RV show

Vanmorgen kreeg het autopark eerst maar weer eens een wasbeurt. Nu was een beetje spetteren met water volgens M. helemaal niet zo erg want de temperatuur liep vandaag op naar 29 graden.
Maandag was het me al opgevallen dat er een fijne laag op de auto's was neergedaald, ik waande me weer even terug naar de tijd van de ophogingen van onze wijk in NL. Het bleek echter niet om zand te gaan maar om een laag geel stuifmeel die aangewakkerd door de harde wind uit de bomen kwam zetten.
Omdat we de Jeep open hadden gezet was deze ook van binnen geel bekleed.

Daarna was het tijd voor een ritje van 35 miles naar het Equestrian Center wat in west Jacksonville gelegen is.
Hier werd een Camper & Caravan (RV show) gehouden en dit leek ons een leuke gelegenheid om eens ongegeneerd rond te kunnen kijken in die wagens.
Tjeetje wat zijn die dingen groot, sommige zijn echt rijdende huizen.

Altijd een terras bij de hand

Misschien iets voor S & R ? Zelfs de golfkar kan mee

Een deurbel mag natuurlijk niet ontbreken

Voor de wekelijkse klus

Zonder tv kan je natuurlijk niet op pad

Kan je je toch niet voorstellen dat mensen dat in een showroom camper doen ? Nu we hebben ze echt in gebruik genomen gezien dus dit briefje blijkt geen overbodige luxe

Lijkt je dit niets ma ? Zelfs op de camping een plakkerige beker limonade in de bank

En de kleur van het interieur ?

Natuurlijk bruin

Car

Kingsley Plantage en we weten nu ook wat een Tailgate party is

De derde en vierde zaterdag in februari vind de jaarlijkse Heritage Celebration op Kingsley Plantage plaats.
Een goede rede om vandaag hier eens een kijkje te gaan nemen. Met de pont heen en terug over de St. John's River geeft elke keer weer een vakantiegevoel.
K. had de Jeep mee en zo reden we vanmiddag met de T-Bird, die hier eigenlijk niet voor bestemd is, enkele kilometers over de gedeeltelijk onverharde weg naar de plantage.

Vanwege de viering trad er een Djembe met bijbehorende dansgroep op

Geen zin meer om te koken dus samen op naar de Sun Dog op Neptune Beach een echt Amerikaans restaurant

K. die steeds meer gaat ondernemen met mensen van de Internationale club ondervond in de tussentijd wat een tailgate party is. Om de drukte te vermijden van grote evenementen komen mensen voorafgaand aan het evenement bijeen op het bijbehorende parkeerterrein en vanuit de kofferbak van de auto's word er ingedronken, dit word mede gedaan om de hoge prijzen van de consumpties te vermijden en te voorkomen dat zij die jonger zijn dan 21 geen drank kunnen kopen.

Monster Jam Truck in het Everbank Stadion

Car

Lancering en de eerste bekeuring

Ik heb nog even lopen twijfelen donderdagmiddag om toch naar Cap Canaveral te rijden maar de lancering om kwart voor vijf en een rit alleen van bijna drie uur enkele reis hebben me doen besluiten om de laatste lancering van de Discovery live voor de tv te bekijken. In de wetenschap dat dit geraas zich op relatief korte afstand afspeelt is de beleving toch anders dan een berichtje op het journaal horen dat er wederom een spaceshuttle is gelanceerd.
Er was me vertelt dat als ik in Jax naar het strand zou gaan ik hooguit een wit streepje zou zien, dan is de beleving live op tv toch leuker.
Dit jaar staan er nog een paar lanceringen gepland, hopelijk is er dan bezoek of hebben mijn mannen tijd om live in de omgeving aanwezig te zijn.
Nadat we net hadden gezien dat alles goed verlopen was werd er hard op de deur geklopt en stond M. opeens heel onverwachts voor onze neus. Hij had met hulp van zijn collega's in Tallahassie, die wel een dag eerder van hem af wilde, doorgewerkt en kon zodoende op donderdag de rit naar huis al maken. Weer een voordeel van de rit met de auto kunnen maken, eerder uit chequen uit het hotel en cruisen maar. Drie uur rijden met een open kap het leek wel of hij op vakantie was geweest.

