Lunchen bij de Yacht club

Vicky, de vrouw die ik vorige week bij het toeristische informatiebureau sprak was helemaal lyrisch over de Florida Yacht Club. Afgelopen week kreeg ik een email van haar met de vraag of ik het leuk zou vinden om daar vandaag met haar te lunchen, kon ze me direct de club laten zien en haar enthousiasme overbrengen en laten zien dat het echt niet zo elitair was als het klonk.
Vanmiddag reed ik de ruim 40 kilometer naar de club die aan de westzijde van Jacksonville is gelegen. Daar aangekomen stond ze me buiten al op te wachten om vervolgens het gehele complex te laten zien. Het zwembad wat mooi aan het water is gelegen, de fitness ruimte, tennisbanen en jachthaven waar zij zelf met hun boot regelmatig tijdens de weekenden verblijven. Vanaf de club een prachtig uitzicht op downtown Jacksonville

Je kan alleen maar lid worden van de club op invitatie, het lidmaatschap word vervolgens aan een board voorgelegd die een keer per maand beslist of je toegelaten word of niet. Daarvoor mag je dan een entreesom betalen die hoe verder je van de club woont lager word. De bedoeling van de club is vooral socializen, er worden events en feesten georganiseerd en je kan er 's avonds dineren (noem je lidmaatschapsnummer en aan het eind van de maand ligt de rekening vanzelf in de bus). Zonder lidmaatschap kan je er niet dineren.
We hebben zeer on-Amerikaans heerlijk rustig gelunched en vooral veel gepraat in het klassiek ingerichte restaurant. Als ik niet op het woord kwam omschreef ik het of gooide er een Nederlands woord doorheen (die ze vanwege haar Nederlandse achtergrond begreep)
Na afloop heeft ze me voorgesteld aan de, hoe kan het.... Nederlandse Vlaardingse tennisleraar die vertelde dat ik het tennissen hier niet moest vergelijken met het sociale tennis wat we in Nederland kennen, afhangen is onbekend, koffie drinken na afloop niet gebruikelijk. Je word ingedeeld in een team.
Om half vijf reed is weer na twee, oh nee in Nederland geef je er drie. dikke zoenen van Vicky naar huis.
Het was leuk maar of deze club mede i.v.m. de afstand nu iets voor mij (of ons) is..... ik weet het nog zo net niet. Laat het eens even bezinken.
Thuis gekomen merkte ik dat ik flink moe was door het vele Engelse gepraat. De rest van de avond heb ik doorgebracht met mijn benen omhoog in de gisteren afgeleverde zeer comfortabele stoel die heerlijk warm blijkt te zijn al kijkend naar The Voice of Holland (nu de live uitzendingen zijn begonnen alleen nog tegen betaling te zien via RTL gemist) Ja ja foto's volgen komende week als het hier iets verder is ingericht.
Morgen weer verder met soppen en inrichten.
De eerste Nederlandse post heeft vandaag de brievenbus van dit huis weten te bereiken, dank je Elly & Margo jullie staan op de rand van de schoorsteen !

Car