Vanaf de zomer 2010 wonen wij als gezin twee jaar in Jacksonville. (Florida)

Via dit blog willen wij vrienden,bekenden en andere geinteresseerde van onze belevenissen naar en in Jacksonville op de hoogte houden.

Wij vinden het leuk als volgers zich melden via Friend Connect of een berichtje achterlaten.

Marcel, Carla & Kevin

zaterdag 9 april 2011

Een gezellig huis vol met Nederlanders

Woensdag arriveren Elly & Aad in Jax om de laatste dagen van hun vakantie hier door te brengen. Zij verblijven in het Holiday Inn Express op Jax Beach. Ze zijn de afgelopen twee weken vanuit Miami naar het noorden getrokken en zullen samen met Mandy terug naar Nederland reizen. We maken met de Jeep een rondje langs het centrum van Jax , Riverside en San Marco.
's Avonds maken we een lekkere pan spagetti en eten gezellig thuis.
Donderdag arriveren Judith, een collega van NGA, en haar zus Karin vanuit Miami. Ze hebben een binnenlandse vlucht geboekt om ons een paar dagen te bezoeken. Ook met de zussen maken we een rondje stad en laten hen de grote verschillen in bebouwing en bewoning zien tussen de wijken in Jax. Kevin gaat met Elly, Mandy & Aad nog een rondje maken langs de laatste winkels.
Donderdagavond gaan we met z'n allen bij Joe's crab shack aan het strand van Jax Beach eten. Een geslaagde avond buiten op het terras waar we weer eens voor Duitsers worden aangezien.


Vrijdagmorgen zijn we weer tijdig uit de veren. Buiten op het terras word het ontbijt geserveerd in onze bed en breakfast. Mandy slaapt uit die heeft vannacht slecht geslapen door de drukte en heeft net als wij Kevin thuis horen komen.
Hij is afgelopen nacht gaan stappen en zou bij een mede student blijven slapen. Deze Amerikaan was echter aan het eind van de avond na twee drankjes zo dronken dat hij hem maar thuis heeft gebracht en onder het mom van ik ben mijn lenzen vloeistof vergeten heeft hij de dronkenlap in zijn eigen huis alleen achter gelaten. Het luchtbed wat voor hem klaar staat is een veel betere optie dan onder een dak met een dronkenlap. Om half vier horen we hem veilig thuiskomen (club blijkt hier vanaf twee uur niet meer te schenken en om drie uur gaat de deur dicht, in dit laatste uur is K. uitgelegd kan de drank dan uit je lichaam :))

M. gaat met Judith en Karin op pad in de Jeep naar St. Augustine. Onderweg word er gelunched. De meiden komen door het open rijden in de auto gezond verkleurd terug.
Ik doe de boodschappen en marineer het vlees alvast voor de bbq van vanavond. Mandy probeert al haar inkopen in haar koffer te krijgen. Nadat de weegschaal is geknapt door alles wat voor derden word meegenomen besluit ze de volgende dag toch maar om een extra tas mee te nemen. Het overgewicht was niet te verdelen.
's Avonds kan M. dan eindelijk zijn nieuwe speeltje inwijden en genieten we met elkaar van een gezellige bbq. Op het menu staat pittige kip gemarineerd in jerk kruiden, sate met natuurlijk satesaus, heerlijke hamburgers met uitjes en spiesjes knoflook garnalen. Afgemaakt met wat salade's,  fruit en stokbrood en als toetje een merengue key lime pie en Edy's ijsbonbons waarvan we ontdekt hebben dat die erg lekker zijn.
De buren zullen zich verbaasd hebben van de plotselinge gezelligheid die er vanuit de porche achter de fakkels die vrolijk stonden te branden kwam.
En dan breekt de laatste vakantiedag voor de gasten in villa Amerikhanen al weer aan. Judith vind het leuk om het kantoor in Jacksonville te zien en zaterdagmorgen word daar nog even naar toe gereden.
Echt trots kan M. niet zijn op zijn hok of bezemkast waarin ze hem hebben weggestopt. Bij het zien van deze foto snapt iedereen meteen dat hij graag thuis werkt als er geen live afspraken gepland staan. Duidelijk een kamer waaraan een raam en een stylist aan te pas moet komen.
Mandy voert het overgebleven brood aan de schildpadden in de vijver die steeds tammer worden.
Niet met een, twee maar drie auto's brengen we onze gasten 's middags naar Jax airport, een kwartier na elkaar zullen ze Jax weer verlaten.
Met een warm gevoel kunnen we terug kijken op de afgelopen dagen. Het was vooral lastig om Mandy door de douane te zien gaan, terug naar dat wat in Nederland is en wat we zo graag weg zouden willen nemen.
Het zal de komende dagen stil zijn in villa Amerikhanen. Over ruim twee weken dienen de volgende gasten zich echter al weer aan.

Car

1 opmerking:

  1. Afscheid nemen is ook niet mijn sterkste kant. Kriebels in mijn en een leeg gevoel als je dan weer thuis bent. (Letterlijk en figuurlijk)
    Maar het is ook mooi dat er weer herinneringen gemaakt zijn en zo te horen komen er weer gasten aan.

    Dus even rust en pauze van het zorgen en je kan er straks weer tegen aan!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je langs komt op ons blog en de reactie's leest.
Nog leuker dat je zelf ook een reactie achterlaat !