kan het nu niet ineens allemaal stopzetten. Ik heb veel examens moeten doen en anderhalf miljoen formulieren ingevuld met handtekeningen, stempels, gewaarmerkt ed. Dus tegen de tijd dat mijn Priority Date aan de beurt is, nemen we een definitieve beslissing. Anyway, het komt nu allemaal lekker dichterbij voor jullie. Spannend! Enne, de weken dat wij in Orlando in een huis gezeten hebben, hebben wij zeker niet iedere dag buiten de deur ontbeten, hoor. Maar ook lekker 'thuis'. Maar het brood vond ik niet echt heel lekker maar dan bracht een broodrooster uitkomst. Enne, lekker fruit, cornflakes..... Succes, veel plezier en ik blijf jullie volgen. Dikke knuffel," Mariska
Ik heb je vandaag al prive teruggemaild maar loop toch nog over je reactie te denken. Het vreemde is dat door ons ziek zijn jij misschien i.v.m. het energieverlies wat we er aan te danken hebben niet naar de VS kan emigreren en ik waarschijnlijk zonder deze ervaring nooit deze stap van huis en haard verlaten had durven nemen. Bijzonder toch hoe eenzelfde ervaring zo heel anders uit kan werken.
Dat is balen zeg! Zag er wel goed uit met het zwembad erbij! Jullie vinden vast weer iets anders. Jammer dat je daar weer tijd in moet stoppen. Succes!
BeantwoordenVerwijderenHe, wat een vervelende toestand, zo vlak voor vertrek...maar het komt vast goed. Jullie vinden vast wel een ander onderkomen, toitoitoi!!
BeantwoordenVerwijderenHee Car, wat een gedoetje rondom dat appartement maar jullie vast wel iets anders, toch?
BeantwoordenVerwijderenEcht, ik lees jullie blog met plezier maar ook een beetje met pijn in mijn hart. Wij wilden (en willen) zo graag naar de VS emigreren.... Jaloers!
Onze aanvraag loopt nog steeds maar of ik dadelijk sterk genoeg ben om volledig aan het werk te gaan daar dat weet ik niet. En wij krijgen een Greencard om mijn werkzaamheden dus dat kan Marc niet ff van mij overnemen.
Maar we willen graag en ik kan het nu niet ineens allemaal stopzetten. Ik heb veel examens moeten doen en anderhalf miljoen formulieren ingevuld met handtekeningen, stempels, gewaarmerkt ed. Dus tegen de tijd dat mijn Priority Date aan de beurt is, nemen we een definitieve beslissing.
Anyway, het komt nu allemaal lekker dichterbij voor jullie. Spannend!
Enne, de weken dat wij in Orlando in een huis gezeten hebben, hebben wij zeker niet iedere dag buiten de deur ontbeten, hoor. Maar ook lekker 'thuis'. Maar het brood vond ik niet echt heel lekker maar dan bracht een broodrooster uitkomst. Enne, lekker fruit, cornflakes.....
Succes, veel plezier en ik blijf jullie volgen.
Dikke knuffel,"
Mariska
Ik heb je vandaag al prive teruggemaild maar loop toch nog over je reactie te denken.
BeantwoordenVerwijderenHet vreemde is dat door ons ziek zijn jij misschien i.v.m. het energieverlies wat we er aan te danken hebben niet naar de VS kan emigreren en ik waarschijnlijk zonder deze ervaring nooit deze stap van huis en haard verlaten had durven nemen. Bijzonder toch hoe eenzelfde ervaring zo heel anders uit kan werken.