Vrijdag heb ik weer eens een poging gewaagd om mijn haar te laten knippen. Nog twee weken wachten totdat ik in Nederland was kon de spiegel niet meer aan. Vooral met het open rijden in de auto stond mijn haar werkelijk alle kanten op.
Ik had van J. een jonge Nederlandse vrouw die hier in de omgeving met een baby van 5 maanden woont gehoord dat zij goede ervaringen had bij een kapsalon in downtown Jax.
Zoals het hier bij zoveel winkels werkt leverde mijn bezoek zowel haar al mijzelf een korting op van 20%.
Daar aangekomen had ik de keuze tussen een zanderig parkeerterrein met een fee van $10,- of een parkeermeter langs de straat waar de maximale parkeertijd een uur was. Omdat alle knipbeurten tot nu toe  niet langer dan een half uur hadden geduurd koos ik voor de laatste.
Deze kapsalon was veel luxer dan de vorige, een uitgebreide hoofdhuidmasage en allerlei smeerseltjes hoorde bij de behandeling. Na twee uur stond ik weer buiten met gelukkig een veel beter geknipte coupe alleen waren er zoveel middeltjes ingesmeerd dat hij al was ingestort voordat ik mijn auto had bereikt.
Nog drie weken en dan mag Nancy net voordat ik weer terug ga de schaar er nog even inzetten. Zij weet tenminste wel hoe ze met mijn (fijne) haar om moet gaan.
Tja en toen had ik mijn eerste Amerikaanse bekeuring te pakken, een mooie groene enveloppe met daar in de boete sierde de autoruit.
In Rotterdam ben je dan 53.50 euro verder, hier in Jax 15 dollar (€ 10.90), daar kan je nog geen eens een middag voor in een parkeergarage in de binnenstad staan.
Het briefje gaf aan dat er binnen 15 dagen een cheque middels de groene enveloppe naar de taxcollector moest worden verzonden, die bleek echter enkele panden verder te zitten. Direct maar even gaan betalen dan liep ik ook niet het risico dat de cheque niet aankwam.

Verder stond de afgelopen week vooral in het teken van de zoektocht naar comfortabele buitenstoelen. Het zou tenslotte toch prettig zijn als de komende visite normaal buiten kan zitten.
Na een week zoeken heb ik nog geen keuze kunnen maken uit het minst slechte wat er te beschikbaar is.
Ondanks het mooie buitenweer is de keuze vrij beperkt. Ze zien er niet uit en zitten voor geen meter (bruin van kleur) of zijn veelal alleen via internet te bestellen en veel te prijzig om nog ruim een jaar te gebruiken.
Na menige zaak en het internet afgeschuind te hebben ben ik bij Home Goods voorlopig maar kussens in de al aanwezige plastic Adirondack stoelen gaan halen. Oh ja, ik zag wel leuke stoelen, in het Makro boekje wat me door mijn zus werd toegezonden. Jammer dat de verzendkosten zo hoog zijn :)
Volgens mij een gat in de markt hier, een grote winkel met modern buitenmeubilair, daar moet toch markt voor zijn met dat mooie weer.

