Het lijkt wel of we dromen, een sterk verhaal voor een verjaardag

Nadat iedereen zijn verplichte werkzaamheden voor deze dag had uitgevoerd zijn we vanmiddag naar de Jeep Dealer gereden.
M. was eerder op de dag langs de bank geweest om een secured cheque in ontvangst te nemen, de bank medewerker vroeg bij binnenkomst of hij geen bureau voor hem moest inrichten. Omdat hij niet zeker wist welke naam op de cheque geplaatst moest worden had hij terplekke nog even contact met de verkoper bij de dealer om dit na te vragen. Afgesproken werd dat we 's middags langs zouden komen en om niet al te veel tijd te verliezen de dealer er voor zou zorgen dat de auto inclusief gemonteerde sidebars klaar zou staan.
Goedgehumeurd reden we richting dealer want wat is er leuker dan een nieuwe auto ophalen?
Mike, de verkoper kwam ons breed lachend tegemoet en begon direct kopieen van rijbewijzen en het verzekeringsbewijs te maken. Toen hij hiermee klaar was verzocht hij ons om mee te lopen naar de garage, leuk daar stond de auto natuurlijk klaar.
In de garage stond echter een grote kartonnen doos en hij vertelde dat hij even wilde controleren of dit nu echt de juiste side-bars waren, deze had hij nog op voorraad. Hmmm vreemd er was afgesproken dat ze reeds gemonteerd zouden zijn maar het waren de juiste, weer wat extra wachttijd het was niet anders.
Toen begon hij te fluisteren, hij had een probleem: zaterdag zouden we pas in onze auto kunnen rijden, tot die tijd kregen we een andere auto van de dealer mee.
Wat begrijpen we het niet waar is de auto dan ? Wat bleek....... de auto was afgelopen zondag of maandag verkocht !!!!! In eerste instantie hebben we heel raar staan te kijken, hoe kon dit nu, toen we zaterdag bij de dealer weggingen stonden we er bij dat hij het bord verkocht er op plakte, er was afgelopen week een paar keer contact geweest over de financiering, bij de verkoop was afgesproken om pas maandag contact met de werkgever op te nemen, we hadden zelfs gisteren tijdens ons bezoek nog verteld dat we de auto al verzekerd hadden en vanmorgen was er nog contact geweest terwijl M. bij de bank stond.
En dan ging hij NU vertellen dat hij maandag al verkocht was ??? Wat is dit voor bullshit......Hierna zijn er heel wat Nederlandse vloeken, die vast internationaal begrepen zullen worden gevallen en uiteindelijk zijn we met cheque (die ondertussen ook al van onze rekening was geincasseerd) en verzekeringsbewijs van een auto waarin nu een ander rond rijd boos weggegaan.
Deze dealer is niet te vertrouwen, we geloven er geen barst meer van dat we een paar dagen in een nieuwe Jeep zouden mogen rijden en zaterdag alsnog "onze" auto klaar zou staan. Zeker alvast betalen en zaterdag een hele andere en vast duurdere auto leveren.
Autodealers zijn hier tot negen uur 's avonds open dus zijn we vervolgens nog licht kokend naar een andere dealer gereden om te kijken of we daar een deal rond konden breien. De auto met de specificatie die wij opgaven was volgens hem in heel Florida niet meer te vinden, hij zou volgens hen ook zaterdag helemaal niet geleverd kunnen worden. Wel was er een auto beschikbaar via een andere dealer die veel meer opties bezat en welke dus ook weer enige duizenden dollars duurder was.
We hebben wat heen en weer geboden en uiteindelijk was M. deze koehandel zo zat dat de deal op $500 werd afgeketst.
Terwijl we in de auto zaten realiseerde we ons dat dit zou betekenen dat we nu weer een week een auto moesten huren dus er verstandiger aan hadden gedaan om deze laatste $500 ook nog maar op tafel te leggen. Een zoektocht op het internet leerde ons dat een soortgelijke auto voor de prijs die wij bereid waren te betalen op 150 miles van Jax stond.
Hierop besloot M. om toch maar terug te rijden naar de dealer om daar aan te geven waar we een soortelijke auto hadden gevonden en we accoord gingen met de $500 dollar verhoging.
En wat bleek nu..... de verkoper had wel acoord van zijn superieur maar deze had vervolgens geen accoord van zijn meerdere, er kwam opeens weer $500 bij.
M. besloot naar huis te gaan. We hebben het even helemaal gehad met auto's hier !!

Voor het eerst hadden we vanavond even het gevoel: wat doen we hier, wat is dit hier voor een onbetrouwbaar zootje. We willen naar huis naar familie en vrienden toe.
Vervolgens zijn we toch maar weer gaan zoeken op het internet en dealers die op een iets grotere rijafstand van Jax gevestigd zijn gaan melden dat ik op 150 miles afstand nog een soortgelijke auto heb gevonden die in aanmerking komt voor verkoop. Morgen is de laatste dag van de maand en zoals Petra in reactie op mijn vorige bericht al schreef op deze dag willen dealers hun target halen en zijn bereid tot handelen.
Wij houden nog even hoop op een Jeep, wie weet kan morgen een dealer alsnog aan zijn scorebord in de winkel een kruisje toevoegen.

Car

America - the land of freedom and opportunity

Wij willen jullie niet ontnemen om deelgenoot te worden van onze ervaringen gedurende de afgelopen dagen met financiële instellingen inzake autoleningen. We hebben ons weer verbaasd en tegelijkertijd toch ook wel op lopen vreten.
Van verschillende kanten was ons geadviseerd om in eerste instantie te proberen om de auto te financieren. Enkele expat's hebben de afgelopen periode hun ervaringen met ons willen delen en hebben met een beetje praten als brugman een lening voor elkaar weten te krijgen. Als de financiering eenmaal is afgegeven zou de truc zijn dat we versneld credit rating op bouwen waarna we de lening versneld af zouden kunnen lossen.
Toen de Jeep dealer dan ook adverteerde met een lening op de 2010 modellen van 3 jaar/0% wilde we deze gein wel eens meemaken.
We vulden de applicatie bij de dealer in en deze zou voor ons aan het werk gaan. Ook hij had er baad bij want geen lening is geen verkochte auto. De situatie was bij de dealer bekend en er zou contact opgenomen worden met de HR afdeling zodat gegevens gecontroleerd konden worden.
Wat we eigenlijk al verwacht hadden gebeurde maandag ook: we werden gebeld door de dealer dat de lening niet was geaccepteerd, we hadden geen credit rating. Contact met de werkgever was niet opgenomen want we waren toch niet bekend in het systeem.
Telefonisch heeft M. nogmaals uitgelegd wat de situatie was, we hebben zelfs voorgesteld om een secured deposito te storten (een truc die bij menige expat de oplossing is) maar dat was bij de financiële instelling waarmee de Jeep organisatie werkt niet mogelijk.
Bij de bank legden we de vraag ook neer, daar werd echter verteld dat autoleningen waren uitbesteed en dat we hiervoor een extern call-centrum moesten bellen.
Thuis gekomen hebben we geprobeerd om met het opgegeven nummer het call-centrum te bereiken, we kwamen echter niet verder dan een bandje dat vertelde dat je online een applicatie in kon vullen.
Maar....... omdat onze situatie anders is ging dit niet werken. Hierna hebben we verschillende andere call-centra van de Bank of America gebeld die adviseerde om bij de bank langs te gaan. NEEEE daar komen we net vandaan ! Ook werden we menige keer doorverbonden waarna de verbinding werd verbroken.
Uiteindelijk heeft M. een klachten nummer gebeld en gevraagd of hij de vice-president inzake autoleningen zou kunnen spreken. Na het verhaal aangehoord te hebben werden we keurig doorverbonden......
Met een bandje, dank u voor het bellen, tot ziens !! tutututututu....
Hierna hebben we maar besloten om de lening maar te laten zitten, bij de volgende auto gaan we nogmaals een poging doen.
De dealer belde in de tussentijd dat de auto opnieuw in de verkoop ging dus leek het ons verstandig om daar toch nog maar even langs te gaan. Zaterdag zitten we tenslotte toch zonder vervoer of we moeten wederom een huurauto regelen en zelfs de verzekering op deze auto is al geregeld.
Bij de dealer bleven we tegen muren oplopen (als het aan M. had gelegen was hij ook weggelopen)
De man probeerde nogmaals (en hierbij ging hij languit in zijn stoel liggen) te bellen met de bank maar ving wederom bot. Het leek erop dat hij echt zijn best deed.
We zouden geen Nederlanders zijn om danmaar om een extra korting te vragen omdat er dan toch maar  betaald zou worden.
Hiertoe was de dealer niet bereid want volgens hen hadden we toch al een hele scherpe prijs gekregen en was dit volgens de wet in Florida verboden, auto's gekocht met een lening mochten niet duurder zijn dan auto's die contact werden betaald. Dit was strafbaar. Wel gaf hij aan dat de koop met het niet doorgaan van de lening ontbonden was.
Nu meneer dan doen we het zo, dan gaan we nu weg en komen binnen enkele minuten weer terug en dan gaan we opnieuw onderhandelen over een auto die contact zal worden betaald.
Uiteindelijk werd deze heer zijn baas er bijgehaald die vervolgens direct accoord gaf.
Zodra het vanuit Nederland overgemaakte saldo hier in de VS is gearriveerd ga ik een secured cheque bij onze vriend van de bank halen en dan kan de auto opgehaald worden. Wat een gezeur om een auto je zal niets achter de hand hebben dan ben je toch mooi de sjaak.
To be continued......

