We zullen je missen Jax

En dan is het opeens zaterdagmiddag, onder mij zie ik Amelia Island vervagen en is het niet meer dan bewolking wat ons rest van Jax en omgeving.
M en K die in maart samen terug reisden hebben een gratis upgrade gekregen voor de vlucht naar Washington. M. wilde dat ik de extra verzorging onderweg ook eens mee zou maken dus nu zit ik met extra beenruimte en een snoepbox helemaal voorin het vliegtuig.
Deze laatste week was een bijzondere, wel iets minder rustig dan we vooraf gehoopt hadden we bleken deze dagen echt nog nodig te hebben. We hebben echter ook onze momenten weten te pakken.

eten bij Carrabbas met aansluitend een wandeling naar het huisje

Op het strand zijn altijd mooie mensen 

 Dinsdagavond eten we nog een keer bij Sliders. Als voorgerecht oesters. Nu weten we zeker dat die niet onze favoriet zijn.

Overal in de States zie je voorraden ijs bij winkels en benzinepompen. 

Huisje in Jax Beach

M. is elke ochtend heel vroeg zijn bed uit, ziet de zon opkomen op het strand. Zijn kantoor heeft hij op verzoek ivm een reorganisatie van het gebouw vorige week al verlaten, dependance op de beach dus deze week. Denk dat niet veel collega's dat kunnen zeggen.

Woensdagmorgen ben ook ik al vroeg uit de veren, dromen over bedden vol met kakkerlakken hebben me een onrustige nacht bezorgt. Ik besluit dan ook dat M. die de Jeep af gaat geven voor vervanging van het verteerde klittenband niet met de shuttlebus terug komt maar we rijden met twee auto's naar de dealer.
Er is duidelijk aangegeven dat we de auto uiterlijk om een uur of drie terug willen hebben, moet volgens de dealer geen enkel probleem zijn. Iets na zevenen staat hij daar ter beschikking.
Miwa een gezellige Japanse die zich enige maanden geleden bij het groepje dames waar ik regelmatig mee ben gaan lunchen heeft aangesloten komt mij ophalen. Ik mag nl niet in de huurauto rijden, de € 140 toeslag vonden we weggegooid geld.
Bij Delicomb twee blokken van het huisje vandaan gaan we lunchen om daarna nog een keer naar St Johns Towncenter te rijden om de andere meiden gedag te zeggen. Van Kyoko kreeg ik een glazen Pink Ribbon lintje en van Lydia een kleurrijke sjaal waarbij ze duidelijk aangaf dat hij niet made in China was maar meegenomen was vanuit Zuid-Korea.
Het was bijzonder om deze vrouwen, met verschillende culturele achtergronden, alle om diverse redenen ook zover van huis te mogen ontmoeten. Met sommige zal ik zeker contact blijven houden en wie weet hoe onze levens lopen en zien we elkaar ooit weer.
Marcel en Kevin zijn ook naar St. Johns gereden om nog even twee paar eerder al gespotte schoenen op te halen. Oude waren afgelopen week in de vuilnisbak beland dus er was ruimte in de koffers.
Het was inmiddels ruim na vieren en M. had al een paar keet met de Jeep dealer gebeld waar hij elke keer doorverbonden werd met de voicemail van de servicemedewerkster. We besloten er naar toe te rijden en kregen daar te horen dat de auto over een half uurtje klaar zou zijn.
Uiteindelijk stond hij om half zeven buiten en toen bleek dat het klittenband niet vervangen was maar eenvoudig weg over het oude band gestikt was, de verteerde stukken duidelijk zichtbaar.
Diegene die mijn lief goed kennen kunnen zich voorstellen hoe hij reageerde drie en een half uur na de afgesproken tijd. De servicemedewerkster wist niet goed wat ze hier op moest zeggen en belde haar manager, dit was inderdaad niet afgesproken. Tijd om nog e.e.a. op te lossen was er echter niet. Alles werd aan papier toevertrouwd, zodra de auto in NL arriveert en de garantie is over gezet kunnen we gaan uitzoeken hoe dit alsnog opgelost kan worden. En dat alles vanwege twee strippen klittenband en niet goed lezen en controleren. Tja we wisten het al vrouwtje A is niet verantwoordelijk voor het werk van mannetje B.
Bij de Fresh market pikken we kippenboutjes op met koolsalade en chilibonen.

Ik heb het al vaker geschreven, het weer, de rust, ruimte en mooie groene omgeving zullen we missen. De mensen die gemist zullen worden zijn jammer genoeg op een hand te tellen.

