In inschrijving op school is rond, en afspraak met Mariet

Het waren weer twee intensieve dagen.
Woensdagmorgen hadden we een afspraak met de afdelingsleider van de opleiding op FSC Hospitality and Tourism. Eindelijk op deze school ook weer eens iemand die ons e.e.a. goed en duidelijk weet uit te leggen. Deze heer vind het ook een rare gang van zaken dat het huiswerkklasje en het wiskunde gedeelte verplicht gevolgd moet worden, hij kan er echter niets aan doen het blijft een verplichting die in het begin van de opleiding afgerond moet worden. Zolang Kevin geen lessen zal volgen op de North campus kan hij geen invloed uitoefenen, hooguit advies geven.
Hij geeft Kevin wat vakken aan waardoor hij de opleiding wat uitdagender en zwaarder kan maken en hij kan er voor zorgen dat hij een paar extra credits krijgt toegewezen op basis van zijn HTRO jaar. Toch wel weer vreemd, wederom geld dat de aanhouder wint.
Na afloop van het gesprek krijgen we nog een rondleiding door de school. Wij vertellen hem op korte termijn een beslissing te gaan nemen. We twijfelen nog steeds i.v.m. het zeer hoge Albeda gehalte. Niets mis mee maar na en jaar HBO wel erg zonde en niet zo motiverend.
's Middags staat er een afspraak bij Jacksonville University, de school die in eerste instantie door de UStudy geadviseerd was i.v.m. het hogere een aansluitende studieniveau.
Ook hier weer een goed gesprek en al snel is Kevin nu ook overtuigd van het feit dat hij hier veel meer uitdaging zal vinden in een opleiding International Business en het studentenleven omdat hier relatief veel internationale studenten studeren wat voor zijn sociale leven veel leuker zal zijn. Deze school kent ook een campus. De meeste studenten wonen hier of zelfstandig ergens in de stad.
Nu blijkt hoeft hij hier geen aansluitende zomerschool te volgen waardoor er gewoon tijd vrij blijft om Amerika te ontdekken. Ook daarvoor zijn we tenslotte hier.
Nu nog overstappen blijkt echter risico's met zich mee te brengen. De hele papierhandel moet opnieuw in gang gezet worden, ook moet het afgegeven visum worden omgegooid. Technisch geen probleem maar we lopen een groot risico dat we te laat zijn en dan moet je maar zien wat er bij de douane gebeurd.
De horror verhalen die we gehoord hebben over mensen waarvan het visum niet in orde was, die zijn opgepakt om vervolgens enige tijd achter slot en grendel geplaatst te worden waarna ze een ban hebben gekregen voor de VS, willen we niet lopen.
's Avonds besluiten we dat we het risico niet gaan lopen en Kevin het eerste semester gewoon gaat beginnen op FSC, in september kan hij dan besluiten wat hij wil en gaan we de overgang voor het tweede voorjaarssemester in gang zetten. De stress van nu nog omschakelen kunnen we er even niet bij hebben.

Donderdag blijkt dat de studentenadviseur van Jacksonville University dit ook de beste keuze vind. Zij adviseerd op FSC nog wat Hospitality vakken in te ruilen voor Economische vakken die toch ook in een later stadium gevolgd moeten worden zodat het eerste semester niet geheel verloren zal zijn. Deze punten kunnen weer meegenomen worden bij een overstap.
Onderhand heb ik nu ook door hoe de internetsite werkt en lukt het ons om het rooster iets interessanter te maken. 's Middags gaan we wederom naar de school om eindelijk te registreren, te betalen en de boeken aan te schaffen. Opeens is iedereen weer super aardig, we komen met dollars !
Omdat Kevin op twee dagen nu naar de South Campus zal gaan (dit is een moderner gebouw en maar 5 miles van de condo) moeten we voor de boeken van dat vak daar in de boekhandel het boek aanschaffen.
Eindelijk na twee weken is de aanmelding nu definitief rond. 30 augustus kan de school beginnen.
We krossen dus weer van Noord naar Oost en in de tussentijd gaan we ook nog even bij de bank langs want daar was verzuimd om foto's van ons te maken, die komen op de bankpas te staan.

Door deze onduidelijke situatie hebben we de makelaar afgebeld, eerst moet er duidelijkheid komen welke school in welk gedeelte van de stad het nu uiteindelijk zal worden. In September als de school is begonnen gaan we wel weer eens kijken, we zitten tenslotte niet op een schopstoel.
Hierdoor had ik 's morgens enige uren de tijd om met Mariet af te spreken. Mariet, Limburgse van oorsprong is enige jaren geleden ook door de liefde in Jax beland. Ze is met een Amerikaan getrouwd.
Nadat Marcel naar zijn werk is gebracht ben ik voor het eerst alleen naar het westelijk gedeelte van de stad gereden, Kevin haalde zijn slaap in. Als je het verkeer eenmaal doorhebt is het eigenlijk best wel makkelijk, alleen het feit dat je rechts ingehaald word is nog vreemd en de auto is mijns inziens iets te groot :)
We hadden afgesproken voor de Imax van Orange Park Mall. Waar zouden we zijn zonder TomTom die me over wederom een grote brug bracht de Henry H. Buckman Bridge. Wat een bruggen bezit deze stad, dit is de zesde. Waarschijnlijk hebben ze er nog wel een nodig Wim :)

Als ik een vrouw op het bankje voor de Imax zie zitten herken ik haar al van afstand. We strijken bij de koffiebar van een grote boekhandel neer en Mariet drinkt weer voor het eerst sinds drie jaar in Jax een bak koffie met een Nederlandse vrouw. Ook zij vertelt dat Amerikaanse vrouwen deze vorm van socialisen niet echt kennen.
Ze geeft me waardevolle info over winkels en 's middags krijg ik per email een heel lijstje met mooie plekken in de omgeving van haar aangeleverd. Dit is ook weer van die info die niet in de Florida (capitool) reisgids staat en die je het beste kan vernemen van locals. (en haar man is er zijn hele leven al een). Voordat ik het weet is het al over twaalven en moet ik echt rennen om op tijd bij de school te komen.
Mariet het was erg gezellig en zoals we al aangaven hier gaat zeker een vervolg op komen ! Heel veel plezier tijdens je reis naar Limburg.

Morgen vrijdag, Marcel nog een dagje werken en wij hopen met een boek bij het zwembad te kunnen neerstrijken. Ik merk dat ik moe ben. Door alle drukte is dat er nog nog niet van gekomen.

Car