Car

Florida rijbewijs binnen en maar weer eens op naar de bank

Nadat K. vanmorgen op school was afgezet ben ik naar de DMV in Atlantic Beach gereden waar ik om 11 uur een afspraak had.
Bij binnenkomst kreeg ik een geseald A4 tje (of eigenlijk is het hier het letter formaat) waarin te lezen viel dat ik niet in een gevaarlijke positie gebracht zou worden en er geen trucks tijdens het rijexamen uitgehaald zouden worden. Ook viel er op te lezen welke verrichtingen er uitgevoerd moesten worden.
Nadat eerst weer de gehele papierwinkel in orde was gemaakt, ik wederom op de foto was gegaan en een ogentest had afgelegd kon ik wachten op de examinator.
Bij de auto werd gecontroleerd of de richtingaanwijzer en de claxon het deed. Hiermee was hij blijkbaar in orde.
Vervolgens werd me duidelijk uitgelegd dat we een stukje gingen rijden op het parkeerterrein voor de DMV en dat ik daar net als op de weg richting aan moest geven en aan de juiste zijde van de weg moest rijden.
De auto moest geparkeerd worden precies in het midden tussen vier pionnen in een parkeervak, er werden wat vragen gesteld hoe je een auto moet parkeren op een berg (de vrouw excuseerde zich dat ze dit moest vragen want ook zij wist dat er in zowel Nederland als Florida helemaal geen bergen zijn)
En toen begon het grote werk, tenminste dat zou in Nederland gebeuren, zo niet hier in Florida.
Ik mocht het parkeerterrein afrijden goed rekening houdend met het feit dat je hier voor een stopbord ook echt helemaal stil moet staan (werd me nogmaals verteld :)) en in een afgelegen straat achter de DMV moest ik straatje keren en wel in drie keer zonder de stoep of het gras te raken. Oh ja let op mevrouw er lopen hier katten rond van de buurtbewoners en die zijn daar erg opgesteld.
Ik had niet goed geluisterd en keerde in vier keer ipv de gevraagde drie. (later op de dag heeft M. dezelfde verrichtingen op dezelfde plek ook even uitgevoerd en toen bleek dat de draaicircel van deze auto te groot is om in drie keer te draaien).
Vervolgens in het zelfde stille straatje nog even 20 miles per uur rijden en stoppen zonder dat de dame door de voorruit vloog. (ben ik normaal erg goed in)
En klaar was Carla ! Florida rijbewijs op zak.
Ik denk als als we een middag oefenen met K.,die nu nog niet kan rijden hij het examen zonder enig probleem zou afleggen. Kan hij daarna rijden NEE natuurlijk niet.
Nu snap ik ook waarom de meeste mensen hier zo verschrikkelijk langzaam rijden, ze kunnen het gewoonweg niet.
Ondertussen had het verzekeringskantoor een nette offerte voor ons van een van origine Spaanse verzekeringsmaatschappij Mapfre, Florida. Deze maatschappij kon rekening houden met de opgebouwde no-claim in Nederland. (voor insiders: ik heb ook Geico bekeken maar Mapfre overtrof hen en nu hebben we direct de backup van het verzekeringskantoor)
Dus op naar hen om de boel daar te tekenen en betalen.
Kevin ophalen en op de terugweg heb ik bij het ticketloket van de arena twee kaartje gescoord voor het concert wat Barry Manilow hier in januari in Jax gaat geven. Eerder deze week was het online niet gelukt en nu bleek ik ook nog eens 15 dollar reserveringskosten per kaartje uit te sparen door even langs te rijden.
K. vond het maar oude muk maar wij hebben jaren geleden heel wat avonden met zijn toen nog platen mee lopen galmen en als K. een meisje was geweest zou hij hebben geheten :


Vervolgens maar weer eens op naar de bank om mijn SSN te laten registreren. Nu dit geregistreerd is kan IK (en M. nog steeds niet) eindelijk online aankopen doen met onze debet kaart en geld overmaken naar een andere rekening van de Bank of America. (Kevin zijn zakgeld hoeft niet langer gestort te worden :))
Ook weer zoiets vreemds, als je een rekening wilt betalen aan een niet rekeninghouder van de Bank of America dan moet dit om kosten te voorkomen via het automatische cheque systeem. De ontvanger krijgt dan een cheque thuisgestuurd die hij bij de bank kan innen, hij kan gewoon in de betaalautomaat worden gestopt. Hierna word het bedrag pas van je rekening geschreven. Is de ontvanger ook rekeninghouder bij de Bank of America dan kan de betaling direct verricht worden via het automatische systeem en hierdoor door de ontvanger ook direct ontvangen worden.
Naar mijn idee volledig terug in de tijd.
Om aan de opbouw van een credit rating te beginnen kon ik nu ook een Amerikaanse creditcard aanvragen voor het maximale bedrag van 500 dollar waarvoor dan ook nog eens een deposit moest worden gestort van 100 dollar. Als we drie maanden netjes de creditcard betalen dan zal hij worden opgetrokken want aan 500 dollar heeft M. tijdens het boeken van tickets natuurlijk helemaal niets. Door dit systeem wordt er ook weer credit rating opgebouwd waarmee we binnen het systeem aan kunnen tonen dat we netjes kunnen betalen. Hierdoor zal er minder aan borg betaald hoeven te worden zodra de electriciteitsmaatschappij of kabelboer om de hoek komt kijken.
De bank hoopt natuurlijk dat je aan het eind van de maand niet netjes het creditcard saldo zal voldoen (kan hier niet zoals in Nederland automatisch worden geincasseert) maar het minimale bedrag en over het verschil 24% rente zal betalen.
De bankmedewerker gaf zelf aan dat het een belachelijk systeem was wat helemaal geind is op kopen, kopen, kopen en nooit sparen. Niet zo verwonderlijk dat menige Amerikaan diep in de schulden zit.
Het voordeel van een Amerikaanse creditcard is ook dat we nu ook (vlieg)tickets en concertkaartjes bij Amerikaanse site's kunnen kopen.
(Voor de insiders in het systeem, het is ons bekend dat we een Nederlandse American Express naar Amerika kunnen transferen waardoor ook weer creditrange zal worden opgebouwd)
Thuisgekomen bleek nu ook M. zijn SSN in de bus te liggen, hij kan dus ook aan zijn huiswerk gaan beginnen. Ook was er een pakje voor Marcel gearriveerd wat ik nog net op tijd bij het postbusje kon onderscheppen.
Bedankt Petra & Richard, wat kan je blij zijn met een pot appelstroop, drop, shag en DE koffie. Ik wist dat er iets voor M. zat aan te komen, maar de pot appelstroop was een echte verrassing. Marcel was helemaal blij verrast.

Nu de auto in aantocht is, is Kevin ook begonnen met zijn drugs en alcohol test die hij gedurende enkele uren online ter voorbereiding op het theorie gedeelte van zijn rijbewijs moet volgen.
Wat een aanfluiting is ook dit weer, echt lachwekkend.
Hij moet gedurende 10 x 20 minuten een tekst over alcohol en drugs lezen waarna hij twee vragen moet beantwoorden. Elke puber weet hoe hij m.b.v. de zoekfunctie snel antwoorden in een tekst kan opzoeken waardoor de twee vragen binnen enkele seconden zijn beantwoord.
De resterende tijd moet echter wel worden uitgezeten en om nu te voorkomen dat je wegloopt van de computer worden er in de tussentijd enkele onzinnige vragen gesteld die je zelf van te voren beantwoord hebt (woon je op een boot ??) Dit kan dus tergelijkertijd met tv kijken zonder problemen geregeld worden.
Eind van het jaar word dit systeem hier afgeschaft dan mag je plaats gaan nemen in een klaslokaal. Bijdehand !

Vandaag hadden we voor het eerst sinds dat we hier aangekomen zijn een dag met veel buien, de temperatuur is echter nog steeds goed, het regent warm water van een graad of 30. Heerlijk !

Morgen meer.

Car

Autojacht

Ik kan even geen autodealer meer zien!!

We zijn weer op autojacht geweest, beide in ons vrijetijds kloffie en even kregen we weer een flashback uit de tijd dat we een keuken wilde kopen en de verkoper zich openlijk afvroeg of we die wel konden betalen. Toen liepen we de zaak uit om vervolgens enige tijd later de keuken ergens anders te bestellen. Zo'n situatie overkwam ons wederom. Prachtig om ook hier weer het verschil in benadering te merken of je verschijnt in kostuum en behandeld word als de directeur zelf of in vrijetijd outfit.

