Vijf jaar geleden waren we flink in shock. Diagnose borstkanker, in het vooruitzicht de hele rambam aan bijbehorende behandelingen, twee operatie's, chemo met bijbehorende kale kop, leren omgaan met een klier wegarm, bestralingen en als toetje hormoontherapie.
Wie had toen kunnen bedenken dat ik vandaag vijf jaar later de gehele dag totaal niet met mijn eigen kanker bezig zou zijn, een dolfijn bezoeken in Marineland samen met mijn "kankervriendinnetje" was belangrijker.....
De komende maanden nadenken of ik net voor onze terugkeer naar Nederland de pillen in de zee durf te gooien om te stoppen met de hormoontherapie zodat ik over een aantal jaren echt durf te zeggen: de kanker is door weet ik veel welke behandeling de kop ingedrukt.
Car
keuzes, soms krijg je maar een kans om ze te maken, je kunt nu eenmaal niet even zeggen, ok, dat was niet de juiste, laten we maar even teruggaan en het opnieuw proberen. Voorzichtig zijn kan de juiste zijn maar soms ook gewoon oogjes dicht en het diepe in springen, op je gevoel, guts feeling zoals ze hier zeggen. Dat heb ik gedaan en ik heb er geen spijt van ofschoon, alweer, als het allemaal anders was gelopen en ik dat niet gedaan zou hebben, waar zou ik nu dan zijn, waarschijnlijk met een vollere beurs maar gelukkig als nu? wie weet. Happy endings...ze lijken zo simpel in de film maar het leven gaat door, ook als er iets happy's of iets droevigs gebeurt, we moeten gewoon verder met wat we hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk wilde eigenlijk niet zo diepzinnig doen maar het kwam er gewoon even uit. Ik wil je gewoon alvast ontzettend veel sterkte wensen met wat je ook beslist en hopelijk zien we elkaar snel weer, geniet lekker van je bezoek en tot gauw xx
Mariet
Lieve wijze woorden van een bijzondere vrouw. Dank je Mariet. Als er iemand is die zijn gevoel dorst te volgen met alle gevolgen van dien en dit heel bijzonder draagt ben jij dat wel.
Verwijderen