Wederom omgeboekt

Om half zeven ging de wekker, douchen, koffer dicht en naar beneden.
Terwijl K. bij de koffers bleef zitten, ontbijt had hij nog geen zin in, vulde ik snel mijn bordje want om 10.15 zou het vliegtuig naar Houston vertrekken.
In de vertrekhal aangekomen stond er al een flinke rij waar we ons netjes bijvoegde.
Gisteravond had ik via het internet geprobeerd om in te checken, dit wilde echter niet lukken. We zijn nog even naar de United balie in de vertrekhal gelopen we "woonde" tenslotte toch op Schiphol maar daar was niemand meer aanwezig.
Eenmaal bij de afgifte van de bagage bleek dat we ondanks de uitgeprinte vluchtgegevens helemaal niet op de passagierslijst van de vlucht naar Houston voorkwamen, of we ons maar weer bij de United balie wilde melden waar op dat moment nog niemand aanwezig was. Daar was het weer wachten tesamen met nog een paar andere passagiers die ook al omgeboekt waren en niet wegkwamen.
De medewerkster van Delta die gisteren assistentie had verleend herkende me en constateerde dat de computer een fout had gemaakt...... Ze ging ons omboeken naar een middagvlucht naar Newark waarna we met een wachttijd van 5 uur naar Jax door kunnen vliegen. Dit keer zou ze direct de instapkaarten uitprinten.
Middels was de United balie ook opengegaan en daar heb ik me gemeld voor een lunch voucher. Een discussie die ik eigenlijk helemaal niet wilde voeren met de medewerkster volgde over wie hier de fout had gemaakt, Delta of Continental. Ze had wel door dat ons dat niet aanging en verstrekte al snel 2 lunchbonnen met een totale waarde van 58 euro.
Op een lege bagageband zijn we voor de zekerheid de koffers nog even gaan wegen. Door de verdeelde AH boodschappen als pindasaus, soep, nasi, sate kruiden en natuurlijk enkele kilo's oude kaas bleken we in elke koffer enkele kilo's overgewicht te hebben. De recent verzamelde vuile waszak hebben we ter plekke nog even over de handbagage verdeeld.
Op het moment dat de bagageafgifte balie open ging waren we de eerste om daarna achter de douane bij een lunchroom het thuisfront maar weer op de hoogte te gaan brengen van de wijzigingen.
Na het nuttigen van een voor de geboden kwaliteit veel te duur italiaans broodje, koffie en fris bleek de tweede lunchbon ongebruikt te blijven. Als echte Nederlander heeft K. een groepje jongeren aangesproken en de bon voor 20 dollar verkocht. Beide een mazzeltje.
Moon die nog niet op de hoogte was van de verandering belde in de tussentijd dat zij gezien hadden dat de vlucht naar Houston vertraagd was tot minstens 13.30, wegens wederom een technisch mankement. Om 13.00 zou besloten worden wat er met deze vlucht zou gaan gebeuren. Achteraf kunnen we dus misschien nog blij zijn dat we niet mee mochten.
En zo zitten we dus enige uren later in een B 757-200 (3/3) in welk vliegtuig het opgraden naar extra beenruimte niet mogelijk is. 8 uur behelpen, ingeklemd tussen K. en een gelukkig fris ruikende en niet te dikke buuf, af en toe voorzichtig bewegen met armen en voeten rekening houdend met de power outlet die in die vliegtuig onder elke stoel waarschijnlijk later is ingebouwd.
Maar goed we zijn al blij dat we eindelijk dan toch onderweg zijn.

Op het vliegveld Newark duurt het een dik uur eer we de rijen voor de douane hebben getrotseerd, hoe meer stempels er in dat paspoort komen te staan hoe aardiger ze lijken te worden. Werkte toch wel handig die rolstoel van Mandy de vorige reis :) Eer dat we de koffers weer hebben ingecheckt zijn twee van de vijf wachturen voorbij.
Omdat je in Newark de mogelijkheid hebt om naar buiten te gaan moet in tegenstelling tot Washington opnieuw de handbagage door de scanner. Er word me gevraagd of het gevaarlijk is als de medewerker zijn handen in mijn koffer steekt, de grootverpakking sate saus blijkt de aandacht getrokken te hebben.
Gedurende de laatste vlucht hebben we het geluk om helemaal vooraan in economy plus stoelen te zitten, ook wel weer eens grappig.
Om half twaalf US tijd zijn we weer veilig thuis, voor enkele dagen want zondag vertrekken we voor een rondrit door Californie/Utah.
We kunnen niet zeggen dat het saai is.

Car