Car

Weer een weekje samen

Het is weer een feestdag in de VS. Presidents Day is het vandaag. Scholen en openbare instellingen zijn veelal gesloten, voor K. is het echter een gewone schooldag omdat JU een private school is.
M. is on the road again. Op het moment dat ik dit schrijf is hij aan het cruisen richting Tallahassee waar hij komende week aan het werk zal zijn. Dit keer eens niet met het vliegtuig maar gewoon op save, 3 uur met open kap in de auto. Net als de afgelopen dagen, 25 graden en een heerlijk briesje, levert een gezond kleurtje op.
Ook de T-Bird heeft afgelopen week een beurt gekregen. Voor $45 dollar stond hij na een uur met ververste olie weer buiten.
De temperaturen waren afgelopen week zo opgelopen dat K voor het eerst echt naar het strand is geweest en  maandag heeft hij bij een vierdejaars student in een zeer gehorige flat buiten de campus gekookt. Hij kwam al griezelend thuis en had nog nooit zo'n vies huis gezien en heeft zich heilig voorgenomen om nooit zijn intrek te nemen in zo'n afgeleefd studentenhuis. Op de bank dorst hij niet te gaan zitten. Hij is niet ziek geworden dus de pannen zal hij wel goed hebben afgewassen alvorens ze te gebruiken.
Woensdagmorgen ben ik naar St. Augustine gereden waar de snowbirds in grote getallen de straten bevolkte. Ik was uitgenodigd op de koffie bij een viertal Nederlanders die eens in zoveel tijd onder het mom van een boekenclub bij elkaar komen.
Gezellig een uurtje zitten praten en toen werden de dames zenuwachtig, hun 86 jarige mannen konden niet al te lang alleen blijven, ze moesten weer naar huis, een ander moest nog een deadline halen en had ook geen tijd meer. Ik moest er wel om lachen toen ik weer in de auto richting huis zat, ben je een tijdje verlost van de kinderen die je je vrijheid ontnemen dan kan je je partner weer niet alleen laten.
Ik had verwacht met wat leuke adressen uit de omgeving van St. Augustine naar huis te gaan volgens deze bewoners moet je toch echt voor wat leven in Jacksonville zijn en zitten wij op dat gebied toch stukken beter.
Op de terugweg ben ik nu ik alleen was hier en daar gestopt om wat winkels te bekijken die langs de kustweg 1A liggen. In verhouding staan ook hier heel veel winkels leeg en de winkels die wel open zijn waren verdacht stil. Met een Desigual shirt, wat als winkeldochter niet aan de vooral oudere dames gesleten kon worden wist ik huiswaarts te keren.
Zaterdagavond hadden we kaartjes voor een dinnershow in het Alhambra Theater waar Hairspray momenteel  word opgevoerd.
Onderhand weten we dat je niet aanwezig hoeft te zijn op het moment dat de zaal opengaat dus voegde we ons iets later bij ons tafelgezelschap. De recensies hadden ons al verteld dat het buffet eetbaar was maar niet om over naar huis te schrijven en dit klopte ook. De kwaliteit was het niet waard om de rest van de avond met een te volle maag te zitten, we hadden gegeten.
Verder was het een gezellige avond, met vooral vrolijke herkenbare muziek. De cast was absoluut niet slecht en was in een zaal als het Hofplein theater absoluut beter tot zijn recht gekomen. Het geluid van de zaal was n.l. niet echt optimaal. Op dit soort avonden realiseren we ons weer dat we qua musical uitvoeringen gewoon verwend zijn en het cultureel gehalte in Rotterdam zoveel hoger ligt dan hier in noord Florida.
Thuis gekomen hebben we de finale van op zoek naar Zorro nog even bekeken.

Car

Mandy komt naar Jax en bloemen

Mooi dat er soms dingen gebeuren die je al niet meer voor mogelijk houdt.

Het eerste van ik 's morgens doe is mijn email met mijn Ipod Touch checken, misschien wel een ziekelijke gewoonte maar naar ik heb begrepen oh zo 2011. Heel de week broeide er al iets.......

Vrijdagmorgen was een berichtje de reden om direct mijn bed uit te springen want er zat een ticket voorstel tussen van het reisbureau waarin ik iets vreemds ontdekte. 