De auto wordt volgeladen en om tien uur rijd Kevin hem naar de haven. Wat zal hij zijn vrijheid om de auto te kunnen pakken de eerste tijd in NL missen.
Zijn Florida rijbewijs is nog zes maanden in NL geldig maar hij zal moeten leren schakelen en aan het Nederlandse verkeer wennen alvorens af te kunnen rijden in een schakelbak.
We sluiten Kevin zijn bankrekening en verlagen onze eigen account om onnodige bankkosten te voorkomen naar een ander type.

Ik kon het niet nalaten om deze "fantastische" bloemen bij de bank vast te leggen

de strandwacht wordt afgelost

wie wil er niet zo'n zomerbaan

Als we in het beach huis terug zijn verdwijn ik met Kevin naar het strand.
s'Avonds gaan we nog een keer bij Taco Lu eten. Daar is het altijd druk zo ook vanavond. Kevin heeft de kok een email gestuurd dat hij de Bangin shrimp zo zal missen en heeft inmiddels het recept (voor een mega hoeveelheid) in zijn bezit.

Vrijdagmorgen rijden we naar First Place management het verhuurbureau van het huis. We hebben te horen gekregen dat we inderdaad zoals ook al verwacht niet de gehele borg terug krijgen. Op het internet had ik al slechte ervaringen gevonden dus we waren voorbereid. Op poetsen waren we echter niet te vangen.
Volgens het bedrijf moet de muur in de logeerkamer overgeverfd worden en een werkelijk geheel door de zon verteerde sproeikop wordt aan ons in rekening gebracht. De muur waar 29 fotolijstjes gehangen hebben waardoor hij indertijd met toestemming doorzeefd is blijkt inderdaad geen enkel probleem.
Het bureau blijkt het na 5 werkdagen nog niet voor elkaar te hebben gekregen om een prijsopgave van een schilder te krijgen. Je zou verwachten dat als je zegt al 25 jaar in deze business te zitten dat je onderhand wel weet wat het verven van een muur kost. Van Mariet begrijpen we later dat zij en haar omgeving er altijd al van uitgaan dat een betaalde borg altijd verrekend word. In mijn opinie mag hij alleen gebruikt worden voor dat wat een huurder verziekt en om eerlijk te zijn hebben ze het huis netter terug gekregen dan dat wij het aantroffen.
Met een gedeeltelijke cheque kunnen we naar de bank.

Het ging me aan het hart dat de schilderijen die Mandy tijdens haar verblijf heeft gemaakt en waar ik toch wel aan was gaan hechten bij de vuilnisbak of een of andere thrift store zouden belanden of dat het doek verwijderd moest worden om ze te vervoeren.
Hoe mooi kan het lopen, ik ben in contact gekomen met een immigratie advocate die onlangs haar kantoor in Jax heeft geopend. Zij vond de schilderijen die geïnspireerd zijn op de Nederlandse vlag prachtig. Afgelopen week had ze me al foto's van het nieuwe kantoor toegezonden. Hoe leuk is het dat er iets van Mandy achter blijft in Jax en dan nog wel in het kantoor van een immigratie advocate. Een schilderij van mijn vriendinnetje hangt gewoon definitief in de States.
We zijn een kijkje gaan nemen in de centrale hal van het gebouw en zoals zij al verteld had hing er een pontificaal in het zicht.

Heerlijk is het om vanuit je huis naar het strand te lopen en na afloop het zand onder de buitendouche af te spoelen. Na nog een uurtje van het strand genoten te hebben, om niet alsnog in een kreeft te veranderen moet je nl niet veel langer blijven ,duiken we onder de buitendouche en zetten de laatste spullen die in de VS achter blijven in de auto.
We rijden naar Mariet waar we alles naar binnen sjouwen. We hebben haar en Martin gevraagd om op deze laatste avond met ons te gaan eten dus rijden we met zn vijven naar Longhorn waar nog een keer Primerib gegeten wordt.
Na afloop gaan we niet meer met Mariet naar huis, uitstellen van het afscheid maakt het alleen maar moeilijker. We hebben het er duidelijk allebei moeilijk mee.
Voor haar verdwijnt er een stukje Nederland uit Jax waarmee het heerlijk was om af en toe te beppen.
We zullen haar missen want ondanks dat zij niet als expat in Jax woont en er een heel andere levensstijl met haar van oorsprong uit Jax afkomstige man op na houd hebben we veel gemeen en hebben herkenning bij elkaar gevonden. Zij heeft ons vanaf het eerste contact zonder achterliggende gedachte met raad en daad bijgestaan en een echte kijk in het dagelijks leven van Jacksonville gegeven.
Het zal vreemd zijn als op zondag haar wekelijkse blog pas laat in de middag beschikbaar komt.