Je bent je auto nog niet uit of verkoper komt al aansnellen, als een vlieg op een stronthoop. Voordat je het weet willen ze werkelijk alles van je weten alleen al als je de simpele vraag stelt wat de vraagprijs van een auto is als deze niet vermeld was. Erg irritant.

Het is ook weer tot heel wat leuke gesprekken gekomen vooral met verkopers die van origine uit Europa komen en erg geïnteresseerd waren in wat ons in Florida bracht.

Na twee dealers hadden we het door, we gaven direct aan dat we niet van die aggressieve verkooppush gediend waren, Europees waren en dat deze benadering alleen maar averechts werkte.

Een man snapte het echt niet en M. vond het dan ook een beter idee om midden in het gesprek op te staan en de winkel uit te lopen.(Zien jullie hem gaan ? :)) Voor hem nog tien andere dealers want jeetje wat zitten er hier veel. K. moest min of meer verplicht mee om te kijken of zijn lange benen in de auto paste.
Tussendoor moest ook nog even de huurauto op het vliegveld omgeruild worden. Daar hebben we kunnen regelen dat we dezelfde auto nog een week konden gebruiken. Voor M. maakt het niets uit maar ik ben nu net aan deze auto gewend en met het oog op de rijvaardigdheids test van a.s. maandag is dit wel zo prettig.
K. was in de tussentijd wel erg moe geworden dus deed even een dutje terwijl aan de balie de papierhandel weer in orde maakte.

Aan het eind van de dag wisten we eigenlijk wel welke auto het zou moeten worden, de dealer waar we waren geweest moest echter de kleur die onze (of die van K. en ikkie) voorkeur had van een andere dealer laten komen waardoor hij niet geneigd was om een leuke korting te verstrekken. (mevrouw waarom neemt u nu geen rode !!!, ik wil geen rode !!!) dus besloten we om nog even (20 miles) naar de zuid zijde van Jax te rijden en daar hebben we o zo Amerikaans een auto gekocht.
We zijn uit de auto gestapt waarna direct weer een verkoper op ons afvloog en zagen daar de auto staan in de juiste kleur die de andere dealer niet in zijn bezit had gehad.
Zonder proefrit te maken hebben we binnen een half uur de deal rondgebreid. Maandag nu even de rijvaardigheidstest met goed gevolg afleggen om vervolgens de verzekering te regelen. Dan kan hij opgehaald worden.
In Nederland verzeker je een auto. Hier verzeker je min of meer de persoon die in de auto rijd. Voorzover ik het nu begrijp kan je dus niet zomaar iedereen in je auto laten rijden. (mocht dat anders zijn dan hoor ik het graag)
Om te snappen hoe autoverzekeringen hier werken en welke aanvullingen van belang zijn zijn we bij een Geico kantoor langs geweest. Hier werd ons verteld dat we niets hadden aan de in het engels vertaalde noclaim verklaring welke vanuit Nederland is meegenomen. Premie dient betaald te worden als onervaren rijder.
Iets verder op de winkelstrip vonden we twee aller aardigste mannen met een klein verzekeringskantoor die wel vaker iemand uit Europa met een no-claim verleden hadden verzekerd en deze heren zijn nu e.e.a. voor ons aan het uitzoeken. Mochten andere NederAmerikanen nog tips voor ons hebben we houden ons aanbevolen.
En welke is het nu geworden: Een echte Florida auto die nog voorzien zal worden van sidebars en die voor ons ook weer herinneringen bovenhaalt aan de fijne tijd die we 20 jaar geleden hadden met ons Diahatsu Feroza.
Ik vind het een snoepie !!!! Hij kan helemaal open, de deuren kunnen eruit en zelfs ik kan nu zeggen:

I am so excited !!!!!

Car

En dan ben je opeens 50+

Gisteren was M. jarig, vanaf heden behoort hij bij de 50+ garde we hebben hem gisteravond maar direct een slabber omgedaan.
Woensdag na school ben ik met K. vergezeld door Tom Tom  op zoek gegaan naar een party winkel. Er zitten er hier een paar in Jacksonville en de zaak waar we terecht kwamen bleek flink groot. Een gigantische keuze uit carnavalskleding, alles voor feestjes en partijen en dus ook een gigantische collectie aan helium ballonnen.
Op 23 september dus geen Abraham maar een ballon aan de deur.

Afgelopen dinsdag lag mijn Social Security Nummer in de bus. Die van M. laat nog een tijdje op zich wachten (komt door zijn uitstapje).
Zonder het de heren te vertellen ben ik vanmorgen niet naar school gegaan maar naar het opgegeven adres waar de tax collector zich zou moeten bevinden alwaar ik het theoretische gedeelte voor het Florida rijbewijs af zou kunnen leggen. Bij het opgegeven adres aangekomen 1505 Atlantic Blvd ben ik een paar keer rondgereden maar het nummer 1505 kon ik echt niet vinden. Ik heb de auto geparkeerd en ben wat rond gaan lopen om uiteindelijk aan een medewerker van de Subway te vragen waar ik de tax collector kon vinden op nummer 1505.
Volgens de man was de tax collector sinds drie maanden vertrokken. Hmmm vreemd dit adres stond toch op de brief die ik vorige week had gekregen ?
Toen ik net in de auto zat klopte er een man met zijn fiets aan de hand op mijn autoraam. Hij vertelde dat hij zijn bus had gemist en of ik hem even met fiets en al naar een voor mij onbekend adres kon brengen. Ik weet dat de bussen hier zeer weinig rijden, maar om nu zomaar een vreemde vent ergens naartoe te brengen. De man was zichtbaar teleurgesteld, ik hoop dat zijn afspraak niet al te belangrijk is geweest.
Op naar een andere kantoor wat op mijn briefje stond, 12 mile verderop, waar ik nadat de papierhandel was gecontroleerd en een ogentest was uitgevoerd achter een computer plaats kon nemen om 2 x 20 vragen te beantwoorden waarvan je van elk gedeelte er 5 fout mag hebben. Naast me staat een tv flink hard te spelen.
Terwijl de vragen een voor een op mijn scherm verschijnen zie ik direct of een vraag goed of fout is, tjeetje dit moet gaan lukken :) Ik was er op voorbereid om later in de week met M. als tolk terug te komen maar tot mijn eigen verbazing haal ik de test in een keer. Dat is mooi nu kan ik weer met een leesboek ipv een verkeersboek bij het zwembad liggen.
Was ik Duitser geweest dan had ik nu direct het Florida rijbewijs mee kunnen nemen, als Nederlander moet je echter nog een vaardigheden test met je eigen auto uit voeren. Alleen dat kan niet op dit adres.
Maandag mag ik me melden op het adres waar ik eerder die morgen stond. Ik vertel de balie medewerker dat ik dat adres niet kon vinden en het kantoor verplaatst zou moeten zijn en wat blijkt: een zelfde adres blijkt zowel in Jax als in Altantic Beach te liggen. Moet je ook maar weten, leuk dat ook de plaatsnaam vermeld staat op de brief :)

Grotere kaart weergeven
Thuisgekomen blijken al verschillende mensen ons via skype en voip gebeld te hebben.
Op tijd heb ik de heren van school en werk gehaald waarna Marcel thuisgekomen diverse skypers en voipers spreekt. Zelfs de Nederlandse mobiele telefoon gaat nog verschillende keren af. Fijn om te weten dat er in Nederland mensen aan ons denken !
Hierna gaan we met de makelaar kijken naar een huis op een gated community waar we eerder deze week zelf niet opkwamen. De plaatjes op internet lieten een gezellig verzorgd huis zien, Google vertelde ons dat hier eerder een escortservice was gevestigd. In werkelijkheid konden we hier wederom niet echt blij van worden. Klein, geen zon in de tuin, wasmachine en droger ontbraken, twee badkamers voor minimensen en een zeer ongezellig community zwembad. Hoge ramen waarvoor lamellen die hier werkelijk in elk huis zitten of gordijnen ontbraken en die er echt niet uitzagen. Volgens de eigenaar waren ze twee maanden geleden toch echt nog gezeemd. Waarschijnlijk zijn ze verweerd. Wel zat er een nieuwe keuken inclusief apparatuur in het huis en een harde vloer waardoor we bijna overstag gingen.
We hebben vanavond besloten om nee tegen het huis te zeggen , de makelaar zal waarschijnlijk niets van ons begrijpen, zij vond het huis verry exciting ze heeft me ook al een paar keer vertelt dat ik echt niet bij haar thuis moet komen want daar ziet het er niet uit ! (ze vind alles exciting) Amerikanen zijn volgens haar viezerikken, kan me daarbij echter niets bij voorstellen dat iedereen zo is dus we zoeken gewoon verder. Tot nu toe was dit zeker het beste huis maar absoluut niet het huis wat je je voorstelt als je naar Florida vertrekt.
Toen het al donker was zijn we naar Atlantic Beach gereden waar we ter ere van Marcel's 50e verjaardag bij Joe's Crab Shack buiten op het terras aan het strand krab hebben gegeten. Een leuke serveerster afkomstig uit Polen heeft ons uitgelegd hoe we de krab moesten kraken.