Snel met het Nederlandse reisbureau gebeld want voor dat je het weet is het weer na elven en dan is bellen i.v.m. het tijdsverschil zinloos. Van het reisbureau kreeg ik het geweldige nieuws te horen dat e.e.a. al tijdens onze nacht was opgelost en Mandy, zoals aan het broeien was, de uitdaging aangaat om eind maart met mij samen naar Jax te vliegen.

In april zullen Elly en haar man, die hun vakantie hier op hebben aangepast, weer samen met haar naar Nederland terugvliegen. Ze durft ondanks de pijn en vermoeidheid vanwege de uitzaaiingen de uitdaging aan te gaan om naar Florida te komen en is daarmee toch nog de eerste die ons komt bezoeken.
Fantastisch nieuws, ik hoop zo dat de zon haar wat extra energie op zal leveren.

Zaterdagmorgen werd ik op bed verrast met een pakketje, een op ons o zo toepasselijk cadeautje van een ander lief vriendinnetje bij wie net als bij Man de uitzaaiingen hebben toegeslagen.
Ik was er gewoon door ontroerd, op het moment dat het verzonden was kwam Diaan nl net bovendrijven van haar tweede chemo. Zo bijzonder als je dan ook nog aan iemand anders kan denken.

Zondag en maandag zijn roze gekleurd. De lente is hier nu echt aangebroken. De eerste blaadjes verschijnen rood aan de bomen en de bloesem bomen staan in bloei.

We zijn een kijkje gaan nemen in Jax Beach waar een marathon in het teken van Donna word gelopen. Ondanks het prachtige weer en een tweetal bands die staan te spelen is het aantal toeschouwers beperkt. We hebben weer mooie mensen voorbij zien komen.

Valentijnsdag word hier in de VS ook weer groots gevierd. Kaarten wanden zijn roze gekleurd, ballonnen sieren de winkels, vlaggen hangen aan huizen en brievenbussen zijn versierd. 

Menige man kwam de Publix uit met in zijn hand een bosje bloemen wat veel weg had van een benzinepomp bos, smakeloos verpakt met als inhoud veelal rozen die al ver gesprongen zijn. Het scheelt ze waarschijnlijk weken gezeur van een lief die niet als enige vergeten wil worden.

Bij de Fresh Market zagen de bloemen er beter uit, ik heb me staan te verbazen over de prijzen voor een in mijn Nederlandse ogen toch wel eenvoudige bos.

Zondag had ik samen met mijn eigen Valentijn alvast een keuze gemaakt voor onze bloemen. Iets wat ik me vorig jaar om deze tijd niet voor had kunnen stellen: een bos zijde bloemen die net echt lijken.

Car

De week zonder M. is omgevlogen

Terwijl M. het ijzig koud heeft in Texas, is de week hier omgevlogen. Het weer is nog steeds erg wisselvallig, maar als er dan ook zon is dan moet je alweer uitkijken of niet te verbranden, de eerste rode nek heb ik alweer te pakken door een half uurtje zonder te smeren in de zon en wind te zitten.

Woensdag had ik een afspraak met een Nederlandse.  Dit keer zoals hier zo gebruikelijk is eens niet buiten de deur maar gewoon op de NL wijze thuis, koffie met zelf gebakken appeltaart (nog steeds te zoet Mariet)
Door het netwerken van de afgelopen weken had ik gehoord dat een Nederlands stel met pubers in Jax Beach een restaurant runnen. Ik heb de stoute schoenen maar weer aangetrokken en heb hen een email gestuurd waarop we binnen het uur telefonisch een afspraak hebben gemaakt om elkaar te ontmoeten.
Het was gezellig en zo werden ook weer vragen als waar vind ik nu een goede kapper (blijkt een probleem te blijven) en waar vind ik modieuze kleding (Europa, ze lopen hier minimaal twee jaar achter) beantwoord.
Via haar kreeg ik te horen dat er hier in de buurt nog een tweetal Nederlandse vrouwen van iets jongere leeftijd wonen. Email adressen zijn ondertussen uitgewisseld.

