Even bijpraten op de zaterdagavond

Elk half jaar loopt onze autoverzekering af en krijgen we van de maatschappij een aanbieding voor een nieuwe premie. Hier kunnen we dan op ingaan en zorgen dat er tijdig betaald is of we kunnen bij een andere maatschappij een nieuwe quote aanvragen.
In de hoop dat na een jaar onze creditscore en schadevrij rijgedrag door zou gaan werken in het verlagen van de premie was ik wel benieuwd naar de brief die zou komen.
In de mailbox zat niet de nieuwe quote maar een brief waarin stond dat de maatschappij ons niet langer kon verzekeren omdat er niet meer werd samengewerkt met de tussenpersoon. Hoe we wel bij hen verzekerd konden blijven stond niet in de brief vermeld, nu weten we dat dit wettelijk niet mag maar dat de maatschappij wel verplicht is om het einde van de verzekering te melden.
De tussenpersoon die hierop verblijd werd met een telefoontje met de vraag waarom we niets van hen vernomen hadden gaf aan dit vergeten te zijn, maar een quote van een andere maatschappij zou binnen twee dagen volgen..... we wachten nog steeds.
Enige dagen later zijn we zelf maar op zoek gegaan naar een nieuwe tussenpersoon die onze huidige verzekeraar (Mapfre) kan vertegenwoordigen. De premie blijkt in plaats van verlaagd met $ 200 dollar per half jaar verhoogd te worden. Andere maatschappijen bleken geen uitkomst te bieden en zelfs een assurantiekantoor in Nederland die auto's in de VS kan verzekeren zegt dat we onze handen waarschijnlijk nog dicht mogen knijpen met $ 2000 premie per halfjaar. Ik blijf het in verhouding tot de 80% noclaim polis in NL een flink bedrag vinden.

Een van de punten waarop de korting op een autoverzekering in de VS is gebaseerd is de opgebouwde creditscore. Het afgelopen jaar hebben we geheel tegen onze natuur in regelmatig in winkels de creditcard ipv debitcard getrokken en er netjes voor gezorgd dat op tijd het saldo weer werd aangevuld, in de hoop zo sneller creditscore op te bouwen. Ook het feit dat je netjes en op tijd je vaste lasten betaald schijnt geregistreerd te worden en zo mee te werken.
In het begin vond ik het maar wat genant om de boodschappen met een creditcard af te rekenen maar alles went en het leverd tot mijn grote lol ook nog 1% cashback op.
Het vorig jaar maximaal toebedeelde krediet van $ 500 waarvoor ook nog eens $100 dollar borg is gestort ging steeds meer irritatie opwekken. Zo bleek tijdens de vakantie dat de autoborg de kaart direct onbruikbaar maakte en zijn vliegtickets met deze kaart gezien de lage limiet niet te boeken wat betekent dat een site die alleen VS kaarten accepteerd niet gebruikt kan worden.
Via de site van de BOA vroegen we netjes een verhoging aan die met een standaard briefje werd afgewezen. Omdat we het idee hadden dat wij niet standaard waren, is M. maar weer eens gaan bellen. Na anderhalf uur met de telefoon waar gelukkig een speaker opzit te hebben rondgelopen en tig keer te zijn doorverbonden met een meerdere belandde hij uiteindelijk bij een acceptant die wel beslissingen mocht nemen. Toegezegd is dat binnen 10 dagen nieuwe kaarten met een werkbare limiet in de mailbox zullen zitten.
Het geeft maar weer aan dat doorbijten en een goed verhaal een mogelijkheid is om ook in dit soort starre organisaties iets voor elkaar te krijgen. Ik ben benieuwd of de verzekeringspremie over een halfjaar naar beneden kan.

Het zal weer stil worden in huis. Maandag begint na 3 1/2 maand vakantie het najaarssemester. Dit keer voor K. geen verplicht te volgen vakken meer waardoor het mogelijk was (om na toestemming van de leraren) een aantal vakken uit de minor fase te kiezen. Woensdag was hem gevraagd om voor de nieuwe internationale studenten een welkomspraatje te houden en eventuele vragen te beantwoorden. De spoeling bleek niet al te dik, twee Duitsers, twee Zweden en verder voornamenlijk Mexicanen allemaal actief op het gebied van sport (voetbal) en woonachtig op de campus.
Hij heeft zich dit semester ook voor een theaterklas weten te registreren, dit leverd hopelijk wat gelijkgestemde medestudenten op.