Car

Op naar de markt :)

Om half twaalf heb ik vrijdagavond Marcel weer van het vliegveld opgehaald. De komende weken zal hij zich vermaken op het kantoor hier in Jacksonville.
Dit betekent dat vanaf afgelopen maandagmorgen deze taxichauffeuse er weer een dagelijks ritje bij heeft.
's Morgens dwars door de spits moet nu eerst M. op kantoor gebracht worden voordat het ritje naar de scholen kan beginnen.
Zaterdag leek het ons een leuk idee om de via dit blog locaal getipte markt te bezoeken op Neptune Beach. De recensie's op de website waren lovend.
Toen we er aankwamen stonden er pas een paar kraampjes, we zijn dus eerst maar koffie gaan drinken bij Joe's Crab Shack, heel ongebruikelijk voor Amerikanen want om ons heen was iedereen al druk bezig om gigantische pannen gevuld met crab naar binnen te werken. Een boulevard kennen ze hier niet. voor projectontwikkelaars rest hier nog een schone taak, deze zaak is dan ook een van de weinige die gelegen is met uitzicht vanaf het terras op zee. De golven waren flink en we konden genieten van de activiteiten van surfers.
Hierna dus op naar DE PLAATSELIJKE ZATERDAGMARKT. Die bleek ook na tweeen niet meer te zijn dan een paar tentjes op een veldje waar wat alternatieve producten werden verkocht. Denk maar aan een kraam met hierop vijf bakken tomaten in eigen tuin geteeld en een buurvrouw die zelf gemaakte honing of zeep verkocht. Zonder groenten gingen we dan ook weer naar huis. Heerlijk toch die supermarkt op twee minuten lopen van de condo.

Kevin had zijn lummeldag, wilde even alleen zijn, Nederlandse soaps inhalen.

Ter oriëntatie zijn we vervolgens op pad gegaan om te kijken of een scooter of motor een optie tot tweede of derde vervoermiddel hier is. Op een scooter rijden is eigenlijk alleen maar enigzinds mogelijk in de omgeving van de beaches, anders is het veel te gevaarlijk. Ondanks het fantastische weer zie je ze ook eigenlijk helemaal niet rijden.
Een motor is wel een optie maar ook hiervoor geld, eerst het SSN, daarna het normale rijbewijs en daarna kan het motorrijbewijs pas gehaald worden.
Marcel heeft in ieder geval de komende weken iets om over na te denken. Wat wordt zijn cadeautje voor zijn vijftigste verjaardag:

of

Car

Heen en weer gecross en op zoek naar lekker bruin brood

Dat is weer even wennen om ineens na een paar weken mijn tempo weer te verhogen en drie uur per dag geconcentreerd de aandacht bij de les te houden. Aan het eind van deze "werkweek" is het dan ook heerlijk languit liggen op de bank.
Dinsdagmorgen heb ik eerst K. bij school afgezet om vervolgens door te rijden naar Downtown waar mijn eigen les word gegeven. Ik bleek aan te schuiven bij een klas die reeds drie weken bezig is. De klas bestaat uit een gemengd gezelschap, Spaanstalige, een aantal dames met een Oosterse achtergrond en een Duitse man.
De lessen vliegen om mede omdat de leraar grammatica met begrijpend lezen, info over Jax, em luistervaardigheid goed met elkaar afwisselt en ook nog eens op een erg leuke wijze les geeft. De meeste mensen die deelnemen aan deze klas hebben de intentie om na het behalen van het juiste niveau verder te gaan studeren.
Na K. weer opgehaald te hebben snel even langs huis om vervolgens weer naar Downtown te rijden waar K. twee uur informatie zou krijgen t.b.v. de Internationale studenten.
Ik dacht in de tussentijd wat bij een meubelzaak rond te kijken maar toen ik daar net binnen wilde lopen belde K. alweer: Ma je kan me weer op komen halen.
De informatie was achterhaalt, dit was info die weken geleden gegeven had moeten worden, mede omdat de groep zeer was waren ze dus zo klaar. Super professioneel weer
Dus maar weer terug en zo had ik aan het eind van de dag ruim 100 kilometer gereden alleen maar door heen en weer naar school  te rijden.

Woensdagmorgen, als ik wakker word is de verhuizing in Nederland van mijn ouders al achter de rug. Ik heb slapend geholpen.
Ik rijd vandaag samen met K. naar Downtown, onderhand weet ik het al zonder Tom Tom te vinden en weten we welke van de vier bruggen het makkelijkst aanrijd.
Na afloop zijn we gaan lunchen bij Tacobell om vervolgens maar weer eens bij het social security kantoor langs te gaan. Daar wist een heer, die bijna niet kon praten en typen en elk blaadje wat hij liet vallen door een collega moest laten oprapen, ons dit keer te vertellen dat K. niet in aanmerking komt voor een social security nummer zolang hij geen brief kan overleggen van de school dat hij daar kan werken. Buiten de school mag hij i.v.m. zijn F1 visum niet werken. Gelukkig waren we hier op voorbereid want van de belastingadviseur had ik afgelopen week gehoord dat zowel ik als K een ITIN nummer aan moesten vragen ipv een SSN.
Mijn aanvraag voor een SSN bleek echter geen enkele probleem dus als het goed is ligt dit nummer nu binnen 10 dagen in de bus, waarschijnlijk nog eerder dan het nummer van Marcel. Hierna kunnen we weer tot verdere actie over gaan.
K. heeft zich aangemeld voor zijn vier uur durende online drugs en alcohol test waarna hij wederom online een DMV Practice test kan maken. Hierna kan hij zijn drivers permit op gaan halen waarmee hij rijervaring kan gaan opdoen op de wijze dat hij dat wil. Eind december is dit online grapje wat natuurlijk nooit serieus genomen kan worden niet meer mogelijk in Florida. Voorlopig lijkt onze puber het wel prima te vinden om gereden te worden want erg hard loopt hij niet.
Aan het zwembad water merken we dat het deze week iets koeler is, een graad of 32 moeten we het mee doen :) M. moet het in de tussentijd in Montreal doen met Nederlands aanvoelende temperaturen en ook regen, maar goed die is tenslotte toch aan het werk.

Afgelopen week kreeg ik van diverse kanten tips waar ik moest zijn om aan lekker bruin brood te komen.
Tot nu toe was een klein brood dat dacht dat hij iets weg had van bruin van de Publix van $4.99 het beste wat ik gevonden had. Maar om nu te zeggen dat dit echt lekker is. Een ander probeersel is linea recta in de vuilnisbak beland, oud bruin brood werkelijk niet te eten.
Er zijn bakmixen aangedragen, voorverpakte  bruine broden en verschillende namen van supermarkten die dit  moeten verkopen.
Vanmiddag dus op naar Whole Foods Market (volgens de Amerika kenners ook wel Whole Paycheck genoemd) waarvan een vestiging in Jax zit hier ongeveer 16 kilometer vandaan. Deze winkel richt zich op de verkoop van natuurlijke en organische producten. Groenten liggen hier keurig gerangschikt en delicatesse verspreid door de winkel (chocolade $7 een reep) en er is van alles te proeven.
We hebben genoten van de oude Goudse kaas ($ 28 dollar per kilo) en realiseerde ons dat we voor het eerder die middag aangeschafte tostiijzer (om de witte boterhammen op smaak te brengen) bij Bed Bath & Beyond ook een pittige kaas moeten zien te vinden. Om in de hoeveelheden die K. normaal naar binnen kan werken nu deze Goudse kaas te verwerken dat gaat echt te ver. Dan zal er toch echt over een VS toelage gesproken moeten gaan worden :)
De vriezer ligt na deze middag vol met verschillende soorten bruine brood (a wederom $4,99 per brood) We gaan testen de komende dagen. En anders gaan we cornflakes leren eten.

Car

Esol lessen beginnen morgen

Lange dag vandaag. Om vijf uur vertrok Marcel naar het vliegveld voor nog een week vervolg op de audit van vorige week. Dit keer niet gebracht door Giny de taxichauffeuse maar door onze buurman Doug die als werkloze student maar wat blij was met dit vroege ritje. Uiteindelijk heeft M. vandaag uren doorgebracht op het vliegveld van Philadelphia i.v.m. een vliegtuig wat panne had en was hij pas om vijf op op de plaats van bestemming. Flinke reisdag.
Ook ik was hierdoor vroeg uit de veren, mooie aanleiding om wat telefoontjes te plegen naar instanties in Nederland (werkt prima via voipbuster)
Daarna samen met Kevin op naar Downtown waar ik me om 8.45 moest melden voor de Esol (English for Speakers of Other Languages Program) test. Kevin zijn school begon pas om 11.00 uur maar een andere wijze om op school te komen was er niet dus hij mocht buiten in het zonnetje wachten.
De klas was gevuld met voornamenlijk Spaanstalige en twee Albanische gezinnen die de greencard loterij hadden gewonnen die elk in hun eigen taal met elkaar aan het converseren waren. In de pauze heb ik geprobeerd om een praatje aan te knopen met iemand uit de klas maar na 8 jaar VS sprak zij bijna nog geen enkel Engels woord, zit je daar met handen en voeten te proberen om met iemand te converseren. Uiteindelijk heb ik maar mijn toevlucht gezocht buiten in het zonnetje met mijn Ipod, Kitty in Canada reageerde gelukkig wel. (in na 28 jaar nog perfect Nederlands, krijg er steeds meer waardering voor Kitty !)
Kwam ook K. nog tegen die hard aan het werk was (skypen met vrienden in Nederland).