De Engelse lessen worden steeds gezelliger, ik ga iedereen en zijn of haar achtergrond nu een beetje kennen en mensen worden steeds spraakzamer. Het blijkt dat er veel vrouwen van artsen in de groep zitten. Mooi om de verhalen te horen hoe en waarom mensen hier beland zijn en wat ze voor ogen hebben. Ook kom ik zo ook steeds meer over Jacksonville en de expansie die hier de afgelopen jaren heeft plaatsgevonden te weten.
Een van de vrouwen is uit Cairo afkomstig en haar gehele familie woont daar nog. Iedereen leeft al de gehele week met haar mee en hoort de verhalen aan hoe het met de familie in Cairo gaat. Vandaag waren we getuige van haar blijdschap toen ze een telefoontje van haar man ontving die wist te vertellen dat Mubarak aan zou gaan kondigen dat hij af zou gaan treden.

Donderdag ben ik een dagje op stap geweest met de ouders van Judith en een tante die hier op bezoek zijn.
We zijn naar Fort Clinch State Park gereden wat ten noorden van Jax ligt op Amelia Island om daar het Fort te bezoeken. Iets om te onthouden is dat hier elk eerste weekend van de maand festiviteiten plaatsvinden met op de zaterdagavond een candlelight tour. Na afloopt zijn we gaan lunchen bij Applebees.

Voor diegene die niet bekend zijn met de VS nog een foto van een schoolbus.
Deze bussen rijden rond met een constant draaiend licht alsof het lijkt dat er iets aan de hand is. Op het moment dat de bussen stoppen en het stopbord uitgooien is al het verkeer verplicht om stil te blijven staan totdat de bordjes weer opklappen. Elke keer ben ik weer blij dat er een paar auto's voor me rijden die dit door hebben want ik blijf het een vreemd fenomeen vinden.
En stop nu maar, er staan flinke boete's op.
Als ik de wijk uitrij is daar een school zone langs een vrij drukke weg. Op het moment dat de school begint of  uitgaat mag er maximaal 15 miles per uur gereden worden. De politie staat dagelijks in de berm te posten om overtreders direct te grijpen.

Morgen ga ik met de Jeep naar de garage, een klein uurtje rijden nu van ons huis. De auto is toe aan zijn eerste olie verversing, volgens de dealer dient dit na 6 maanden al gedaan te worden wat dan geregistreerd wordt in de Carfax de historie die in de VS van een auto word bijgehouden.

Car

M. naar Austin en de Superbowl

Ik heb vandaag een lekkere lange dag en het komt hier net als vorige week met bakken tegelijkertijd uit de hemel, dat betekent dus binnenblijven en tijd voor een blog.
Vanmorgen om vijf uur waren we uit bed. M. is komende week in Austin (Texas) aan het werk en had een vroege vlucht. Bij thuiskomst bleek echter dat ivm het weer zijn aansluitende vlucht op Atlanta vervallen was en hij vier uur mocht wachten op Jax airport.

