Snelle vlucht

En dan eindelijk na toch nog een flink drukke laatste week waarin werk gecombineerd werd met het afsluiten van ons huis is het dan tijd om de deur echt een tijdje achter ons dicht te trekken. Van te voren dacht ik op vrijdag nog wel even tussendoor op het stadhuis naar de trouwerij van Fran & John te kunnen gaan bekijken dat bleek achteraf iets te overmoedig. Ondertussen hebben we via de tam tam al vernomen dat het een fantastische dag is geweest en de hyves liet ons een prachtige Fran zien.
Emoties kan je ook opwekken en om Hello Goodbye taferelen te voorkomen hebben we er voor gekozen om niet weggebracht te worden maar rustig met een taxi naar schiphol te gaan. Bij vertrek staan de buurtjes ons uit te zwaaien.
Dit keer vliegen we met United met een overstap op Washington Dulles International Airport wederom met 6 koffers/tassen en wat handbagage. Het vliegtuig vertrok keurig op tijd en ook de overstaptijd van 2 1/2 uur op Washington bleek ruim voldoende.
Hier kon de douanebeambte in tegenstelling tot op Orlando Airport zelf een stempel zetten op de I-94 formulieren en waren we binnen drie kwartier al door de douane, bagage opgepakt en enkele meters verder opnieuw ingecheckt en gingen vervolgens via een trap op/af route al loped naar de gate waar het vliegtuig (je) (CRJ 700) naar Jacksonville wat pas over twee uur zou vertrekken. Alle tijd dus om nog even bij een pizzeria neer te strijken.
Leuke ervaring zo'n vliegende bus die nog niet voor de helft gevuld is met passagiers, wat zullen die andere mede reizigers in Jacksonville te zoeken hebben ?
Op Jacksonville Airport pakken we de auto die we voor een week gehuurd hebben op, tot Marcel's plezier is het dit keer een Kia Sorento. Dan is het nog een halfuurtje naar de condo waar we na 19 uur reizen binnenstappen.
Daar is alles keurig netjes door de eigenaren in orde gebracht en staat een mannetje met bloemen en een welkomskaart ons op te wachten.
Marcel en Kevin hebben nog de energie om wat eerste boodschappen te halen, bij mij is de energie op.

De gehele afgelopen week hadden we onszelf beloofd om zondag met een boek aan het zwembad te gaan liggen, het regent echter warm water als we wakker worden.
We besluiten dan ook maar om de kasten verder in te ruimen en wat ontbrekende spullen te gaan scoren en gaan richting de  Dollar Shop en Target waar de kar al snel gevuld is met wasmanden, handdoeken in een kleur en een groot voorraad rek voor in het washok. Een eenvoudige theepot vinden we ook deze keer niet.
's Middags komen Mariet en haar man Martin de grote tv ophalen die de condo eigenaar achter had gelaten met het verzoek om er een nieuw baasje voor te zoeken. Marcel had zich al af lopen vragen hoe hij deze zware tv met twee man naar beneden zou moeten vervoeren, Martin pakte hem echter gewoonweg in zijn eentje op. We moesten weer even aan Ron denken die jaren geleden tijdens de verhuizing van de Gordelweg naar Vlaardingen met een wasmachine op zijn rug de trap afliep.

Morgen gaat het "echte" leven hier beginnen, Kevin's eerste schooldag.

Car