18 jaar een dag waar je je van te voren een andere voorstelling van maakt

Soms maak je je lang van te voren een voorstelling hoe een dag eruit zal gaan zien en blijkt het beeld dat je van de dag hebt totaal anders uit te pakken.
Zo ook maandag, K's 18e verjaardag.
De dag of eigenlijk kunnen we wel zeggen nacht begon heel bijzonder, midden in de nacht werd M. wakker van een sms van Petra & Richard dat 18 oktober inderdaad een bijzondere dag was, hun zoon Tristan was geboren. Bij mij drong het goede nieuws 's morgens pas door. Alhoewel ik erg slecht ben in het onthouden van verjaardagen zal ik deze dag absoluut niet vergeten. Hoe bijzonder precies 18 jaar na K. op de 18e.

Zelf verantwoordelijk zijn voor de tijd dat je naar school gaat zoals op het HBO in Nederland zo gewoon is zit er hier op een Community College niet in, 3 dagen afwezigheid kost je op het eindcijfer aftrek van punten.
Ondanks dat de tijd beter gebruikt kon worden omdat er dinsdag een belangrijke accounting toets stond gepland waarvoor door het afgelopen weekend veel te weinig was geleerd dus gewoon op naar school. Vandaag had Kevin een zeer oninteressante wiskunde les die hij verplicht bij moest wonen (normaliter mag hij de klas verlaten en zelfstandig vooruit gaan werken omdat de stof oude koek is), vandaag moest hij echter verplicht aanhoren hoe je moest afronden :)
Contact leggen op school blijft een probleem en omdat de medeleerlingen volgens K. nog geen eens zijn naam weten omdat er gewoon niet tijdens de les met elkaar word gecommuniceerd heeft hij ze ook maar niet verteld dat hij jarig was. Na afloop van de les gaat iedereen nog steeds snel zijn eigen weg.
Al met al had hij dus flink de pest in toen hij thuis kwam, zo had hij zijn verjaardag niet voorgesteld, hij wilde feesten en stappen met een groep Nederlandse vrienden en zonder problemen in het openbaar een glas bier naar binnen slaan.
In de party winkel zijn honderden verschillende ballonnen te koop. Een ballon die ik voor K. nog wilde gaan halen met een cijfer 18 bleek echter niet verkrijgbaar. 16 en 21 zijn belangrijke leeftijden maar met 18 ben je hier niet volwassen dus ook geen ballon.
Later op de dag bereikte ons het bericht dat er bij Mandy op een botscan een plek in zowel haar nek als bekken is gevonden en zij weer een zeer onzekere week tegemoed gaat in afwachting van de te maken MRI. Dan komt toch weer dat kankerspook wat ik thuis gelaten dacht te hebben om de hoek kijken.
Na wat skypegesprekken met het thuisfront zijn we 's middags nog even naar een auto voor K. gaan kijken. Eigenlijk wisten we al direct dat dit niets zou worden toen we hoorde waar de zgn dealer af wilde spreken: bij een plaatselijke benzine pomp.
's Avonds hadden we ons voorgenomen om uit eten te gaan maar vooral K. had hier helemaal gezien zijn bui geen zin in. Thuis eten bleek een betere optie dan geforceerd leuk doen.
Tja bij dit soort dagen hoort eigenlijk gewoon een groot feest en mis je dus duidelijk familie en vrienden, gelukkig weten we maar al te goed dat de dag erna dat rare gevoel wat dit gemis oplevert weer weg ebt.

Dinsdagmiddag is K. met zijn rijlessen begonnen, voor het eerst met een instructeur zelf de weg op.
De komende weken zal hij minimaal drie keer per week gaan lessen om zo snel mogelijk safe de weg op te kunnen. Tussendoor zal M. op rustige momenten met hem op een parkeerterrein bij de bioscoop wat speciale verrichtingen gaan oefenen.
Nu maar hopen dat hij niet net die ene paal raakt zoals we enige jaren geleden in Duitsland op een leeg parkeerterrein zagen gebeuren.

Car