Dus rij ik deze morgen eerst 28 miles naar het Westen waarna we samen naar St. Augustine rijden.
Ik had gedacht daar na het bezoek met Moon en Ruud niet meer te komen maar Mariet die hier al enige jaren woont mocht kiezen en haar bezoeken aan het stadje zijn op een hand te tellen.
Als ik de straat inrij is het bijna niet te bevatten dat begin van deze week de straat veranderd was in een rivier en zij hun huis niet konden bereiken. Meer dan wat water randen op de huizen is er echter niet meer te zien.
Eerst rijden we naar de vuurtoren van St. Augustine. We kijken elkaar eens aan, "zullen we het wagen met deze hitte de 219 trappen omhoog te klimmen" ? We staat hier maar een keer samen dus besluiten we de entree te betalen en de trappen naar boven te beklimmen. Onderweg komt het goed uit dat er af en toe tegenliggers aankomen en kunnen we verplicht even uitrusten.
Boven aangekomen realiseer ik me dat Marcel nooit mee naar boven was gegaan. Mariet heeft het ook niet zo op de hoogte en blijft wijs in de deur opening staan. Ik loop rond en maak wat foto's.
Als we iets later weer beneden staan merk ik dat mijn conditie ver onder de maat is. In de auto moet ik echt even bijkomen van de trillende spieren die de afdaling in combinatie met de hitte me heeft opgeleverd.
Ook Kevin heeft zich tijdens zijn bezoek aan Nederland waar hij weer eens op een fiets heeft gezeten gerealiseerd dat twee jaar minder bewegen door het ontbreken van trappen en vooral veel gebruik maken van de auto hem een conditie heeft opgeleverd die niet bij zijn leeftijd past. Hij is voor de laatste maand nog even lid geworden van de sportschool in de hoop dat drie keer per week sporten de eerste aanzet zal zijn tot een betere conditie. Ik dwaal af, weer terug naar St. Augustine.
Ondertussen loopt de temperatuur al weer richting de 100 F. Eigenlijk is het veel te warm om door te straten te struinen en buiten te zijn met deze temperaturen.
In het centrum van St. Augustine gaan we op zoek naar The Bunnery Bakery waar Mariet zich wist te herinneren dat de croissants heerlijk waren. Ze had Martin zelfs beloofd om er een voor hem mee te nemen. De broodjes in de vitrine's zagen er zoals de recensies ook aangeven heerlijk uit, die op onze borden belanden waren echter met flauwe kipsalade belegt. Martin kon dus fluiten naar zijn broodje.
Hierna schieten we elke winkel in die er leuk uitziet om in de airco bij te komen. Op het terras van een Irisch pub slaan we in de schaduw nog een groot glas vocht naar binnen en besluiten dan terug te rijden naar Jax. Om zes uur 's avonds rij ik de straat weer in. Zoonlief heeft een lekkere pan spaghetti gemaakt dus daarbij kan ik zo aanschuiven.
Ik heb zelden last van knallende hoofdpijn. Deze avond en een gedeelte van de zaterdag mag ik dat echter ervaren. De zon op een onbedekt hoofd was vandaag iets te veel van het goede.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je langs komt op ons blog en de reactie's leest.
Nog leuker dat je zelf ook een reactie achterlaat !