Aankomst en eerste dag in Ottawa

Met een overstap in Detroit vlieg ik zaterdagmiddag naar Ottawa. Voor de overstap heb ik een uurtje en het lukt me in die tijd precies om na de wandeling naar de C terminal een hamburger met wedges naar binnen te werken. Toch wel even wennen zo alleen, je moet op je tassen passen en ook nog het eten zien te vervoeren. Voor het eerst vind ik de deksel op de limonadebeker echt handig.
Als ik naar de toilet moet en een Nederlands echtpaar hoor praten overweeg ik nog even om aan hen te vragen of ze mijn handbagagekoffer in de gaten willen houden maar besluit toch maar om hem gewoon mee te nemen. Bij de gate worden er weer vrijwilligers gevraagd om een latere vlucht te nemen, ik ben niet geinteresseerd.
In het vliegtuig kom ik naast een Indiase vrouw te zitten met een synthetische jurk aan, de zweetlucht die ze voortbrengt is niet te beschrijven. Gedurende de vlucht legt ze afwisselend haar zwarte voeten op haar schoot die ze uitgebreid gaat zitten masseren.
Op een bepaald moment was ik het zo zat dat ik zelf ook maar iets uitgebreider ben gaan zitten zodat mijn eigen ruimte wat werd uitgebreid.
Als ik om negen uur 's avonds in Ottawa land word ik eerst nog onderworpen aan een kruisverhoor met de gebruikelijke vragen van wat kom je doen tot bij wie ga je verblijven en hoe lang ken je deze mensen al.
In de hal staan Kitty en Boris me al op te wachten, gelukkig heeft ze me afgelopen week nog even een foto toegezonden zodat ik haar herkende want anders had ik ongetwijfeld naar lang rood haar gezocht.

Binnen een half uur zijn we bij hun huis een half uur ten zuiden van Ottawa gelegen. Het huis ligt op een wooneiland waar het Rideau kanaal langs stroomt. Na een korte tour door het huis wat de afgelopen jaren ook uitgebreid beschreven is drinken we nog een kop koffie en praten wat bij.
Kitty spreekt mede dankzij het internet en haar talenknobbel nog perfect Nederlands maar omdat Boris natuurlijk ook graag wil horen waar het over gaat is de voertaal Engels. Als ik een woord niet weet gooi ik het Nederlandse woord er doorheen wat vliegensvlug vertaald word. Mijn woordenschat zal ongetwijfeld flink groeien komende week want hier word ik gelukkig wel aangevuld en denk regelmatig, oh natuurlijk.
Eigenlijk wel grappig is dat dit vroeger op school ook al gebeurde, indertijd was Kitty ook regelmatig doorgeefluik tijdens Engels en Frans.
Een van de kamers die normaal word ingenomen door ongebruikte sportapparatuur is dmv een airbed omgetoverd tot logeerkamer.

Zondag morgen spreken we af om op acht uur op te staan en na een ontbijt vertrekken we richting Ottawa.

We nemen een kijkje bij de sluizen van het Rideau Canal wat dit weekend voor het eerst na de winter weer open is en rijden vervolgens naar het Commissioners park.
In diverse parken worden in het voorjaar sinds 1953 grote bedden met tulpen geshowd. Na de tweede WO heeft Nederland duizenden tulpen naar Canada gezonden als dank voor het verlenen van toevluchtsoord voor Prinses Juliana en haar kinderen. Het is flink druk in het park, vooral veel Aziaten laten zich met de tulpen vereeuwigen. Voorbeeld doet volgen.

Mooi om te zien is hoe ver de natuur hier achterloopt in vergelijking tot Nederland en Florida. Heel veel bomen hebben net pas fris groen blad.

We gaan lunchen in het centrum van Ottawa, lopen over de markt waar me een vreemd soort groenten word getoond genaamd Fiddle heads en vervolgens laten ze me me nog wat mooie plekjes in de stad zien o.a het huiswaar Juliana gedurende de oorlog heeft gewoond en rijden we langs huizen die veel weg hebben van Soestdijk.
Morgen weer een dag.

Car