Na nog een luistertest afgerond te hebben kreeg ik om een uur te horen dat ik het hoogste gescoord had van de hele klas (wat mij overigens gezien het niveau niet verbaasde) en ingedeeld werd in het hoogste normale level. Blijkbaar snap ik dus meer dan ik zelf denk. Omdat voor deze klas nog niet zoveel aanmeldingen waren kan ik zowaar morgen al beginnen. Het merendeel van de klas mocht wachten tot eind oktober.
Daar was ik even niet op voorbereid. Acht weken lang, vier dagen in de week van 11.15 tot 14.15 naar de Downtown campus. Dat wordt dus een heel gerij en geregel en voor K extra wachten op mij omdat hij zijn schooltijden niet parallel lopen. Een andere optie was vier avonden naar school maar omdat we ook regelmatig hier alleen zijn vonden we dat beide niet zo gezellig.  Ik heb mij maar direct aangemeld. Hoe we het volgende week met ook nog eens Marcel op kantoor zien te krijgen gaan regelen zien we dan wel weer.

Thuis gekomen zijn we eerst maar even gaan zwemmen, het zwembad was weer voor ons alleen.
Aan het eind van de middag ben ik een tweetal condo complexen in de omgeving gaan bekijken. Deze vielen echter tegen, de beschikbare driekamer appartementen waren veel te klein, uitzicht vanaf het balkon was op een dooie muur. Ik heb er nog een paar op mijn lijstje staan en heb van de vriendelijke medewerkster nog wat tips gekregen op welke complexen de woonkamers groter zouden zijn.
Misschien denken jullie waar is die makelaar die jullie zou helpen ? Die staat even in de wacht, van de vijf huizen die zij en ik vorige week hadden gevonden waren er de volgende dag al twee verhuurd. Zij wil nu pas weer op pad als wij  dezelfde avond direct een huurcontract kunnen tekenen. Een beetje lastig met M. niet in de buurt en een condo wat tot eind oktober is gehuurd.

Car

St Augustine Outlet en 9/11

Vrijdag begin van het weekend, Kevin is dan tenslotte vrij. Moeder en zoon gaan op pad vandaag.
's Morgens gaan we eerst maar weer naar het Social Security kantoor. Een medewerkster herkent ons en vertelt haar collega die dacht dat ons nummer was afgewezen dat dit niet klopte, zij had gezegd dat we vandaag terug moesten komen. De baliemedewerker is oprecht geïnteresseerd waar we vandaan komen en vertelt dat wij de eerste Nederlanders zijn die hij aan zijn balie krijgt, hij vraagt zich af of wij ook zo van hockey houden, dat doen alle Nederlanders toch ?
Na een leuk gesprek worden we echter wederom weggestuurd de douane papieren zijn nog niet verwerkt, hij adviseert het ons dinsdag nogmaals te proberen.
Daarna op naar de bank waar we (nog) niet zoals de meeste Amerikanen aansluiten in het rijtje voor de drive-thru maar netjes de auto parkeren op het parkeerterrein en naar de muur toelopen.
Vervolgens rijden we naar de Prime Outlets in  St Augustine , zo'n 40 kilometer van de condo vandaan.
Deze outlet is opgedeeld in twee aparte terreinen waarvan vooral het terrein waar we het eerste terecht komen ontzettend uitgerekt is, denk maar aan vier keer Alexandrium.
We parkeren de auto in het midden en gaan verder lopen. Bij de Nike winkel koop ik een kort sportbroekje en bijbehorend shirt, vanaf nu heb ik geen rede meer om niet naar de gym te gaan. Het lukt me niet om een nieuwe tas te scoren, de stofzuiger heeft afgelopen week het handvat te pakken gekregen waar de rafels nu aanhangen, en tja mijn andere tassen liggen in Nederland.
Het is ontzettend rustig en achteraf snappen we dit ook wel, het is nl veel te heet om op deze plek nu te shoppen, zeker zo´n 40 graden. In de winkels staat de temperatuur op invriezen en elke keer als je een winkel verlaat krijg je van de warmte een klap in je gezicht.

We lunchen en krijgen van de alleraardigste bediende die het duidelijk ook niet druk heeft een paar garlic knots te proeven, dit keer waren ze wel lekker.
In een bloedhete auto waarvan het stuur bijna niet vast te houden is rijden we naar het andere gedeelte van de outlet. Dit is wel geheel overdekt maar ook hier zijn het echt weer outlet winkels met nu niet de allerlaatste mode en is er weinig gezelligheid. Voor gerichtte aankopen is St. Augustine leuk echter niet om te gaan funshoppen en volgende keer letten we op de temperatuur.
We rijden naar huis en flansen een heerlijke salade in elkaar van garnalen en de papaya ,deze laatste vraagt zich al een paar dagen af hoe hij verwerkt zal worden. We zijn blij verrast door de lekkere smaken. De rest van de papaya belandt in de vriezer als sorbet.
Na tienen maakt deze taxichauffeur nog een ritje naar het vliegveld waar Marcel kort nadat hij geland is al buiten staat met zijn koffer. Hij heeft een reis van 11 uur achter de rug om het weekend naar huis te komen. Hoewel het vooraf best wel even lastig was om zo snel al na aankomst in de VS een week uit elkaar gegaan is  het ons alle drie echt meegevallen, Marcel heeft een erg leuke week achter de rug en is op het kantoor hartelijk ontvangen.
En dan is het voordat we het weten opeens heel laat, morgen mogen we lekker uitslapen.

En dat doen we dan ook op zaterdagmorgen.
We doen de wekelijkse boodschappen bij de Rowe's (goede tip Mariet !) die vlak bij de condo en ook nog eens tegenover de Walmarkt blijkt te liggen. Vooral het vlees bij de Rowe's ziet er erg goed uit.
Ook sluiten we aan in de rij bij het postkantoor, de vertaalde cijferlijsten zijn gearriveerd.
In Schiedam gaat het postkantoor binnenkort sluiten, hier staan er rijen met mensen waarvan de meeste een groot pak in hun handen hebben wat vast naar een verre bestemming word gezonden. Winterjassen, speelgoed en andere waar worden ter plekke nog even ingepakt.
Afgelopen week heb ik een electrische slowcooker aangeschaft die hier in verhouding tot Nederland erg goedkoop zijn. (15 euro), doet het ook niet zo'n pijn als die over twee jaar in de vuilnisbak of garagesale beland. Vandaag mag hierin lamsvlees gaan zwemmen vergezeld met diverse kruiden en groenten, waaronder de okra die zich nog steeds afvroeg hoe hij verwerkt ging worden. Een nachtje overstaan en hopelijk word dat smullen morgen.
We rommelen wat in huis en verbazen ons er over dat er zo weinig aandacht is op de tv voor de herdenking van 9/11.
De speech van Wilders in New York zien we via een live stream van RTL die mbv skype naar NL word gezonden en vervolgens pikken wij hem via het internet weer op. Ik blijf me erover verbazen dat dit kan. Mijn engels is niet goed maar zelfs ik hoor dat Wilders ook beter eerst wat taallessen had kunnen volgen. Gelukkig is de speech niet al te provocerend, ik wil als Nederlander liever niet geassocieerd worden met deze man.
De condo eigenaren hebben per half november nieuwe huurders en hebben ons de vraag voorgelegt wat we willen. Ondanks dat we het hier erg naar ons zin hebben missen we toch wel heel erg een buiten en laten hen dan ook weten dat we hopen voor half november een definitief huis gevonden te hebben. Er is nu dus een einddatum bekent dat we hier weg moeten zijn.
En dan snel wat eten want om half acht begint How Sweet the Sound waarvoor we deze avond kaartjes hebben.
Dat is een bijzondere ervaring, een waarvan Kevin na afloop zegt: hier wil ik nu wel iemand mee naartoe nemen. Als we naar het stadion lopen voelen we ons heel erg wit, om ons heen veelal African American ,mooi uitgedost in voornamenlijk uitgaanskledij waarbij het opvalt dat het ene kapsel nog mooier is dan het andere. Echt keurig verzorgt, heel wat anders dan wat je af en toe hier in de supermarkten ziet lopen.
De energie en vrolijkheid spettert van de avond af waar 8 gospelkoren strijden om de eer om Jacksonville op 13 november in Washington te mogen vertegenwoordigen. Blijven zitten is echt geen optie want het publiek gaat letterlijk helemaal uit zijn dak.
Eensgezind zijn we er over eens dat deze avond een bijzondere ervaring was.