Ik loop te rekken en maak het vrijdagavond veel te laat.
Zaterdagmorgen ga ik met Kevin nog een uurtje naar het strand. De zee is onstuimig en in de verte is duidelijk de aangekondigde regen te zien. De natuur helpt ons en geeft aan dat het om elf uur tijd is om de reiskleding aan te gaan doen en definitief afscheid te nemen.
Net als zovaak deze week voelt het als blik op oneindig en volop vooruit. Als ik er bij na ga denken wordt ik emotioneel.

Op het vliegveld voel ik dan toch de tranen opkomen. Toen Marcel de eerste keer naar Jax afreisde kwam hij thuis met twee cd's van Aaron Bing een Jazz saxofonist die regelmatig op het vliegveld optreed.
Zo ook vandaag....

Tussen voegsels worden in de VS vaak als achternaam gebruikt, de heren Den worden genoemd op het bord omdat ze een upgrade te pakken hebben.

De vlucht van Jax naar Washington Dulles levert een kwartier tijdswinst op. De aansluitende vlucht die normaal een korte overstap tijd heeft vertrekt een uur later dus kunnen we rustig naar de gate lopen en bijna direct boarden.
Eenmaal in net vliegtuig blijft hij nog een uur aan de grond staan. Ach wat maakt het uit we zitten en meestal loopt hij toch wel weer onderweg tijd in.

Er is me de afgelopen week een paar keer gevraagd of ik zin heb om terug te gaan. Verstandelijk weet ik dat het qua werk en school het beste is. Als er niet gewerkt en gestudeerd had hoeven worden dan hadden we graag nog een tijdje gebleven. Het was een super ervaring die ik elk gezin zou gunnen. Qua leeftijd van Kevin kwam hij voor ons precies op het juiste moment. Het socialiseren had plaatsgevonden en door deze ervaring waarin hij zich goed staande heeft gehouden gaat hij nu al andere keuze's in het leven maken. We zijn trots op hem maar ook ook stiekem heel blij dat hij in de VS niet de liefde van zijn leven heeft gevonden.
Ik ben me ervan bewust dat niet onze omgeving veranderd zal zijn maar wij en ben erg benieuwd hoe we dat gaan ervaren.
Het zal voor de omgeving al snel normaal zijn dat je net als na een vakantie weer terug bent in onze hoofden zullen de ervaringen nog wel even na ebben en of je dat met achterblijvers kan delen ik weet het niet.
In ieder geval ligt er een uitdaging om er ook in Nederland weer een feestje van te maken en ook daar de mooie dingen uit de omgeving te zien en niet te denken dat kan morgen ook nog.
Door een langere periode ver weg van familie en vrienden te wonen ben je erg aangewezen op elkaar en raak je vooral gericht op je gezin. Alles staat in het teken van niet teveel plannen en vooral doen waar je zelf zin in hebt en soms maar zien hoe een weekend loopt. Plannen ontstaan en worden uitgevoerd, een al weken vooral vol geplande agenda met verjaardagen en feestjes is er niet net zoals tijdens een vakantie. Je kunt eenvoudig niet komen dus hoeft je er ook niet druk om te maken of een excuus te verzinnen. Het wordt een uitdaging om vooral heel dicht bij onszelf te blijven en niet de agenda al weken vooraf vol te plannen. Vooral het pleasen van anderen willen we echt gaan zien te voorkomen. Quality time staat voorop.
En wie weet wat er ooit volgt, zodra Kevin zijn eigen weg gevonden heeft staan wij zeker weer voor een nieuw avontuur open want het smaakt absoluut naar meer.

Eindigt het blog hier ? Nee voorlopig nog niet. Ik heb gemerkt dat door onze ervaringen op te schrijven we ook andere (toekomstige) expats en wereld verhuizers kunnen helpen. Het afgelopen jaar ben ik een paar keer door onbekende lezers benaderd en dat vonden we super leuk.
Toen we zelf op zoek waren naar de mogelijkheden tot het overbrengen van de auto's naar Nederland heb ik van expats gehoord dat dit minder interessant en moeilijker is dan wij denken, zij hebben er dan ook van afgezien.
Mede omdat ik dit stukje in andere expatblogs heb gemist wil ik zeker dit onderdeel nog afronden.
En of ik daarna aan het verzoek om ons weer opgepakte Nederlandse leventje te beschrijven zal voldoen, ik weet het nog niet vraag me af of dat voor derden interessant is.
Misschien roep ik wel weer een vakantie en uitjes blog in het leven want leuk is het wel of belevenissen en indrukken te beschrijven.

Car