Weer thuis

Om drie uur vannacht werd ik wakker, het leek wel of het hele resort onder de douche stond, het bleek heel heftig te regenen zodat de gangen van het resort iets later blank stonden.
Wetende dat de wekker tijdig af zal gaan kan ik niet meer slapen en gaat die bovenkamer malen. Om half zes ging de wekker en tot die tijd lukte het niet meer om de slaap te vatten.
Toen we om zes uur beneden stonden bleken er ook mensen die nog gewoon vakantie hadden voor dag en dauw op te zijn. De eersten zaten al in de rij om een restaurant te reserveren waarmee ze om zeven uur aanvangen. Ben je dan gek of niet ?
Volgens de reispapieren hadden we onze terugvlucht moeten bevestigen. Gisteren was het echter waarschijnlijk door de vele gecancelde vluchten ivm het slechte weer in de VS niet mogelijk om Jetblue te bereiken. Online inchecken was met ons Nederlandse paspoort niet mogelijk dus uiteindelijk hebben we het reisbureau gebeld om advies te vragen, Na minuten wachten, herhaaldelijk in de wacht gezet worden kregen we te horen dat ook zij niets konden betekenen. We moesten maar gewoon naar de luchthaven gaan.
Gelukkig bleek het vanmorgen allemaal mee te vallen, het is Jamaica he, don't worry be happy ! De vlucht zat niet vol dus onze stoelen waren niet vergeven.
Op het vliegveld werd aan de bagage nog een pot Jerk kruiden, flessen rum en sigaretten toegevoegd die volgens K. bijna gratis waren.(15 euro voor een hele slof) Sinds zijn achttiende verjaardag is het stiekem roken wat al enige tijd gaande was ten einde en teren de heren tesamen buiten hun longen.
Voor M. word het de komende weken lastig, zijn voorraad zware Van Nelle is bijna op, hij hoopt op een collega die snel deze kant op komt om zijn voorraad aan te vullen, en anders.....staat hij voor een nieuwe uitdaging Ik kan me niet herinneren hem zonder zijn Van Nelle te hebben gezien.
Om een uur stonden we weer op Amerikaans grondgebied. We lopen eindeloos langs lege rijen waarbij het verboden word om de weg af te snijden. Nieuwe I94 worden afgegeven en er word ons een welkom terug gewenst. Er staat een frisse wind maar het is buiten weer prachtig helder onbewolkt blauw.
Voordat we naar huis gaan rijden we langs de Ikea in Orlando, lampen voor K. zijn kamer paste vorige keer niet meer in de auto. Nu nog net.
Om mijn vertrouwde voorraad dagcreme weer aan te vullen zijn we ook nog even langs de Aldi gereden. Orlando beschikt over vier vestigingen. Hier bleken ook de bekende afbakbroodjes en stokbroden gewoon te koop te zijn die ik overigens nog nergens anders hier in een winkel zag. Ook verdwenen speculaas, marsepein en een zware braadpan in het karretje.

Om zes uur zijn we THUIS. Het mooie is dat we alle drie het gevoel hebben dat het fijn was om hier naar toe te gaan en niet naar Nederland terug te reizen. Nederland is voor mij momenteel echt verbonden met kou en vooral met verdriet. Door middel van die grote oceaan probeer ik het iets op afstand te houden.
Op het moment dat we ons huis binnen stappen konden de heren in Jamaica die vanmorgen om zes uur in de rij zaten ook eindelijk aan tafel.

Car