Car

Binnen 15 dagen het land uit !

Ja die kop is even schrikken he ? Wij hebben er weer hartelijk om kunnen lachen, sommige mensen zijn echt gek hier.
Afgelopen weekend is de email verzonden naar de school over de gang van zaken van de afgelopen weken met hierin de vraag van hoe nu verder en of er even schriftelijk bevestigd kan worden dat we geen problemen krijgen met het visum van Kevin omdat hij niet aan zijn 12 creditpoints kan komen dit semester.
Wij hadden nog even de hoop dat de verantwoordelijke voor de internationale studenten alsnog in actie zou komen. Niet dus.....lees hieronder en lach met ons mee.

Mr. ...,

Below are my responses to your questions:

I have the following questions that need to be resolved as soon as possible;

- Can you arrange that Kevin is able to follow a proper English course not being an internet class or evening class this term?  Mr. ......, it appears there are no classes available to meet Kevin’s requirements (no online or evening courses); therefore, I have authorized Kevin to enroll in 11 hours for the fall term.

- If not how does this effect his status, under his Visa his needs to have 12 credits per term. In case he can maintain his Visa without any problem based on 11 credits, could you please confirm this in writing to me?  As the Designated School Official (DSO) for SEVIS, I  authorized Kevin to enroll in less than full-time status for the fall term based on the course placement issues.  As the DSO, I am authorized to make this decision without jeopardizing Kevin’s F1 status.

- In case there is no other course available I would like the payments made in excess credited to my American Express credit card, how long will this take.  We discussed many of your concerns before your trip home and I attempted to provide you with as much information as possible so you could make the best decision for Kevin’s future. I am sorry that you have not been satisfied with any of our assistance or services.  If you would like a refund, Kevin must drop all of his classes before 5pm today.  If Kevin chooses to withdrawal from the fall term, he will be required to leave the country within 15 days to avoid any immigration issues.  Please let me know if Kevin would like to withdraw so we can update his SEVIS record.

Assistentie en Service ? daar kunnen ze nog wel een lesje van leren, totaal niet ingesteld op internationale studenten en eigenlijk is dat ook niet gek nu blijkt dat er totaal (inclusief afstandonderwijs) 60.000 studenten op deze school zitten. We willen nu alleen het geld nog terug voor de niet gevolgde lessen maar dat lijkt de dame niet te snappen. Vandaag zijn we er zelf maar weer achteraan gegaan en bleek dat dit op de school debetkaart wordt teruggestort die na vijf weken nog steeds niet in ons bezit is. Volgens een email is hij naar de verantwoordelijke voor de internationale studenten gestuurd maar jullie raden het al dezelfde dame zegt hem niet te hebben. Er is dus maar weer een nieuwe aangevraagd en die zou na de 10e van september in de bus moeten liggen.

Marcel vermaakt zich tijdens zijn eerste audit, 's avonds is er contact via skype. Hij heeft zijn voormalige Canadese collega weer ontmoet en voor zijn avondeten chinatown ontdekt, dus heerlijk weer elke avond chinees :)
Vanmorgen, terwijl K. twee uur op school zat, ben ik naar de Jacksonville Farmer Market gereden. Ik ging naar huis met een tas vol okra, carambola (stervrucht),een mega grootte papaya, komkommers die veel dikker en groter zijn en limoenen. De chinese dame die deze waar verkocht heeft me per artikel uit staan te leggen wat ik er mee moest en probeerde me in de tussentijd nog veel meer tropische waar aan te smeren.
Ook hier weer lang leven het internet, recepten genoeg om uit te kiezen valt. We gaan wel merken wat we ervan lusten.
De carambola hebben we vanavond in een salade verwerkt tesamen met gebakken aardappels. (want gekookt waren ze niet te nassen waarschijnlijk zijn we verwend met onze Zeeuwse aardappels)
K. ging nog even snel rode wijnazijn bij de Publix halen (die hier op 2 minuten lopen af ligt) en kwam weer verbaasd terug: het meisje achter de kassa was aan een collega gaan vragen of ze i.v.m. K. zijn leeftijd dit artikel wel aan hem mee mocht geven :)

Ik heb ook alvast de kaartjes opgehaald voor het koren festijn wat hier a.s. zaterdag gehouden word in het Jacksonville Veterans Memorial Arena, How Sweet the Sound. De Memorial Arena bevat 15000 plaatsen en enige weken geleden trad Michael Buble hier nog op.
Handig toch die Tom Tom hij brengt me overal. Ik ben erg benieuwd wat we hier van gaan vinden, het lijkt mij in ieder geval een vrolijk gebeuren en ik heb wel zin in een uitje na een week met z'n tweeen. (wat overigens niet veel anders verloopt dan thuis met dit verschil dat we nu nog meer op elkaar zijn aangewezen)
De makelaar heb ik laten weten wat nu precies onze eisen zijn t.a.v. defintieve woonruimte en ik ben haar maar een handje gaan helpen door het internet af te struinen. De eerste vijf huizen zijn weer geselecteerd.

Op naar een bezoek.

Car

Labor Day weekend, eind van de zomer

Vandaag is het Labor Day, Kevin heeft een extra dag vrij. Labor Day wordt gehouden in de VS en Canada op de eerste maandag in September ter ere van de arbeiders. Dit weekend word ook wel beschouwd al het eind van het zomerseizoen. Bij herfst denk ik aan storm en regen zoals in Nederland en even leek het daar vanmiddag op maar dan 10 keer erger.

Ik bracht Marcel naar het vliegveld, tot vrijdagavond laat is hij weg en zal ik me alleen met Kevin moeten zien te redden en vermaken. 

Op de heenweg begon het zo verschrikkelijk te regenen dat we werkelijk geen hand meer voor ogen zagen. Net een beetje gewend aan het rijden hier in die grote auto heb ik hem toch wel een beetje zitten knijpen.

Ook op de terugweg die me omdat er een weg was afgesloten weer in een heel ander deel van Jacksonville bracht kreeg ik opnieuw de volle laag over de auto. Wat een water kan hier in korte tijd vallen waarna enkele minuten later een stralend blauwe lucht verschijnt. Heel langzaam ben ik naar huis gereden. Wat was ik blij dat ik er was.

Daar aangekomen bleek de stroom op het complex te zijn uitgevallen, achteraf bleek dat er een auto door het noodweer tegen een electriciteitspaal was gereden. Kevin die online huiswerk gemaakt had was dit kwijt. Doug zat weer in het portiek en wist ons te vertellen dat we gewoon de fontein in de gaten moesten houden.

Na ruim een uur begon alles weer te werken, alleen het brandalarm bleef verschrikkelijk piepen. We hebben hem maar losgemaakt en toen ook de buurmannen er niets van snapte hebben we de dame van de beveiliging van het complex er bijgehaald.

Morgen stuurt ze de electricien even naar ons toe. Toch wel handig zo'n condocomplex voor een vrouw met "kind" alleen. Enne morgen....... dan ga ik een voorraad kaarsen inslaan.

Deze week is het KWF collecteweek. Dit jaar zal ik niet mijn bijdrage leveren door met een collectebus langs de deur te gaan.
Hier in de VS word ook heel wat af gecollecteerd zo zagen we gisteren brandweermannen die met hun zevenmijlslaarzen in de hand langs de kant van de weg aan het collecteren waren.

In het kader van de KWF collecteweek vond ik onderstaande foto in het Kracht Magazine september. De insiders vind hierop de naam van opa.

 Car

Een zondag lekker naar buiten

Nog even over de auto:
Inderdaad had ik me voorgenomen om de komende twee weken als ik alleen met Kevin ben in een compact  auto te gaan rijden. Echter het prijsverschil was maar 10 euro per week en de derde week wilde Marcel toch wel weer heel graag een SUV dus dat zou betekenen dat we weer de 20 miles enkele reis naar het vliegveld  moeten afleggen. Als je het echt op zijn Nederlands wil doen is wekelijks omruilen de beste optie, elke week een volle tank benzine :) Om dat tot zaterdagse bezigheid te bombarderen gaat ons iets te ver.
In Nederland hadden we de beschikking over een leaseauto, we zijn er nu achter gekomen dat dit bij de Amerikaanse vestiging een onbekend fenomeen is. Dus weer iets om zelf te regelen.
Inderdaad moet er dus binnen enkele weken een eigen auto komen, het ontbreken van het SSN en hierdoor het Florida rijbewijs (waardoor een hogere verzekeringspremie) heeft ons doen besluiten om de beslissing nog even voor ons uit te schuiven en voor 205 euro per week een SUV te huren. Geeft me ook nog even de tijd om uit te zoeken hoe (bij wie is me nu wel bekend) je je hier moet verzekeren.
Benaderde ik een verzekeringsmaatschappij Geico afgelopen week per email, nu het te lang duurt krijg ik opeens adressen door van kantoren hier in de omgeving die ons kunnen helpen met het afsluiten van een verzekering. Wie weet volgt er komende week ook nog wel een korting ???