Mijn Engelse lessen zijn met een iets groter aantal ook weer begonnen. Een van de nieuwe dames was direct zo bijdehand om voor te stellen om na de les te gaan lunchen en zo zat ik donderdag met een Japanse en Koreaanse bij Panera. Het was een gezellig gehakkel.

Vanmorgen vroeg maakte M. een ritje naar de Harley dealer. Op de terugweg reed hij langs Convergys, het outsourcingsbedrijf wat in hetzelfde kantoorpand gevestigd is als waar M. werkzaam is. Hier werd vandaag een informatiebijeenkomst gehouden ze gaan n.l. 900 nieuwe mensen voor het servicecentrum in Jax aannemen. Volgens het persbericht ligt het salaris tussen $10 en $13.50 per uur. Honderden mensen op zoek naar werk stonden in dikke rijen voor de deur te wachten. De dame van de beveiliging waarmee M. een praatje aanknoopte vertelde dat de eerste mensen al om 7 uur voor de deur zaten en dat ze extra mensen ter beveiliging hadden moeten oproepen. Het werkeloosheidspercentage in Jax ligt met 10,3 iets boven het landelijk gemiddelde.

Na een paar dagen veel thuis te zijn geweest begint het altijd bij mij te kriebelen en moet ik volgens de heren "gelucht" worden.
Vandaag mocht ik voor het eerst mee op de motor. M. wilde eerst zelf een goed gevoel hebben voor dat hij mij achterop wilde nemen.
Vreemde maar wel leuke ervaring om met lange broek, jack en helm de warme wind te voelen. Vooral in Jax Beach waar veel 4way stops zijn kon M. goed oefenen in stilstaan en optrekken.
Aan het strand was het lekker druk, surfende jongeren maakte gebruik van de hoge golven. Wij streken met een frisje neer op het terras van het onlangs geopende restaurant The Pier. Ondanks het voortreffelijke weer zat er naast ons niemand op de terrassen, op Scheveningen en Hoek van Holland zullen de terrassen vandaag afgeladen zijn geweest. Vreemd toch, het zal wel komen door de minder leuke ligging zo zonder uitzicht tegen de duinen aan. De Amerikanen hier zitten liever met een koeltas in het zand, of nog liever binnen bij de airco.

Maanden geleden hadden we al een getracht om bij The Queen of Sheba te gaan eten, een Etiopisch restaurant met goede recensies.  Het adres op de website bleek echter niet meer te kloppen, het restaurant leek ondanks nieuwe recensies op Yelp van de aardbodem te zijn verdwenen.
De site Restaurant.com heeft regelmatig acties, je kan dan voor $2,- een voucher van $25.- aanschaffen, en laat ik hier nu dit restaurant met een nieuw adres tegenkomen.
In het kader van "ma moet gelucht worden" reden we er gisteravond naar toe.
Typisch weer zo'n restaurant waar je zonder specifiek adres en goede recensie niet zo snel naar binnen zou stappen. Het is gelegen op stille stripmall langs Atlantic Blvd en voorzien van zwarte ramen, iets wat je hier heel veel ziet maar niet echt uitnodigt tot binnengaan. De woorden karaoke op het raam helpen bij mij ook niet direct om de drempel over te stappen.
Binnen zat nog een stel te eten aan de kantine achtige tafeltjes, verder was de zaak eenvoudig gedecoreerd met lappen in Etiopische kleuren. Harde Etiopische muziek bracht enige sfeer aan.
Iets later hadden we alle drie een bord waarop een flink soort pannenkoek lag voorzien van salade en lamsvlees in verschillende sauzen. En de schade van de avond ?  $25, vind het niet zo gek als deze locatie binnenkort ook weer van de aardbodem verdwenen is.

Car