Zus in de VS II

Dinsdag slapen we uit en lummelen en kletsen in het huis wat aan. De kinderen gaan zelf naar het zwembad en komen er in eerste instantie niet in, een begeleider van 18 of ouder moet hen naar binnen helpen.
Later op de dag gaan we een kijkje nemen bij de Premium outlets een van de vier outlets die Florida rijk is. Hier zijn net als in de outlet in St. Augustine de grote namen vertegenwoordigd alleen is deze outlet gezelliger ingericht en kan je een rondje maken langs de winkels. Later in de week komen we er achter dat de outlet op International drive nog leuker is.
Na een aantal dagen buiten de deur eten hebben we behoefte om een avond thuis te eten, boodschappen zijn bij de Publix zo gedaan mede omdat elke zaak er bijna identiek uitziet. We fabriceren ovenschalen van wegwerpschalen en aluminiumfolie en Chili dog nachos is zo gemaakt. Even later zitten we aan onze eigen tafel te eten.

Woensdagmorgen rijden we weer tijdig de parkeergarage van Universal in, vandaag gaan we naar het tweede park Island of Adventure.

We lopen direct door naar The wizarding world of Harry Potter wat sinds september jl geopend is. Fantastisch om in de wereld van de boeken rond te lopen, het is zo mooi gemaakt.

Kroeg de drie bezemstelen

Duidelijk is te merken dat het vandaag drukker is dan maandag, ondanks dat kan je ook nu niet echt van wachtrijen spreken. Binnen enkele minuten zijn we bij elke ride binnen.
Ik heb maandag weer gemerkt ( in the Simpsons ride die heftiger bleek dan verwacht) dat attracties waarbij het evenwicht word aangesproken niet echt meer mijn ding zijn. Mijn nieuwschierigheid en het feit dat ik hier nu toch sta doet me toch besluiten om de Harry Potter and the Forbidden Journey ride in te gaan.
Alleen de loop door het kasteel is al de moeite waard. De ride zelf is super mooi gemaakt maar mijn maag was maar wat blij toen ik weer met beide benen op de grond stond.
De waterride's veroorzaken een hoop lol en maken ons drijfnat, geen enkel probleem met dit fantastische weer.

Marcel die het niet zo heeft op al dat gedraai en hoogte's laat zich overhalen om in Jurassic park river adventure te gaan, een hele leuke rit waarin onverwacht toch een hoogte word overbrugt, een paar uur later voelt hij hier echter nog de gevolgen van en neemt zich voor dat het nu echt de laatste keer is dat hij zich door ons laat verleiden, hij past wel op de tassen.
Aan het eind van de dag gaan we nog een keer naar Harry Potter terug en word Esmee uitgekozen bij Olivanders wand shop waar er een toverstok die bij haar hoort word uitgekozen, jammer dat hij in de kamer daarnaast weer moet worden ingeleverd.
We sluiten de dag af bij Pastamore op de Citywalk, we hebben niet echt slecht gegeten maar geen zaak om aan iedereen aan te raden.

Donderdag de laatste gezamenlijke dag in Orlando brengen de kinderen en Wim door met zwemmen en lezen. De rest van het gezelschap gaat nog een kijkje nemen in The Mall at Millenia de andere grote mall in Orlando. Hier wat luxere winkels. Op weg naar huis gaan we nog even naar de Outlet op International drive, waar we bij Tommy Hilfiger door een prijzingsfout ruim in de t-shirts komen te zitten. Absoluut een outlet om nog eens terug te komen. De zomergarderobe is weer aangevuld met shirts en korte broeken.

Vrijdagmorgen rijden Mir, Wim & de kids iets na negen uur het complex af, op weg naar het vliegveld in Orlando. We kunnen terug kijken op een aantal bijzondere waardevolle dagen met elkaar. Het was leuk om te zien dat Esmee niet langer het kleine nichtje is en zij en Kevin elkaar zo vonden op achtbaan gebied en Lucas met zijn negen jaar al in zoveel attracties dorst en achter elkaar alleen kon genieten van de draaiende kopjes, een attractie die het evenwichtsorgaan van volwassenen flink door elkaar schud zodat wij netjes aan de kant bleven staan.
Van Jax en onze leefomgeving hebben ze achteraf te weinig gezien maar er moesten keuze's gemaakt worden in de beperkt beschikbare tijd.
Bedankt zus en zwager dat jullie de reis naar Florida hebben ondernomen en dat we deze dagen met jullie hebben kunnen delen.
Wij rijden naar de west kust, Clearwater Beach en zien het onderweg steeds donkerder worden. Dom we hebben niet naar de weersvoorspelling gekeken en als we in Clearwater aankomen is het zwart en komt het werkelijk met bakken tegelijkertijd uit de hemel. Van kijken komt weinig, de wereld ziet er opeens heel anders uit als het weer zo slecht is. Het moet hier absoluut erg mooi zijn we krijgen er nu echter weinig van mee.
We besluiten door te rijden naar Tarpon Springs waar sinds 1905 door Grieken sponsen worden gezocht en verwerkt. Het stikt er van de Griekse restaurantjes waar we gaan lunchen.
Tegen het eind van de middag komen we aan in Homosassa. bij Bella Oasis Hotel wat direct naast het Homosassa SpringsWildlife park ligt. 's Avonds eten we bij Neon Leon's Zydece Steakhouse (eigenaar is de familie van de gitarist van Limp Bizkit een band afkomstig uit Jax) waar een band staat te spelen en we bij binnenkomst een kleurige ketting om onze nek krijgen hangen.
We rijden nog snel even naar de kust om de zon in de zee te zien zakken, 15 miles is hier tenslotte niets,we komen echter vijf minuten te laat aan.

Als we bij het hotel aankomen worden we verwelkomt met een "hallo", onze buren blijken Nederlanders te zijn en de rest van de avond brengen we pratend met hen door.

Zaterdag morgen, met een heerlijke temperatuur van 25 graden gaan we naar Homosassa Springs Wildlife State Park. Dit park is via twee ingangen te bereiken, met de auto tot aan het naastgelegen parkeerterrein of zoals wij gedaan hebben vanaf het visitorscentrum aan de US19 gelegen. Hier vandaan vertrekken elk half uur pontonboten naar het park.

Het park word voornamelijk gerund door vrijwilligers en ziet er uiterst verzorgt en natuurlijk uit.

In het park worden o.a. Manatees opgevangen die door boten gewond geraakt zijn.
Zowel in Homosassa als in Crystal River kan er gezwommen worden Manatees. De beste tijd van het jaar is echter van november t/m maart omdat deze zeekoeien dan het warme water van de Florida springs opzoeken en op dat moment in grote getallen aanwezig zijn. Nu we de zeekoeien gezien hebben hopen we dat komende winter nog een keer te kunnen verwezelijken.

Hierna rijden we de 165 miles terug naar Jacksonville, na drie en een half uur zijn we thuis waar de krant van vorige week vergeeld voor de deur ligt te wachten. De tuinman van de verhuurder is langs geweest om het gras te bekijken wat aan de voorzijde volgens onze eigen tuinman dood lijkt te gaan. Op het briefje wat aan de deur hangt staat dat het er zeer verzorgt uitziet en dat de huurders zelf planten hebben aangevuld. Dit voelt toch ook wel weer heel goed.
Morgen een rustige dag, de achtergebleven Nederlandse tijdschriften staan op het programma.
Home Sweet Home.

Car