Ik begin het spelletje met de autodealers al een beetje door te krijgen. Toen we afgelopen week bij de Jeep dealer binnen liepen om de Jeep Compass van binnen te bekijken was hij uitverkocht, en nee er viel dit jaar niet meer aan te komen.
Vervolgens vraag ik onder mijn eigen naam via internet bij dezelfde dealer een prijs aan van de auto die dan enkele duizenden dollars onder de op internet gevraagde prijs ligt. Opeens kan hij via het dealernetwerk geleverd worden.
Voordat je het weet bestoken ze je met telefoontjes en emails (je moet je nummer opgeven anders kan je geen aanvraag doen), ze willen direct een afspraak met je maken en dan ben ik opeens die buitenlander die, tot groot genoegen van de heren stamelt aan de telefoon dat ze  liever alleen per email benaderd word waarna ik de heer email dat ik nog een aantal weken tijd nodig hebt voordat de beslissing genomen zal worden.

Het was weer warm vandaag maar wel flink bewolkt. Een goed moment om er op uit te trekken, volgens het weerbericht was het zelfs heel goed strandweer.(??)

Overal in de omgeving staan bomen naar nu blijkt overgroeid met Spaans mos

Via Fort Caroline, aan deze plek is een halve pagina in de reisgids gewijd maar Kevin durft zijn vrienden hier echt niet mee naartoe te nemen, hebben we in Mayport bij de plaatselijke garnalenboer grote verse garnalen gekocht  om vervolgens via de nog enige in gebruik zijnde Ferry van Mayport naar Fort George Island
te varen.

Aan de overzijde hebben we aan het water heerlijk buiten kunnen lunchen. Zo'n bewolkte hemel heeft hier ook zo zijn voordelen. Ik Gumbo en de heren een toch weer iets te grote schotel met gefrituurde vis, kip en krokodil.

Vervolgens zijn we via Amelia Island waar vooral veel natuurschoon en strand te zien is teruggereden naar Jacksonville.
Thuisgekomen hebben we om een uur of zes de computer op de tv aangesloten om het Nederlandse acht uur journaal via internet te bekijken. Voor dat je het weet heb je geen idee meer wat er in Nederland aan de hand is. (en zijn de formatiegesprekken opeens geslaagd)  Fantastisch toch dat dit werkt, Kevin verheugd zich al op nieuwe afleveringen GTST.

De afgelopen week hebben we kennis gemaakt met onze overbuurman Doug, een dertigjarige bijna ex-student die druk is na het behalen van zijn master met het vinden van werk. Hopelijk voor hem vind hij iets in de buurt want zijn 1 kamer appartement is in prijs verminderd van $150.000 naar $50.000.
Doug brengt erg veel tijd door op de trap, daar al zittend met een kop koffie en zijn mobiele telefoon met internet. We hebben ons een paar dagen af lopen vragen wat hij daar nu toch steeds deed maar nu snappen we het. Ook bij hem ontbreekt een terras en het is heerlijk met een windje in het portiek.
Kevin heeft dus de komende maanden geen bureau nodig, ook hij heeft zijn intrek genomen in het portiek.

Later in de avond liep Kevin buiten het condo complex naar de Publix en zag enkele agenten die een persoon aan het arresteren waren. Hij liep er gewoon langs en kreeg vervolgens een zaklamp in zijn gezicht geduwd. Wat hij daar moest.......
Flink geschrokken stamelde hij dat hij alleen maar een videofilm ging huren. Hij kwam er niet door, moest omlopen.
Vanavond dus maar rustig naar Precious kijken.(voor mij inclusief Engelse ondertiteling)

Car

De tank was leeg dus omruilen maar :)

Ford Escape

De eerste gewone zaterdag hier in de States, boodschappen doen alleen met dit verschil dat het echt nog zoeken in de winkels is naar de juiste producten. Een goede hapjespan en waterkoker kan ook weer van ons koop lijstje afgeschrapt worden.
R. zou trots op ons zijn, op z'n "Pleune's" zijn we vanmiddag richting het vliegveld gereden om de huurauto om te ruilen, we dachten het nog wel met deze tank te redden en dat is nog gelukt ook.
Ik bleek verkeerd bezuinigd te hebben tijdens het huren van de auto, slechts een bestuurder was dit keer toegestaan. Nu is dat de komende twee weken niet zo'n probleem maar week drie zal Marcel toch ook weer zelf op zijn werk moeten zien te komen. De heer achter de balie verzocht ons a.s. maandag terug te komen om het contract aan te passen maar maakte er vervolgens zo'n rommeltje van dat we zonder bijbetaling drie weken alsnog een tweede bestuurder op het contract hebben staan. Hij had geen zin om het wederom aan te passen.
Dank U !

Car

De laatste twee werkdagen van de week

Donderdag.
De heren doen hun ding en voor mij staat de dag voornamelijk in het teken van binnen wachten op de monteur van Comcast, de internetprovider, die niet op komt dagen. De condo eigenaar, die we bellen om dat te melden, is des duivels, ik laat het maar gelaten over me heenkomen. Maandag mag hij het nog een keer proberen.
De internetverbinding valt al de gehele week om de paar minuten uit, skypen is momenteel zeer irritant.

Vrijdag
Als Kevin om 10 uur bij de Downtown campus is afgezet rijden we omdat hij na een uur alweer opgehaald moet worden naar San Marco een wijk aan de zuidzijde nabij downtown. We kijken daar onze ogen uit, prachtige huizen in een hele mooie parkachtige omgeving met water en heel veel oude bomen. Een huis zoeken is hier geen optie, de prijzen worden hier aangegeven met 6 nullen.
We zien een huis in aanbouw, zeer degelijk gebouwd van spaanplaat.

Bij de Starbucks drinken we in het zonnetje koffie en kijken direct even de mail na, omdat de kassa kapot is mogen we onze portemonnee dicht houden. Goed adresje voor de vrijdagmorgen.
Als we Kevin weer ophalen blijkt dat de reading lessen engels inderdaad niet nodig zijn, hij scoort nu buitengewoon goed. Nu blijkt ook dat het writing gedeelte tijdens dezelfde (jetlag) test die drie weken is afgelegd ook extra bijles klassen noodzakelijk maakt, deze test was tot op heden nog niet nagekeken.
Weer in de rij bij een studieadviser die vertelt dat de writing klas niet meer beschikbaar is, alles zit vol. De test mag echter niet worden overgedaan en hij moet maar een online klas gaan volgen voor iets onduidelijks.
Reguliere engelse lessen mogen niet gevolgd worden voordat de writing klas is gevolgd, dat is nu eenmaal de wet in Florida.
Marcel begint nu echt boos te worden, dit heeft tot nu toe al zoveel tijd gekost, de baas van de dame achter de balie word opgeroepen. Als ze nu drie weken geleden naar ons geluisterd hadden.
Gelukkig snapt deze dame (die ook al vier keer een tijdje in het buitenland heeft gewoond) precies waar het omgaat en een goed gesprek volgt, zij is echter ook weer niet bevoegd om te beslissen en haar hoogste baas word er bijgehaald en die geeft nogmaals aan dat de wet echt voorschrijft dat de writing klas gehaald moet worden, nu nog opnieuw de test maken om te bewijzen dat hij niet nodig is is te laat in het semester, ze zijn bang dat de student dan niet succesvol zal zijn.
Hoe we ook praten dat het toch de student zijn eigen risico is ze houden voet bij stuk. De wet is de wet.
Omzetten van de huidige klassen is ook niet meer mogelijk en uiteindelijk word besloten dat Kevin dan maar drie klassen hoeft te volgen waardoor hij  dit semester maar 11 credits kan halen. Om zijn visum in stand te houden heeft hij er echter 12 nodig.
Diegene die verantwoordelijk is voor de internationale studenten word gebeld en geeft toestemming voor 11 credits.
Als we vragen of het niet mogelijk is dat Kevin een klas theater of zang gaat volgen op de South campus waar deze lessen gegeven worden om zo toch een zinvolle invulling van zijn dag te bereiken vinden ze dat een goed idee, we moeten hiervoor echter wel naar de inschrijfbalie van de South Campus. Deze klas zou hem ook weer punten voor JU op kunnen leveren (een brede algemene ontwikkeling vinden ze hier in de VS erg belangrijk)
Op naar de South campus dus maar weer.

Tussendoor gaan we nog even langs de U.S. Social Security Organisation voor de aanvraag van de SS nummers. Hier blijkt dat er wel degelijk een wachttijd is van 10 dagen na binnenkomst in het land. Als we hem nu aanvragen duurt het 4-6 weken. Wachten we tot volgende week vrijdag dan hebben we het nummer binnen een week.
Omdat Marcel echter volgende week even naar Montreal gaat en hierdoor bij binnenkomst opnieuw een I-94 document krijgt uitgereikt gaat voor hem deze 10 dagen termijn daarna opnieuw lopen.
We besluiten dan ook maar om voor Marcel het nummer aan te vragen, wij gaan volgende week nog wel een keer terug. Zonder dit nummer kunnen we nl hier in Florida het rijbewijs niet gaan halen.
We waren er op ingesteld dat de aanvraag wel eens heel veel tijd in beslag kon nemen, binnen een half uur stonden we echter alweer buiten. Meevallertje.