Handig hoor een Nederlandse zorgverzekeraar in het buitenland. WTP welke organisatie onze zorgverzekeraar vertegenwoordigd in de VS en Canada moet voor elke niet dringende behandeling die nog niet eerder via hen is vergoed toestemming vragen aan het hoofdkantoor in Nederland. Het heeft even geduurd maar eindelijk kon ik dan afgelopen vrijdag terecht voor de intake voor een te maken X-HTG waarover ik hier eerder schreef.
In Nederland zou een telefoontje naar het ziekenhuis genoeg zijn, hier moet eerst een intake plaatsvinden in een kantoor alvorens er tot handelen overgegaan kan worden.
Opnieuw kon ik een hele stapel papieren invullen want in de tussenliggende weken kan natuurlijk de wijze van verzekeren, medische voorgeschiedenis, gebruik van drugs, drank en partner die inzage mag hebben in het dossier veranderd zijn. De verzekeringspapieren alleen waren niet genoeg er moest een pasje overlegd worden. Hmm het 2011 pasje heeft de VS nog niet bereikt dan maar gewoon het oude pasje afgeven. Zoals ik hoopte zagen ze dat toch niet.
Nadat we een tijdje gewacht hadden in een wel erg klein kamertje waarvan de kastjes dateerde uit het jaar 0 kwam de dokter binnen. De goede man begon wederom met hetzelfde vragenvuur nu werden de antwoorden alleen ingeklopt op zijn laptop en hierna wilde hij iets meer weten over mijn medische voorgeschiedenis.
Toen ik hem een antwoord verschuldigd moest blijven vertelde hij me dat hij in het bezit was van mijn medische voorgeschiedenis alleen zouden wij die dan even voor uit het Nederlands moeten vertalen.
Hij ging de papieren bij zijn assistente halen terwijl wij ons afvroegen hoe hij hier aangekomen was.
En wat bleek...... hij kwam terug met in zijn hand een kopie van onze ziektenkostenpolis. Toen wij hierom hartelijk moesten lachen vertelde hij dat hij er samen met zijn assistente naar gekeken had maar dat ze er helemaal niets van snapte, er stonden wel heel veel cijfertjes op. Hmmm ik hoop dat hij van zijn eigen specialisme meer verstand heeft.
Stap 2 is genomen nu is wachten totdat diegene die de vervolg afspraken mag maken weer beter is.
Ik ben benieuwd of de daadwerkelijke behandeling nog plaats kan vinden voor dat we naar Nederland gaan. Een ritje Utrecht had waarschijnlijk toch minder tijd gekost. Het is maar goed dat ik hier tijd genoeg heb.

Terwijl K. zaterdagmiddag met een vierdejaars student naar de outlet in St. Augustine reed zijn wij een kijkje gaan nemen bij de bootshow in het centrum van Jax. Leuk om al die mooi weer boten zonder hardtop met vaak platte bodems te aanschouwen.

Zondag stond in de VS in het teken van de Superbowl, de finale van de American Football competitie. Al weken staan in de supermarkten de balen ships en bier hoog opgestapeld. Traditioneel worden tijdens de finale die om 6 uur begint pizza en chickenwings gegeten, K. vond dit wel iets en is een lading wings gaan halen die voor de tv werden opgegeten.
De wedstrijd is doorspekt met nieuwe commercials waarop later weer gestemd kan worden. Net als je het idee hebt dat het spel weer op gang is dient de volgende commercial zich al weer aan. Lekker afwisselend dus en commercieel erg interessant omdat 1/3 van de Amerikaanse bevolking voor de buis zit.
In de pauze traden de Black Eyed Peas op. Naar mijn mening een goede studiogroep met een fantastische show, je moet ze alleen niet live horen.

Car

Groundhog Day

Was het bij jullie vandaag ook zo grauw en grijs ?
Volgens Amerikaanse traditie is het vandaag Groundhog Day oftewel bosmarmottendag.
Op deze dag zou de groundhog volgens folklore ontwaken uit zijn winterslaap en zich buiten zijn hol wagen. De bosmarmot zou het einde van de winter kunnen voorspellen op grond van zijn eigen schaduw. Als de bosmarmot op Groundhog Day zijn eigen schaduw ziet, zal hij terugkeren naar zijn hol en zal de winter nog zes weken duren. Mocht hij zijn schaduw niet zien en niet terugkeren naar zijn hol, is het einde van de winter nabij.
We waren vandaag blij met de grauw/grijze dag. De ceremonie die vanmorgen al vroeg op tv te bekijken was liet zien dat de Groundhog zijn eigen schaduw niet zag dus de lente komt er snel aan ! 

De film n.a.v. deze legende is volgens M. al meerdere malen op tv geweest, ik heb hem toch maar even binnengehaald om vanavond te kijken.

Car


Meer lezen over Groundhog Day ? Manotica is vandaag dieper in het fenomeen gedoken.