Dus op naar de South campus om daar weer in een wachtruimte op onze beurt te wachten.
Gelukkig word Kevin iets voor drieeen opgeroepen, Aan de rest van de wachtenden word vertelt dat ze gaan sluiten, iedereen die nog niet aan de beurt is geweest kan een andere keer terugkomen. Mensen worden niet boos of geirriteerd maar gaan netjes weg.
Vol verbazing slaan we dit gaande, is het niet normaal om een uur voor sluitingstijd aan te geven dat wachten geen zin meer heeft ?
Kevin staat ook weer binnen vijf minuten buiten, een theater of zangklas (waar 1500$ voor zou worden neergeteld) mag niet worden gevolgd, ook hiervoor moet eerst het Engels worden afgerond, dat er geen klassen meer zijn is jammer. Ook krijgt hij te horen dat hij met 9 credits echt niet voldoet aan de voorwaarden van internationaal student.

We gaan maar naar huis, om een schriftelijke bevestiging van de verantwoordelijke vragen en gaan nog een uurtje bij het zwembad liggen. Het weer is werkelijk fantastisch en daarvan moeten we niet vergeten te genieten.

's avonds gaan we bij China buffet voor $9 p.p. ons tegoed doen aan een zeer uitgebreid buffet van sushi , chinese en seafood.
Het eten is zeker voor het geld prima en je kan je vermaken met mensen van flinke omvang die zich werkelijk zonder manieren helemaal volschransen.
Ik begin al steeds meer te begrijpen dat mensen hier regelmatig uit eten gaan. Afgelopen week hebben we tijdens het boodschappen doen wederom ontdekt dat de prijzen van de dagelijkse boodschappen hier aanzienlijk hoger ligt dan in Nederland. Daarnaast zullen we een oplossing voor het ontbreken van vitamines moeten gaan zoeken (zullen daarvoor die vitamines in die hele grote potten hier te koop zijn ?), verse groenten zijn zeer beperkt en zijn verlept voordat je er erg in hebt. Waarschijnlijk mede om dit tegen te gaan zagen we bij de Winn & Dixie een sproeimachine boven de groenten hangen.

Car

Huis van pa & ma opgeleverd en school ervaringen

Voor zessen was ik vanmorgen al wakker en realiseerde me direct dat het in Nederland op dat moment rond het middaguur was en het nieuwe huis van mijn ouders wat de afgelopen maanden is gebouwd op dat moment werd opgeleverd.

Het is nog heel erg onwerkelijk dat in Nederland ook alles doordraaid en de afstand mede door het tijdsverschil toch wel groot is. Gisteren is de keuken geplaatst waarvan we nog geen idee hebben hoe hij er uit is gaan zien en  binnen twee weken word de woning in Ommoord verlaten zonder dat wij de puinhoop of nieuwe opbouw kunnen gaan bekijken. Laat staan dat helpen op dit moment geen optie is. 

Pa & ma wij hopen dat jullie samen nog vele jaren in het nieuwe huis (met snel een nieuwe heup) mogen genieten  en dat snel de rust mag terugkeren.

Drie dagen in de week mag in Kevin ("Hilton" roep ik regelmatig tegen hem) naar de Downtown Campus brengen (8 mile ongeveer 13 kilometer) en twee dagen in de week naar de South Campus die hier 6 mile vandaan is. Ik heb mezelf dus maar genoemd tot Giny de taxichauffeur.

Omdat we nog maar over een (huur) auto beschikken heeft Marcel zijn taxichauffeuse Giny die hij tijdens een van zijn vorige reizen al ontmoet had gisteren ook maar weer eens gebeld om hem naar zijn werk te laten brengen. Een auto kan tenslotte maar een kant tergelijkertijd op.

Zolang we geen SSN nummer hebben is een autoverzekeren lastig en mocht het al mogelijk zijn erg duur. We hebben dan ook maar besloten om de Kia zaterdag op het vliegveld voor een schonere om te ruilen waar we nog minimaal drie weken in blijven rijden. Kunnen we direct de beslissing nog een tijdje uitstellen welke model auto er nu weer gaat komen.
Gisteren zijn we daarvoor bij de Jeep dealer een kijkje gaan nemen en als het aan Marcel ligt heeft hij zijn nieuwe speeltje al gezien. Hij ziet zichzelf hiermee al open over het strand rijden, Feroza tijden herleven, maar of Kevin nu echt comfortabel zit dat vraag ik me af. Binnenkort maar eens passen. 

Het gaat hier zo anders bij een autodealer. Rustig rondkijken bij een dealer zit er niet in, direct vliegt er een verkoper op je af die in eerste instantie niets anders wil dat je in de auto gaat rijden. Als ze dan door hebben dat je niet direct de beslissing neemt om een auto te kopen om er direct mee weg te rijden, word er een moment gevraagd en komt zijn baas om de hoek kijken die de deal nog even probeert in te koppen. Als vervolgens duidelijk word dat we nog geen SSN en verzekering hebben zijn ze niet anders dan behulpzaam en zo is al heel veel duidelijker geworden. Ze moesten eens weten hoe snel ik in Nederland ben met beslissen :)

We hebben al een paar keer de afgelopen dagen tegen elkaar gezegd konden we de Nissan die nu in de stalling staat opgeslagen maar op de boot zetten (en dan meteen volproppen met nog wat handige dingen zoals goede pannen) dan hoeven we hier niet meer over na te denken. 

Ik schreef eerder dat we bij de Bank of America waren geweest om uitleg te vragen omdat we maar niet snapte hoe we geld van onze rekening naar die van Kevin over moesten maken.

Na uitleg lukte het thuis nog steeds niet, dus werd het chatten op de site van de bank met een medewerker en uiteindelijk bellen. 

Een halve telefoonkaart en callcentrum verder zijn we er vandaag achter gekomen. Omdat we nog geen SSN nummer hebben kunnen we (nog) niet aan derden betalen (alleen middels de af te geven cheques).

We vonden het drie weken geleden al zo bijzonder dat we zonder problemen en SSN nummer een bankrekening konden openen, die bank dacht waarschijnlijk vast binnen hengelen die klant en lekker verder niets vertellen.

Kevin heeft zijn huiswerkklasje in kunnen ruilen voor een klas bedrijfsrecht, welke klas hem ook weer punten oplevert voor JU. Voor wiskunde is hij vandaag naar de leraar gestapt en heeft gevraagd of hij even prive met hem kon praten. Aan prive doen ze hier niet dus in het bijzijn van medestudenten die echt moeite hebben met de stof heeft hij duidelijk gemaakt dat dit stof is die hij op de lagere en middelbare school heeft gehad en dat hij zich verschrikkelijk zat te vervelen. De man begreep het gelukkig en morgen mag hij nu de eindtest die over 12 weken gemaakt zou worden maken, afhankelijk van de uitslag word er gekeken hoe nu verder.

Nadat ik hem van school had gehaald zijn we boodschappen gaan doen en op pad gegaan voor een E-reader.  Een van de zware boeken kan nl ingeruild worden voor een E-boek (prijsverschil boek t.o.v. E- boek is maar $ 140 dollar) Dit keer is het de Nook geworden die heel wat duidelijker is dan de eerder aangeschafte Sony (welke ik weer via marktplaats in NL heb weten te verkopen :)), ook is hij geschikt voor het Nederlandse epub formaat.

Deze E-reader beschikt tevens over wifi en is heel wat duidelijker dan de Sony. (Mandy: het is toch geen Ipad geworden omdat er nu ook buiten in de zon gelezen kan worden en i.v.m. de niet led achtergrond voor de rust voor zijn ogen)

Tijdens ons shoppen werd Kevin opgebeld door zijn Engelse lerares dat hij de eerder die morgen gemaakte diagnostische toets bijzonder goed gemaakt had, vrijdag is hij vrijgesteld van de les en na afloop moet hij bij haar langs komen, dan gaat zij hem uitschrijven en aanmelden voor de test die hij twee weken gelden niet over mocht maken.

Zo langzaam aan worden zo al zijn klassen toch nog op niveau gebracht.

Nadat we vanavond nog even gezwommen hadden en zaten te eten kwam er een Florida shower voorbij.

Wat een regen, je zag werkelijk geen hand voor ogen met bakken kwam het uit de hemel. Binnen enkele minuten stonden er enorme plassen. Na een kwartiertje was de bui voorbij en enkele minuten later scheen de zon weer en was als het water afgevoerd en opgedroogd voordat we er erg in hadden.

Nee niet gemaakt vanachter een raam maar achter een gordijn van regen

De heren hebben hier vanavond naar de film Twilight gekeken. Tot onze verbazing word Jacksonville regelmatig in de film genoemd. Ook in de hollister die Marcel aan het lezen is komt de stad opeens voor. 

Grappig, was ons enige maanden geleden niet opgevallen.

Car